- Tytuł:
-
В поисках «положительно прекрасного человека»: Эволюция авторского идеала в творчестве Ивана Шмелева
In Search of a “Morally Outstanding Person”: The Evolution of the Author’s Ideal in the Writings Of Ivan Shmelev
W poszukiwaniach «pozytywnie pięknego człowieka»: ewolucja autorskiego ideału w twórczości Iwana Szmielewa - Autorzy:
- Gudzova, Yaroslava
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/31342711.pdf
- Data publikacji:
- 2022-09-14
- Wydawca:
- Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
- Tematy:
-
Szmielew
ewolucja
ideał autorski
tradycja literacka
postać żeńska
wierzący bohater
Shmelev
evolution
author’s ideal character
literary tradition
image of woman
believer - Opis:
-
Изучение художественных открытий Ивана Сергеевича Шмелева на пути поисков положительного героя невозможно без учета предшествующего литературного опыта, тем более что сам писатель высоко ценил заслуги русской литературы в изображении идеального или близкого к идеалу персонажа. В стремлении к живописанию «положительно прекрасного человека» Шмелев прошел непростой путь от увлечения образами революционеров-идеалистов до признания правды Православия. Доискиваясь первооснов в представлениях об идеальном герое, писатель обратился к народно-национальной стихии, полагая духовное начало доминантной чертой русского характера и выражением подлинных чаяний и устремлений «человека простого сознания». На характере эволюции идейно-художественных взглядов Шмелева сказалось взаимодействие его прозы с опытом Достоевского и Чехова. Творческая и личная судьба закономерно привела писателя к изображению женского характера как средоточия лучших черт русской души и христианских ценностей. Идея духовного водительства стала сущностной характеристикой главной героини последнего романа писателя, отразившего его сокровенное желание «обожить» литературу. Такого рода замысел открывал перед Шмелевым особые перспективы в изображении идеального героя как героя верующего и воцерковленного.
Badanie artystycznych odkryć Iwana Sergiejewicza Szmielewa na szlaku poszukiwań pozytywnego bohatera nie jest możliwe bez uwzględnienia wcześniejszego doświadczenia literackiego, tym bardziej że sam pisarz cenił wysoko zasługi literatury rosyjskiej w ukazywaniu postaci idealnej lub bliskiej ideałowi. W dążeniu do opisu «pozytywnie pięknego człowieka» Szmielew przeszedł niełatwą drogę od zachwytu obrazami rewolucjonistów-idealistów do zaakceptowania prawdy prawosławia. Doszukując się prawyobrażeń o idealnym bohaterze, twórca zwrócił się ku żywiołowi ludowo-narodowemu, wychodząc z założenia, że pierwiastek duchowy jest dominującą cechą charakteru rosyjskiego i wyraża rzeczywiste marzenia oraz dążenia «człowieka prostej świadomości». Na specyfice ewolucji ideowo-artystycznych poglądów Szmielewa odbiły się wzajemne relacje jego prozy z doświadczeniem Dostojewskiego i Czechowa. Twórczy i osobisty los ostatecznie przywiódł pisarza do wyobrażenia kobiecego charakteru jako syntezy najlepszych cech duszy rosyjskiej i wartości chrześcijańskich. Idea duchowego przewodniczenia stała się istotną cechą głównej bohaterki ostatniej powieści pisarza, odzwierciedlającej jego głębokie pragnienie ubóstwienia literatury. Takiego rodzaju zamysł otworzył przed Szmielewem szczególne pespektywy w wyobrażeniu idealnego bohatera jako wierzącego i zakorzenionego w Cerkwi.
It is impossible to search Ivan Sergeyevich Shmelev’s artistic findings for a positive character without considering his previous literary experience, especially since the writer himself commented on the merits of Russian literature in depicting a perfect or close-to-perfect character. In order to describe the “morally outstanding person”, Shmelev trod an uneven path between being carried away by the images of idealistic revolutionaries and recognising the truth of Orthodoxy. Seeking out the fundamental principles in the idea of a perfect character, the writer turned to the national people element, believing that the spiritual principle was the dominant feature of the Russian character and the expression of the true aspirations and motivations of the “simple man”. The evolutionary nature of Shmelev’s high-principled artistic views were influenced by the interaction of his prose with the experiences of Dostoevsky and Chekhov. His literary journey and personal life naturally led the writer to portray the female character as the best focus for the features of the Russian soul and Christian values. The idea of spiritual guidance became the main, essential character feature in the writer’s last novel which reflected his innermost desire to “divinise” literature. This kind of idea opened up some special perspectives for Shmelev in a convincing simulation of the ideal character as a believer and churchgoer. - Źródło:
-
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 7; 73-85
0035-7707 - Pojawia się w:
- Roczniki Humanistyczne
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł