Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "postępowanie upadłościowe" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Financial Statement As A Basis For Establishing The “Reasonable Time” For Submitting A Bankruptcy Petition Of Limited Liability Companies In Poland
Autorzy:
Politowska, Karina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2090069.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Politechnika Gdańska
Tematy:
bankruptcy proceedings
insolvency
financial statement
premises for bankruptcy
postępowanie upadłościowe
niewypłacalność
sprawozdanie finansowe
przesłanki upadłości
Opis:
Background and Objective: The Bankruptcy Law defines the debtor’s insolvency and sets the deadline for submitting a bankruptcy petition. Determining the reasonable time to submit the petition is crucial for the debtor’s management board. Exceeding this deadline has negative consequences in the form of personal liability for the company’s debts tow its creditors. For a creditor, it is a cut-off point from which, under certain conditions, it may pursue its claims directly against members of the management board. This article addresses the issue of using data from the financial statements as a source for determining the right moment for limited liability companies (pol. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością; spółka z o.o.) to make a decision to file for bankruptcy. The article aims to check whether the financial statement is a sufficient source of data to determine whether the premises of bankruptcy defined in the Bankruptcy Law have occurred, by applying two criteria: delay in the performance of obligations (liquidity criterion) and the value of monetary liabilities exceeding the value of assets (balance sheet criterion). Study Design/Materials and Methods: The article is a research study, it shows the results of the analysis of the age of overdue liabilities and the occurrence of a surplus of liabilities over the value of assets, based on the financial statements of companies in respect of whom bankruptcy was announced shortly after the date on which the financial report used in the study was prepared. Results: In the analysed financial statements, both criteria for filing a petition for bankruptcy were shown to be simultaneously fulfilled for only 11% of cases (number of companies: 8), while, conversely, the failure to meet any of these criteria was shown for as much as 44% of cases (number of companies: 31). At the same time, there were other selected criteria, not specified in the Bankruptcy Law, that were met to a greater extent, such as e.g. negative equity for the year preceding the declaration of bankruptcy, which was shown for 71% of companies that did not meet any of the insolvency criteria under the Bankruptcy Law (number of companies: 22). Practical implications: The wide scope of information contained in the financial statements provides much wider possibilities for assessing insolvency in the case of using a larger set of values and indicators than just the two defined based on the premises for bankruptcy under the Bankruptcy Law. Conclusion and summary: The conducted research of the limited liability companies’ financial statements prepared in the period immediately preceding the publication of information about the declaration of their bankruptcy in the Court and Commercial Gazette, proves that applying only the premises of Bankruptcy Law is insufficient to determine the appropriate moment for submitting a bankruptcy petition with the court.
Cel: Prawo upadłościowe definiuje niewypłacalność dłużnika i określa termin na zgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości. Ustalenie właściwego czasu na zgłoszenie wniosku jest kluczowe dla zarządu dłużnika. Przekroczenie tego terminu rodzi negatywne konsekwencje w postaci osobistej odpowiedzialności za długi spółki wobec jej wierzycieli. Dla wierzyciela jest zaś momentem granicznym, od którego przy spełnieniu określonych warunków, może dochodzić on swoich roszczeń bezpośrednio od członków zarządu. Niniejszy artykuł porusza zagadnienie wykorzystania danych ze sprawozdania finansowego jako źródła dla ustalenia właściwego momentu na podjęcie decyzji o zgłoszeniu wniosku o ogłoszenie upadłości spółek z o.o. Celem artykułu jest sprawdzenie czy sprawozdanie finansowe jest wystarczającym źródłem danych do zweryfikowania wystąpienia przesłanek upadłości zdefiniowanych w prawie upadłościowym poprzez dwa kryteria: opóźnienie w wykonaniu zobowiązań (kryterium płynnościowe) oraz wielkość zobowiązań pieniężnych przekraczająca wartości majątku (kryterium bilansowe). Materiały i metody badawcze: Artykuł ma charakter opracowania badawczego, ukazano w nim wyniki analizy wieku przeterminowanych zobowiązań i wystąpienia nadwyżki zobowiązań nad wielkością majątku na podstawie sprawozdań finansowych spółek, wobec których ogłoszono upadłość w krótkim czasie po dacie na którą sporządzono użyte w badaniu sprawozdania finansowe. Wyniki: W badanych sprawozdaniach finansowych spełnienie obu kryteriów złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości jednocześnie wykazano tylko dla 11% przypadków (liczba spółek 8), a odwrotnie - niespełnienie żadnego z nich dla aż 44% przypadków (liczba spółek 31). Jednocześnie wybrane inne kryteria, nieokreślone w prawie upadłościowych, były spełnione w większym stopniu, jak np. ujemny kapitał własny za rok poprzedzający ogłoszenie upadłości wykazano dla 71% przypadków spółek, które nie spełniły żadnego z kryteriów niewypłacalności z prawa upadłościowego (liczba spółek 22). Wnioski praktyczne: Szeroki zakres informacji zawartych w sprawozdaniu finansowym daje znacznie szersze możliwości oceny niewypłacalności w przypadku zastosowania większego zbioru wielkości i wskaźników niż tylko dwóch zdefiniowanych na podstawie przesłanek upadłości z prawa upadłościowego. Wnioski i podsumowanie: Przeprowadzone badanie sprawozdań finansowych spółek z o.o., sporządzonych w okresie bezpośrednio poprzedzającym upublicznienie informacji o ogłoszeniu upadłości w Monitorze Sądowym i Gospodarczym (MSiG) dowodzi, że stosowanie tylko i wyłącznie przesłanek z prawa upadłościowego jest niewystarczające dla określenia właściwego momentu na zgłoszenie w sądzie wniosku o ogłoszenie upadłości.
Źródło:
Przedsiębiorstwo we współczesnej gospodarce - teoria i praktyka; 2022, 1, 34; 40-55
2084-6495
Pojawia się w:
Przedsiębiorstwo we współczesnej gospodarce - teoria i praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag w kwestii sposobu zaspokojenia wierzyciela pauliańskiego w postępowaniu upadłościowym
A few remarks on the issue of how to satisfy the paulian creditor in bankruptcy proceedings
Autorzy:
Cieślak, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057195.pdf
Data publikacji:
2021-12-19
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
bankruptcy proceedings
enforcement proceedings
actio pauliana creditor
priority of payment
postępowanie upadłościowe
sądowe postępowanie egzekucyjne
wierzyciel pauliański
pierwszeństwo zaspokojenia
Opis:
Przedmiot badań: W prawie upadłościowym brakuje szczegółowej regulacji sposobu zaspokojenia wierzyciela pauliańskiego z majątku osoby trzeciej, w razie ogłoszenia jej upadłości. Wywołuje to kontrowersje w doktrynie prawa upadłościowego. Konsekwencją tego niedostatku regulacji ustawowej i braku zgodności w teorii prawa jest niepewność co do pozycji prawnej tego wierzyciela w praktyce postępowania upadłościowego. Cel badawczy: Celem artykułu jest ustalenie możliwości przyjęcia de lege lata wyniku wykładni przepisów prawa upadłościowego, kodeksu postępowania cywilnego oraz kodeksu cywilnego, który byłby zgodny założeniami aksjologicznymi prawa postępowania upadłościowego oraz instytucji skargi pauliańskiej. W przypadku braku takiej możliwości dalszym celem opracowania jest sformułowanie postulatu de lege ferenda pod adresem ustawodawcy, u którego podłoża leżą wspomniane założenia aksjologiczne. Metoda badawcza: W artykule posłużono się metodą logiczno-językowej analizy materiału normatywnego, którą uzupełniono w niezbędnym zakresie o metodę historycznoporównawczą. Wnioski: W sytuacji sprzeczności wartości chronionych za pomocą materialnoprawnej instytucji skargi pauliańskiej oraz leżących u podstaw postępowania upadłościowego aksjologicznie uzasadnione jest założenie, według którego syndyk masy upadłości powinien zaspokajać wierzyciela pauliańskiego z przedmiotu, który wszedł do majątku upadłego na podstawie ubezskutecznionej czynności z pierwszeństwem przed wierzycielami upadłościowymi. Bez zmiany ustawodawczej przyjęcie wyniku wykładni przepisów Kodeksu postępowania cywilnego i Prawa upadłościowego, który odpowiadałby tej ocenie aksjologicznej, nie wydaje się możliwe do uzasadnienia. De lege lata wierzyciel pauliański powinien więc uczestniczyć w odrębnym podziale sumy uzyskanej ze zbycia przedmiotu objętego wyrokiem pauliańskim. Mniej korzystne dla tego wierzyciela rozwiązanie ingerowałoby nadmiernie w treść prawa wierzyciela pauliańskiego określoną w art. 532 KC, przez co dochodziłoby do wypaczenia jego istoty uregulowanej w prawie materialnym. De lege lata zapewnienie temu wierzycielowi tzw. prawa odrębności trzeba więc uznać za minimalny poziom udzielanej mu w postępowaniu upadłościowym ochrony prawnej.
Background: Bankruptcy law lacks detailed provisions of how to satisfy the actio pauliana creditor from the property of a third party in the event of its bankruptcy. This causes controversy in the doctrine of bankruptcy law. The consequence of this deficiency in statutory regulation as well as the lack of consistency in legal theory is the uncertainty of this creditor’s legal position in the practice of bankruptcy proceedings. Research purpose: The aim of the article is to establish the possibility of accepting de lege lata as a result of interpreting the provisions of bankruptcy law, the Code of Civil Procedure, and the Civil Code consistent with the axiological assumptions of the law of bankruptcy proceedings and the institution of actio pauliana. In the absence of such a possibility, a further goal of the study is to formulate the de lege ferenda postulate to the Legislator on which the axiological assumptions are based. Methods: The article uses the method of logical-linguistic analysis of normative material, which was supplemented to the extent necessary with the historical comparative method. Conclusions: In a situation of a contradiction between the values protected by the substantive legal institution of actio pauliana and the bankruptcy proceedings, it is axiologically justified to assume that the bankruptcy trustee should satisfy the actio pauliana creditor from the property that entered the bankrupt’s property on the basis of an ineffective act with precedence over bankruptcy creditors. Without a legislative change, adopting a result of interpreting the provisions of the Code of Civil Procedure and the Bankruptcy Law corresponding to this axiological assessment does not seem possible to be legally justified. De lege lata, the actio pauliana creditor should therefore participate in a bankruptcy separate distribution of the sum obtained from the disposal of the item covered by the actio pauliana. A solution less favorable to this creditor would excessively interfere with the content of the actio pauliana as defined in Art. 532 of the Civil Code, which would distort its essence regulated in substantive law. De lege lata providing this creditor with the so-called right of separateness, which therefore must be regarded as the minimum level of legal protection granted in bankruptcy proceedings.
Źródło:
Studia Prawno-Ekonomiczne; 2021, 121; 69-85
0081-6841
Pojawia się w:
Studia Prawno-Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recenzja monografii naukowej dr. Marka Mrówczyńskiego pt.: „Uczestnicy postępowania upadłościowego”
Review of the scientific monograph of Ph.D Marek Mrówczyński entitled: "Participants in bankruptcy proceedings"
Autorzy:
Wrzaszcz, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1369104.pdf
Data publikacji:
2020-09-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
uczestnik postępowania
postępowanie upadłościowe
wierzyciel
ogłoszenie upadłości
participant in the proceedings
bankruptcy proceedings
creditor
declaration of bankruptcy
Opis:
Przepisy postępowania upadłościowego ze względu na swoją specyfikę wymagają dogłębnej analizy. Recenzja zawiera próbę oceny inferencji przepisów dokonanej przez dra Marka Mrówczyńskiego. Autor oprócz oceny struktury i treści monografii dodatkowo porusza kwestie dotyczące: zmiany listy wierzytelności, podmiotów uprawnionych do złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości lub kuratora upadłego. Wskazuje również na te zagadnienia monografii, które powinny podlegać dodatkowej analizie, jak również punktuje zalety przygotowanej pracy naukowej. Zagadnienia wspomniane przez dra Marka Mrówczyńskiego ze względu na swoją specyfikę mają charakter sporny w nauce, dlatego też ich analiza w recenzji ogranicza się wyłącznie do tych zagadnień, które są istotne z punktu widzenia praktyki sądowej. Finalnie autor recenzji ocenia i podsumowuje przygotowaną monografię naukową.
Bankruptcy proceedings, due to their specificity, require in-depth analysis. The review in question contains an attempt to assess the regulation analysis made by Ph.D. Marek Mrówczyński. The author, apart from assessing the structure and content of the monograph, additionally develops issues such as: changes in the list of claims, entities authorised to file for bankruptcy, or the court curator of the debtor. It also points out the elements of the monograph that should be subject to additional analysis, as well as the advantages of the scientific work. The issues mentioned by Ph.D. Marek Mrówczyński are quite contentious due to their specificity, and thus their analysis by the author of the review is limited only to those that are relevant from the point of view of court practice. Finally, the author of the review assesses and summarises the prepared and reviewed scientific monograph.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2020, 3; 481-497
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lista wierzytelności a umorzenie postępowania sądowego GLOSA do uchwały Sądu Najwyższego z dnia 18 stycznia 2019 r. (sygn. akt III CZP 55/18)
LIST OF CLAIMS AND DISCONTINUATION OF COURT PROCEEDINGS COMMENTARY TO THE RESOLUTION OF THE SUPREME COURT JUDGMENT OF 18 JANUARY 2019, CASE III CZP 55/18
Autorzy:
Wrzaszcz, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1730125.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
lista wierzytelności
umorzenie postępowania
tytuł egzekucyjny
postępowanie sądowe
postępowanie upadłościowe
list of claims
discontinuance of proceedings
enforcement order
court proceedings
bankruptcy proceedings
Opis:
W postępowaniu upadłościowym wierzyciel uzyskuje tytuł egzekucyjny w postaci wyciągu  z zatwierdzonej listy wierzytelności. Może on stanowić podstawę prowadzenia egzekucji, jednak dopiero po zakończeniu postępowania upadłościowego. Wierzyciel (powód) może jednak wcześniej zainicjować postępowanie sądowe, w toku którego może dojść do ogłoszenia upadłości dłużnika (pozwanego). Prowadzenie jednocześnie postępowania upadłościowego i postępowania sądowego, którego celem jest uzyskanie tożsamego tytułu egzekucyjnego, nie znajduje uzasadnienia faktycznego. Wydaje się, że koniecznym jest znalezienie takiego rozwiązania prawnego, które hamowałoby „dublowanie” prowadzenia dwóch postępowań, których efekt jest częściowo identyczny. Autor, bazując na treści głosowanego orzeczenia Sądu Najwyższego, wskazuje na istniejący problem prawny i na brak efektywnego rozwiązania prawnego. Wyjaśnia, dlaczego teza Sądu Najwyższego nie stanowi również remedium na problemy sądów i wystarczającej wskazówki, co do dalszych czynności procesowych w taki zaistniałym stanie faktycznym.
In bankruptcy proceedings, the creditor obtains an enforcement order in the form of an excerpt from an approved list of claims. It may be the basis for conducting enforcement, but only after the bankruptcy proceedings have ended. However, the creditor (plaintiff) may initiate court proceedings earlier, which may lead to the bankruptcy of the debtor (defendant). Concurrent bankruptcy proceedings and court proceedings, the purpose of which is to obtain the same writ of execution, has no factual justification. It seems necessary to find a legal solution that would inhibit duplication of two proceedings, the effect of which is partially identical. The author, based on the content of the Supreme Court's ruling, points to an existing legal problem and the lack of an effective legal solution. It explains why the Supreme Court's thesis is neither a remedy for the problems of the courts nor a sufficient hint as to further procedural steps in such a state of affairs.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2019, 2; 328-341
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skuteczność zabezpieczeń podatkowych ustanowionych przed ogłoszeniem upadłości po dacie ogłoszenia upadłości. Glosa do wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 21 kwietnia 2021 r. (I SA/BK 79/21)
The effectiveness of securing tax liabilities established before the declaration of bankruptcy after the date of declaration of bankruptcy. Gloss to the judgment of the Voivodship Administrative Court in Białystok of 21 April 2021, file no. Act I SA/BK 79/21
Autorzy:
Stanisławiszyn, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28761744.pdf
Data publikacji:
2021-12-20
Wydawca:
Instytut Studiów Podatkowych Modzelewski i wspólnicy
Tematy:
zabezpieczenie zobowiązań podatkowych
upadłość
postępowanie upadłościowe
wierzyciele
egzekucja
podatnik upadły
securing tax liabilities
bankruptcy
bankruptcy proceedings
creditors
enforcement
taxpayer
bankrupt
Opis:
Problematyka skuteczności zabezpieczeń ustanawianych na majątku podatnika, co do którego następnie sąd upadłościowy ogłosił upadłość, budzi liczne kontrowersje i problemy natury praktycznej. Wbrew stanowisku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (WSA) w Białymstoku1 nie można przyjąć założenia, że zabezpieczenia ustanowione w trybie regulacji podatkowych mają pierwszeństwo przed zasadami prawa upadłościowego oraz są wykonalne i skuteczne także po ogłoszeniu upadłości podatnika. Przyjęcie takiego rozwiązania oznaczałoby uprzywilejowanie określonej grupy wierzycieli. Tym samym, mając na uwadze respektowanie tych zasad w postępowaniu cywilnym i karnym, należy uznać stanowisko WSA w Białymstoku za błędne i dać pierwszeństwo regulacjom prawa upadłościowego przed regułami prawa podatkowego.
The issue of the effectiveness of collateral established on the taxpayer’s assets, which was subsequently declared bankrupt by the bankruptcy court, raises numerous controversies and practical problems. Contrary to the position of the Voivodship Administrative Court in Białystok, it cannot be assumed that safeguards established under tax regulations take precedence over the principles of bankruptcy law and are enforceable and effective also after the taxpayer’s bankruptcy has been declared. The adoption of such a solution would mean that a particular class of creditors would be favoured. Thus, bearing in mind the respect of these principles in civil and criminal proceedings, the position of the Voivodship Administrative Court in Białystok in Białystok should be considered erroneous and priority should be given to the regulations of the bankrupt cy law before the regulations of tax law.
Źródło:
Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych; 2021, 12(304); 79-85
1427-2008
2449-7584
Pojawia się w:
Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obliczanie większości głosów wymaganej do podjęcia uchwały rady wierzycieli w postępowaniu upadłościowym. Uwagi na tle uchwały Sądu Najwyższego z dnia 21 kwietnia 2016 roku, III CZP 3/16
Calculation of the Majority of Votes Required to Pass a Resolution of the Creditors Committee in Bankruptcy Proceedings. Remarks Concerning the Resolution of the Supreme Court of April 21, 2016, III CZP 3/16
Autorzy:
Telenga, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046823.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
postępowanie upadłościowe
organy postępowania upadłościowego
rada wierzycieli w postępowaniu upadłościowym
skład rady wierzycieli
głosowanie w radzie wierzycieli
bankruptcy proceedings
bodies in bankruptcy proceedings
the creditors’ committee in bankruptcy proceedings
the composition of the creditors’ committee
voting at the creditors’ committee meeting
Opis:
Bezpośrednim impulsem do prowadzonych rozważań jest uchwała Sądu Najwyższego z dnia 21 kwietnia 2016 r. (III CZP 3/16), w której przedstawiono odpowiedź na dwa pytania prawne dotyczące niezwykle istotnych dla potrzeb praktyki zagadnień obliczania większości głosów w radzie wierzycieli w postępowaniu upadłościowym. Autor omawia dostrzeżone w judykaturze problemy omawiając wypowiedzi doktryny polskiej, w której spór zarysował się jeszcze w okresie międzywojennym i nie został do czasu podjęcia powyższej uchwały jednoznacznie rozstrzygnięty w poglądach współczesnych przedstawicieli doktryny. Sedno problemu dotyczy zagadnienia czy i jak oblicza się większość głosów, w przypadku absencji części członków rady na posiedzeniu oraz w przypadku lub gdy obecni na posiedzeniu rady wierzycieli członkowie oddają głosy „wstrzymujące się”, czyli nie zajmują jednoznacznego stanowiska czy „za” lub „przeciw” uchwale. W konkluzji autor stwierdza, że uchwały rady wierzycieli zapadają zawsze większością głosów członków wyznaczonego składu rady, przy czym większość tę oblicza się w stosunku do ogółu członków rady (tj. trzech lub pięciu) i przy wymaganej obecności wszystkich powołanych przez sędziego-komisarza członków rady.
A direct impulse for these considerations is the resolution of the Polish Supreme Court of 21 April 2016 (III CZP 3/16), which provides the answer to two legal questions concerning the issue of calculating the majority of votes in the creditors' committee in the bankruptcy proceedings. Discussing the problems noticed in the judicature, the author refers to the statements of the Polish doctrine, in which the dispute began in the interwar period and was not unambiguously settled (until the above mentioned resolution) in the views of contemporary representatives of the juridical doctrine. The core of the problem concerns the question whether and how the majority of votes is calculated in the case of absence of some members at a meeting of creditors’ committee, and when the members at the meeting of the creditors' committee cast 'abstentions', i.e. they do not take an unequivocal position either ‘for’ or ‘against’ the resolution. In conclusion, the author states that resolutions of the creditors’ committee are always adopted by a majority of members of the designated composition of the council, the majority being calculated in relation to all council members (i.e. three or five) and with the required presence of all council members appointed by the judge-commissioner.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2019, 2; 233-253
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies