Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "karp" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Ectoparasitic species of the genus Trichodina (Ciliophora: Peritrichida) parasitizing Macedonian freshwater fish
Autorzy:
Blazhekovikj-Dimovska, Dijana
Stojanovski, Stojmir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1386468.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
protozoa
Trichodina sp.
grass carp
common carp
aquaculture
pierwotniaki
amur biały
karp
akwakultura
Opis:
Trichodinids are probably the most commonly encountered protozoan parasites on fishes in marine and freshwater environments. They are typically found on the gills, skin and fins of fish. The aim of this study was to evaluate the prevalence and mean intensity of Trichodina sp. in freshwater fish from cyprinid aquaculture facilities in Macedonia. This study was carried out by seasons, in a period of three years. A total of 578 specimens of common carp (Cyprinus carpio, Linnaeus 1758), 76 specimens of grass carp (Ctenopharyngodon idella, Valenciennes 1844), 47 specimens of silver carp (Hypophthalmichthys molitrix, Valenciennes, 1844) and 53 specimens of bighead carp (Hypophthalmichthys nobilis, Richardson, 1845) from the most significant and larger cyprinid aquaculture facilities in Macedonia, including fish farms and reservoirs, were examined for parasitological investigations. Infestation with Trichodina sp. was found in 206 specimens of common carp in all aquaculture facilities examined, in all seasons, as well as, in 9 specimens of grass carp from two fish farms, only in autumn season. Total, the prevalence with Trichodina sp. was 11.84% (grass carp) and 35.67% (common carp), while the, mean intensity was 7.56 (grass carp) and 4.56 (common carp). The prevalence with Trichodina sp. in common carp by season was as following: spring – 11.82%, summer – 3.44%, autumn – 7.85%, winter – 7.05%, while the mean intensity was: spring – 4.55; summer – 4.67; autumn – 4.40; winter – 4.72. Our findings of Trichodina sp. in grass carp in the present study is considered as the first record in Macedonia. Also, this fish species is regarded as new host for Trichodina sp. in Macedonian waters.
Trichodinidae są prawdopodobnie najczęściej spotykanymi pierwotniakami pasożytującymi na rybach słodkowodnych i morskich. Zazwyczaj spotykane są na skrzelach, skórze i płetwach ryb. Celem artykułu jest określenie częstotliwości i intensywności zarażenia ryb karpiowatych przez Trichodina sp. Badania trwały trzy lata. Łącznie przebadano pod kątem parazytologicznym 578 osobników karpia (Cyprinus carpio, Linnaeus 1758), 76 amurów białych (Ctenopharyngodon idella, Valenciennes 1844), 47 tołpyg białych (Hypophthalmichthys molitrix, Valenciennes, 1844) i 53 tołpyg pstrych (Hypophthalmichthys nobilis, Richardson, 1845). Zakażenie Trichodina sp. stwierdzono u 206 osobników karpia we wszystkich badanych stawach i okresach, oraz w okresie jesiennym u 9 amurów białych z dwóch stawów hodow-lanych. Łącznie zarażonych Trichodina sp. było 11.84% amurów białych oraz 35.67% karpi, średnia intensywność zarażenia amurów białych wynosiła 7.56, a w przypadku karpia – 4.56. W okresie wiosennym zarażonych było 11.82% karpi, latem – 3.44%, jesienią – 7.85%, a zimą – 7.05%. Odpowiednio średnia intensywność zarażenia wynosiła wiosną – 4.55; latem – 4.67; jesienią – 4.40 I zimą – 4.72. Stwierdzenie Trichodina sp. pasożytującego na amurze białym jest pierwszym przypadkiem zaobserwowanym w Macedonii. W związku z tym gatunek ten jest nowym gospodarzem dla Trichodina sp. w wodach Macedonii.
Źródło:
Acta Biologica; 2020, 27; 11-20
2450-8330
2353-3013
Pojawia się w:
Acta Biologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Akumulacja żelaza w wybranych elementach łańcucha pokarmowego ekosystemu stawowego
Accumulation of iron in selected elements of the pond ecosystem food chain
Autorzy:
Niemiec, M.
Cupiał, M.
Klimas, A.
Szeląg-Sikora, A.
Sikora, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/125849.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
żelazo
bioakumulacja
łańcuch pokarmowy
akwakultura
karp
iron
bioaccumulation
food chain
aquaculture
carp
Opis:
Celem pracy było określenie akumulacji żelaza w poszczególnych ogniwach łańcucha pokarmowego ekosystemu wodnego w warunkach ekstensywnego chowu karpi. Na podstawie zawartości tego pierwiastka w biotycznych i abiotycznych elementach ekosystemu oszacowano stopień jego zanieczyszczenia. Badania wykonano w stawie hodowlanym, położonym w Mydlnikach, zasilanym wodą z rzeki Rudawa. Z badanego stawu pobrano: wodę, osad z dna stawu, organizmy bentosu reprezentowane przez larwy muchówek z rodziny ochotkowatych, a także karpie, z których wypreparowano narządy w największym stopniu związane z metabolizmem metali (skrzela, gonady, wątroba i mięśnie). We wszystkich próbkach oznaczono zawartość żelaza metodą emisyjnej spektrometrii atomowej w aparacie JY 238 ULTRACE Jobin Yvon Emission. Mineralizację próbek wykonano metodą na mokro w systemie zamkniętym z wykorzystaniem energii mikrofalowej. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że w badanym ekosystemie nie ma zagrożenia zatrucia żelazem. Zawartości tego pierwiastka w wodzie i osadach dennych są porównywalne do innych akwenów, pochodzenia antropogennego i naturalnego. Stwierdzono wysoką wartość współczynnika wzbogacenia osadów w żelazo w stosunku do jej zawartości w wodzie. Zawartość żelaza w organizmach bentosu przyjmowała wysokie wartości, od 1189 do 1997 mg · kg–1 s.m. W organizmach badanych ryb zawartość żelaza kształtowała się w zakresie od 2,951 do 395,9 mg · kg–1 s.m. Najwięcej tego pierwiastka stwierdzono w skrzelach, następnie w wątrobie, gonadach, a najmniej żelaza akumulowały mięśnie. Dane literaturowe wskazują, że niezależnie od ilości żelaza w środowisku współczynnik bioakumulacji w organach ryb przyjmuje wartość zbliżoną do uzyskanych w badaniach własnych. Zawartość żelaza w skrzelach i wątrobie ryb jest najbardziej miarodajnym wskaźnikiem zanieczyszczenia środowiska związkami żelaza.
The aim of this study was to determine the accumulation of iron in the individual links of aquatic ecosystems food chain under extensive farming of carp. Based on ascertained in these organisms the contents of this element calculated value of bioaccumulation in the aquatic system and evaluated the degree of contamination. The study was performed in the breeding pond, located in Mydlniki, supplied with water from the river Rudawa. From the study pond collected: water, sediment from the bottom of the pond, benthic organisms represented by the larvae of flies of the chironomid family organs in, and carps from which were dissected the most associated with metals metabolism organs (gills, gonads, liver and muscle). In all samples determine the content of iron by atomic emission spectrometry in the camera JY 238 Ultrace Jobin Yvon Emission. Digestion of the samples were made by the wet method in a closed system with the use of microwave energy. Based on the results concluded that in the studied ecosystem, there is no risk of iron poisoning. The contents of this element in the water and bottom sediments are comparable to other reservoirs, of anthropogenic and natural origin. Was found a high value of the sediments enrichment factor sediments with iron in relation to its content in the water. The content of iron in the benthic organisms have taken high values, from 1189 to 1997 mg · kg–1 dm. The iron content in organisms of the examined fish ranged from 2.951 to 395.9 mg · kg–1 dm. Most of this element was found in the gills, then in liver, gonads and the least iron is accumulated muscles. Literature data show that regardless of the amount of iron in the environment, bioaccumulation factor in fish organs takes a value close to those obtained in own research. The content of iron in the liver and gills of fish is the most authoritative indicator of environmental contamination by iron compounds.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2014, 8, 1; 231-237
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Iron Accumulation in Selected Elements of Pond Ecosystem Food Chain
Akumulacja żelaza w wybranych elementach łańcucha pokarmowego ekosystemu stawowego
Autorzy:
Niemiec, M.
Cupiał, M.
Klimas, A.
Szeląg-Sikora, A.
Sikora, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388214.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
iron
bioaccumulation
food chain
aquaculture
carp
żelazo
bioakumulacja
łańcuch pokarmowy
akwakultura
karp
Opis:
The aim of this study was to determine the accumulation of iron in the individual links of aquatic ecosystems food chain under extensive farming of carp. Based on ascertained in these organisms the contents of this element calculated value of bioaccumulation in the aquatic system and evaluated the degree of contamination. The study was performed in the breeding pond, located in Mydlniki, supplied with water from the river Rudawa. From the study pond collected: water, sediment from the bottom of the pond, benthic organisms represented by the larvae of flies of the chironomid family organs in, and carps from which were dissected the most associated with metals metabolism organs (gills, gonads, liver and muscle). In all samples determine the content of iron by atomic emission spectrometry in the camera JY 238 Ultrace Jobin Yvon Emission. Digestion of the samples were made by the wet method in a closed system with the use of microwave energy. Based on the results concluded that in the studied ecosystem, there is no risk of iron poisoning. The contents of this element in the water and bottom sediments are comparable to other reservoirs, of anthropogenic and natural origin. Was found a high value of the sediments enrichment factor sediments with iron in relation to its content in the water. The content of iron in the benthic organisms have taken high values, from 1189 to 1997 mg kg–1 d.m. The iron content in organisms of the examined fish ranged from 2.951 to 395.9 mg kg–1 d.m. Most of this element was found in the gills, then in liver, gonads and the least iron is accumulated muscles. Literature data show that regardless of the amount of iron in the environment, bioaccumulation factor in fish organs takes a value close to those obtained in own research. The content of iron in the liver and gills of fish is the most authoritative indicator of environmental contamination by iron compounds.
Celem pracy było określenie akumulacji żelaza w poszczególnych ogniwach łańcucha pokarmowego ekosystemu wodnego w warunkach ekstensywnego chowu karpi. Na podstawie zawartości tego pierwiastka w biotycznych i abiotycznych elementach ekosystemu oszacowano stopień jego zanieczyszczenia. Badania wykonano w stawie hodowlanym, położonym w Mydlnikach, zasilanym wodą z rzeki Rudawa. Z badanego stawu pobrano: wodę, osad z dna stawu, organizmy bentosu reprezentowane przez larwy muchówek z rodziny ochotkowatych, a także karpie, z których wypreparowano narządy w największym stopniu związane z metabolizmem metali (skrzela, gonady, wątroba i mięśnie). We wszystkich próbkach oznaczono zawartość żelaza metodą emisyjnej spektrometrii atomowej w aparacie JY 238 ULTRACE Jobin Yvon Emission. Mineralizację próbek wykonano metodą na mokro w systemie zamkniętym z wykorzystaniem energii mikrofalowej. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że w badanym ekosystemie nie ma zagrożenia zatrucia żelazem. Zawartości tego pierwiastka w wodzie i osadach dennych są porównywalne do innych akwenów, pochodzenia antropogennego i naturalnego zasobnych w ten pierwiastek. Stwierdzono dużą wartość współczynnika wzbogacenia osadów w żelazo w stosunku do jej zawartości w wodzie. Zawartość żelaza w organizmach bentosu przyjmowała duże wartości, od 1189 do 1997 mg kg–1 s.m. Wartości współczynnika bioakumulacji żelaza w larwach ochotkowatych w stosunku do jego ilości w wodzie i osadach wynosiły odpowiednio 1602 i 0,198. W organizmach badanych ryb zawartość żelaza kształtowała się w zakresie 2,951 do 395,9 mg kg–1 s.m. Najwięcej tego pierwiastka stwierdzono w skrzelach, następnie w wątrobie, gonadach, a najmniej żelaza akumulowały mięśnie. Dane literaturowe wskazują, że zawartość żelaza w rybach zależy od ilości tego pierwiastka w środowisku, ale w większym stopniu od właściwości abiotycznych elementów środowiska. Sumaryczna zawartość żelaza w osadach dennych i wodzie nie pozwala ocenić zagrożenia środowiska zanieczyszczeniem żelazem, dlatego tak ważne jest stosowanie bioindykacji. Zawartość żelaza w skrzelach i wątrobie ryb jest najbardziej miarodajnym wskaźnikiem zanieczyszczenia środowiska związkami żelaza. Wartość współczynnika bioakumulacji żelaza w skrzelach badanych karpi wynosiła w stosunku do jej zawartości w wodzie i osadach dennych odpowiednio 195,1 i 0,024 natomiast w stosunku do jego zawartości w larwach owadów wartość tego parametru wynosiła 0,122. Dane literaturowe wskazują, że poziom akumulacji żelaza w organizmach żywych jest uzależniony od środowiska w którym żyją.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2013, 20, 10; 1103-1113
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies