Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "“Arab Spring”" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    The Foreign Policy of Turkey – between Transatlanticism and Orientalism
    Turecka polityka zagraniczna. Między atlantycyzmem a orientalizmem
    Autorzy:
    Wódka, Jakub
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2021219.pdf
    Data publikacji:
    2014-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Turkey
    foreign policy
    Arab Spring
    Turcja
    polityka zagraniczna
    arabska wiosna
    Opis:
    The article explores the transformation which the Turkish foreign policy has been undergoing in the last decade since the post-Islamist Justice and Development Party had come to power. Whereas in the cold-war era Turkey concentrated its foreign policy on bolstering the alliance with the United States and on efforts to join the European Communities, last couple of years have seen the country diversify its international engagement. Turkey has been using ‘new’ instruments, such as softpower, to build up its regional status. Yet, the ambitious foreign policy is constrained by the regional developments, the Arab Spring turmoil being the prime example.
    Artykuł analizuje przemiany zachodzące w tureckiej polityce zagranicznej w ostatniej dekadzie pod rządami postislamistycznej Partii Sprawiedliwości i Rozwoju. Turcja, która w czasach zimnowojennych w swojej w polityce zagranicznej koncentrowała się na budowie sojuszu z USA i aspiracjach członkowskich we Wspólnotach Europejskich, w ostatnich latach dywersyfikuje kierunki zaangażowania międzynarodowego. Otwiera się na nowe regiony, przede wszystkim Bliski Wschód, ale również intensyfikuje relacje z innymi wzrastającymi potęgami. Budując swoją pozycję w regionie, wykorzystuje „nowe” instrumenty dyplomatyczne, takie jak softpower. Ambicje Ankary w polityce zagranicznej ograniczane są jednak przez wydarzenia w regionie, przede wszystkim związane z arabską wiosną.
    Źródło:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2014, 44; 89-100
    1505-2192
    Pojawia się w:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Europe, the Middle East, and the ‘Arab Spring’ – The Shattering of the Dream
    Europa, Bliski Wschód i „arabska wiosna” – zawiedzione nadzieje
    Autorzy:
    Nagar, Nir Barkan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/616320.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Europe
    Middle East
    Arab Spring
    Europa
    Bliski Wschód
    arabska wiosna
    Opis:
    Artykuł omawia stosunki między Europą i krajami Bliskiego Wschodu oraz konsekwencje tych relacji w ciągu ostatnich dwóch dekad, poprzez analizę „arabskiej wiosny”. Określenie „arabska wiosna” odnosi się do serii wydarzeń obejmujących demonstracje, przemoc i wojnę domową, które przetoczyły się przez kraje arabskie od końca 2010 r. Wywołane przez siły oporu wobec autorytarnych reżimów doprowadziły do upadku przywódców Egiptu, Tunezji i Libii. Protesty zwolenników demokracji, zrównoważonej gospodarki i likwidacji korupcji rządowej udało się jednak wykorzystać do swoich celów islamistom. Wprawdzie nie było wówczas jasne, jakie nowe reżimy przejmą władzę, ale powszechnie oczekiwano, że będą to siły islamistyczne. W kategoriach deklaracji, polityki i zaangażowania fizycznego Europa zareagowała na wydarzenia arabskiej wiosny pozytywnie w obawie, że wyniki protestów mogą zostać wykorzystane przez siły islamistyczne, mimo że przez dziesięciolecia państwa Zachodu łączyła z wieloma obalonymi tyranami współpraca i przyjazne stosunki. Polityka przymykania oka na brak demokracji i łamanie praw człowieka w tych krajach była jednak często postrzegana jako sprzeczna z wartościami europejskimi. W dniu 25 maja 2011 r. Unia Europejska opublikowała dokument przyznający, że nie udało jej się przeprowadzić reform politycznych w sąsiednich krajach arabskich. Po wydarzeniach arabskiej wiosny konieczne było wypracowanie nowego podejścia do wzmocnienia partnerstwa między Europą a światem arabskim. Cele europejskiej polityki wobec świata muzułmańskiego obejmują powstrzymanie masowej migracji muzułmańskiej, zmniejszenie wpływu fundamentalistycznego i radykalnego islamu na Bliskim Wschodzie, a także wśród muzułmanów w Europie, oraz zapewnienie dostaw surowców energetycznych z tych krajów. Sprostanie tym wyzwaniom będzie znaczącym krokiem we właściwym kierunku.
    This article addresses relations between Europe and the countries of the Middle East and the implications of these relationships over the past two decades, through an examination of the events of the ‘Arab Spring.’ The Arab Spring refers to a chain of events that swept through the Arab countries from late 2010, characterized by demonstrations, violence, and civil war. This was sparked by resistance to tyrannical regimes and led to the fall of the rulers of Egypt, Tunisia, and Libya. However, Islamists were able to utilize the protesters, who sought democracy, an equal economy, and the elimination of governmental corruption, to further their ambitions. At that time, it was not clear what the new regimes would look like, but it was widely expected that Islamist elements would gain power. Europe responded positively to these events, in terms of declarations, policy, and physical involvement, from the fear that Islamist forces would take advantage of the outcomes of the protests, despite the fact that, for decades, there had been collaboration and friendly relations between Western nations and many of the overthrown tyrants. This policy of turning a blind eye to the lack of democracy and human rights violations in these countries, however, had been perceived by many as contrary to European values. On May 25, 2011, the European Union published a document admitting their failure to achieve political reforms in the neighboring Arab countries. Following the events of the Arab Spring, a new approach to strengthening the partnership between Europe and the Arab world was needed. The objectives of European policy towards the Muslim world include halting massive Muslim migration, reducing the influence of fundamentalist and radical Islam in the Middle East and among Muslims in Europe, and ensuring a supply of energy resources obtained from these countries. Meeting these challenges will be a significant step in the right direction.
    Źródło:
    Przegląd Politologiczny; 2019, 2; 55-66
    1426-8876
    Pojawia się w:
    Przegląd Politologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przyczyny oraz przebieg procesu zmian politycznych w Egipcie w latach 2011-2014
    The causes and course of the political transformation in Egypt in 2011-2014
    Autorzy:
    Osiewicz, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/616376.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Egypt
    Arab Spring
    Egyptian revolution
    Tahrir Square
    Kefaya
    Egipt
    arabska wiosna
    egipska rewolucja
    plac Tahrir
    Opis:
    The political crises in Egypt in 2011 and 2013 constituted an essential element in the entire process of socio-political transformations in the Arab states of North Africa and the Middle East. The ousting of the influential President Hosni Mubarak in February 2011 had a special and symbolic meaning for both Egyptians and the citizens of other Arab states. Therefore, the victory of the demonstrators in Tahrir Square was significant in both its domestic and regional dimensions. The Egyptian success provided a clear incentive for the societies of other authoritarian Arab states, such as Syria, Libya and Yemen. In this context, it is crucial to answer the question of what social, political and economic factors brought about such a rapid political change in Egypt. From the point of view of 2015, is it really true that the ruling elite was replaced, or were the 2011 events largely inspired by circles close to President Mubarak, thereby being only a manifestation of internal competition inside the army and the National Democratic Party belonging to the regime?
    Proces zmian politycznych w Egipcie po 2011 roku zyskał szczególne znaczenie w ramach szerszego procesu zmian w ramach świata arabskiego - tak zwanej arabskiej wiosny. Kairski plac Tahrir stał się najważniejszym symbolem zmian nie tylko w wymiarze wewnętrznym, ale także regionalnym. Sukces Egipcjan stał się źródłem inspiracji dla innych arabskic społeczeństw, rządzonych przez autorytarnych przywódców, na przykład, w Syrii, Jemenie, Libii i Bahrajnie. W tym kontekście ważna jest odpowiedź na pytanie, jakie czynniki społeczne, polityczne i ekonomiczne doprowadziły do tak nagłej zmiany politycznej w Egipcie. Ponadto, czy doszło do rzeczywistej wymiany elity rządzącej, czy też wydarzenia z 2011 roku były w dużej mierze inspirowane przez najbliższe otoczenie prezydenta Hosni Mubaraka i tym samym stanowiły jedynie przejaw wewnętrznej rywalizacji w ramach armii oraz reżimowej Partii Narodowo Demokratycznej (NDP).
    Źródło:
    Przegląd Politologiczny; 2015, 4; 65-78
    1426-8876
    Pojawia się w:
    Przegląd Politologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Scarcity of Food: a Factor Destabilising Security in the MENA Regio
    N iedobór żywności: czynnik destabilizujący bezpieczeństwo w regionie MENA
    Autorzy:
    Diawoł-Sitko, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/557104.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    food security
    climate change
    MENA region
    Arab Spring
    bezpieczeństwo żywnościowe
    zmiany klimatu
    region MENA
    arabska wiosna
    Opis:
    This paper looks at the impact of food security on political stability in the MENA region, at the state, regional and individual levels. It also discusses the assessment of the effectiveness of governments in the region in terms of food security risk management strategies and interregional cooperation. The author puts forward the thesis that food shortage is one of the main driving factors of political instability in the MENA region, and ensuring food security is a major task for current governments in the entire region. Given the development problems of the region and the history of strained bilateral and multilateral relations, as well as the constant political distrust between the MENA countries, the shortage of food and water resources may exacerbate tensions and stir further conflict in the region.
    Niniejszy artykuł analizuje wpływ bezpieczeństwa żywnościowego na stabilność polityczną w regionie MENA na szczeblu państwowym, regionalnym i indywidualnym. Omówiono także ocenę skuteczności rządów w regionie pod względem strategii zarządzania ryzykiem bezpieczeństwa żywności i współpracy międzyregionalnej. Autor wysuwa tezę, że niedobór żywności jest jednym z głównych czynników niestabilności politycznej w regionie MENA, a zapewnienie bezpieczeństwa żywnościowego jest ważnym zadaniem dla obecnych rządów w całym regionie. Biorąc pod uwagę problemy rozwojowe regionu oraz historię napiętych stosunków dwustronnych i wielostronnych, a także ciągłą nieufność polityczną między krajami regionu MENA, brak zasobów żywności i wody może zaostrzyć napięcia i wywołać dalsze konflikty w regionie.
    Źródło:
    Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2020, 1; 111-130
    1899-6264
    2451-0718
    Pojawia się w:
    Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ARABSKA WIOSNA W SYRII. KONSEKWENCJE W POLITYCE REGIONALNEJ TURCJI
    Autorzy:
    Smoleń, Kinga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/624568.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Turkey
    The Arab Spring
    Syria
    Strategic Depth
    Middle East
    Turcja
    arabska wiosna
    Syria, strategiczna głębia, Bliski Wschód
    Opis:
    The  events  of  the Arab  Spring in  Syria  have  led  to  the  re-evaluation of Turkey’s regional  policy  and  forced  it  to  make  a choice: whether to, acting in compliance with the expect a-tions  of  its  Western  allies,  e.g.  the  United  States,  promote  the  rules  of  democracy  in  the  Middle East  and firmly react against any cases of human rights’ violation, simultaneously showing the direction of  neces sary  changes  in  the  region,  or  to  act  in  compliance  with  the  definition  of  the international policy Strategic Depth: „no problems with neighbours”, which excludes any interference in the internal politics of ther countries, to continue pragmatic cooperation with all political centres, including the authoritarian regimes. The  policy of the protection of democracy and human rights has been chosen. This decision, on the one hand, strengthens Turkey’s relations with West ern countries. On the other hand, it may lead to an open conflict with a direct neighbour, Syria, which constitutes a serious threat to Turkey’s  security and may result in negative consequences  for  its  economic  development,  energy security, and economic relations with the Middle East partners.
    Wydarzenia arabskiej wiosny w Syrii przyczyniły się do przewartościowania polityki regionalnej Republiki Turcji. Państwo to zmuszone zostało do dokonania wyboru. Czy zgodnie z oczekiwaniami  zachodnich  sojuszników, w  tym  m.in.  Stanów  Zjednoczonych,  promować  na obszarze  Bliskiego  Wschodu  zasady demokracji i zdecydowanie reagować na przypadki łamania praw człowieka, wskazując tym samym kierunek niezbędnych przemian w regionie. Czy nawiązując do zawartej w koncepcji polityki zagranicznej strategiczna głębia zasady: „zero problemów z sąsiadami”, która wyklucza ingerencję w politykę wewnętrzną innych państw, kontynuować pragmatyczną współpracę ze wszystkimi ośrodkami politycznymi, w tym z reżimami autorytarnymi. Zwyciężyła polityka ochrony demokracji i praw człowieka. Decyzja ta z jednej strony zacieśnia relacji Turcji ze strukturami zachodnimi, z drugiej, naraża na otwarty konflikt z bezpośrednim sąsiadem –Syrią. Konflikt  ten poważnie zagraża jej bezpieczeństwu oraz ma negatywne konsekwencje dla jej rozwoju ekonomicznego, bezpieczeństwa energetycznego, a także powiązań gospodarczych z partnerami z Bliskiego Wschodu.
    Źródło:
    Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych; 2013, 8
    1896-8279
    Pojawia się w:
    Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Sphinx and the Awakenings of Egypt
    Sfinks i przebudzenie Egiptu
    Autorzy:
    Zinkow, Leszek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2057294.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-29
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    Egipt
    sfinks
    Nahdat Misr
    styl neofaraoński
    Maḥmūd Muḫtār
    Banksy
    arabska wiosna
    Egypt
    Sphinx
    Neo-Pharaonic Style
    Arab Spring
    Opis:
    The article discusses some interesting themes of using the image of the Egyptian sphinx in contemporary contexts: the Egypt Awakened (Nahdat Misr) monument in Cairo, symbolizing modern Egypt, and the use of the sphinx motif as an aspect of social protests; the so-called Arab Spring and the political upheaval in Egypt of 2010–2012.
    W artykule omówiono kilka interesujących wątków wykorzystania wizerunku egipskiego sfinksa we współczesnych kontekstach: pomnik Egypt Awakened (Nahdat Misr) w Kairze, symbolizujący współczesny Egipt, oraz wykorzystanie motywu sfinksa jako aspektu protestów społecznych; tzw. arabska wiosna i przewrót polityczny w Egipcie w latach 2010–2012.
    Źródło:
    Perspektywy Kultury; 2022, 37, 2; 49-56
    2081-1446
    2719-8014
    Pojawia się w:
    Perspektywy Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zmiany w turystycznym transporcie lotniczym Egiptu w latach 2005–2014
    Changes in the Tourist Air Transport in Egypt in 2005–2014
    Autorzy:
    Wendt, Jan A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/438867.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    arabska wiosna
    biznes turystyczny
    polityka
    port lotniczy
    ruch turystyczny
    transport lotniczy
    airport
    air transport
    Arab Spring
    policy
    tourism business
    tourist traffic
    Opis:
    Rewolucja zwana arabską wiosną znalazła swoje odbicie w zmianach wielkości lotniczego, turystycznego ruchu pasażerskiego w krajach Afryki Północnej, zwłaszcza w Egipcie i Tunezji. Głównym przedmiotem prezentowanych badań jest ocena zmian wielkości ruchu turystycznego w Egipcie. Celem pracy jest pokazanie wielkości negatywnego oddziaływania wydarzeń politycznych w Egipcie na spadek ruchu turystycznego oraz dochodów z turystyki w tym kraju. Do analizy i korelacji wybrano zmiany wielkości turystycznego ruchu lotniczego w Egipcie na wybranych lotniskach. W 2011 roku, w porównaniu do 2008 roku, w porcie lotniczym w Szarm el-Szejk ruch pasażerski zmniejszył się o 37%, a w Hurghadzie o 27%. Stabilizacja sytuacji politycznej w kolejnych latach spowodowała wzrost wielkości przewozów lotniczych. Jednak zamach wojskowy w 2013 roku kolejny raz doprowadził do spadku ruchu turystycznego. Dopiero uspokojenie sytuacji politycznej w 2014 roku przyniosło wzrost liczby turystów. Jednak dochody z turystyki w 2014 roku stanowią jedynie 62% dochodów z najlepszego dla egipskiej turystyki 2010 roku. Według danych statystycznych całkowita liczba turystów zagranicznych, którzy odwiedzili Egipt w 2011 roku, spadła o 33% w porównaniu z 2010 rokiem. Wprawdzie w 2012 roku nastąpił jej wzrost o 18% w porównaniu do 2011 roku, jednak kolejny rok, wraz z nasileniem wydarzeń politycznych, przyniósł spadek o 15%, a niewielki wzrost – o 5% – nastąpił dopiero w 2014 roku.
    Revolution, called the “Arab Spring” was reflected by the changes of air, tourist passenger traffic in North Africa, especially in Egypt and Tunisia. The main object of this study is to evaluate changes in the volume of tourism in Egypt. The aim of the paper is to show the size of the negative impact of political developments in Egypt, the decline of tourism and the tourism income in the country. The analysis is concerned with changes in the size of the tourist traffic to Egypt at selected airports. In Egypt, at the airport of Sharm El-Sheikh passenger traffic decreased by 37% in 2011 as compared to 2008, and in Hurghada by 27% for the same period. The stabilization of the political situation in the following years has increased the volume of air traffic. However, the military coup in 2013, once again led to a decline in tourist traffic. It was calming the political situation in 2014 resulted in an increase in the number of tourists. However, income from tourism in 2014 represent only 62% of the income of the best Egyptian tourist 2010. According to statistical data, the total number of foreign tourists who visited Egypt in 2011 declined by 33% compared to 2010. While in 2012 there was an increase in the number of tourists by 18% compared to 2011, but the following year, together with increased political events brought a decline of 15%, a slight 5% increase occurred only in 2014.
    Źródło:
    Prace Komisji Geografii Przemysłu Polskiego Towarzystwa Geograficznego; 2016, 30, 4; 92-101
    2080-1653
    Pojawia się w:
    Prace Komisji Geografii Przemysłu Polskiego Towarzystwa Geograficznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Niemieckie ugrupowania polityczne wobec kryzysu uchodźczego
    Autorzy:
    Nitszke, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/624633.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Germany
    migration policy
    refugee crisis
    the Arab Spring
    German political parties
    Niemcy
    polityka imigracyjna
    kryzys uchodźczy
    arabska wiosna
    niemieckie partie polityczne
    Opis:
    The Federal Republic of Germany has developed a model of integration and assimilation of refugees and economic migrants, which for decades was a model for other European countries and the European Union (EU ). This was possible thanks to the consensus between the main political forces in the country, which, despite the natural alternation of power, do not undermine the main objectives of both foreign policy as well as internal, including the approach to immigrants. The situation changed after 2011 and the events in North Africa, known as the Arab Spring, the consequence of which was a massive influx of refugees and immigrants to Germany. This article examines the position of the main political parties in relation to the refugee crisis.
    Republika Federalna Niemiec (RFN) wypracowała model integracji i asymilacji uchodźców i imigrantów zarobkowych, który przez dziesięciolecia stanowił wzór dla innych państw europejskich i Unii Europejskiej (UE ). Było to możliwe dzięki konsensusowi pomiędzy głównymi siłami politycznymi w kraju, które, mimo naturalnej alternacji władzy, nie podważały głównych założeń zarówno polityki zagranicznej, jak też wewnętrznej, w tym kwestii podejścia do imigrantów. Sytuacja uległa zmianie po 2011 r. i wydarzeniach w Afryce Północnej, zwanych arabską wiosną, których konsekwencją stał się masowy napływ uchodźców i imigrantów do Niemiec. W artykule przeanalizowane zostaną stanowiska głównych partii politycznych w odniesieniu do kryzysu uchodźczego.
    Źródło:
    Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych; 2017, 12, 3
    1896-8279
    Pojawia się w:
    Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uwarunkowania reorientacji polityki Unii Europejskiej wobec Afryki Północnej po roku 2011
    The Determinants of the Reorientation of the European Union’s Policy towards North Africa after 2011
    Autorzy:
    Przybylska-Maszner, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/616502.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Arab Spring
    Common Foreign and Security Policy
    European Union
    North Africa
    arabska wiosna
    wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa
    Unia Europejska
    Afryka Północna
    Opis:
    The paper attempts to indicate the determinants of the reorientation of the European Union’s policy towards North Africa after 2011 on account of the EU’s involvement in the Arab Spring and to analyze the new attitude to the possibilities of practical implementation of EU policy instruments. These considerations allow conclusions on further EU involvement in North Africa and building new frameworks for the EU’s strategic approach in this region to be presented both in terms of how various interests are established in Brussels and how the joint standpoint is presented and practical activities launched internationally.
    Celem artykułu jest ukazanie uwarunkowań reorientacji polityki Unii wobec regionu Afryki Północnej po roku 2011, w związku z jej zaangażowaniem podczas ‘arabskiej wiosny’, a także analiza zakresu nowego podejścia w odniesieniu do praktycznych możliwości wdrażania unijnych instrumentów polityk. Powyższe rozważania pozwolą na przedstawienie wniosków dotyczących dalszego zaangażowania Unii Europejskiej w regionie Afryki Północnej i budowy nowych ram podejścia strategicznego UE w tym regionie, zarówno na płaszczyźnie ustalania interesów na arenie brukselskiej, jak i przedstawienia wypracowanego stanowiska i uruchomienia działań na arenie międzynarodowej.
    Źródło:
    Przegląd Politologiczny; 2014, 1; 51-65
    1426-8876
    Pojawia się w:
    Przegląd Politologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Syria’s ordeal: A modern state’s disintegration in an age of fake news and superpower regional rivalry
    Przypadek Syrii: rozpad nowoczesnego państwa w dobie fałszywych wiadomości i regionalnej rywalizacji supermocarstw
    Autorzy:
    Stanley, William R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1041602.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Syria
    Iran
    Turcja
    Izrael
    arabska wiosna
    terroryzm
    geopolityka regionalna
    problem kurdyjski
    uchodźcy
    konfrontacja supermocarstw
    Turkey
    Israel
    Arab Spring
    terrorism
    regional geopolitics
    Kurdish problem
    refugees
    superpower confrontation
    Opis:
    The negative impact of globalization is readily observed in today’s Syria. Ravished by seven years of internal conflict stimulated initially by Tunisia’s Arab awakening, this once proud state has become a magnet for religious fanatics and their wealthy sponsors in conservative Saudi Arabia and other countries far and near seeking geopolitical advantage. Not least Syria has experienced the seemingly futile endeavors by those in the United Nations and elsewhere seeking a solution to this country’s enduring turmoil. Military intervention by Iran and Russia has changed the configuration of the conflict at the critical point in time when Israeli and American intervention provides a dangerous environment for superpower conflict. All the while, Syrians remaining in the country suffer, and those seeking safety elsewhere are threatening to destabilize Lebanon, Turkey and Jordan and, farther afield, the cohesion of the European Community.
    Negatywny wpływ globalizacji łatwo zauważyć w dzisiejszej Syrii. Artykuł poświęcony jest siedmioletniemu konfliktowi wewnętrznemu, którego początek był reakcją na wydarzenia w Tunezji zwane arabskim przebudzeniem. Syria, niegdyś dobrze funkcjonujące państwo, stała się magnesem dla fanatyków religijnych i ich bogatych sponsorów z konserwatywnej Arabii Saudyjskiej i innych odległych państw szukających korzyści geopolitycznych. Syria doświadczyła daremnych starań podejmowanych przez ONZ w celu trwałego rozwiązania konfliktu w tym kraju. Interwencja wojskowa Iranu i Rosji zmieniła konfigurację konfliktu w krytycznym momencie, podczas gdy interwencja Izraela i Stanów Zjednoczonych stanowi zagrożenie konfliktem supermocarstw. Przez cały czas Syryjczycy pozostający w tym kraju cierpią, a ci, którzy szukają bezpieczeństwa gdzie indziej, stanowią zagrożenie dla stabilizacji politycznej Libanu, Turcji i Jordanii, a w dalszej perspektywie także dla spójności polityki Unii Europejskiej.
    Źródło:
    Studia z Geografii Politycznej i Historycznej; 2019, 8; 77-94
    2300-0562
    2450-0127
    Pojawia się w:
    Studia z Geografii Politycznej i Historycznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies