Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Kroczyńska-Bednarek, Jadwiga." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Testy czynności płuc i nadreaktywność oskrzeli w astmie
Lung function tests and bronchial hyperreactivity in asthma
Autorzy:
Grzelewska-Rzymowska, Iwona
Kroczyńska-Bednarek, Jadwiga
Kaczanowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031275.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
asthma
astma pulmonary function tests
bronchial hyperreactivity
testy czynności płuc
nadreaktywność oskrzeli
astma
Opis:
Asthma is characterized by the development of reversible airway obstruction and the decline of pulmonary function test. Determination of baseline ventilatory parameters i.e. forced vital capacity (FVC) and forced expiratory volume in 1 second (FEV1) with airway obstruction reversibility test using spirometry play essential role in the diagnosing and monitoring asthma. Peak expiratory flow (PEF) in monitoring of asthma course is also recommended, but this parameter is less sensitive than FEV1. The fundamental feature of asthma is bronchial hyperreactivity. The term bronchial hyperreactivity indicates a degree of responsiveness greater than that observed in nonasthmatic subjects with normal spirometry. Bronchial hyperreactivity can be defined using inhaling provocative test with bronchospastic substances (histamine, methacholine, 5-AMP). In children very useful bronchospastic stimulus is exercise which is characterized by very great specificity but very low sensitivity. Treatment of asthma results not only in clinical course improvement, but also in increase in ventilatory parameters which allow us to determine clinical stadium of asthma. In asthmatic patients with bronchial remodeling an increase in ventilatory parameters is not observed. Bronchial remodeling results irreversible airway obstruction and is typical in patients suffering from severe asthma. In this kind of asthma is characterized by negative result of airway obstruction reversibility test and sometimes by low value of PEF. Bronchial hyperreactivity is very useful in diagnosing process. Its value is connected with bronchial allergic inflammation and with pulmonary function tests. Treatment of asthma although improves clinical course of the disease and ventilatory parameter has no influence on bronchial hyperreactivity.
Astma jest chorobą, która charakteryzuje się odwracalną obturacją oskrzeli i postępującym spadkiem wskaźników wentylacji. Podstawową rolę w rozpoznawaniu astmy odgrywają badania spirometryczne z oznaczeniem podstawowych wartości natężonej pojemności życiowej (FVC) i natężonej objętości wydechowej 1-sekundowej (FEV1) oraz wynikiem testu odwracalności obturacji oskrzeli. W monitorowaniu przebiegu astmy zaleca się oznaczanie wskaźnika określanego jako szczytowy przepływ wydechowy (PEF), jednak jego czułość jest mniejsza niż wskaźnika FEV1. Fundamentalną cechą astmy jest nadreaktywność oskrzeli, która wskazuje na większy stopień odpowiedzi oskrzeli osób chorych niż zdrowych. Nadreaktywność oskrzeli można określić, stosując wziewne testy prowokacyjne z bronchospastycznymi substancjami (histaminą, metacholiną, 5-AMP). U dzieci bardzo użyteczny jest test wysiłkowy, który charakteryzuje się dużą swoistością, ale małą czułością. Leczenie astmy poprawia jej kliniczny przebieg, jak również wskaźniki wentylacji, które pozwalają określić także stopień zaawansowania choroby. U chorych z przebudową oskrzeli nie obserwuje się wzrostu wskaźników wentylacji. Przebudowa oskrzeli powoduje nieodwracalną obturację i jest typowa dla chorych o ciężkim przebiegu tej choroby. W ciężkiej astmie ujemny wynik daje też test odwracalności obturacji oskrzeli, podobnie uzyskuje się niskie wartości PEF. Nadreaktywność oskrzeli jest użyteczna w procesie diagnozowania astmy. Jej wartość łączy się z zapaleniem alergicznym oskrzeli oraz wskaźnikami wentylacji. Leczenie poprawia przebieg kliniczny choroby i wskaźniki wentylacji, jednak nie wpływa na nadreaktywność oskrzeli.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2009, 5, 3; 145-151
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Astma w badaniach spirometrycznych
Asthma in spirometry parameters
Autorzy:
Grzelewska-Rzymowska, Iwona
Mikołajczyk, Joanna
Kroczyńska-Bednarek, Jadwiga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031469.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
asthma
diagnosis of asthma
nonspecific airways hyperresponsiveness
reversibility test
spirometry parameters
astma
diagnozowanie astmy
wskaźniki spirometryczne
test odwracalności
nieswoista
nadreaktywność oskrzeli
Opis:
Asthma and COPD are characterized by changeable narrowing of airways called bronchi obstruction. This obstruction is evoked by mucosal inflammation and remodelling which is also the result of recruitment of inflammatory cells and acting different mediators and cytokines. Varies structures and processes named epithelial- mesenchymal trophic unit are active in inflammatory process. Diagnosing of asthma is based on history, allergological examination and evaluation of spirometry parameters. The FVC, FEV1, FEV1 FVC ratio are the basic parameters used to properly interpret lung function. The severity of pulmonary function abnormalities is based on FEV1% predicted. The characteristic feature of asthma is changeability of clinical symptoms and spirometry parameters. The most important parameter for identifying an obstructive impairment in patient is FEV1 FVC ratio. The typical spirometry parameters shown are: normal FVC, decreased FEV1 and FEV1 FVC ratio. Sometimes FVC and FEV1 are concomitantly decreased and the FEV1 FVC ratio is normal or almost normal. The part of lung function is bronchial reversibility test. An increase in FEV1 and/or FVC 12% of control and 200 ml constitutes a positive bronchodilator response. The aim of this test is to determine whether the patient’s lung function can be improved after 400 μg inhalation of salbutamol or after treatment for 2-8 weeks with inhaled glycocorticosteroid. Spirometry parameter allow us to evaluate the severity of illness and possible therapeutic intervention. For asthma diagnosing and evaluation of treatment nonspecific airways responsiveness should also be measured. Bronchial hyperresponsiveness is very sensitive but not specific tool for the diagnostic purpose. Negative result of inhaled provocative test with methacholine allows to exclude asthma, positive result confirms the diagnosis of asthma in doubtful cases with non-typical symptoms when improvement of spirometry after bronchodilator administration is not observed. Monitoring of bronchial hyperresponsiveness in time of treatment of asthma allows to achieve better control of asthma also.
Astma i POChP to choroby charakteryzujące się zmiennym zwężeniem dróg oddechowych określanym jako „obturacja oskrzeli”. Obturacja wywołana jest przez zapalenie błony śluzowej i przebudowę, które wynikają z napływu komórek zapalnych oraz działania różnorodnych mediatorów i cytokin. W procesie zapalnym zaangażowane są różne struktury i procesy określane jako „jednostka nabłonkowo-mezenchymalna”. Rozpoznanie astmy opiera się na wywiadzie, badaniu alergologicznym i ocenie wskaźników spirometrycznych. Do podstawowych wskaźników stosowanych do właściwej interpretacji czynności płuc należą: FVC, FEV1 i stosunek FEV1 do FVC. Stopień ciężkości zaburzeń wentylacji opiera się na ocenie wartości odsetka FEV1 w stosunku do wartości należnej. Charakterystyczną cechą astmy jest zmienność objawów klinicznych i wskaźników spirometrycznych. Najważniejszym wskaźnikiem charakteryzującym obturację jest FEV1/FVC. Typowe wskaźniki spirometryczne to: prawidłowa FVC, obniżone FEV1 i FEV1/FVC. Czasami FVC i FEV1 są jednocześnie obniżone, a FEV1/FVC pozostaje w normie lub prawie w normie. Częścią badań funkcji płuc jest test odwracalności obturacji. Wzrost FEV1 i/lub FVC 12% w stosunku do wartości wyjściowej i 200 ml stanowi dodatnią odpowiedź bronchodylatacyjną. Celem tego testu jest określenie, czy czynność płuc może poprawić się po wziewaniu 400 μg salbutamolu lub po 2-8-tygodniowym leczeniu wziewnymi glikokortykosteroidami. Wskaźniki spirometryczne pozwalają ocenić ciężkość choroby i możliwość interwencji terapeutycznej. W celu diagnozowania astmy i oceny leczenia należy również dokonywać pomiaru nadreaktywności oskrzeli dróg oddechowych. Nadreaktywność oskrzeli jest bardzo czułym, lecz nieswoistym narzędziem dla celów diagnostycznych. Ujemny wynik testu wziewnego z metacholiną pozwala wykluczyć astmę, dodatni wynik testu potwierdza rozpoznanie astmy w wątpliwych przypadkach z nietypowymi objawami, kiedy nie obserwuje się poprawy wskaźników spirometrycznych po lekach rozszerzających oskrzela. Monitorowanie nadreaktywności oskrzeli podczas leczenia astmy pozwala również osiągnąć lepszą kontrolę tej choroby.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 1; 8-14
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zespół nakładania astmy i przewlekłej obturacyjnej choroby płuc
The overlap syndrome of asthma and chronic obstructive pulmonary disease
Autorzy:
Kroczyńska-Bednarek, Jadwiga
Górski, Paweł
Grzelewska-Rzymowska, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031717.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
asthma
chronic obstructive pulmonary disease
inflammation
nonspecific bronchial hyperresponsiveness
overlap syndrome
reversibility test
astma
przewlekła obturacyjna choroba płuc
zespół nakładania
zapalenie
test odwracalności
nieswoista nadreaktywność oskrzeli
Opis:
Asthma and chronic obstructive pulmonary disease (COPD) are both inflammatory respiratory diseases which links the presence of airflow limitation, that is emphasized in their definition. Underlying inflammation demonstrate a qualitatively difference in the prevailing cells and leading inflammatory mediators in each disease. Response to bronchodilators is also generally different in asthma and COPD. Despite these differences, and significant distinctness of the natural course, prognosis and pathogenesis, in clinical practice a proper diagnosis between these two conditions is often difficult to achieve and may be even impossible in some patients due to overlapping features of asthma and COPD in the same patient. Over the years, some patients with asthma becomes irreversible, and many patients with COPD show significant airway hyperreactivity and partially reversible airflow obstruction. Even the profile of inflammation in severe asthma may change similar to that observed in COPD, and exacerbations of COPD proceed with a greater participation of eosinophils. Common risk factors and the fact that asthma itself can increase the likelihood of developing COPD is considered the main reason of coexistence of both diseases (overlap syndrome). Prevalence of the phenomenon forces to develop effective methods of preventing the emergence overlap syndrome, to better differentiate the both diseases, and to search for optimal management strategies and treatment in the cases of their coexistence.
Astma i przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) to zapalne choroby dróg oddechowych, które łączy obecność ograniczenia przepływu powierza przez drogi oddechowe podkreślane w ich definicji. Zapalenie, które leży u podłoża obu chorób, różni się jakościowo rodzajem przeważających komórek i głównych mediatorów zapalnych. Inna jest też na ogół odpowiedź na leki rozszerzające oskrzela w astmie i POChP. Pomimo tych różnic i znaczących odrębności naturalnego przebiegu, rokowania i patogenezy właściwe rozpoznanie obu chorób w praktyce jest trudne, a niekiedy nawet niemożliwe z powodu nakładania się cech astmy i POChP u tego samego pacjenta. Wraz z upływem lat u części chorych na astmę dochodzi do utrwalenia się obturacji, a wielu pacjentów z POChP wykazuje istotną reaktywność oskrzeli i częściową odwracalność obturacji. Nawet profil zapalenia w ciężkiej astmie może zmieniać się na podobny do obserwowanego w POChP, a zaostrzenie POChP przebiega niejednokrotnie z większym udziałem eozynofilów. Głównej przyczyny takiego współwystępowania obu schorzeń (zespołu nakładania) upatruje się we wspólnych czynnikach ryzyka i fakcie, że sama astma może zwiększać prawdopodobieństwo wystąpienia POChP. Powszechność zjawiska zmusza do wypracowania skutecznych metod zapobiegania rozwojowi zespołu nakładania, lepszego różnicowania obu chorób, a w przypadku ich współistnienia – do poszukiwania optymalnych sposobów postępowania i leczenia.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 2; 136-143
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies