Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "military duty" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Świadczenia na rzecz podnoszenia potencjału obronnego państwa
Benefits for raising the states defense potential
Autorzy:
Sitek, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/121520.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Towarzystwo Wiedzy Obronnej
Tematy:
bezpieczeństwo
obronność
świadczenia
nakładanie obowiązku świadczeń
obywatele
wojsko
pokój
mobilizacja
wojna
security
defense
benefits
imposition of duty
citizens
military
peace
mobilization
war
Opis:
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej nakłada na obywateli szereg ciężarów publicznych. Jednym z nich są świadczenia, które obywatele mogą ponosić na rzecz obronności państwa. Nie ma obowiązku wykonywania świadczeń, jeżeli nie zostaną one nałożone w sposób określony właściwymi aktami prawnym. W tym sensie mają one charakter fakultatywny, nie obligatoryjny. Dopiero z chwilą nałożenia tego ciężaru na obywateli przybierają charakter obligatoryjny. Ich użycie zależy od tego jakimi siłami i środkami dysponuje dana jednostka organizacyjna, jakie są jej potrzeby uzupełnieniowe. Świadczeniami jakie mogą być wykorzystane w ramach powszechnego obowiązku obrony będą świadczenia osobiste, rzeczowe oraz szczególne. Mogą być nakładane w czasie pokoju do wykonywania zadań w tym stanie państwa jak i w czasie pokoju z przeznaczeniem na czas mobilizacji i wojny oraz w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny. Celem nałożenia tego ciężaru publicznego jest zwiększenie potencjału jednostek organizacyjnych, na rzecz których mają być one wykonywane. Główną rolę w procesie nakładania obowiązku świadczeń odgrywają terenowe organy administracji wojskowej – wojskowi komendanci uzupełnień i samorząd terytorialny szczebla gminy – wójt, burmistrz (prezydent miasta). Wykorzystanie świadczeń w ramach powszechnego obowiązku obrony powinno się cechować przede wszystkim racjonalnością ich wykorzystania.
The Constitution of the Republic of Poland imposes a number of public burdens on the citizens. One of them is the benefits that citizens can bear for the defense of the state. There is no obligation to provide benefits if they are not imposed in the manner specified by the relevant legislation. In this sense, they are optional, not obligatory. It is only obligatory when the burden is imposed on citizens. The organizational unit that has its complementary needs has its resources. Benefits that may be used under the general duty of defense will be personal, material and special. They can be applied to perform tasks in this state as well as in time of peace for mobilization and war, and if mobilization is announced and during the war. The purpose of imposing this burden on the public is to increase the capacity of the organizational units for which they are to be exercised. The local authorities of the military administration – the military commanders of the supplements and the local government of the commune – play the role of mayor, the mayor (city president). The use of benefits under the universal duty of defense should be characterized primarily by the rationality of their use. In cases where the tasks will require the launch of benefits, then their potential should be reached. This should be done in such a way that the amount of benefits, such as those necessary for carrying out the tasks, is activated. The image of benefits should be disseminated in the education of citizens. The essence is that the benefits are not perceived by the citizen as a “necessary evil” but as an effective means to counteract any threat that may arise, while recognizing that benefits are a great potential for state defense. In society, it should be understood as an institution that aims to preserve and maintain longterm national security.
Źródło:
Wiedza Obronna; 2018, 1-2; 198-222
0209-0031
2658-0829
Pojawia się w:
Wiedza Obronna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Act of March 11, 2022 on Defense of the Homeland – Basic Principles and Institutions
Ustawa z 11 marca 2022r. o obronie Ojczyzny – podstawowe zasady oraz instytucje
Autorzy:
Matwiejuk, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2162232.pdf
Data publikacji:
2022-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
defence
homeland
the Armed Forces of the Republic of
Polska
the President of the Republic of Poland
the Council of Ministers
duty
citizen
military law
The Constitution of the Republic of Poland
act
basic rules
security
national security
legal institutions
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej
ustawa
podstawowe zasady
bezpieczeństwo
bezpieczeństwo narodowe
instytucje prawne
obrona
ojczyzna
Siły
Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej
Prezydent RP
Rada Ministrów
obowiązek
obywatel
prawo wojskowe
Opis:
Act of March 11, 2022. on defense of the Homeland is a classic example of an “executive act” for the constitutional regulation of issues related to state security, including military security. The Homeland Defence Act contains the so far missing specification of the normative solutions contained in the Constitution of the Republic of Poland of April 2, 1997. They concern in particular the development of regulations concerning the following constitutional issues: the Armed Forces of the Republic of Poland, the duty of a Polish citizen to defend the Homeland, the President of the Republic as the supreme commander of the Armed Forces of the Republic of Poland and the Council of Ministers as the body that ensures the external security of the state and exercises general management in the field of national defense. The main goal of the legislator is to replace the archaic and incompatible with the current needs and tasks of the Polish state and the Armed Forces of the Republic of Poland regulations contained in the Act of November 21, 1967. on the general duty to defend the Republic of Poland.
Ustawa z 11 marca 2022r. o obronie Ojczyzny jest klasycznym przykładem „ustawy wykonawczej” do konstytucyjnej regulacji zagadnień związanych z problematyką bezpieczeństwa państwa, w tym bezpieczeństwa militarnego. W ustawie o obronie Ojczyzny dokonano brakującego do tej pory uszczegółowienia rozwiązań normatywnych znajdujących się w Konstytucji RP z 2 kwietnia 1997r. Dotyczą one w szczególności rozwinięcia regulacji dotyczącej następujących zagadnień konstytucyjnych: Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, obowiązku obywatela polskiego obrony Ojczyzny, Prezydenta Rzeczypospolitej jako najwyższego zwierzchnika Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz Rady Ministrów jako organu, który zapewnia bezpieczeństwo zewnętrzne państwa i sprawuje ogólne kierownictwo w dziedzinie obronności kraju. Zasadniczym celem ustawodawcy jest zastąpienie archaicznych i nieprzystające do obecnych potrzeb i zadań państwa polskiego oraz Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej regulacji zawartych w ustawie z 21 listopada 1967r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2022, 6(70); 529-541
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies