Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Bioaccumulation" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Microplastics in Grouper Fish (Genera Epinephelus) Gastrointestinal Tract from Pramuka Island, Seribu Islands, Indonesia
    Autorzy:
    Mardiansyah
    Utomo, Arief Budi
    Putri, Lily Surayya Eka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2068479.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    bioaccumulation factor
    contamination
    digestive tract
    MPs
    Opis:
    Marine fishery products have been contaminated with microplastic (MPs), including molluscs, crustacean, and fish. The study aimed to analyze the number and types of MPs in the digestive tract and sediment, correlation between number of MPs with total body length, and estimated uptake of MPs in the fish from sediment using Bioaccumulation Factor (BAF). The method of determining sampling point involved purposive sampling and direct observation at Pramuka Island, Seribu Islands, Indonesia. Groupers fish were found in 20 individuals with 4 species of Epinephelus areolatus, E. ongus, E. sexfasciatus, and E. fuscoguttatus. The number of MPs found in the gastrointestinal tract of Epinephelus is 1648 particles with 3 types: fiber, fragment, and pellet. The highest number of MPs in the sediment was at dock and the lowest was at Gosong Pramuka Island. The numbers of MPs in the digestion tract does not affect the body length of individual species. The BAF value indicates result that the MPs uptake in sediments to gastrointestinal tract of Epinephelus grouper is low. All samples of the Epinephelus grouper were contaminated with MPs.
    Źródło:
    Journal of Ecological Engineering; 2022, 23, 3; 194--205
    2299-8993
    Pojawia się w:
    Journal of Ecological Engineering
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Accumulation of Chemical Elements by Organs of Sparganium Erectum L. and Their Potential Use in Phytoremediation Process
    Autorzy:
    Parzych, A. E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/123410.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    macroelements
    heavy metals
    aquatic plant
    bioaccumulation factor
    translocation factor
    Opis:
    The study of bottom sediments and organs of Sparganium erectum carried out in the summer of 2014 in the city of Lębork, located in Northern Poland. The aim of this study was to evaluate the content of macroelements and heavy metals in the leaves, rhizomes and roots S. erectum and in bottom sediments of the Łeba River as well as comparison of accumulation and translocation factors of N, P, K, Mg, Ca, Zn, Ni, Cu, Mn, Fe, Cd and Cr in researched organs of aquatic plant. The use of S. erectum for biomonitoring and phytoremediation has also been considered. The results of Mann Whitney U test showed a number of statistically significant differences in the content of chemical elements in the leaves, rhizomes, roots and in bottom sediments. The macroelements are mainly accumulated in leaves and heavy metals are accumulated in roots and rhizomes of S. erectum. Increased Mn and Fe content in roots and rhizomes of S. erectum, in relation this physiological needs, refers to the beneficial effects of this species in the water treatment and sludge from the bottom sediment of manganese and iron compounds. The obtained bioconcentration and translocation factors values allowed to state that S. erectum can be used for phytoremediation of contaminated bottom sediments because retains metals in their roots and limit Mn and Fe mobility from roots and rhizomes to leaves once absorbed by roots of plant.
    Źródło:
    Journal of Ecological Engineering; 2016, 17, 1; 89-100
    2299-8993
    Pojawia się w:
    Journal of Ecological Engineering
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cadmium, Lead and Zinc in the Soil-Plant-Alpaca System and Potential Health Risk Assessment Associated with the Intake of Alpaca Meat in Huancavelica, Peru
    Autorzy:
    Orellana Mendoza, Edith
    Pérez Saenz, Lilia
    Custodio, María
    Bulege, Wilfredo
    Yallico, Luz
    Cuadrado, Walter
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1839190.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    bioaccumulation factor
    heavy metals
    alpaca meat
    non-carcinogenic risk
    carcinogenic risk
    Opis:
    The consumption of contaminated natural pastures with highly dangerous and toxic heavy metals such as cadmium (Cd) and lead (Pb) by Andean camelids could cause harmful effects on the health of people exposed via consumption of contaminated alpaca meat. The concentration of Cd, Pb and Zn in the soil-plant-alpaca system was determined and the potential health risk associated with the intake of alpaca meat was evaluated. Soil and grass samples were collected in grazing areas of the South American camelid, and in the Municipal Slaughterhouse of Huancavelica, 30 samples of alpaca pectoral muscle were collected. The concentrations of Cd in the soil, grass and alpaca muscle exceeded the threshold values of national and international standards. The bioaccumulation factor values of the three elements studied was less than 1, Cd was the element with the highest bioavailability and mobility in the soil-plant-alpaca muscle system. The mean concentration of Cd in muscle was 0.335 ± 0.088 mg/kg which exceeded the maximum level allowed by the FAO/WHO and the European Commission, the concentration of Pb and Zn did not exceed the regulated limits. No significant differences were detected in accumulation according to sex. The non-carcinogenic hazard index (HI) values for the studied metals indicated that there is no adverse health risk (HI < 1) for children and adults from alpaca meat intake, but they could experience carcinogenic risk from prolonged exposure to Cd, and for exceeding the 1×10–4 limit threshold. It is recommended to conduct further studies on the accumulation of potentially toxic elements in alpaca tissues in order to determine the possible total risk of heavy metals in consumer’s health.
    Źródło:
    Journal of Ecological Engineering; 2021, 22, 3; 40-52
    2299-8993
    Pojawia się w:
    Journal of Ecological Engineering
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Assessment of aluminium and copper contamination level in selected crops
    Ocena stopnia skażenia glinem i miedzią wybranych roślin uprawnych
    Autorzy:
    Szatanik-Kloc, A.
    Ambrozewicz-Nita, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/34860.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
    Tematy:
    assessment
    aluminium
    copper
    contamination level
    crop
    tolerance index
    bioaccumulation factor
    translocation index
    Opis:
    Four crop species were used in the study: rye and wheat – monocots from the plant family of grasses, and lupines and clover – dicotyledonous plants from the family Fabaceae grown in hydroponics cultivation. Four weeks after the emergence the pH of the medium (pH = 4.5) was lowered and aluminium ions, at concentrations of 5, 10, 20, 40 and 100 mg dm–3 medium, were added in the form of AlCl3. In an alternative experiment, copper ions were added at concentrations of 20, 50 and 100 mg dm–3 medium as CuCl2. It turned out that the tested species (in particular rye) tolerated environmental pollution with aluminium better than with copper, despite the fact that the accumulation of aluminium in their tissues was much higher. The lowest resistance against copper and aluminium was noted for clover and wheat. Generally, the species (rye and lupine) which better tolerate the acidic medium also showed better resistance against environmental contamination with aluminium and copper. High indexes of tolerance for those plants are evidence for this thesis. Both analysed elements were mostly accumulated in the roots of plants and the translocation index for aluminium was much lower than that for copper.
    W badaniach wykorzystano cztery gatunki roślin uprawnych: żyto i pszenicę – rośliny jednoliścienne z rodziny traw oraz łubin i koniczynę – rośliny dwuliścienne z rodziny bobowatych, które pochodziły z upraw hydroponicznych. Po czterech tygodniach od wschodów obniżono pH pożywki (pH = 4,5) i dodano jony glinu w stężeniach 5, 10, 20, 40, i 100 mg·dm–3 pożywki jako AlCl3, a w drugim wariancie dodano jony miedzi w stężeniach 20, 50, 100 mg·dm–3 pożywki jako CuCl2. Stwierdzono, że badane gatunki, zwłaszcza żyto, lepiej tolerowały skażenie środowiska glinem niż miedzią, pomimo znacznie wyższej akumulacji glinu w swoich tkankach. Najniższą odporność na miedź i glin odnotowano u koniczyny a następnie u pszenicy. Generalnie gatunki roślin (żyto i łubin), które z reguły lepiej tolerują kwaśny odczyn podłoża, wykazały również lepszą odporność na skażenie środowiska glinem i miedzią, o czym świadczą wysokie indeksy tolerancji dla tych roślin. Oba badane pierwiastki akumulowane były przede wszystkim w korzeniach roślin, przy czym indeks translokacji dla glinu był znacznie niższy niż dla miedzi.
    Źródło:
    Acta Agrophysica; 2015, 22, 4
    1234-4125
    Pojawia się w:
    Acta Agrophysica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Agrochemicals applicable in phytoextraction combined with plants biomass production
    Autorzy:
    Pszczolkowski, W.
    Romanowska-Duda, Z.
    Grzesik, M.
    Pszczolkowska, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/81262.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    conference
    phytoextraction
    bioaccumulation factor
    plant
    biomass production
    energetic plant
    Salix viminalis
    heavy metal
    agrochemical
    Źródło:
    BioTechnologia. Journal of Biotechnology Computational Biology and Bionanotechnology; 2013, 94, 3
    0860-7796
    Pojawia się w:
    BioTechnologia. Journal of Biotechnology Computational Biology and Bionanotechnology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Physiological response of Brassica napus L. plants to Cu(II) treatment
    Reakcja fizjologiczna Brassica napus L. na działanie miedzi(II)
    Autorzy:
    Peško, M.
    Kráľová, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/126820.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    akumulacja miedzi
    współczynnik bioakumulacji
    peroksydacja lipidów
    rzepak
    copper accumulation
    bioaccumulation factor
    lipid peroxidation
    rapeseed
    Opis:
    Rośliny rzepaku poddawano działaniu CuSO4 5H2O w siedmiu różnych stężeniach (0,5, 1, 3, 6, 12, 24, 60 μmol · dm–3) przez 7 dni. W zakresie stężeń 0,5-3 μmol·dm–3 zaobserwowano znaczny wzrost biomasy (obie części roślin). Zmniejszenie biomasy zauważono po zastosowaniu wyższych stężeń niż 6 μmol ·dm–3. Znaczny spadek zawartości chlorofili oraz karotenoidów stwierdzono po zastosowaniu 6 μmoli · dm–3 Cu(II). Spadek zawartości białka w liściach roślin zaobserwowano w zakresie stężeń 3-60 μmol · dm–3. Peroksydacja lipidów wyrażona zawartością dialdehydu malonowego w liściach była silna w zakresie stężeń 6-60 μmol · dm–3 Cu(II). Wartości współczynnika bioakumulacji w korzeniach była większe niż w pędach w całym zakresie stężeń (0,5-60 μmol · dm–3 Cu). Stosunek Cu zakumulowanej w pędach do całkowitej ilości miedzi zakumulowanej przez rośliny mieścił się w zakresie od 27,6% (0,5 μmol · dm–3) do 8,4% (60 μmol · dm–3).
    Rapeseed plants were exposed to seven different concentrations (0.5, 1, 3, 6, 12, 24, 60 μmol · dm–3) of CuSO4•5H2O for 7 days. Within concentration range 0.5-3 μmol · dm–3 a significant increase of biomass (both plant organs) was observed. Decrease of biomass was notable after application of concentrations higher than 6 mol · dm–3. Considerable drop in content of chlorophylls as well as carotenoids was observed after application of 6 mol · dm–3 Cu(II). Decline of protein content in leaves of plants was observed in concentration range 6-60 mol · dm–3. Lipid peroxidation expressed as a content of malondialdehyde in leaves was strong within concentration range 6-60 μmol · dm–3 Cu(II). Bioaccumulation factor values of roots were higher then those of shoots in the whole concentration range (0.5-60 μmol · dm–3 Cu). The portion of Cu allocated in shoots related to the total Cu amount accumulated by plant ranged from 27.6% (0.5 μmol · dm–3) to 8.4% (60 μmol · dm–3).
    Źródło:
    Proceedings of ECOpole; 2013, 7, 1; 155-161
    1898-617X
    2084-4557
    Pojawia się w:
    Proceedings of ECOpole
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Impact of Bottom Sediments on Assimilability of Copper and Zinc in Light Soil
    Wpływ osadów dennych na przyswajalność miedzi i cynku w glebie lekkiej
    Autorzy:
    Kaczmarski, M.
    Jasiewicz, C.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/388601.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    bottom sediments
    copper
    zinc
    soluble forms
    bioaccumulation factor
    osady denne
    miedź
    cynk
    formy rozpuszczalne
    współczynnik bioakumulacji
    Opis:
    The aim of the research was to evaluate an effect of bottom sediment addition on the content of soluble forms of copper and zinc in light soil as well as to evaluate the bioaccumulation of these elements by energetic plants, ie Miscanthus giganteus and Sida hermaphrodita. In order to reach the research goal, a field experiment was set up in autumn 2010 in Lipie near Rzeszow using the method of random blocks. The experimental design included 3 doses of the bottom sediment added to soil and a control treatment without sediment supplement. Doses of the bottom sediment were calculated based on soil hydrolytic acidity and the content of calcium carbonate in the sediment. The bottom sediment used in the experiment was taken from the Rzeszow Reservoir and was characterized by alkaline reaction and silt texture. Moreover, it showed an 8-times greater content of soluble forms of copper and zinc in comparison to the experimental soil. The soil of experimental field had granulometric composition of weakly clayey sand with very acid reaction (pHKCl = 4.53), as well as low content of soluble and bioavailable forms of copper and zinc. Miscanthus giganteus and Sida hermaphrodita were chosen for test plants. In autumn 2011 and 2012, soil samples were collected from the experimental plots. In those samples, the contents of copper and zinc soluble forms extracted with 1 mol HCl • dm–3 were determined according to Rinkis method. The content of copper and zinc in soil samples and the above-ground parts of plant was determined using inductively coupled plasma atomic emission spectroscopy (ICP-AES). On the basis of the obtained results, the bioaccumulation factor [BF] of both metals in the above-ground plant biomass was calculated. The obtained results were elaborated statistically using a one-way analysis of variance and Tukey’s test at a significance level of α = 0.01. The addition of the bottom sediments to the light soil caused a change its reaction in all the experimental treatments in relation to the control treatment. The applied doses of bottom sediments did not cause exceeding the permissible concentrations of copper and zinc in the examined soil. The content of available for plants soluble forms of copper and zinc in light soil under Miscanthus giganteus and Sida hermaphrodita cultivation increased as consequence of rising bottom sediment doses introduced to the substratum. The addition of the bottom sediments to the soil resulted in a decrease of values of the bioaccumulation factor of copper and zinc in selected energetic plants.
    Celem badań była ocena wpływu dodatku osadu dennego na zawartość rozpuszczalnych form miedzi i cynku w glebie lekkiej oraz ocena bioakumulacji tych pierwiastków przez rośliny energetyczne, tj. Miscanthus giganteus i Sida hermaphrodita. Dla realizacji tego celu badań założono doświadczenie polowe jesienią 2010 r., w miejscowości Lipie koło Rzeszowa, metodą losowanych bloków. Schemat doświadczenia obejmował 3 dawki osadu dennego stosowanego do gleby oraz obiekt kontrolny bez dodatku osadu. Dawki osadu obliczono na podstawie wartości kwasowości hydrolitycznej gleby oraz zawartości węglanu wapnia w osadzie. Wykorzystany w doświadczeniu osad denny pobrany ze Zbiornika Rzeszowskiego miał odczyn alkaliczny oraz skład granulometryczny pyłu. Ponadto wykazywał 8-krotnie większą zawartość rozpuszczalnych form miedzi i cynku, w porównaniu z glebą użytą w doświadczeniu. Doświadczenie założono na glebie o składzie granulometrycznym piasku słabo gliniastego, o odczynie bardzo kwaśnym (pHKCl = 4,53) oraz niskiej zawartości przyswajalnych form miedzi i cynku. Jako rośliny testowe wybrano miskant olbrzymi i ślazowiec pensylwański. Z poletek doświadczalnych jesienią 2011 i 2012 r. pobrano próbki glebowe, w których oznaczono zawartość rozpuszczalnych form miedzi i cynku ekstrahowanych 1 mol HCl • dm–3 według metody Rinkisa. Zawartość miedzi i cynku w glebie oraz częściach nadziemnych roślin oznaczono metodą atomowej spektometrii emisyjnej opartej na palniku indukcyjnie wzbudzonej plazmy (ISP-AES). Na podstawie uzyskanych wyników obliczono współczynniki bioakumulacji [WB] w nadziemnej biomasie roślin. Uzyskane wyniki opracowano statystycznie stosując jednoczynnikową analizę wariancji i test Tukeya przy poziomie istotności α = 0,01. Dodatek osadu dennego do gleby lekkiej spowodował zmianę odczynu gleby we wszystkich obiektach doświadczalnych w stosunku do obiektu kontrolnego. Analiza wykazała zwiększenie zawartości dostępnych dla roślin rozpuszczalnych form miedzi i cynku w glebie pod uprawą obydwu roślin testowych na skutek wprowadzenia do niej wzrastających dawek osadu dennego. Zastosowane dawki osadu dennego nie spowodowa ły przekroczenia dopuszczalnych zawartości miedzi i cynku w badanej glebie. Dodatek osadu dennego do gleby skutkował zmniejszeniem wartości współczynnika bioakumulacji miedzi i cynku w wybranych roślinach energetycznych.
    Źródło:
    Ecological Chemistry and Engineering. A; 2013, 20, 10; 1185-1193
    1898-6188
    2084-4530
    Pojawia się w:
    Ecological Chemistry and Engineering. A
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Study of the effect of chemical pollution with coalfired power plant on the fish of Lake Kenon (Trans-Baikal territory, Russia)
    Autorzy:
    Tsybekmitova, Gazhit Ts.
    Gorlacheva, Evgeniya P.
    Tashlykova, Nataliya A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1050768.pdf
    Data publikacji:
    2021-03-31
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    coal-fired power plant
    chemical pollution
    Carassius auratus gibelio
    Perca fluviatilis
    bioaccumulation factor
    trophic magnification factor
    Lake Kenon
    Opis:
    In this study, contamination of potentially toxic elements (Cr, Mn, Cu, Zn, Hg and Pb) and species dominant in the fish community of Lake Kenon – Carassius auratus gibelio (Bloch 1782) and Perca fluviatilis (Linnaeus 1758) – were investigated. Chemical elements in samples were determined by atomic emission spectrometry (iCAP-6500, Thermo Scientific, USA) and mass spectrometry (X-7, Thermo Elemental, USA). It was reported that water in Lake Kenon contained low concentrations of the studied metals. The bottom sediments are enriched with Mn, Zn, Hg and Pb. Bioaccumulation factors of chemical elements accumulated from the surrounding water for P. fluviatus and C. auratus gibelio in descending order are as follows: Zn > Pb > Hg > Cu. P. fluviatus accumulates Hg in equal measure from both water and bottom sediments. Manganese and mercury are accumulated in the muscles of C. auratus gibelio from bottom sediments. The high accumulation ratio of Zn and Hg in C. auratus gibelio was obtained from Chara sp. (24 times) and Chironomus spp. (38 times), respectively. High accumulation ratio of Zn (26 times) and Hg (29 times) in P. fluviatus was obtained from amphipods. At the same time, Hg in P. fluviatus muscles was accumulated at high level from Chironomus spp. (67 times). In this way, management decisions for mitigation practices in Lake Kenon should be focussed on for the disposal of wastewater from the ash dump contaminated with chemical elements.
    Źródło:
    Quaestiones Geographicae; 2021, 40, 1; 51-62
    0137-477X
    2081-6383
    Pojawia się w:
    Quaestiones Geographicae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Determination of lithium bioretention by maize under hydroponic conditions
    Określenie bioretencji litu przez kukurydzę w warunkach kultur hydroponicznych
    Autorzy:
    Antonkiewicz, J.
    Jasiewicz, C.
    Koncewicz-Baran, M.
    Bączek-Kwinta, R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/204620.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    lithium
    hydroponics
    tolerance index
    content
    translocation factor
    bioaccumulation factor
    lit
    hydroponika
    wskaźnik tolerancji
    objętość
    współczynnik translokacji
    współczynnik bioakumulacji
    Opis:
    Irrigation of cultivated plants can be a source of toxic lithium to plants. The data on the effect of lithium uptake on plants are scant, that is why a research was undertaken with the aim to determine maize ability to bioaccumulate lithium. The research was carried out under hydroponic conditions. The experimental design comprised 10 concentrations in solution differing with lithium concentrations in the aqueous solution (ranging from 0.0 to 256.0 mg Li ∙ dm-3 of the nutrient solution). The parameters based on which lithium bioretention by maize was determined were: the yield, lithium concentration in various plant parts, uptake and utilization of this element, tolerance index (TI) and translocation factor (TF), metal concentrations in the above-ground parts index (CI) and bioaccumulation factor (BAF). Depression in yielding of maize occurred only at the highest concentrations of lithium. Lithium concentration was the highest in the roots, lower in the stems and leaves, and the lowest in the inflorescences. The values of tolerance index and EC50 indicated that roots were the most resistant organs to lithium toxicity. The values of translocation factor were indicative of intensive export of lithium from the roots mostly to the stems. The higher uptake of lithium by the above-ground parts than by the roots, which primarily results from the higher yield of these parts of the plants, supports the idea of using maize for lithium phytoremediation.
    Celem badań było określenie zdolności kukurydzy do bioakumulacji litu. Badania prowadzono w warunkach kultur wodnych. Schemat doświadczenia obejmował 10 obiektów różniących się stężeniem litu w roztworze wodnym, w zakresie od 0.0–256.0 mg Li∙dm-3 pożywki. Jako parametry, na podstawie których określono bioretencję litu przez kukurydzę przyjęto: plon, zawartość litu w różnych częściach rośliny, pobranie i wykorzystanie tego pierwiastka oraz indeksy: tolerancji plonu (TI), translokacji (TF), stężenia metalu w częściach nadziemnych (CI) i bioakumulacji (BAF). Depresja plonowania kukurydzy wystąpiła przy dawce 128 i 256 mg Li ∙ dm-3. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że korzenie charakteryzowały się największymi zawartościami litu, natomiast niższymi łodygi i liście, a najmniejszymi kwiatostany. Wartości indeksu translokacji świadczą o intensywnym przemieszczaniu się litu z korzeni do części nadziemnych. Najwięcej litu pobrały łodygi, następnie korzenie, liście, a najmniej kwiatostan. Pobranie litu przez kukurydzę, w zależności od obiektu, wahało się od 2.31 do 24.36% w stosunku do ilości wprowadzonej do obiektu. Najmniejszy fi toodzysk odnotowano w obiektach, w których zastosowano największe ilości litu (3200-6400 mg Li akwarium-1), co zapewne było związane z dużymi dawkami litu oraz niskim plonowaniem i pobraniem tego pierwiastka przez kukurydzę.
    Źródło:
    Archives of Environmental Protection; 2017, 43, 4; 94-104
    2083-4772
    2083-4810
    Pojawia się w:
    Archives of Environmental Protection
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies