Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "shoulder" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Biomechanics of the shoulder girdle : a case study on the effects of union rugby tackles
Autorzy:
Faria, L.
Campos, B.
Jorge, R. N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/307526.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
bark
dynamometr
izokinetyka
sEMG
shoulder
rotator cuff
pressure sensors
force plate
isokinetic dynamometer
Opis:
Purpose: The shoulder girdle is a complex system, comprised by a kinematic chain and stabilizers. Due to the delicate equilibrium and synchronism between mobility and stability, high external loads may compromise its physiology, increasing the risk of injuries. Thus, this study intends to fully characterize the effects of a rugby tackle on the shoulder’s anatomy and physiology. Methods: For the experimental procedures, a matrix of pressure sensors was used, based on the Teckscan® pressure in-soles, force plates, an isokinetic dynamometer and sEMG (surface electromyography). Results: The anterosuperior region of the shoulder girdle confirmed the highest pressure values during impact (100 kPa to 200 kPa). Also, the right and left feet performed a vertical peak force of 1286 N (1.4 BW) and 1998 N (2.21 BW), respectively. The muscular activity of the shoulder muscles decreased after performing multiple tackles. Conclusions: During a tackle, the clavicle, scapula, trapezius and acromioclavicular joint are the anatomical structures with higher risk of injury. Also, the strike force on the feet decreases for stability purposes. After performing multiple impacts the muscular activity of the trapezius and rotator cuff muscles decreases, which may lead, in the long-term, to instability of the shoulder and inefficiency of the scapulohumeral rhythm.
Źródło:
Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2017, 19, 3; 115-127
1509-409X
2450-6303
Pojawia się w:
Acta of Bioengineering and Biomechanics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Assessment of shoulder mobility in women over 60 years of age after one-sided mastectomy
Ocena funkcji barku u kobiet po 60. roku życia leczonych z powodu raka piersi
Autorzy:
Włoch, Anna
Żak, Marek
Opuchlik, Anna
Biskup, Małgorzata
Fabiś, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1798677.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
mastectomy
shoulder
muscle strength
Range of Motion (ROM)
aged
mastektomia
bark
siła mięśniowa
zakres ruchomości
osoby starsze
Opis:
The overall risk of contracting various diseases, including breast cancer, increases with age. An on-going process of population ageing challenges modern physiotherapy with the need to have functional capacity in older people appreciably enhanced. The issue of anthropometric assessment of the range of motion and shoulder muscle strength is presently much underrated in the physical rehabilitation management of women patients after radical one-sided mastectomy. The study aimed to assess the functional mobility of a shoulder expressed as a range of motion, in conjunction with the assessment of shoulder muscle strength, in women patients over 60 years of age after radical one-sided mastectomy. The study comprised 24 patients (mean age 65 years) recruited from the Department of Rehabilitation, Holy Cross Cancer Centre, Kielce. All patients had undergone modifi ed radical mastectomy using the Madden technique, and an adjuvant therapy. The shoulder range of motion, i.e. flexion, abduction, internal and external rotation, was evaluated by a goniometer. Elevation, protraction and retraction movements were evaluated using an anthropometric device. A dynamometer was applied to assess the strength of select muscle groups within the shoulder during elevation, protraction and retraction motions. Statistical analysis was made with the aid of STATISTICA 12.0 software, having adopted a 0.05 alpha level as statistically signifi cant. The movements of fl exion, abduction and external rotation of the upper extremity were signifi cantly reduced on the mastectomy side. The range of motion and muscle strength during shoulder elevation, protraction and retraction were significantly diminished on the operated side (12% - 14%), compared to the non-operated one. 1. Functional mobility of the shoulder was signifi cantly reduced on the mastectomy side. 2. Results of the present study highlight the need to extend the scope of rehabilitation regimens offered to older women after radical one-sided mastectomy.
Wstęp: Z wiekiem wzrasta ryzyko zachorowania na różne choroby, w tym raka piersi. Postępujący proces starzenia się społeczeństw wymaga od współczesnej fizjoterapii zwiększenia sprawności funkcjonalnej osób starszych. Problem antropometrycznego pomiaru zakresu ruchu oraz siły mięśni barku jest słabo dostrzegany w procesie usprawniania pacjentek po mastektomii. Cel pracy: Celem badania była ocena funkcji barku wyrażonej w zakresie ruchu i siły mięśniowej u pacjentek po 60. r.ż., po mastektomii. Materiał i metody: Do badania zakwalifikowano 24 pacjentki (średnia wieku: 65 lat) w Zakładzie Rehabilitacji Świętokrzyskiego Centrum Onkologii w Kielcach. Wszystkie pacjentki były poddane zmodyfikowanej radykalnej mastektomii metodą Maddena oraz odpowiedniemu leczeniu uzupełniającemu. W Zakładzie Rehabilitacji zbadano zakres ruchomości stawów ramienno-łopatkowych podczas zgięcia, odwiedzenia, rotacji wewnętrznej oraz rotacji zewnętrznej za pomocą goniometru. Ruchy unoszenia, wysuwania do przodu (protrakcja) oraz cofania (retrakcja) barku oceniano za pomocą antropometru. Dynamometrem zbadano siłę wybranych grup mięśni barku podczas unoszenia, wysuwania do przodu oraz cofania. Analizę statystyczną wykonano za pomocą pakietu STATISTICA 12.0, przyjęto poziom alfa = 0,05. Wyniki: Ruchy zgięcia, odwodzenia i rotacji zewnętrznej kończyny górnej były istotnie statystycznie ograniczone po stronie operowanej piersi. Zakres ruchu oraz siła mięśni barku podczas unoszenia, wysuwania do przodu i cofania były istotnie statystycznie mniejsze po stronie wykonanej mastektomii (12%-14%) w stosunku do strony zdrowej. Wnioski: 1. Funkcja barku u kobiet po 60. roku życia, po stronie operowanej piersi jest znacząco ograniczona. 2. Przedstawione badania wskazują na konieczność poszerzenia zakresu rehabilitacji chorych w starszym wieku po leczeniu raka piersi.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2016, 20(4); 13-16
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie techniki mobilizacji w leczeniu zespołu ciasnoty przestrzeni podbarkowej
Application of mobilization technique during subacromial impingement syndrome therapy
Autorzy:
Zarzycki, Maciej
Zarzycka, Katarzyna
Domżalski, Marcin
Kolasa, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053662.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
mobilization
pain
rehabilitation procedures
shoulder
subacromial impingement syndrome
bark
ból subacromial impingement syndrome
mobilizacja
zabiegi rehabilitacyjne
zespół ciasnoty przestrzeni podbarkowej
Opis:
Background: A shoulder’s pain becomes more and more popular affection. They affect young just as older people. Young people are exposed for quite frequent, forced accepting a sitting position at work, but also for injuries associated with practicing careless physical activity. In turn, for elder people a summing up of overloads over a distance area of the entire life. There are many causes of the painful shoulder. Scientific sources are announcing that about 40–60% of all kinds of shoulder pains are caused by subacromial impingement syndrome. Subacromial impingement syndrome is an articulation’s dysfunction. The study objective was to assess the effectiveness of mobilization technique during subacromial impingement syndrome therapy. Material and methods: The study group consisted of 30 patients who were diagnosed by physiotherapeutists and orthopaedists – a subacromial impingement syndrome. The study group account for both female and male sex. The patients were directed to rehabilitation centre for two weeks procedures program. During rehabilitation, patients had a humeral joint’s mobilization. A visual analogue scale and a modified Laitinen’s questionnaire of pain assessment was used in the research. Both scales were used before and after a rehabilitation program. The Commission of Bioethics’s permission was approved to carry out the study. Results: The common principles of treatment of the patients with subacromial impingement syndrome were: a reduction of pain level, an increase of movement extent in humeral joint and a reduction of pain frequency compared with position before rehabilitation. Moreover, after rehabilitation, patients applied reduced number of analgesics. Only two patients, in spite of intensively conducted rehabilitation program, did not get better improvement of health condition. Conclusions: An application of mobilization techniques in the treatment of subacromial impingement syndrome is an effective method improving the quality of patients’ life. The introduction of mobilization techniques in the rehabilitation program of subacromial impingement syndrome helps to reduce the intensity of pain. It is also a beneficial treatment that affects the increased range of motion in the joint. Moreover, it helps patients to reduce the amount of medication.
Wstęp: Bóle barku stanowią coraz bardziej powszechną przypadłość. Dotyczą zarówno osób młodych – często narażonych na wymuszone przyjmowanie pozycji siedzącej w pracy oraz na urazy związane z nierozważnym uprawianiem sportów rekreacyjnych – jak i starszych, u których dochodzi do sumowania się długoletnich przeciążeń barków. Istnieje wiele przyczyn bólów barków, jednak aż 40–60% z nich wywoływanych jest przez zespół ciasnoty przestrzeni podbarkowej. Celem pracy była ocena skuteczności stosowania techniki mobilizacji w leczeniu tego schorzenia. Materiał i metody: Grupę badaną stanowiło 30 pacjentów obu płci z rozpoznanym przez lekarzy rehabilitacji i ortopedii zespołem ciasnoty przestrzeni podbarkowej. Osoby te zostały skierowane do przychodni rehabilitacyjnej na dwutygodniowy turnus zabiegów usprawniających. Ćwiczenia obejmowały wykonanie techniki mobilizacji stawu ramiennego (centrowanie głowy kości ramiennej). Do przeprowadzenia oceny bólu wykorzystano skalę VAS (visual analogue scale) oraz zmodyfikowany kwestionariusz oceny bólu Laitinena. Obie skale zastosowano zarówno przed rehabilitacją, jak i po zakończonym programie. Na przeprowadzenie badań uzyskano zgodę Komisji Bioetyki. Wyniki: Na podstawie dokonanych obserwacji wykazano, że po zastosowaniu techniki mobilizacji w grupie badanych nastąpiło zmniejszenie dolegliwości bólowych, zwiększenie zakresu ruchu w stawie ramiennym, a także ograniczenie częstotliwości występowania bólu w porównaniu ze stanem sprzed rehabilitacji. Za pozytywny efekt terapii pacjenci uznali również przyjmowanie mniejszej ilości leków przeciwbólowych. W przypadku dwóch osób, pomimo intensywnie prowadzonej rehabilitacji, nie uzyskano poprawy samopoczucia. Wnioski: Zastosowanie techniki mobilizacji w leczeniu zespołu ciasnoty podbarkowej wpływa na poprawę komfortu życia pacjentów. Wprowadzenie tej metody zmniejsza intensywność dolegliwości bólowych i zwiększa zakresy ruchu w stawie. Dodatkowo przyczynia się do zmniejszenia ilości przyjmowanych przez chorych leków przeciwbólowych.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2013, 13, 3; 189-194
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies