Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Miażdżyca" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 19
Tytuł:
RANKL i osteoprotegeryna, czynniki regulujące procesy metaboliczne w układzie kostnym, w patogenezie miażdżycy
RANKL and osteoprotegerin, factors regulating metabolic processes in the skeletal system, in the pathogenesis of atherosclerosis
Autorzy:
Janas, Aleksandra
Hanke, Tomasz
Folwarczna, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038383.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
miażdżyca
osteoporoza
rankl
osteoprotegeryna
atherosclerosis
osteoporosis
osteoprotegerin
Opis:
W ostatnich latach została wykazana korelacja między występowaniem osteoporozy i miażdżycy z wapnieniem naczyń. Jak się wydaje, najważniejszymi czynnikami łączącymi miażdżycę z osteoporozą są czynnik jądrowy țB i układ: ligand receptora aktywującego czynnik jądrowy țB (RANKL)/receptor aktywujący czynnik jądrowy țB (RANK)/osteoprotegeryna (OPG), jeden z podstawowych mechanizmów regulujących procesy metaboliczne w układzie kostnym. Większość danych eksperymentalnych wskazuje na niekorzystne działanie RANKL i ochronne działanie OPG w rozwoju wapnienia i destabilizacji blaszki miażdżycowej, należy jednak brać pod uwagę także możliwość niekorzystnego udziału nadmiaru OPG w patomechanizmie miażdżycy. W pracy przedstawiono rolę RANKL i OPG w patogenezie osteoporozy i miażdżycy.
A correlation between occurrence of osteoporosis and atherosclerosis with vascular calcification has been found in recent years. The most significant link between atherosclerosis and osteoporosis seem to be nuclear factor țB and the receptor activator of nuclear factor țB ligand (RANKL)/receptor activator of nuclear factor țB (RANK)/osteoprotegerin (OPG) system – one of the fundamental mechanisms regulating metabolic processes in the skeletal system. Most experimental data indicate a negative effect of RANKL and protective effect of OPG in development of calcification and destabilization of atherosclerotic plaque. However, a potential unfavourable role of excessive OPG in the pathomechanism of atherosclerosis also needs to be considered. The role of RANKL and OPG in pathogenesis of osteoporosis and atherosclerosis has been presented in the study.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2011, 65, 3; 64-70
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biomateriały wykorzystywane do produkcji stentów − nadzieje i ograniczenia
Biomaterials used for the producing stents – hopes and limitations
Autorzy:
Andryszczyk, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/95480.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:
stenty
biomateriały
kardiologia
miażdżyca
stents
biomaterials
cardiology
atherosclerosis
Opis:
Choroby układu naczyniowo-sercowego wysuwają się na czołowe miejsce w statystyce zgonów w naszym stuleciu. Obecnie w Polsce choroba nie-dokrwienna serca dotyczy prawie miliona mieszkańców, a rocznie z jej powodu umiera około 90 000 ludzi. Jedną z najczęściej stosowanych metod leczenia jest angioplastyka naczyń wieńcowych za pomocą stentów. Mimo istnienia na rynku wielu rodzajów stentów nadal występuje konieczność szukania nowych technolo-gii i materiałów zapewniających lepsze własności mechaniczne, fizykochemiczne i biomedyczne stentów.
Diseases of the cardiovascular system have a high position in the sta-tistics of deaths in our century. Now in Poland, ischemic heart disease affects al-most a million people and per year die of about 90,000. One of the most com-monly used treatment methods is the coronary angioplasty with the stents. Exi-stence many types of stents, but still need to look for new technologies and mate-rials to ensure better mechanical properties, physico-chemical and biomedical stents.
Źródło:
Postępy w Inżynierii Mechanicznej; 2015, 5(3); 5-11
2300-3383
Pojawia się w:
Postępy w Inżynierii Mechanicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antyoksydacyjne właściwości i przeciwmiażdżycowe działanie paraoksonazy 1
Antioxidant and antiatherosclerotic properties of paraoxonase 1
Autorzy:
Kupczyk, D.
Karczmarska-Wódzka, A.
Studzińska, R.
Sikora, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/172751.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Chemiczne
Tematy:
paraoksonaza 1
stres oksydacyjny
miażdżyca
paraoxonase 1
oxidative stress
atherosclerosis
Opis:
This overview will discuss the Paraoxonase 1 (PON1) in arteriosclerosis diseases. Atherosclerosis is one of lifestyle diseases and affects greater number of people. Ischemic heart disease, acute coronary syndromes or stroke are the clinical symptoms of atherosclerosis and are the most common cause of morbidity especially in middle and old age people. In atherosclerosis, in the space between the endothelium and the muscular layer in the wall of a blood vessel, accumulates deposits consisting of macrophages, lipoprotein, low density foam cells and extracellular concentrations of cholesterol. In this way fatty streaks are formed which are early stage atherosclerotic lesions. With the passage of time they are joined by elements of fibrous connective tissue that undergo hypertrophy. They begin to surround primarily created the fireplace of inflammation and separate them from the rest of the blood vessel [1]. Further research if needed to better understanding the mechanisms related to atherosclerosis development and plaque instability because it may have important clinical implications for the identification of high-risk patients. The present review tries to summarize the current knowledge on the role of PON1 in the formation of atherosclerotic plaque is the goal of current research [2].
Źródło:
Wiadomości Chemiczne; 2017, 71, 1-2; 3-36
0043-5104
2300-0295
Pojawia się w:
Wiadomości Chemiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Numeryczna ocena cząstkowej rezerwy przepływu wieńcowego (FFR)
Numerical evaluation of coronary flow fractional reserve (FFR)
Autorzy:
Mirota, K.
Wasilewski, J.
Poloński, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2072997.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
miażdżyca
angio-TK
Navier-Stokes
hemoreologia
FEM
atherosclerosis
angioCT
hemorheology
Opis:
Istnieje duża zgodność między zmierzoną wartością cząstkowej rezerwy przepływu wieńcowego (FFR) a stopniem istotności hemodynamicznej zmiany miażdżycowej. Poważnym ograniczeniem w upowszechnieniu zastosowań diagnostycznych FFR jest konieczność inwazyjnego pomiaru ciśnień. W niniejszej pracy przedstawiono alternatywną metodykę bazującą na numerycznych obliczeniach przepływu wieńcowego. Omówiono aspekty związane z segmentacją tętnic wieńcowych oraz wpływu właściwości reologicznych krwi na symulacje numeryczne.
There is a good agreement between the invasive measurements of fractional flow reserve (FFR) and hemodynamic significance of the coronary artery stenosis. A major limitation of widespread applications of FFR is its invasive nature. In this paper authors present the methodology of non-invasive numerical FFR calculation. Some issues concerning the coronary artery segmentation and the influence of blood rheological properties on FFR simulation results are discussed.
Źródło:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna; 2014, 5; 355--356
0368-0827
Pojawia się w:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Witaminy „pamięci”
Vitamins for “memory”
Autorzy:
Gruber, Beata M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1058813.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
atherosclerosis
homocysteine
stroke
udar niedokrwienny mózgu
vitamins
witaminy
homocysteina
miażdżyca
otępienie
Opis:
The vitamins are the exogenous, organic compounds with different structures, which play the important biological functions in our organisms, especially as the catalysts. To modulate the biochemical reactions the vitamins should be delivered in the appropriate quantities which are determined by health status and many exogenous factors as dietary habits, drugs etc. In the last years it can be noted the intensity in the studies on the role of the vitamins in neurological diseases. No other organ is such dependent on nutritional substances as the central nervous system. The mentioned diseases include these with unknown aetiology or these for which any effective therapy has not yet been found. The results of the taken studies described in this work surprisingly change approach to the vitamins. Some role of the vitamins was reported in the neurological diseases, such as atherosclerosis, dementia, including Alzheimer disease, epilepsy. It is worth of noting the role of the vitamins in aetiology and supportive therapy of neuropathies, Parkinson disease, post-transplantation headaches. In this article the results of the studies on the role of the vitamins in some serious neurological diseases with similar aetiology and symptoms, such as stroke atherosclerosis-related, dementia were presented.
Witaminy są niezbędnymi do życia, egzogennymi związkami organicznymi o zróżnicowanej budowie i speł - niają ważne biologiczne funkcje, przede wszystkim jako katalizatory przemian biochemicznych. Jako modulatory reakcji zachodzących w organizmie muszą być dostarczane w odpowiednich ilościach, zależnych od aktualnego stanu fizjologicznego danego osobnika i szeregu czynników zewnętrznych (zwyczaje żywieniowe, przyjmowane leki). W ostatnich latach wyraźnie nasiliły się badania nad rolą witamin w schorzeniach neurologicznych. Nie ma drugiego narządu w organizmie tak ściśle uzależnionego od dostarczania substancji odżywczych, jak centralny układ nerwowy. Wśród wspomnianych schorzeń znajdują się jednostki o wciąż niewyjaśnionej etiologii lub co do których nie sposób, nawet przy obecnym stanie wiedzy, zastosować skutecznej terapii. Do schorzeń neurologicznych, w których zauważono udział witamin, zaliczane są jedne z najpoważ - niejszych, jakie dręczą współczesne społeczeństwa, tj. miażdżyca, otępienia, w tym choroba Alzheimera, padaczka i inne. Warto także podkreślić ich znaczenie w etiologii i terapii wspomagającej w neuropatiach, chorobie Parkinsona, potransplantacyjnych bólach głowy. W niniejszym artykule przedstawiono pokrótce wyniki ostatnich badań nad rolą poszczególnych witamin w schorzeniach powiązanych ze sobą po części etiologicznie i objawowo, tj. w udarze niedokrwiennym mózgu i otępieniach.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2009, 9, 1; 52-62
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poszukiwanie biomarkerów zapalnych udaru niedokrwiennego mózgu
The search for inflammatory biomarkers of ischaemic stroke
Autorzy:
Jóźwicka, Magdalena
Głąbiński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1057948.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
udar niedokrwienny mózgu
biomarkery
miażdżyca
zapalenie
cytokiny
ischaemic stroke
biomarkers
atherosclerosis
inflammation
cytokines
Opis:
The search for stroke biomarkers has been initiated several years ago. Commonly available and sensitive biomarkers of stroke are still not available for the early diagnosis of this disease as well as for monitoring of its treatment. The ideal stroke biomarker should be very specific to differentiate stroke from other clinically similar diseases like complicated migraine, transient ischaemic attack (TIA), multiple sclerosis or posticus paralysis. Moreover, its concentration in the blood should correlate with the concentration in the cerebrospinal fluid (CSF). Additionally it should be detectable shortly after stroke clinical signs appearance and should allow to differentiate between TIA and stroke or ischaemic stroke with haemorrhagic stroke. Good stroke biomarker should be also an useful indicator of effectiveness of stroke treatment. In this review we present potential inflammatory biomarkers tested in stroke and their experimental models. The most commonly analysed inflammatory biomarkers are C-reactive protein (CRP), interleukin 1, 6, 8, metalloproteinase 9 (MMP-9), vascular cell adhesion molecule-1 (VCAM-1), intracellular cell adhesionmolecule (ICAM) and tumour necrosis factor-alpha (TNF-α). Currently available results suggest that there are a few potentially interesting inflammatory biomarkers of stroke but still further studies are necessary to confirm their usefulness in this field.
Od wielu lat prowadzone są poszukiwania biochemicznych markerów udaru mózgu. Wciąż brakuje jednak ogólnie dostępnego i wystarczająco czułego biomarkera udaru niedokrwiennego mózgu, którego obecność byłaby przydatna zarówno we wczesnej diagnostyce udaru, jak i w monitorowaniu skuteczności jego leczenia. Idealny biomarker udaru mózgu powinien charakteryzować się wysoką specyficznością (tzn. pozwolić na odróżnienie udaru od innych podobnych klinicznie chorób, takich jak: migrena skojarzona, przemijający atak niedokrwienny – transient ischaemic attack, TIA, porażenie ponapadowe czy stwardnienie rozsiane), być łatwo oznaczalny we krwi, a jego stężenie we krwi powinno korelować ze stężeniem w płynie mózgowo-rdzeniowym (PMR). Ponadto powinien pojawiać się w krótkim czasie od zachorowania i umożliwić różnicowanie TIA z udarem dokonanym, a udar krwotoczny – z niedokrwiennym oraz być wskaźnikiem prognostycznym dla oceny skuteczności leczenia. W niniejszej pracy przedstawiamy przegląd potencjalnych biomarkerów zapalnych badanych w klinicznym i doświadczalnym udarze niedokrwiennym mózgu. Najczęściej analizowanymi biomarkerami zapalnymi są: białko C-reaktywne (C-reactive protein, CRP), interleukiny 1, 6, 8, metaloproteinaza 9 (metalloproteinase 9, MMP-9), śródbłonkowy czynnik adhezji komórek-1 (vascular cell adhesion molecule 1, VCAM-1), wewnątrzkomórkowy czynnik adhezji komórek (intracellular cell adhesion molecule, ICAM), czynnik martwicy nowotworów alfa (tumor necrosis factor alpha, TNF-α). Dostępne obecnie wyniki badań wskazują, że istnieje kilka potencjalnie interesujących biomarkerów zapalnych udaru mózgu, jednak niezbędne są dalsze badania, aby potwierdzić ich przydatność w tym zakresie.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2011, 11, 2; 106-110
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adiponektyna i leptyna a udar niedokrwienny mózgu
Adiponectin and leptin in ischemic stroke
Autorzy:
Pyzik, Marta
Karp-Majewska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1059144.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
abdominal obesity
adiponectin
atherosclerosis
ischemic stroke
leptin
adiponektyna
leptyna
udar niedokrwienny mózgu
otyłość brzuszna
miażdżyca
Opis:
Abdominal obesity becomes very significant health’s problem, especially because it is connected with pathogenesis of cardiovascular diseases. Adipose tissue is not only a store of excess energy but a hormonally active system too. The substances produced by adipose tissue are adipocytokines. Two of them are leptin and adiponectin. Adiponectin levels are inversely related to the adiposity degree, despite of adipose tissue is only source of it. concentrations of adiponectin have been reported to be decreased in patients with coronary artery diseases, type II diabetes mellitus, hypertensions and dyslipidemia patients in some insulin resistant states. It takes part in processes regulate glucose and lipid metabolism and it has anti-inflammatory and antiatherogenic properties. Adiponectin has a potential protective ability towards to cardiovascular diseases. Positive correlation with degree of adiposity has been reported for leptin – hormone involved in the regulation of food intake and energy expenditure. Leptin exerts many potentially atherogenic effects. It has been reported to influence on arterial hypertension, endothelial dysfunction, platelet aggregation, insulin resistant and activation of sympathetic system. In this way it can play very important role in development of stroke. Recent studies suggest that adiponectin and leptin may play an important role in obesity-associated cerebrovascular diseases. There is still too little evidence to say that these two hormones are independent marks of ischemic stroke and confirm their role in stroke pathogenesis.
Otyłość brzuszna staje się coraz istotniejszym problemem zdrowotnym, głównie ze względu na związaną z nią koincydencję rozwoju chorób sercowo-naczyniowych. Tkanka tłuszczowa jest nie tylko źródłem zapasów energii, ale również hormonalnie czynnym systemem. Substancje wydzielane przez komórki tkanki tłuszczowej to adipocytokiny, do których zaliczamy między innymi leptynę i adiponektynę. Pomimo iż tkanka tłuszczowa jest jedynym źródłem adiponektyny, paradoksalnie jej stężenie w otyłości ulega obniżeniu. Ponadto niższe stężenia wykazano u chorych z chorobą niedokrwienną serca, cukrzycą typu II, nadciśnieniem tętniczym i dyslipidemią, czyli w stanach prawdopodobnej insulinooporności. Adiponektyna bierze udział w procesach usprawniających metabolizm glukozy i lipidów oraz wykazuje działanie przeciwzapalne i przeciwmiażdżycowe, a więc i potencjalnie ochronne działanie wobec chorób sercowo-naczyniowych. Ze wzrostem zgromadzonej tkanki tłuszczowej pozytywnie koreluje poziom leptyny, hormonu uczestniczącego w regulacji poboru pożywienia i wykorzystania energii. Leptyna wykazuje wiele potencjalnie proaterogennych właściwości. Poprzez między innymi wpływ na ciśnienie krwi, układ fibrynolityczny, funkcje śródbłonka, agregację płytek, oporność na insulinę oraz aktywację układu sympatycznego może odgrywać istotną rolę w rozwoju niedokrwiennego udaru mózgu. Badania sugerują, że adiponektyna i leptyna mogą stanowić ogniwo łączące otyłość z chorobami naczyniowymi OUN. Wciąż jednak istnieje zbyt mało danych, by uznać oba hormony za niezależne markery wystąpienia udaru niedokrwiennego mózgu oraz potwierdzić ich rolę w jego patogenezie.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2008, 8, 2; 84-89
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pentraxyna 3 – nowy wskaźnik w ocenie procesu miażdżycowego
Pentraxin 3 – a new marker in the assessment of atherosclerosis
Autorzy:
Syguła, Aleksandra
Gumprecht, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038783.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
miażdżyca
białko ostrej fazy
pentraxyna 3
stan zapalny
atherosclerosis
acute phase protein
pentraxin 3
inflammation
Opis:
Atherosclerosis is a medical problem of high prevalence being a main cause of cardiovascular diseases. Outcomes of many experimental and clinical studies have confi rmed that infl ammation plays an important role in atherogenesis. One of infl ammatory markers, acute phase protein produced in response to infl ammatory signals, among others by several type of cells in atherosclerotic plaques, is pentraxin 3 (PTX3). On the basis of outcomes of performed studies it is supposed that PTX3 may become a new indicator useful for detecting diseases of atherosclerotic origin on their very early stages of development what may enable the implementation of treatment to prevent their progression.
Miażdżyca jest powszechnym problemem zdrowotnym, stanowiącym główną przyczynę chorób układu sercowo-naczyniowego. Wyniki wielu eksperymentów i badań klinicznych potwierdzają, że w procesie jej rozwoju ważną rolę odgrywa stan zapalny. Jednym z markerów zapalenia, białkiem ostrej fazy produkowanym w odpowiedzi na mediatory stanu zapalnego, m.in. przez komórki budujące blaszkę miażdżycową, jest pentraxyna 3. Na podstawie wyników przeprowadzonych badań przypuszcza się, że białko to może okazać się ważnym wczesnym wskaźnikiem rozwoju i zaawansowania zmian miażdżycowych, a tym samym stać się nowym markerem przydatnym do wykrywania chorób na podłożu miażdżycy we wczesnych etapach ich rozwoju, umożliwiając wdrożenie leczenia zapobiegającego ich progresji.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2012, 66, 3; 57-62
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glikozaminoglikany – budowa, właściwości biochemiczne i znaczenie kliniczne
Glycosaminoglycans – structure, biochemical properties and clinical significance
Autorzy:
Sufleta, Agnieszka
Mazur-Zielińska, Henryka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039390.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
glikozaminoglikany
miażdżyca
cukrzyca
niewydolność żylna
owrzodzenia podudzi
glycosaminoglycans
atherosclerosis
diabetes
venous insuffi ciency
crural
ulceration
Opis:
Glycosaminoglycans (gag) performs a great role in atherosclerosis, diabetic nephropathy, venous insufficiency, crural ulceration, uric acid diathesis, mucopolysaccharidosis, arthritis, osteitis, neoplasms, thyroid and kidney diseases. Disorders of the gag level are connected with disorders of metabolism of proteoglycans and hepar disfunction. Gag are characterized by a considerable heterogeneity.
Glikozaminoglikany (gag) odgrywają dużą rolę w patogenezie miażdżycy, nefropatii cukrzycowej, niewydolności żylnej, owrzodzeniach podudzi, skazie moczanowej, mukopolisacharydozie, zapaleniu stawów, zapaleniu kości, nowotworach, chorobach tarczycy i nerek. Zaburzenia dotyczące zmiany stężenia gag są prawdopodobnie wynikiem zaburzeń w metaboliźmie proteoglikanów, jak i związane są z dysfunkcją wątroby. Gag charakteryzuje znaczna heterogenność.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2010, 64, 5-6; 64-68
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola wirusa cytomegalii w patogenezie choroby wieńcowej
The influence of cytomegalovirus on pathogenesis of ischemic heart disease
Autorzy:
Bronikowska, Joanna
Szliszka, Ewelina
Nowowiejska-Wiewióra, Alicja
Król, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039948.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
miażdżyca
choroba niedokrwienna serca
wirus cytomegalii
awidność
przeciwciała
atherosclerosis
ischemic heart disease
cytomegalovirus
avidity
antibodies
Opis:
INTRODUCTION Coronary atherosclerosis and its sequel, coronary heart disease, is an essential cause of prevalence and mortality. It also remains the main cause of ischaemic heart disease. The classical risk factors of coronary heart disease do not explain its occurrence in a substantial number of patients and that is why new factors are still being searched for. At present, chronic inflammatory response of the vessel wall is thought to be one of them. Recent researches on atherosclerosis show that viruses can play an essential role in etiopatogenesis. On account of this, an attempt was made to assess the influence of cytomegalovirus infection upon coronary heart disease. MATERIAL AND METHODS Fifty-eight patients took part in the study: thirty with symptoms of acute coronary syndrome and twenty-eight with stable angina pectoris The aim of the study was to determine the influence of cytomegalovirus infection upon coronary heart disease by determining IgM and IgG class antibodies against cytomegalovirus in blood serum of the patients, as well as avidity in IgG class antibodies against cytomegalovirus. RESULTS IgM class antibodies against cytomegalovirus in blood serum were seldom found in both studied groups. Frequency of IgG class antibodies was high both in the group of patients with acute coronary heart disease and in the group with stable angina. High avidity of IgG antibodies was found more often in the group of patients with angina pectoris than in the patients with acute coronary syndrome. CONCLUSIONS Cytomegalovirus infection may be connected with ischaemic heart disease, however, it does not affect its exacerbation. Cytomegalovirus infection in patients with ischaemic heart disease is chronic in nature.
WSTĘP Miażdżyca tętnic wieńcowych i jej konsekwencja -choroba wieńcowa – jest istotną przyczyną chorobowości i umieralności. Pozostaje również główną przyczyną choroby niedokrwiennej serca. Klasyczne czynniki ryzyka choroby wieńcowej nie tłumaczą jej występowania u znacznej liczby chorych, dlatego wciąż poszukuje się nowych. Obecnie coraz częściej uważa się, że jest to przewlekła reakcja zapalna dotycząca ściany naczyniowej. Badania ostatnich lat, dotyczące miażdżycy wykazują, że wirusy mogą odgrywać dużą rolę w jej etiopatogenezie. W związku z tym podjęto próbę oceny przebiegu zakażenia wirusem cytomegalii na przebieg choroby wieńcowej. MATERIAŁ I METODY W badaniu uczestniczyło 58 chorych z objawami ostrego zespołu wieńcowego (30 chorych) i ze stabilną dusznicą bolesną (28 chorych). Celem pracy była próba określenia wpływu zakażenia wirusem cytomegalii na przebieg choroby wieńcowej poprzez oznaczenie poziomu przeciwciał klasy IgM i IgG przeciwko wirusowi cytomegalii w surowicy krwi pacjentów, a także awidności, czyli siły wiązania wielowartościowego antygenu przez przeciwciała, w klasie przeciwciał IgG skierowanych przeciwko wirusowi cytomegalii. WYNIKI. Przeciwciała klasy IgM przeciwko wirusowi cytomegalii w surowicy krwi występowały rzadko w obu badanych grupach. Częstość występowania przeciwciał klasy IgG była bardzo wysoka zarówno u pacjentów z ostrą postacią choroby wieńcowej jak i ze stabilną. Wysoką awidność przeciwciał IgG stwierdzono istotnie częściej u pacjentów z dusznicą bolesną niż w grupie chorych z ostrym zespołem wieńcowym. WNIOSKI Zakażenie wirusem cytomegalii może być związane z chorobą niedokrwienną serca, jednak nie wpływa na jej zaostrzenie. Infekcja cytomegalowirusem u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca ma charakter przewlekły.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2009, 63, 5; 72-79
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chemokiny w patogenezie udaru niedokrwiennego mózgu
Chemokines in pathogenesis of ischaemic stroke
Autorzy:
Cisowska-Maciejewska, Anna
Konarska, Maria
Głąbiński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1058048.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
atherosclerosis
cervical artery
chemokine receptors
chemokines
ischaemic stroke
chemokiny
udar niedokrwienny
miażdżyca
receptory chemokinowe
tętnica szyjna
Opis:
Chemokines are cytokines which attract certain supopulations of leukocytes. They constitute the family of 50 proteins of low molecular weight (8-12 kDa). They are divided into four groups: CXC, CC, CX3C, C. Chemokines acts via receptors C-R, CC-R, CXC-R, CX3C-R. About 20 receptors for chemokines are described so far. Many chemokines may bind to one receptor and one chemokine may target more than one receptor. Chemokines exert many physiological activities as well as can be involved in pathogenesis of ischaemic stroke. The main role of chemokines is engagement into development of inflammatory reaction. Chemokines are engaged also in maturation and function of immunological system as well. Further they are engaged into pathogenesis of many other pathologies like myocardial infarction, ischaemic stroke, multiple sclerosis, Alzheimer’s disease, brain tumours. The increased expression of chemokines in the brain is induced by different stimulus as ischaemia, axonal damage, or presence of neurotoxic substances. Till now, many chemokines were investigated because of their participation in development of atheromatous plaque in carotid arteries of animal models and humans is increased as well. Expression of selected chemokines on atheromatous plaques from patients operated because of critical stenosis of internal carotid artery was described. Chemokines belonging to different classes (CCL2, CXCL1, CX3CL1, CCL5, CXCL1) with proven but not finally investigated participation in atherogenesis and its complications were analysed. Furthermore concentration of selected chemokines in peripheral blood and expression of some chemokines on peripheral blood mononuclear cells from patients with and without restenosis was also published. Chemokines are engaged also in complications of atherosclerosis such as ischaemic stroke or myocardial infarction. The goal of this review was to highlight the role of various chemokines and their receptors in such conditions. Experimental data with knock-out genes or agonists of chemokine receptors give the hope to development of new therapies for brain ischaemia.
Chemokiny są cytokinami działającymi na określone subpopulacje leukocytów. Stanowią rodzinę ponad 50 białek o stosunkowo małej masie cząsteczkowej (8-12 kDa). Wyróżniamy kilka grup chemokin: CXC, CC, CX3C, C. Działają one na komórki docelowe za pośrednictwem odpowiednich receptorów C-R, CC-R, CXC-R, CX3C-R. Zidentyfikowano dotąd około 20 receptorów dla chemokin. Wykazano, że z danym receptorem mogą się zwykle wiązać różne chemokiny, a dana chemokina może wykazywać powinowactwo do więcej niż jednego receptora. Chemokiny są zaangażowane w szereg procesów fizjologicznych, m.in. w patogenezę udaru niedokrwiennego mózgu. Zasadnicza rola chemokin polega na ich udziale w rozwoju reakcji zapalnej. Chemokiny odgrywają również kluczową rolę w dojrzewaniu i funkcjonowaniu układu immunologicznego. Ponadto są zaangażowane w patogenezę wielu różnorodnych schorzeń, takich jak zawał mięśnia sercowego, udar mózgu, stwardnienie rozsiane, choroba Alzheimera, nowotwory mózgu. Zwiększona ekspresja chemokin w mózgu jest następstwem działania różnorodnych bodźców, takich jak niedokrwienie, uszkodzenie aksonalne czy obecność substancji o działaniu neurotoksycznym. Dotychczas przebadano wiele chemokin pod kątem ich udziału w rozwoju blaszki miażdżycowej w tętnicach szyjnych, zarówno na materiale zwierzęcym, jak i na materiale ludzkim. Oceniano między innymi ekspresję wybranych chemokin w blaszkach miażdżycowych pobranych od pacjentów z krytycznym zwężeniem tętnicy szyjnej wewnętrznej poddanych zabiegowi endarterektomii. Analizowano chemokiny należące do różnych klas o udowodnionym, ale nie do końca zbadanym udziale w patogenezie miażdżycy i jej powikłań (tj. CCL2, CXCL1, CX3CL1, CCL5, CXCL1). Ponadto oceniano stężenie wybranych chemokin we krwi obwodowej oraz ekspresję wybranych chemokin na komórkach jednojądrzastych krwi obwodowej u pacjentów z restenozą i bez niej. Są one także zaangażowane w patogenezę rozwoju powikłań blaszki miażdżycowej, tj. udaru niedokrwiennego mózgu czy zawału mięśnia sercowego. W niniejszej pracy przedstawiono dane dotyczące udziału różnych chemokin i ich receptorów. Wyniki badań eksperymentalnych z wyciszaniem genów czy zastosowaniem agonistów receptorów chemokinowych pozwalają mieć nadzieję na rozwój nowych terapii chorób naczyniowych.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2010, 10, 2; 79-84
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pierwotne i wtórne amputacje kończyn dolnych w materiale jednego ośrodka
Primary and secondary amputations of lower limbs in the material from a single medical institution
Autorzy:
Badora, Agnieszka
Będkowska, Paulina
Budziński, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038672.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
krytyczne niedokrwienie kończyny dolnej
amputacja kończyny dolnej
miażdżyca
lower limb critical ischemia
lower limb amputation
atherosclerosis
Opis:
INTRODUCTION Critical ischaemia and necrosis of the lower limb are reasons for amputation, whose level depends on the intensity of ischaemia, extend of atherosclerotic changes and possibilities of revscularisation. Despite undertaking revaskularisation a group of patients needs amputation of the operated limb. The main risk factors of limb loss are: atherosclerosis of blood-vessles of the lower limb, diabetes mellitus and arteriosclerosis obliterans. The aim of the study was to analyse reasons for lower limb amputation and to evaluate the infl uence of age, BMI and the level of hematocrit on choosing the method of treatment. We also analysed the diff erence between the group of patients with primary amputation and the group of patients with secondary amputation when it comes to the lenght and the number of hospital stays. MATERIAL AND METHODS A group of 88 patients, who have undergone amputation between 2004 and 2009 was analised. The group consisted 64 (72.7%) mens and 24 (27.3%) woman. The primary amputation was performed on 59 patients – on 41 (69.5%) patients a major amputation, on 18 (30.5%) patients a minor amputation. The secondary amputation was performed on 38 patients – on 15 (39.5%) patients a major amputation; on 23 (60.5%) patients a minor amputation. It was necessary to perform reamputation on 14 patients, on 9 (17.3%) patients after the primary amputation, on 5 (15.2%) patients after the secondary amputation. The statistical analysis was performed with the use of U Mann-Whitney’s test. RESULTS Patients with arteriosclerosis obliterans, atherosclerosis of blood-vessles of the lower limb and diabetes mallitus needed primary amputation more frequently (p = 0.01). The level of hematocrit, age and BMI do not aff ect the method of treatment (p = 0.28; p = 0.53; p = 0.93). There is no diff erence between the group of patients with primary amputation and the group of patients with secondary amputation, when it comes to the lenght and the number of hospital stays (p = 0.09; p = 0.95). CONCLUSIONS The most common reasons for amputation were: atherosclerosis of blood-vessles of the lower limb and arteriosclerosis obliterans. The level of hematocrit, age and BMI do not aff ect the method of treatment. There is no diff erence between the group of patients with primary amputation and the group of patients with secondary amputation, when it comes to the lenght and the number of hospital stays.
WSTĘP Krytyczne niedokrwienie oraz martwica kończyny dolnej stanowią wskazanie do amputacji, której poziom zależy od nasilenia zmian niedokrwiennych, rozległości procesu miażdżycowego naczyń oraz możliwości leczenia rewaskularyzacyjnego. Pomimo prób rewaskularyzacji, pewna grupa pacjentów wymaga późniejszej amputacji kończyny operowanej. Najistotniejszymi czynnikami ryzyka utraty kończyny są: miażdżyca naczyń obwodowych kończyn dolnych, cukrzyca i zarostowo-zakrzepowe zapalenie naczyń. Celem pracy była analiza wskazań do amputacji kończyny dolnej, ocena wpływu BMI i wieku pacjenta oraz wyjściowej wartości hematokrytu na wybór metody postępowania oraz porównanie liczby i łącznej długości hospitalizacji pacjentów poddanych amputacji pierwotnej oraz pacjentów poddanych amputacji wtórnej. MATERIAŁ I METODY Przeanalizowano dokumentację medyczną 88 chorych, u których w latach 2004–2009 przeprowadzono amputacje pierwotne oraz wtórne. Grupa liczyła 64 (72,7%) mężczyzn i 24 (27,3%) kobiety. Amputację pierwotną wykonano u 59 pacjentów: u 41 (69,5%) dużą, u 18 (30,5%) małą. Amputację wtórną wykonano u 38 chorych: u 15 (39,5%) dużą, u 23 (60,5%) małą. Reamputacji wymagało 14 pacjentów, 9 (17,3%) po amputacji pierwotnej i 5 (15,2%) po amputacji wtórnej. Do analizy statystycznej zastosowano test U Manna-Whitneya. Przyjęto poziom istotności p() ≤ 0,05. WYNIKI Pacjenci z zakrzepowo-zarostowym zapaleniem naczyń, miażdżycą naczyń obwodowych kończyn dolnych oraz cukrzycą istotnie częściej wymagali amputacji pierwotnej (p = 0,01). Wyjściowa wartość hematokrytu, wiek oraz BMI chorego nie wpływają na wybór metody postępowania (odpowiednio: p = 0,28; p = 0,53; p = 0,93). Grupa pacjentów, u których przeprowadzono amputacje pierwotne, nie różni się istotnie pod względem długości i liczby hospitalizacji od grupy, u której przeprowadzono amputacje wtórne (odpowiednio: p = 0,09; p = 0,95). WNIOSKI Najczęstszymi wskazaniami do amputacji były: powikłania w przebiegu miażdżycy zarostowej tętnic kończyn dolnych oraz zakrzepowo-zarostowego zapalenia naczyń. Wiek chorego, wyjściowa wartość hematokrytu oraz wskaźnik BMI nie powinny mieć decydującego wpływu na wybór metody postępowania. Pacjenci poddawani amputacji pierwotnej nie różnią się istotnie pod względem łącznej długości oraz liczby hospitalizacji od pacjentów po amputacji wtórnej.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2012, 66, 2; 7-12
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postępowanie w zwężeniach tętnicy szyjnej wewnętrznej. Historia i teraźniejszość
Management of carotid stenosis. History and today
Autorzy:
Szczerbo-Trojanowska, Małgorzata
Jargiełło, Tomasz
Drelich-Zbroja, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1059214.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
atherosclerosis
internal carotid artery
stenosis
stent
stroke
ultrasonography
badanie ultrasonograficzne
miażdżyca
tętnica szyjna wewnętrzna
udar
zwężenie
Opis:
Internal carotid stenosis constitutes a significant clinical challenge, since it is the cause of 20–25% of ischemic brain strokes. The management of the internal carotid stenosis for many years has been raising controversies amongst neurologists, vascular surgeons and interventional radiologists mainly due to the introduction of endovascular stenting as an alternative to surgical treatment. Its application, however, requires knowledge of specific selection criteria for this kind of treatment as well as of the methods of monitoring patients after stent implantation into the internal carotid artery. Duplex Doppler ultrasound examination is currently a basis for the diagnosis of the arterial stenosis of precranial segments of the carotid arteries. It allows a reliable assessment of not only the course and morphology of the walls, but also of the hemodynamics of blood flow. Interventional treatment is applicable in patients with internal carotid stenosis of ≥70%, which is accompanied by an increase of the systolic flow velocity above 200 cm/s and the end-diastolic velocity above 50–60 cm/s in the stenotic lumen. In most cases, such a diagnosis in duplex Doppler ultrasound examination does not require any confirmation by additional diagnostic methods and if neurological symptoms are also present, it constitutes a single indication for interventional treatment. When deciding about choice of surgical or endovascular method of treatment, the following factors are of crucial importance: morphology of atherosclerotic plaque, its size, echogenicity, homogeneity of its structure, its surface and outlines. By means of ultrasound examinations, patients can be monitored after endovascular stent implantation. They enable evaluation of the degree of stent patency and allow for an early detection of symptoms indicating stenosis recurrence or presence of in-stent thrombosis. When interpreting the findings of the US checkup, it is essential to refer to the initial examination performed in the first days after the procedure and the next ones conducted during the monitoring period.
Zwężenie światła tętnicy szyjnej wewnętrznej stanowi ważny problem kliniczny, ponieważ w 20–25% przypadków jest przyczyną udaru niedokrwiennego mózgu. Leczenie zwężeń tętnicy szyjnej wewnętrznej od wielu lat budzi kontrowersje wśród neurologów, chirurgów naczyniowych i radiologów zabiegowych, w dużej mierze w związku z wprowadzeniem metody wewnątrznaczyniowego stentowania jako alternatywy zabiegu chirurgicznego. Jej zastosowanie wymaga znajomości kryteriów kwalifikujących do tego leczenia, jak również sposobu monitorowania chorych po implantowaniu stentu do tętnicy szyjnej wewnętrznej. Ultrasonograficzne badanie duplex doppler stanowi obecnie podstawę rozpoznania zwężeń przedczaszkowych odcinków tętnic szyjnych. Pozwala na miarodajną ocenę nie tylko przebiegu i morfologii ścian tętnic, ale również hemodynamiki przepływu krwi. Leczenie zabiegowe jest stosowane u chorych ze zwężeniem tętnicy szyjnej wewnętrznej ≥70%, któremu towarzyszy wzrost maksymalnej prędkości przepływu krwi powyżej 200 cm/s i prędkości końcowo-rozkurczowej powyżej 50–60 cm/s w miejscu zwężenia. Rozpoznanie takiego zwężenia w badaniu duplex doppler w większości przypadków nie wymaga potwierdzenia innymi metodami diagnostycznymi i jeżeli dotyczy chorych z objawami neurologicznymi, może stanowić samodzielnie o wskazaniu do leczenia zabiegowego. Przy wyborze chirurgicznej lub wewnątrznaczyniowej metody leczenia istotne znaczenie mają morfologia blaszki miażdżycowej, jej wielkość, echogeniczność, jednorodność struktury, powierzchnia i obrysy. Przy pomocy badań ultrasonograficznych prowadzone jest również monitorowanie chorych po wewnątrznaczyniowym stentowaniu. Pozwalają one na ocenę drożności stentu i wczesne wykrycie objawów nawrotu zwężenia lub wystąpienia zakrzepicy w stencie. W interpretacji wyników badań kontrolnych bardzo ważna jest możliwość odniesienia się do badania wyjściowego, wykonanego w pierwszych dniach po zabiegu, oraz kolejnych przeprowadzonych w okresie monitorowania.
Źródło:
Journal of Ultrasonography; 2013, 13, 52; 6-20
2451-070X
Pojawia się w:
Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Siarkowodór a układ krążenia
Hydrogen sulfide and the cardiovascular system
Autorzy:
Pacholec, Justyna
Olas, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032616.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
siarkowodór
układ krążenia
płytki krwi
stres oksydacyjny
miażdżyca
hydrogen sulfide
the cardiovascular system
blood platelets
oxidative stress
atherosclerosis
Opis:
Hydrogen sulfide is a simple, non organic chemical compound with the general formula of H2S. It has very characteristic odour similar to rotten eggs. H2S is heavier than air and it has very good dissolution in water (it occurs in the form of ions). Hydrogen sulfide takes part in a lot of important functions and has a positive impact on many systems like the excretory, nervous and circulatory system. Studies have shown that the role of hydrogen sulphide in the cardiovascular system is vast and complex. This compound is involved in many essential processes for our body associated with angiogenesis, blood clotting action and blood platelet activation. It has been investigated that H2S takes part in the protection against atherosclerosis.
Siarkowodór to prosty, nieorganiczny związek chemiczny o ogólnym wzorze H2S. Jego cechą charakterystyczną jest zapach – przypomina on aromat zgniłego jajka. Jest to związek cięższy niż powietrze, bardzo dobrze rozpuszczalny w wodzie (występuje w niej w postaci jonów). Siarkowodór spełnia wiele bardzo ważnych funkcji w organizmie człowieka i ma pozytywny wpływ na wiele układów – między innymi na układ wydalniczy, nerwowy czy układ krążenia. Badania dowiodły, iż rola siarkowodoru w układzie krążenia jest różnorodna. Związek ten uczestniczy w wielu istotnych dla naszego organizmu procesach związanych z angiogenezą, krzepnięciem krwi czy aktywacją płytek krwi oraz chroni przed miażdżycą.
Źródło:
Folia Medica Lodziensia; 2015, 42, 1; 63-74
0071-6731
Pojawia się w:
Folia Medica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane zagadnienia dotyczące układu sercowo-naczyniowego u chorych na toczeń rumieniowaty układowy
Selected aspects of cardiovascular system in patients with systemic lupus erythematosus
Autorzy:
Hrycek, Antoni
Kolarczyk, Aleksandra
Konarski, Łukasz
Matuszczyk, Anna
Misztal, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038001.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
toczeń rumieniowaty układowy
zapalenie naczyń
miażdżyca
autoprzeciwciała
ostre incydenty wieńcowe
systemic lupus erythematosus
vasculitis
atherosclerosis
autoantibodies
acute coronary events
Opis:
Systemic lupus erythematosus (SLE) is an autoimmune disease, in which one of the causes of death is the occurrence of acute coronary syndromes. They are connected with a chronic inflammatory process in the vascular wall, which leads to accelerated development of atherosclerosis. In this work, the potential risk factors in the development of cardiovascular disease in SLE and the role of autoantibodies, which have a significant impact on the progression of inflammatory processes in vascular endothelium were discussed. The following antibodies involved in the initiation of the inflammatory process were described: anti-endothelial cell antibodies (anti-endothelial cel antibodies – AECA), anti-neutrophil cytoplasmic antibodies (anti-neutrophil cytoplasmic anti-bodies – ANCA), anti-phospholipid antibodies (anti-phospholipid autibodies – aPL), antibodies against double-stranded DNA (antibodies against double-stranded DNA – anti-dsDNA) and antibodies against histone proteins (anti-DNA-histone complex). The role of classical factors in the development of subclinical atherosclerosis were indicated. Particular attention was paid to specific factors which play the most important role in the pathogenesis of this disease: proinflammatory cytokines, autoantibodies and chronic glucocorticosteroid therapy. Additionally, the role of thromboembolic complications in the etiology of acute coronary events in patients with SLE was discussed. So far, primary and secondary prevention is not clear in patients with SLE. The special role of early diagnosis based on imaging studies in order to reduce the number of deaths due to cardiovascular complications in patients with SLE was highlighted.
Toczeń rumieniowaty układowy (systemic lupus erythematosus – SLE) jest chorobą autoimmunizacyjną, w której jedną z przyczyn zgonów są ostre zespoły wieńcowe, powstające na podłożu przewlekłego procesu zapalnego w ścianie naczyń, prowadzącego do przyspieszonego rozwoju zmian miażdżycowych. W niniejszej pracy przedstawiono potencjalne czynniki ryzyka odgrywające znaczącą rolę w rozwoju chorób sercowo-naczyniowych w przebiegu SLE. Podkreślono rolę autoprzeciwciał, które w istotny sposób wpływają na progresję procesu zapalnego toczącego się w śródbłonku naczyń, w tym przeciwciał zaangażowanych w inicjację procesu zapalnego: przeciwciało skierowane przeciw komórka śródbłonka (anti-endothelial cel antibodies – AECA), przeciwciała przeciwko cytoplazmie neutrofilów (anti-neutrophil cytoplasmic antibodies – ANCA), przeciwciała antyfosfolipidowe (anti-phospholipid autibodies – aPl), przeciwciała przeciwko dwuniciowemu DNA (antibodies against double-stranded DNA – anti-dsDNA) oraz przeciwciała przeciwko białkom histonowym (anti-DNA histone complex). Wskazano również możliwą rolę czynników klasycznych i swoistych dla SLE w rozwoju subklinicznej postaci miażdżycy. Szczególną uwagę zwrócono na charakterystyczne, najważniejsze czynniki w patogenezie choroby, tj. cytokiny prozapalne, autoprzeciwciała i przewlekłą glikokortykosteroidoterapię. Dodatkowo poruszono rolę powikłań zakrzepowo-zatorowych w etiologii ostrych incydentów wieńcowych u pacjentów z SLE. Dotychczas nie określono jednoznacznych wytycznych dotyczących profilaktyki pierwotnej i wtórnej u chorych na SLE. W celu zmniejszenia odsetka zgonów z powodu powikłań sercowo-naczyniowych u pacjentów z SLE zwrócono uwagę na szczególną rolę wczesnej diagnostyki opartej na badaniach obrazowych.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2013, 67, 2; 128-132
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 19

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies