Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "stec" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Refleksja o kiczu architektonicznym. Iluzja czy namiastka szczęścia?
Autorzy:
Stec, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1187261.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
reality
illusion
beauty
kitsch
architecture
architectural scale
building
dummy
ornament
Opis:
The reflection in this article is focused on the kitsch in architecture. The term ‘kitsch’ itself, originally referred to the images, is nowadays also used for the evaluation of architecture, especially in terms of its authenticity. This requires taking into account the physical scale associated with the function important in architecture, that is, the one of satisfying the needs of its user. What served as a starting point for reflection was the thought of Kurt W. Forster, in which he identified kitsch, including the architectural one, with the illusion of a better life, inherent in the dream and desire of a man, and constituting the cause of architectural borrowings. It was noted that in architecture, because of its scale and utility, the illusion cannot replace the real fulfillment of the user’s life needs, so it may exist for a relatively short period of time so as to lead to the emergence of its form, or, in the long run, it may subsist next to reality as a useless dummy, excluded from the function of satisfying the needs of the user. Such a kitsch can be seen in architecture, in which a man lives for such a short time that he or she does not need to meet one’s needs based on kitsch. The prolonged use of architectural kitsch deepens in a man a feeling of sadness and irritation resulting from a sense of inability to fulfill dreams or real needs. And if the illusion is only a cause of the architecture – since it disappears into its realized form, borrowed, but useful (as theatre decoration, by meeting the needs of beauty or a multi-sensory experience of architecture) – then you cannot talk about the architectural kitsch, understood as an illusion. Accordingly, the ornament also need not be kitsch if it converts the illusion into a bit of happiness.
Źródło:
Załącznik Kulturoznawczy; 2016, 3; 194-205
2392-2338
Pojawia się w:
Załącznik Kulturoznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialog człowieka z architekturą
Dialogue between a person and architecture
Autorzy:
Stec, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/528847.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
person
dialogue
architecture
atmosphere of architecture
perceptual experience of architectural work
człowiek
dialog
architektura
atmosfera architektury
doświadczenie dzieła architektury
Opis:
The study is a reflection on a dialogue, that arises between a person and architecture in his perceptual experience. In the assumption the research was referred to the definition of dialogue as an interpersonal conversation – an exchange of ideas that is accompanied by non-verbal communication and it was noticed that the dialogue between a person and architecture involves an inner dialogue of a person including: his dialog with himself, with the author of architecture through its medium and dialogue of the human body with the body of architecture through the physical matter. The aim of the reflection is a detailed analysis of human dialogue with architecture, especially its role in the perceptual experience of architecture. It was refers to the definition of the atmosphere of architecture and it was recognized that in the dialogue with architecture a person receives its atmosphere, which gives a measure and sense. At the same time, the person is in dialogue with the architect – the author of a perceived work, with whom the knowledge, direct or indirect, including a real conversa on through words, texts, non-verbal communication, has a significant impact on the research. Examples of this dialogue occur in the history and modernity of architecture from l’architecture parlante of Claude Nicolas Ledoux to Peter Zumthor’s thinking architecture. As the research method was considered the analysis of the perceptive experience of the author of this article. The conclusions pointed to the specific effects of dialogue with architecture and its benefits for the experience of perceptual architecture.
Badanie ma charakter rozważań nad dialogiem, rodzącym się między człowiekiem a architekturą w jej doświadczeniu percepcyjnym. Odniesiono się do pojęcia dialogu jako interpersonalnej rozmowy – wymiany myśli, której towarzyszy komunikacja niewerbalna – i zauważono, że w świetle tego pojęcia przedmiot badania obejmuje wewnętrzny dialog człowieka z samym sobą i z autorem architektury poprzez jej medium oraz niewerbalny dialog ciała człowieka z ciałem architektury na płaszczyźnie fizykalnej materii. Celem rozważania jest szczegółowa analiza dialogu człowieka z architekturą, zwłaszcza jego roli w doświadczeniu percepcyjnym architektury. Odniesiono się do definicji atmosfery architektury i uznano, że w dialogu z architekturą człowiek odbiera jej atmosferę, której nadaje miarę i sens. Jednocześnie człowiek dialoguje z myślą architekta – autora percypowanego dzieła, z którym znajomość, pośrednia lub bezpośrednia, obejmująca rzeczywistą rozmowę za pomocą słów, tekstów czy komunikacji niewerbalnej, ma istotny wpływ na badanie. Przykłady omawianego dialogu wskazano w historii i współczesności, od l’architecture parlante Claude’a Nicolasa Ledoux do myślenia/obmyślania architektury, zapisanego przez Petera Zumthora. We wnioskach wskazano konkretne efekty dialogowania z architekturą i jego korzyści dla doświadczenia percepcyjnego samej architektury.
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2018, 2; 37-54
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rooted architecture: on Kengo Kuma’s architectural idea
Architektura zakorzeniona. O idei architektonicznej Kengo Kumy
Autorzy:
Stec, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2200379.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
place
environment
architecture
natural architecture
organic architecture
miejsce
środowisko
architektura
architektura naturalna
architektura organiczna
Opis:
This paper presents the unique value of Kengo Kuma’s idea of rooted architecture that results from an innovative approach to the environment. This idea could be the basis for a new paradigm of an architecture befitting of our times, in which the natural environment is degraded. The study was based on an analysis of texts by and on Kuma, supported by references to a selection of his projects. The features of rooted architecture in Kuma’s idea as well as the organicity of rooted architecture, its presentation in Japanese and Western tradition and its radical nature are discussed. The results of this study are: an indication of the link between rooted and organic architecture in Kuma’s original approach, the unique value of the idea of rooted architecture as a new approach to the environment, and the presentation of this idea as a design method based on an interrelation between a place and the human body.
Artykuł przedstawia szczególną wartość idei architektury zakorzenionej Kengo Kumy, wynikającą z innowacyjnego podejścia do środowiska. Idea ta może stanowić podstawę nowego paradygmatu architektury - odpowiedniego dla obecnych czasów degradacji środowiska naturalnego. Jako metodę pracy przyjęto analizę tekstów Kumy i tekstów jemu poświęconych, popartą odniesieniami do wybranych realizacji Kumy. Omówiono cechy architektury zakorzenionej i organicznej w myśli Kumy oraz organiczność architektury zakorzenionej, a także jej ujęcie w tradycji japońskiej i zachodniej, podkreślając jej radykalność. Wynikami badania są: wskazanie powiązania architektury zakorzenionej z organicznością w autorskim ujęciu Kumy, wskazanie wartości idei architektury zakorzenionej jako nowego podejścia do środowiska, a także przedstawienie tej idei jako metody projektowania architektury bazującej na wymiennej relacji między miejscem i ciałem człowieka.
Źródło:
Teka Komisji Urbanistyki i Architektury Oddział PAN w Krakowie; 2022, 50; 311--327
0079-3450
2450-0038
Pojawia się w:
Teka Komisji Urbanistyki i Architektury Oddział PAN w Krakowie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
SUNLIGHT IN ART EXHIBITION SPACES ON THE EXAMPLE OF VENICE BIENNALE PAVILIONS
Światło słoneczne w przestrzeni eksponowania sztuki na przykładzie pawilonów Biennale w Wenecji
Autorzy:
Stec, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/440187.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
sunlight
art exhibition space
architecture
exhibition pavilion
choreography of sunlight
orchestration of sunlight
światło słoneczne
przestrzeń eksponowania sztuki
architektura
pawilon wystawienniczy
choreografia światła słonecznego
orkiestracja światła słonecznego
Opis:
The article discusses the subject of using sunlight in art exhibition interiors. The properties of sunlight that affect its role in highlighting the surroundings as well as art exhibitions spaces were discussed. A detailed analysis of the subject was presented on the subject of Venice Biennale pavilions: the pavilions of the Netherlands, Finland and the Nordic Pavilion. It was observed that sunlight is introduced into their interiors and modified within them using architectural tools employed in a well-thought-out manner meant to ensure optimal but variously altering and alternative conditions of illuminating exhibition pieces using sunlight. The research method was based on an analysis of designs and the author’s perceptual experience. Conclusions include observations that sunlight provides the possibility of uniquely highlighting art, enriched with the choreography and orchestration of light, which tie a given exhibition to its location, time and reference to the space of the cosmos.
W artykule podjęto temat wykorzystania światła słonecznego we wnętrzach służących eksponowaniu sztuki. Omówiono właściwości światła słonecznego, wpływające na jego rolę eksponowania otoczenia, także przestrzeni wystawiania sztuki. Szczegółową analizę tematu przedstawiono na przykładzie pawilonów Biennale w Wenecji: Pawilonu Holandii, Finlandii i Państw Skandynawskich. Zauważono, że światło słoneczne jest wprowadzane do ich wnętrz i modyfikowane w nich dzięki architektonicznym narzędziom w przemyślany sposób, mający na celu zapewnienie optymalnych, ale też wariacyjnie zmiennych i wariantowych warunków oświetlenia eksponatów światłem dziennym. Metodę badania oparto na analizie projektów i doświadczeniu percepcyjnym autorki. We wnioskach zauważono, że światło słoneczne daje możliwości niepowtarzalnego eksponowania sztuki, wzbogaconego choreografią i orkiestracją światła, które wiążą daną wystaw
Źródło:
Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula; 2019, 1(59); 60-70
2084-4689
Pojawia się w:
Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inspiracje naturą jako źródło tożsamości architektury
Inspirations by Nature as a Source of a Architectural Identity
Autorzy:
Stec, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/527741.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
nature
architecture
inspirations by nature in architecture
formal trend of inspirations
rational trend of inspirations
identity of architecture
architecture of the eighteenth to twenty-first century
natura
architektura
inspiracje naturą w architekturze
formalny nurt inspiracji
racjonalny nurt inspiracji
tożsamość architektury
architektura XVIII–XXI wieku
Opis:
Reflections have been made on inspirations based on nature, which regenerate the identity of architecture. The analysis was placed in the perspective from the eighteenth to the twenty-first century. It was noticed that the crises of architecture and urbanism that were taking place at that time were overcome thanks on concrete inspirations by nature, adequate to current knowledge. The „returns to nature”, which suggest a return to the sources and the „turns towards nature” suggesting a reversal from existing situation towards other, recognized as natural. They also indicate the different aspects of nature, that can be included in two trends of inspirations: formal, based on the stylization of the shapes of nature and rational, consisting in the simplicity and the logic of nature visible in its constructions, processes and principles of functioning. The nature in such a broad sense appears as an inexhaustible source of original inspirations. The indicated examples, despite formal differences, have a similar force of regenerating the identity of architecture in situations of exhausting its forms and their inadequacy to current needs. The conclusions attempt to generalize the phenomenon described.
W artykule podjęto refleksję nad inspiracjami naturą odradzającymi tożsamość architektury. Analizę osadzono w perspektywie od XVIII do początku XXI wieku. Zauważono, że kryzysy architektury i urbanistyki mające wtedy miejsce, były pokonywane w oparciu o konkretne inspiracje naturą adekwatne do ówczesnej wiedzy. Omówione powroty do natury i zwroty ku naturze sugerują odwrót od istniejącej sytuacji w stronę inną, kojarzoną z przyrodą. Wskazują także na odmienne aspekty natury, które dają się ująć w dwa nurty inspiracji: formalny, oparty na stylizowaniu kształtów natury oraz racjonalny, polegający na prostocie i logice natury widocznej w jej konstrukcjach, procesach i zasadach funkcjonowania. Natura w tak szerokim ujęciu jawi się jako niewyczerpane źródło oryginalnych inspiracji. Wskazane przykłady, pomimo różnic formalnych, mają podobną siłę odradzania tożsamości architektury w sytuacjach wyczerpania jej form i ich nieadekwatności do aktualnych potrzeb. We wnioskach podjęto próbę uogólnienia opisanego zjawiska.
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2019, 3; 53-70
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fascynacja Zachodu architekturą japońską. Twórczość Kengo Kumy; SANAA i Jun’yi Ishigamiego w aspekcie poszukiwania nowego paradygmatu architektury Zachodu
Western fascination with Japanese architecture. The work of Kengo Kuma, SANAA and Jun’ya Ishigami in the aspect of searching for a new paradigm of Western architecture
Autorzy:
Stec, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2170600.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
architektura
architektura japońska
architektura relacji
środowisko
natura
architecture
Japanese architecture
Western architecture
architecture of relation
environment
nature
Opis:
W artykule podjęto próbę analizy przejawów współczesnej fascynacji architekturą japońską na Zachodzie. Celem badawczym było wyodrębnienie cech współczesnej architektury japońskiej odpowiadających poszukiwanej dziś nowej tożsamości architektury Zachodu. Jako metodę badawczą przyjęto analizę tekstów krytycznych wraz z analizą wybranych realizacji architektonicznych powstałych od końca XX w. do dziś, sporadycznie odnosząc się do opracowań i przykładów wcześniejszych. Określono podstawowe założenia pracy oraz zarysowano historię kulturowych przepływów między Japonią a Zachodem w drugiej połowie XIX w. i w wieku XX jako tło dla współczesnych odniesień Zachodu do architektury Japonii. Określono cechy/kategorie przestrzeni wspólne dla tradycyjnej japońskiej architektury i współczesnej zachodniej myśli filozoficznej oraz wskazano je w projektach Kengo Kumy, SANAA i Jun’yi Ishigamiego. We wnioskach podano cechy architektury japońskiej, korespondujące z kształtowanym dziś nowym paradygmatem architektury Zachodu.
The article attempts to analyze the symptoms of a contemporary fascination with Japanese architecture in the West. The research goal was to distinguish the features of contemporary Japanese architecture that correspond to the new identity of Western architecture that is currently being sought. The method of research was the analysis of critical texts with the analysis of selected architectural realizations created from the end of the 20th century until today, sporadically referring to earlier studies and examples. The basic assumptions of the work were defined, the history of cultural flows between Japan and the West in the second half of the nineteenth and twentieth centuries was outlined as a background for the contemporary Western references to Japanese architecture. The features / categories of space in traditional Japanese architecture and contemporary Western philosophical thought were specified and indicated in the projects of Kengo Kuma, Sanaa and Jun’ya Ishigami. The conclusion provide the features of Japanese architecture that correspond to the new paradigm of Western architecture that is being formed today.
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2022, 2; 193-224
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies