Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "bending process" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    Pomiar wytrzymałości na zginanie jako metoda oceny jakości spoiwa na przykładzie mas ze szkłem wodnym
    Bending strength measurement as a method of binder quality assessment on the example of water-glass containing moulding sands
    Autorzy:
    Stachowicz, M.
    Granat, K.
    Nowak, D.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/382060.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    wytrzymałość na zginanie
    mikrofale
    proces CO2
    masa formierska
    szkło wodne
    bending strength
    microwaves
    CO2 process
    moulding sand
    water glass
    Opis:
    W pracy podjęto próbę określenia możliwości zastosowania parametru wytrzymałości na zginanie utwardzonych mas jako kryterium oceny jakości użytego do ich sporządzenia spoiwa. W tym celu zaprezentowano wyniki badań wpływu wybranych czterech metod utwardzania spoiwa uwodnionego krzemianu sodu. Wybrane ekologiczne, nieorganiczne spoiwo stosowane jest do wytwarzania zarówno form, jak i rdzeni odlewniczych. Oceny skuteczności metod utwardzania spoiwa dokonano odnosząc otrzymane wartości wytrzymałości na zginanie do ilości użytego do sporządzenia masy formierskiej szkła wodnego. W badaniach zastosowano pięć gatunków uwodnionego krzemianu sodu i wybrane cztery metody jego utwardzania. Stwierdzono, że możliwym jest wykorzystywanie opracowanej oceny jakości spoiw, w szczególności stosowanych do wykonywania rdzeni odlewniczych według zaproponowanego trzyklasowego podziału.
    The paper presents an attempt at determining possibilities of using the bending strength parameter of hardened sandmixes as a quality assessment criterion of the contained binder. Presented is influence of four selected hardening methods of hydrated sodium silicate. The selected environment-friendly inorganic binder is used in manufacture of both moulds and cores. Efficiency of the binder hardening methods was assessed by correlating the obtained bending strength values with quantity of water-glass contained in the moulding sands. Five grades of hydrated sodium silicate and four selected hardening methods were used in the tests. It was found that the developed method can be used for quality assessment of binders according to the suggested three-step classification, in particular of those used for preparing foundry cores.
    Źródło:
    Archives of Foundry Engineering; 2012, 12, 1s; 175-178
    1897-3310
    2299-2944
    Pojawia się w:
    Archives of Foundry Engineering
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Epoxy composites with carbon nanotubes
    Kompozycje epoksydowe z nanorurkami węglowymi
    Autorzy:
    Pilawka, R.
    Paszkiewicz, S.
    Rosłaniec, Z.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/176033.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    żywice epoksydowe
    nanorurki węglowe wielościenne
    morfologia
    proces sieciowania
    przewodnictwo elektryczne
    wytrzymałość na zginanie
    epoxy resins
    multiwall carbon nanotubes
    morphology
    curing process
    electrical conductivity
    bending strength
    Opis:
    In the work viscosity, curing process of epoxy resins, electrical conductivity and mechanical strength of epoxy composites with carbon nanotubes were investigated. As a component was used Epidian 6 epoxy resin cured with 1-buthylimidazole by anionic polymerization. Compositions with nanofillers were prepared by sonification of multiwall carbon nanotubes (BAYTUBES 150 P and BAYTUBES 150 HP) in epoxy resin without any solvent. The morphology of prepared nanocomposites was examined by using SEM. Scanning electron microscopy confirms good dispersion of CNTs, but the presence of agglomerates is also identified. Viscosity of compositions with two kind of carbon nanotubes was established by means of ARES rheometer. Curing process with ARES rheometer and DSC was investigated. Bending strength and electrical conductivity were performed on composites made of an epoxy resin loaded with 0.1, 0.2, 0.5, 1 and 2 wt. percent both types of MWNTs. The incorporation of MWCNT to epoxy resin results in a sharp insulator-to-conductor transition with a percolation threshold (phi c) as low as 0.5 wt. percent for Baytubes 150 HP and 1.0 wt. percent for Baytubes 150 P. An electrical conductivity of 10 to the -4 S/cm was achieved for 0.5 wt. percent of MWCNT 150 HP. The low percolation threshold for each MWCNTs and relatively high electrical conductivity are attributed to the high aspect ratio, large surface area and uniform dispersion of the carbon nanotubes in epoxy matrix.
    W pracy ustalono właściwości mechaniczne, przewodnictwo elektryczne, lepkość oraz proces sieciowania kompozycji epoksydowych z nanorurkami węglowymi. Stosowano żywicę epoksydową Epidian 6 sieciowaną 1-butylimidazolem zgodnie z mechanizmem polimeryzacji anionowej. Kompozycje z nanonapełniaczami przygotowano poprzez sonikację wielościennych nanorurek węglowych (BAYTUBES 150 P oraz BAYTUBES 150 HP) w żywicy epoksydowej bez użycia rozpuszczalnika. Strukturę wytworzonych nanokompozytów określono metodami skaningowej mikroskopii elektronowej (SEM). Nanokompozyty cechuje duża dyspersja CNT z nielicznymi aglomeratami. Określono wpływ zawartości nanorurek na lepkość kompozycji. Kinetykę procesu sieciowania ustalono metodą różnicową kolorymetrii skaningowej (DSC) oraz reometrii, przy zastosowaniu aparatu ARES. Wytrzymałość na zginanie oraz przewodnictwo elektryczne określono dla kompozycji epoksyd/MWCNT o zawartości nanorurek 0.1, 0.2, 0.5, 1 oraz 2 procent mas. dla obu typów nanorurek węglowych. Wprowadzenie nanorurek węglowych do żywicy epoksydowej powoduje nagłe przejście od izolatora do przewodnika z progiem perkolacji (fi c) wynoszącym 0.5 procent mas. dla Baytubes 150 HP oraz 1.0 procent mas. dla Baytubes 150 P. Przewodnictwo elektryczne 10 do -4 S/cm uzyskano przy zawartości 0.5 procent mas. nanorurek MWCNT 150 HP. Mała wartość perkolacji dla obu użytych typów nanorurek węglowych oraz dobre przewodnictwo elektryczne są spowodowane dużą wartością współczynnika kształtu, dużą powierzchnią właściwą oraz jednolitą dyspersją nanorurek węglowych w żywicy epoksydowej.
    Źródło:
    Advances in Manufacturing Science and Technology; 2012, 36, 3; 67-79
    0137-4478
    Pojawia się w:
    Advances in Manufacturing Science and Technology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies