Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "autentyczność" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    ,,Podlinnostʹarhitekturnogo naslediâ: k voprosu traktovki ponâtiâ (II častʹ)
    “The authenticity of architectural heritage”: on the issue of interpretation of the concept (Part II)
    Autorzy:
    Goranskaa, T.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2067605.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Politechnika Częstochowska
    Tematy:
    authenticity
    architectural heritage
    autentyczność
    dziedzictwo architektoniczne
    Opis:
    V nastoâŝee vremâ «podlinnostʹ arhitekturnogo naslediâ» âvlâetsâ odnim iz osnovnyh ponâtij restavracionnoj teorii i praktiki. V statʹe predstavleny sovremennye traktovki «podlinnosti»v gumanitarnyh naukah, každaâ iz kotoryh raskryvaet opredelennyj aspekt ponâtiâ. Pokazano, čto predstavleniâ o «podlinnosti» izmenâûtsâ s tečeniem vremeni, otličaûtsâ v različnyh kulʹturnyh tradiciâhi obuslovlenym irovozzreniem opredelennoj istoričeskoj èpohi. Vydeleny dva podhoda k tolkovaniû «podlinnosti arhitekturnogo naslediâ»: istoričeskij, osnovoj kotorogo âvlâetsâ ponimanie pamâtnika zodčestva kak dokumentalʹnogo svidetelʹstva prošlogo i svâzi vremen, i strukturnyj, kotoryj otvergaet preemstvennostʹ i dopuskaet vozmožnostʹ «zameny» častej celogo.
    Currently, the “authenticity of architectural heritage” is one of the basic concepts of restoration theory and practice. The article presents modern interpretations of “authenticity” in the humanities, each of which reveals a certain aspect of the concept. It is shown that the idea of “authenticity” changes over time, differs in various cultural traditions and is determined by the world view of a particular historical era. Two approaches to the interpretation of the “authenticity of architectural heritage” are distinguished as follows: the historical approach, the basis of which is the understanding of the architectural monument as documentary evidence of the past and the connection of the times, and the structural approach, which rejects continuity and allows the possibility of “replacing” parts of the whole.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Politechniki Częstochowskiej. Budownictwo; 2020, 26 (176); 37-43
    0860-7214
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Politechniki Częstochowskiej. Budownictwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    «Podlinnost arhitekturnogo naslediâ»: k voprosu traktovki ponâtiâ (1 častʹ)
    The authenticity of the architectural heritage: on the issue of interpretation of the concept (Part 1)
    Autorzy:
    Goranskaa, T.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2067669.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Politechnika Częstochowska
    Tematy:
    authenticity
    architectural heritage
    autentyczność
    dziedzictwo architektoniczne
    Opis:
    V nastoâŝee vremâ ≪podlinnostʹ≫âvlâetsâ odnim iz osnovnyh diskussionnyh voprosov restavracionnoj teorii i praktiki. V stat'e predstavlena dinamika traktovok ponâtiâ ≪podlinnost' архитектурного наследия≫ v istorii evropejskoj kul'tury (I čast') i opredeleny sovremennye napravleniâ v egointerpretacii v gumanitarnyh naukah (II čast'). Pokazano, čto predstavleniâ o ≪podlinnosti≫ izmenâûtsâ s tečeniem vremeni, otličaûtsâ v različnyh kulʹturnyh tradiciâh, obuslovleny mirovozzreniem opredelennoj istoričeskoj èpohi, a takže èvolûciej otnošeniâ čelovekak srede svoego obitaniâ. Vydeleny dva podhoda k tolkovaniû ≪podlinnosti arhitekturnogo naslediâ≫: istoričeskij, osnovoj kotorogo âvlâetsâ ponimanie pamâtnika zodčestva kak dokumentalʹnogo svidetelʹstva prošlogo i svâzi vremen, i strukturnyj, kotoryj otvergaet preemstvennostʹ i dopuskaet vozmožnostʹ ≪zameny≫ fragmentov celogo.
    Now, „authenticity” is one of the main debate issues of restoration theory and practice. The article presents the dynamics of interpretations of this concept (hereinafter referred to as „authenticity") in the history of European culture (Part I) and defines modern directions in its interpretation in the humanities (Part II). It is shown that the concept of „authenticity” changes over time, differs in various cultural traditions, due to the worldview of a particular historical era, as well as the evolution of a person’s attitude to his environment. Two approaches to the interpretation of the „authenticity of the architectural heritage” are distinguished: the historical one, the basis of which is the understanding of the architectural monument as documentary evidence of the past and the connection of the times, and the structural one, which rejects the continuity and ... the possibility of „replacing” fragments of the whole.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Politechniki Częstochowskiej. Budownictwo; 2019, 25 (175); 33-39
    0860-7214
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Politechniki Częstochowskiej. Budownictwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    WĘZŁOWE PROBLEMY XX-WIECZNEGO KONSERWATORSTWA
    THE KEY ISSUES OF THE 20TH CENTURY ARCHITECTURAL CONSERVATION
    Autorzy:
    Nakonieczna, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/441713.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Sopocka Akademia Nauk Stosowanych
    Tematy:
    konserwatorstwo
    ochrona zabytków
    dziedzictwo architektoniczne
    zabytki architektury
    autentyczność
    architectural conservation
    architectural preservation
    architectural heritage
    authenticity
    Opis:
    Z wielu względów XX wiek można uważać za przełomowy w ewolucji konserwatorstwa. W tym czasie doszło do pierwszych sformułowań teorii konserwatorskiej, obecnie uznawanej już za „klasyczną” lub „tradycyjną”. W drugiej połowie XX wieku pojawiła się także nowa, nie wymagająca refleksji teoretycznej tendencja konserwatorska określana jako scientific conservation, w której kluczową rolę odgrywają nauki ścisłe (matematyczno-przyrodnicze). Upowszechnienie zastosowania nauki w praktyce konserwatorskiej, jeżeli nie zakończyło, to w znacznym stopniu osłabiło teoretyczną debatę konserwatorską. Wraz z przyjęciem w 1964 roku Karty Weneckiej, w szeroko rozumianej konserwacji rozpoczął się okres doktrynalny, charakteryzujący się „masową produkcją” różnorodnych dokumentów doktrynalnych. Począwszy od lat 80. XX wieku w konserwatorstwie zaczęły pojawiać się także nowe trendy ideowe, alternatywne wobec dotychczasowych osiągnięć myśli konserwatorskiej lub wobec niej krytyczne. Ich charakter jest na ogół bardzo rozproszony i fragmentaryczny. Niektórzy stawiają nawet odważną tezę o istnieniu wynikającej z tego nowego obrazu konserwatorstwa „współczesnej” teorii konserwacji. Dokonana próba scharakteryzowania całokształtu XX-wiecznego konserwatorstwa, poparta analizą merytoryczną wybranych tekstów teoretycznych („klasycznych” i „współczesnych”) oraz dokumentów doktrynalnych, pozwoliła na wyodrębnienie i określenie następujących najistotniejszych problemów konserwatorskich formułowanych w odniesieniu do zabytków architektury: autentyczność, odtwarzalność, odwracalność zabiegu a ograniczenie interwencji do minimum, akceptacja społeczna.
    In many respects the 20th century can be regarded as a breakthrough in terms of the evolution of architectural conservation. It is during that period that the theory of architectural conservation had been formulated for the first time, the theory which nowadays is already considered as “classical” or “traditional”. In the second half of the 20th century there appeared a new tendency in architectural conservation which did not require theoretical reflection. This tendency is referred to as “scientific conservation“ and its key factors are exact sciences (mathematics and natural science). The dissemination of science applied in conservation practice has to a great extent weakened, if not put a stop to, the theoretical architectural conservation debate. The Venice Charter of 1964 brought about a doctrinal period in terms of architectural conservation in its broadest sense, characterised by the “mass production” of various doctrinal documents. Starting from the 80’s new ideological trends also began to appear in the architectural conservation, either alternative to its previous achievements, or critical of it. Their nature is in general rather dispersed and fragmentary. Some even daringly argue that this new image of architectural conservation has resulted in a “contemporary” conservation theory. This attempt to characterize the 20th century architectural conservation in its entirety backed up by a content analysis of theoretical texts (both “classical” and “contemporary”) and doctrinal documents has allowed to separate and determine the following conservation issues which have been formulated with regard to architectural heritage: authenticity, reproducibility, reversibility versus minimum intervention, social acceptance.
    Źródło:
    Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo; 2017, 11/I; 33-48
    2299-1263
    2353-0987
    Pojawia się w:
    Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies