Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "attachment disorders" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Rozwój na granicy normy i patologii. Studium przypadku trzyletniego chłopca z wadą wzroku
Autorzy:
Lessing-Pernak, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/637448.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
integration approaches
developmental pathways
externalizing disorders
attachment disorders
Opis:
The aim of the work is to present a clinical study of a development path using the theoretical model of developmental pathways (Pickles, Hill, 2006). The subject of the study, a three-year-old boy, came into the world through complicated labor which ended in cesarean section. He displayed characteristics of insecure-avoidant attachment. Moreover, he had a visual defect. The study describes the crisis at the beginning of preschool education. Adaptive irregularities arising from these burdens, but also the lack of competence and support from the preschool staffmeant that the boy began to show features of mental disorders functioning. At this time independent specialists diagnosed mental retardation and attention defi cit with hyperactivity disorder. Through correcting the vision problems, working on the relationship, changing the preschool facility and introducing cognitive-behavioral techniques the abnormal development of the boy returned onto the correct track. The aim of the work is to show the path of corruption in the development of mental disorder in the three-year-old boy. The developmental pathways approach takes into account the role of a wide range of internal factors (biological, social and psychological) as well as external ones – environmental and those concerning the effect of time and place, both in the development of pathology, and in turning to pathology as a way to return to normal development
Źródło:
Psychologia Rozwojowa; 2012, 17, 4; 37-44
1895-6297
2084-3879
Pojawia się w:
Psychologia Rozwojowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaburzenia więzi i krzywdzenie dzieci jako problem towarzyszący zaburzeniu hiperkinetycznemu (ADHD) i zaburzeniom zachowania
Attachment disorder and child maltreatment as problems accompanying attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD) and disruptive behaviour
Autorzy:
Brzozowska, Agata
Wzorek, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944783.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
attachment disorders
attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD)
child maltreatment
comorbidity
disruptive behaviour
krzywdzenie dzieci
zaburzenia więzi
zaburzenia współistniejące
zaburzenia zachowania
zespół nadpobudliwości psychoruchowej (adhd)
Opis:
Attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD) is characterized by a constant pattern of behaviour which consists of attention disorders, impulsiveness and hyperactivity significantly deteriorating the child’s functioning at home and at school. ADHD is often accompanied by other disorders, e.g. disruptive behaviour. The authors of this article present and analyse the comorbidity of both disorders and pathogenesis of specific subtypes of ADHD (subtype with predominant impulsiveness and mixed subtype) in the context of disorders in attachment and/or maltreatment of the child. According to the attachment theory, the relationship between the child and the closest carer determines the way the child will later perceive itself and other people. Attention was paid to the negative emotional interactions between the child with ADHD and its carer, which increases the risk of the occurrence of maltreatment due to the child’s hyperactivity and the carer’s individual characteristics. A physical and emotional abuse or neglect present in many families of patients with ADHD may also have transgenerational dimension and reflect multigenerational attachment disturbances. Literature emphasizes the contribution of traumatic experiences of comprehensive violence to emotional development, self-control and social relations. In some cases the relation between violence experienced in childhood and using it towards one’s own children may result from poor relations with parents and disturbances in the development of a safe attachment. The authors recommend individual approach to the therapy of the child with ADHD, taking into account the aforementioned problems of the child and its family.
Zaburzenie hiperkinetyczne (w klasyfikacji amerykańskiej DSM-IV używa się nazwy: zespół nadpobudliwości psychoruchowej – attention-deficit/hyperactivity disorder, ADHD) charakteryzuje stały wzór zachowania, na który składają się zaburzenia uwagi, nadmierna impulsywność oraz nadruchliwość w istotny sposób pogarszające funkcjonowanie dziecka w środowisku domowym i szkolnym. Zaburzeniu hiperkinetycznemu często towarzyszą inne zaburzenia, m.in. zaburzenia zachowania. Autorki pracy poruszają zagadnienie współwystępowania obu zaburzeń oraz patogenezy określonych podtypów ADHD (podtypu z przewagą impulsywności i mieszanego) w kontekście zaburzeń więzi i/lub krzywdzenia dziecka. Według teorii przywiązania związek pomiędzy dzieckiem a najbliższym opiekunem kształtuje sposób, w jaki dziecko będzie później postrzegało siebie i innych. Zwrócono uwagę na zjawisko nacechowanej negatywnymi emocjami interakcji pomiędzy dzieckiem z ADHD a jego opiekunem, co zwiększa ryzyko wystąpienia krzywdzenia w związku z nadpobudliwością dziecka oraz indywidualnymi cechami opiekuna. Występująca w wielu rodzinach dzieci z ADHD przemoc fizyczna, emocjonalna oraz zaniedbanie mogą mieć również wymiar transgeneracyjny i być wyrazem wielopokoleniowych zaburzeń więzi. W literaturze podkreśla się znaczenie traumatycznych doświadczeń szeroko rozumianej przemocy dla rozwoju emocjonalnego, samokontroli oraz relacji społecznych. W niektórych przypadkach związek między doznawaniem przemocy w dzieciństwie i stosowaniem jej wobec własnych dzieci może być skutkiem zbyt słabych relacji z własnym rodzicem i zakłóceń w tworzeniu się bezpiecznego przywiązania. Autorki postulują indywidualne podejście do terapii dziecka z ADHD uwzględniające wyżej wymienione problemy dziecka i jego rodziny.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2011, 11, 3; 189-193
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies