Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "the Anthropocene" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-15 z 15
Tytuł:
O językach antropocenu - uwagi wstępne
On the Languages of the Anthropocene: Opening Remarks
Autorzy:
Szaj, Patryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25406887.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
antropocen
dyskurs antropocenu
niejednorodny antropocen
metodologia dyfrakcyjna
the Anthropocene
the Anthropocene discourse
patchy Anthropocene
diffractive methodology
Opis:
Artykuł prezentuje wstępne uwagi na temat języków antropocenu. Wychodzi z założenia, że antropocen wymaga wielowymiarowego, niejednorodnego, międzyskalowego spojrzenia, które ujawnia, że to, jak nazywamy i opisujemy tę epokę geologiczną, ma znaczenie dla naszego myślenia o przyczynach, następstwach oraz aktorach odpowiedzialnych za kryzys ekologiczno-klimatyczny. Następnie autor opisuje kilka przykładowych języków antropocenu: język geologii, rozmaitych dyskursów teoretycznych oraz literatury i sztuki. Przedostatnia część artykułu prezentuje zawartość 11 tomu czasopisma "AUPC. Studia Poetica". W części końcowej autor proponuje kategorię "antropocenu dyfrakcyjnego", która jego zdaniem pozwala sprostać antropocenowi jako nowemu, nieintuicyjnemu, emergentnemu wydarzeniu.
The article presents preliminary remarks on the languages of the Anthropocene. Its assumption is that the Anthropocene requires a multidimensional, heterogeneous, cross-scale view revealing that how we name and describe the geological epoch matters to our thinking about the causes, consequences and actors responsible for the ecological and climate crisis. The author then describes a few exemplary languages of the Anthropocene: the language of geology, various theoretical discourses, as well as literature and art. The penultimate part of the article presents the content of the 11th volume of the journal “AUPC. Studia Poetica”. In the final part, the author proposes the “diffractive Anthropocene” category, which, in his opinion, makes it possible to face the Anthropocene as a new, non-intuitive, emergent event.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2023, 11; 3-19
2353-4583
2449-7401
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowy Eden. Wpływ ogrodnika i jego dzieła – ogrodu na proces zmian klimatycznych
The New Eden: The Influence of a Gardener and their Work, a Garden, on the Process of Climate Change
Autorzy:
Grzelak, Eliza
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2135686.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
garden
the Anthropocene
nature
ogród
antropocen
natura
Opis:
21 maja 2019 roku Anthropocene Working Group uznała, że rozpoczęła się już nowa epoka geologiczna w historii Ziemi – antropocen. Autorka artykułu uznała, że interdyscyplinarny dyskurs dotyczący zmian klimatycznych nie może pominąć ogrodniczej działalności człowieka. Antropocen określany jest mianem epoki wyparcia, krótkowzroczności i nieodwracalnych strat, co znajduje odzwierciedlenie także w działaniach wielu współczesnych ogrodników amatorów. Autorka prezentuje dwie wizje ogrodów: powstałego w zgodnej koegzystencji człowieka i natury oraz zdominowanego przez człowieka. Konfrontuje w swoim artykule informacje zawarte w poradnikach ogrodniczych z wiedzą obecnych na portalach społecznościowych ogrodników amatorów. Celem artykułu jest pokazanie, w jakim kierunku rozwija się współczesne ogrodnictwo. Analizując wybrane teksty, autorka poszukuje odpowiedzi na pytanie, czy ogrodnicy, widząc zmiany klimatyczne, są w stanie wyrwać się z marazmu i zacząć pracować na rzecz środowiska, czy też nadal pozostaną w sferze dotychczasowych działań.
On the 21st of May 2019 the Anthropocene Working Group has concluded that a new geological era in Earth’s history has begun—the Anthropocene. The author of the article has deduced that an interdisciplinary discourse regarding climate change should not omit human gardening activity. The Anthropocene is called an epoch of repression, short-sightedness and irreversible loss, which is shown in the work of many modern amateur gardeners. The author presents a vision of two gardens: one that has been made in a harmony of human and nature and one that is dominated solely by humans. In her article she contrasts the information from gardening guidebooks with the knowledge of amateur gardeners found in social media. The point of the article is to show the direction of modern gardening. By analysing selected texts, the author seeks an answer to the following question: are the gardeners, who see climate change, able to break out of their apathy and start to work for the environment or will they rather just continue doing what they are doing now?
Źródło:
Porównania; 2022, 31, 1; 63-77
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geontowładza algorytmów. O produkcji dyskursów w Antropocenie
Geontopower of Algorithms. On the Production of Discourses in the Anthropocene
Autorzy:
Markiewicz, Miłosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912558.pdf
Data publikacji:
2021-09-03
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
geontowładza
algorytmy
antropocen
negantropocen
dyskurs
ekologia
geontopower
algorithms
the Anthropocene
the Neganthropocene
discourse
ecology
Opis:
Celem artykułu jest analiza strategii produkcji oraz funkcjonowania dyskursu ekologicznego w epoce nazywanej Antropocenem. Autor pyta o szczególną popularność denializmu klimatycznego w dyskursie publicznym. Produkcja dyskursu jest w artykule rozpatrywana w kontekście zoe/geo/techno-asamblażu [Braidotti], a także funkcjonowania algorytmów i silników wyszukiwania treści na przykładzie platformy Youtube. Autor dochodzi do wniosku, iż denializm klimatyczny należy rozpatrywać jako równorzędną narrację ekologiczną, by uniknąć rozrastania się alternatywnych obiegów wiedzy. W tym kontekście proponuje zwrócić się ku propozycji negantropocenu sformułowanej przez Bernarda Stieglera.
The aim of the paper is to analyse the production strategy and functioning of the ecological discourse within the Anthropocene. The author asks about the peculiar popularity of climate denialism in public discourse. In the paper, the discourse production is considered in the context of zoe/geo/techno assemblages (Braidotti), as well as the functioning of algorithms and search engines on the example of the Youtube platform. The author concludes that climate denialism should be considered as an equivalent ecological narrative to avoid the expansion of alternative knowledge cycles. In this context, he proposes to turn to the Neganthropocene proposal formulated by Bernard Stiegler.
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2021, 42; 55-72
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
On Speech as the Political Faculty in the Anthropocene. The Sensualities of Voice and Taste Combined
Autorzy:
Lisowska, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2127723.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
speech
voice
language
judgment
taste
the Anthropocene
mowa
głos
język
sąd
smak
antropocen
Opis:
The paper revises the idea of speech as a fundamental political faculty in response to the challenges of the Anthropocene. First, it is argued that, rather than as a subsystem of language, speech should be conceptualised as the expression of the embodied capacity of voice (in this respect, the paper follows Adriana Cavarero’s [2005] argument). Secondly, vocality is linked to the faculty of taste (understood as in Arendt’s reading of Kant) to locate politics in the broader order of materiality (physis).
Artykuł proponuje przeformułowanie koncepcji mowy jako fundamentalnej kompetencji politycznej w odpowiedzi na wyzwania antropocenu. Po pierwsze, wykazuje się, że mowa powinna być rozumiana nie tyle jako podsystem języka, ile jako wyraz ucieleśnionego głosu (pod tym względem artykuł podąża za argumentacją Adriany Cavarero [2005]). Po drugie, przekonuje się, że głos należy interpretować w powiązaniu z kompetencją smaku (konceptualizowaną w duchu Arendtowskiego ujęcia Kanta), ponieważ dzięki temu możliwe będzie umiejscowienie polityki w szerszym kontekście materialności (physis).
Źródło:
Analiza i Egzystencja; 2022, 58; 17-33
1734-9923
2300-7621
Pojawia się w:
Analiza i Egzystencja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekoprofetyzm Diuny Franka Herberta
The Ecoprophetism of Frank Herbert’s Dune
Autorzy:
Smykowski, Mikołaj
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2135680.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Frank Herbert
Dune
ecocriticism
ecoprophetic witness
anthropological imagination
the Anthropocene
Diuna
ekokrytyka
ekoprofetyzm
wyobraźnia antropologiczna
antropocen
Opis:
Artykuł stanowi próbę ekokrytycznego odczytania fantastycznonaukowej powieści Franka Herberta zatytułowanej „Diuna”. Punktem wyjścia do rozważań nad zaprojektowaną na poziomie fikcji literackiej pustynną planetą Arrakis i jej specyficznym bezwodnym ekosystemem, jest poszukiwanie ekomimetycznych analogii wobec antropocenicznej kondycji świata obserwowanego przez autora w pierwszej połowie XX wieku. Ekoprofetyczne świadectwo epoki człowieka, za jakie można uznać warstwę fabularną „Diuny”, czerpie zarówno z ekologicznych jak i antropologicznych obserwacji autora dotyczących społeczności przystosowanych do życia na terenach pustyni; wizualizuje także czytelnikowi potencjalne scenariusze przyszłości w świecie pozbawionym wody. Spekulatywny charakter prozy Herberta pokazuje, jak myślenie o końcu antropocenu stymuluje ćwiczenie antropologicznej wyobraźni, która zamiast wizji planetarnej zagłady, pozwala projektować nieapokaliptyczne scenariusze nowego początku.
The article is an attempt to read Frank Herbert’s science fiction novel “Dune” from the perspective of ecocriticism. The starting point for the discussion on the desert planet Arrakis and its specific waterless ecosystem created by the author on the level of the ecological fiction is to seek the ecomimetic analogies to the anthropocenic condition of the mid 20th century Earth. “Dune” as an ecoprophetic witness was hugely inspired by Herbert’s ecological and anthropological observations concerned with the native societies well adapted to lead a life on desert; it projects also the potential future scenarios of world deprived of water. Speculative character of Herbert’s “Dune” shows how thinking about the end of the anthropocene stimulates the anthropological imagination, which instead of the vision of planetary omnicide, may be helpful in projecting nonapocalyptic scenarios of the new beginning.
Źródło:
Porównania; 2022, 31, 1; 233-258
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Interobiektywność wiatru w prozie Brunona Schulza
The Interobjectivity of the Wind in the Prose of Bruno Schulz
Autorzy:
Tomczok, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2135685.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Bruno Schulz
the environment in literature
wind in literature
the Anthropocene
środowisko w literaturze
wiatr w literaturze
antropocen
Opis:
Celem artykułu jest omówienie wiatru w prozie Brunona Schulza. Do interpretacji zagadnienia wykorzystana została zaproponowana przez Timothy’ego Mortona kategoria hiperobiektu, a także założenie ontologii skierowanej na przedmiot. Wykorzystanie tej filozofii pozwoliło na dostrzeżenie w prozie Schulza fragmentów pre-zentujących środowisko, szczególnie wiatr, w przestrzeni miejskiej. Pisarz przypisuje opisywanym zjawiskom atmosferycznym różne znaczenia – służą mu do budowania nastroju zagrożenia, ale także do zarysowania utopii spokoju i wyciszenia.
The aim of the article is to discuss the wind in the prose of Bruno Schulz. The category of a hyperobject proposed by Timothy Morton was used to interpret the problem, as well as the assumptions of object-oriented ontology. Recalling this philosophy made it possible to notice in Schulz’s prose fragments presenting the environment, especially the wind, in the urban space. The writer ascribes various meanings to the described atmospheric phenomena—they serve him to build an atmosphere of danger, but also to outline a utopia of peace and tranquillity.
Źródło:
Porównania; 2022, 31, 1; 217-232
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jakiej refleksji potrzebujemy w epoce antropocenu? „Gramatyka” wystudzania wzrostu ekonomii ekologicznej
What Kind of Reflection Do We Need in the Epoch of the Anthropocene? “The Grammar” of Ecological Economics of Degrowth
Autorzy:
Bińczyk, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26062606.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
humanistyka
dewzrost
ekonomia ekologiczna
antropocen
planetarny kryzys środowiskowy
humanities
degrowth
ecological economics
the Anthropocene
planetary environmental crisis
Opis:
Artykuł rozpoczyna analiza niedogodnych punktów wyjścia refleksji w epoce antropocenu, inspirowana stanowiskiem Anny L. Tsing. Następnie przedstawiona zostanie interdyscyplinarna, normatywna i pluralistyczna dziedzina ekonomii ekologicznej, ze szczególnym uwzględnieniem koncepcji dewzrostu. Prześledzimy „gramatykę” tej dyscypliny, odsłaniając jej wybrane założenia filozoficzne, postulaty metodologiczne i pojęcia. Przyjrzymy się również bliżej koncepcji „zarządzania bez wzrostu” Petera A. Victora. Będziemy szukać odpowiedzi na pytania, czym jest dewzrost i dlaczego wystudzenie wzrostu jest nieuniknione.
The article begins with an analysis of the inconvenient starting points for reflection on the Anthropocene, inspired by the position of Anna L. Tsing. Next, the interdisciplinary, normative and pluralistic field of ecological economics will be presented, with a particular focus on the concept of degrowth. The text will trace the “grammar” of this discipline, revealing its selected philosophical assumptions, methodological postulates and concepts. It will also look closely at Peter A. Victor’s concept of “management without growth.” It will seek answers to what degrowth is and why the cooling of growth is inevitable.
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2023, 47; 85-108
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polish and Ukrainian attitudes towards climate change. A comparative analysis
Postawy wobec zmian klimatu w Polsce i Ukrainie. Analiza porównawcza
Autorzy:
Trzop, Beata
Szaban, Dorota
Hrytsanyuk, Wita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2082543.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Lubuskie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
climate policy
social attitudes
surveys
comparative studies
the Anthropocene
polityka klimatyczna
postawy społeczne
sondaże opinii
badania porównawcze
antropocen
Opis:
The article discusses the chosen aspects of Poles’ and Ukrainians’ attitudes towards climate change. For this purpose, the authors refer to the existing data, i.e., nation-wide studies conducted in Poland and Ukraine regarding the level of knowledge about climate change and the behaviour declared in relation to this change. The discussed issue was set within the spectrum of geopolitical processes and scientific forecasts concerning it. When it comes to the theoretical sphere, the issue was set within the concepts of attitudes and arguments concerning the new geological epoch, i.e., the Anthropocene. The overview of the existing data allows for coming to the conclusion that there are no comparative data from international studies in which both countries participated. One of the most frequently used tools for forming opinions on environmental change is Eurobarometer, in which Ukraine does not participate. The shortage of comparative data results in difficulties with equivalence of the conducted analysis. The presented results meet the temporal and topical rigor, and are one of the first attempts at recreating social attitudes towards climate change in both countries.
W artykule ukazano wybrane aspekty postaw Polaków i Ukraińców wobec zmian klimatycznych odwołując się do danych zastanych – badań ogólnopolskich i ogólnoukraińskich dotyczących poziomu wiedzy o kwestiach zmian klimatu i deklaratywnych zachowań dotyczących tych zmian. Omawiana problematyka została ulokowana w spektrum procesów geopolitycznych i prognoz naukowych w tym zakresie. W wymiarze teoretycznym zaś – w obrębie koncepcji postaw i sporów związanych z nową epoką geologiczną – antropocenem. Przegląd danych zastanych pozwala sformułować wniosek, iż nie mamy do dyspozycji danych porównawczych, pochodzących z badań międzykrajowych, w których uczestniczyłyby oba kraje. Jednym z najczęściej wykorzystywanych narzędzi do budowania klimatu opinii w obszarze środowiska jest Eurobarometr, w którym to badaniu nie uczestniczy Ukraina. Brak badań porównawczych powoduje trudności z ekwiwalencją dokonywanych analiz. Prezentowane wyniki spełniając rygor temporalny i tematyczny stanowią jedną z pierwszych prób odtworzenia postaw społecznych odnośnie spraw klimatycznych w obydwu krajach.
Źródło:
Rocznik Lubuski; 2020, 46, 1; 249-264
0485-3083
Pojawia się w:
Rocznik Lubuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wstęp. Muzeum historii naturalnej w epoce antropocenu?
Introduction. A natural history museum in the Anthropocene?
Autorzy:
Małczyński, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1944329.pdf
Data publikacji:
2021-03-30
Wydawca:
Narodowe Centrum Kultury
Tematy:
antropocen
wymieranie gatunków
muzeum przyrodnicze
dziedzictwo nie-ludzkie
taksydermia
the anthropocene
species extinction
nature museum
non-human heritage
taxidermy
Opis:
Pojęcie antropocenu w ostatnich latach zyskało popularność nie tylko w polu nauk przyrodniczych, lecz również w kręgach humanistyki i sztuki (gdzie bywa zresztą kontestowane m.in. ze względu na antropo- i eurocentryczny charakter). Dyskusje na ten temat zorientowane są przede wszystkim na przyszłość. Jeśli pojawia się w nich temat przeszłości, to (jak u Jussiego Parikki) chodzi o „przyszłe przeszłości” (future pasts). Paradoksalnie, myśląc o antropocenie, chcielibyśmy jednak nie tyle patrzeć w przyszłość, ile spojrzeć wstecz. Z perspektywy współczesnych debat, preposteryjnie, zastanowimy się nad przeszłością antropocenu i jej wizualizacjami w muzeach, archiwach i sztuce. Ważnym obszarem naszych eksploracji badawczych będą muzea przyrodnicze, które są swoistymi „nekro-arkami” upamiętniającymi wymarłe gatunki i utraconą bioróżnorodność. Eksponaty muzealne, dioramy, wizualizacje natury, często nieintencjonalnie są przedstawieniami zachodzących zmian i wzrastającego wpływu „czynnika ludzkiego”. Coraz częściej spotykanym zjawiskiem jest np. organizowanie wystaw upamiętniających wymarłe gatunki. W tym kontekście pojawia się m.in. pytanie o rolę muzeów historii naturalnej w konstruowaniu zbiorowej świadomości „nie-ludzkiego dziedzictwa”. Warto zastanowić się także, czy idea muzeum historii naturalnej ma sens w obliczu końca podziału na historię „naturalną” i „ludzką” (Dipesh Chakrabarty). Podobnie archiwa fotograficzne, filmowe i dźwiękowe są zmaterializowaną pamięcią zachodzących zmian. Ich analiza może przyczynić się do rekonstrukcji zmieniających się wyobrażeń natury („alternatywnych przyród”), konstruowanych przedstawień antropocenu.
Źródło:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2021, 113, 1; 10-12
1230-4808
Pojawia się w:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Posthumanizm – w poszukiwaniu nowej etyki
Posthumanism – In Search of a New Ethics
Autorzy:
Środa, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26063077.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
humanizm
posthumanizm
antropocen
patriarchalizm
zmysł udziału
podmiot
nomada
etyka
troska
empatia
humanism
posthumanism
the Anthropocene
patriarchalism
“sense of participation
subject
nomad
ethics
care
empathy
Opis:
Kryzys klasycznego humanizmu jest faktem. Ujawnił bowiem on swój ciemny rewers. Są nim niewolnictwo, kolonializm, wyzysk,  wykluczenia, dyskryminacje. Humanizm okazał się być dzieckiem patriarchalizmu, szowinizmu płciowego i gatunkowego. Trzeba go więc przezwyciężyć. Jedną z propozycji jest posthumanizm. Opiera się on na odmiennej metodzie badawczej (nazywam ją tu „zmysłem udziału”), odmiennej koncepcji podmiotu (nomada) i nowej etyce, której kształt dopiero powstaje. W artykule wskazuję na jej fundamenty w postaci kobiecej etyki troski, która – w moim przekonaniu - otwiera horyzonty na bardziej holistyczne, egalitarne, spluralizowane ludzko-pozaludzkie istnienie. 
The crisis of classical humanism is a fact. It has revealed its dark reverse. They are slavery, colonialism, exploitation, exclusion, discrimination. Humanism turned out to be the offspring of patriarchalism, gender chauvinism and speciesism. Therefore, it has to be overcome. One of the proposals is posthumanism. It is based on a different research method (I call it the “sense of participation”), a different concept of the subject (nomad) and a new ethics, the shape of which is still emerging. In the article, I point to its foundations in the form of a female ethics of care, which – in my opinion – opens the horizons to a more holistic, egalitarian, pluralized human–non-human existence.
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2023, 47; 109-126
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Po człowieku? „Wizyta” Olgi Tokarczuk jako narracja antropoceniczna
After the Human? „The Visit” by Olga Tokarczuk as an Anthropocenic Narration
Autorzy:
Gralewicz-Wolny, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25447391.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Olga Tokarczuk
Wizyta
klon
człowiek
antropocen
The Visit
clone
human
Anthropocene
Opis:
W artykule zaproponowano interpretację opowiadania Olgi Tokarczuk Wizyta, w którym pisarka sportretowała epokę człowieka w kostiumie futurystycznej społeczności klonów. Ukazany przez noblistkę w krzywym zwierciadle antropocen jawi się jako mieszanina opartych na języku, obrazie i ciele dyskursów, zderzonych z egocentrycznym, introwertycznym profilem osobowościowym bohaterek utworu. W kontekście myśli posthumanistycznej (R. Braidotti, D. Haraway, T. Morton) ta złożoność staje się, paradoksalnie, warunkiem przetrwania ludzkości.
The article offers an interpretation of Olga Tokarczuk’s story, The Visit, in which the writer portrays the epoch of man in the costume of a futuristic clone community. The Anthropocene, shown by the Nobel Prize winner in a distorted mirror, appears as a mixture of discourses based on language, image, and body, confronted with the egocentric, introverted personality profile of the protagonists of the work. In the context of post‑humanist thought (R. Braidotti, D. Haraway, T. Morton), this complexity becomes, paradoxically, a condition for the survival of humanity.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2023, 11; 313-325
2353-4583
2449-7401
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Użyteczna wyspa
Autorzy:
Gielata, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520302.pdf
Data publikacji:
2022-12-21
Wydawca:
Uniwersytet Bielsko-Bialski
Tematy:
Jules Verne’s The Mysterious Island
usefulness
fall
anthropocene
Tajemnicza wyspa Juliusza Verne’a
użyteczność
upadek
antropocen
Opis:
Jules Verne’s The Mysterious Island, in unanimous opinion of critics, is the most “mysterious” of all the writer’s novels. The article’s author asks questions about what secrets this novel reveals to the contemporary reader who has recently become aware that he lives in the time of “anthropocene marasmus” (E. Bińczyk). He finds answers by confronting the text of Verne’s novel with the views of English utilitarians (J. Bentham, J. S. Mill) and the works of contemporary thinkers (R. Brague, The Kingdom of Man. The Genesis and Failure of the Modern Project, P. Sloterdijk, What Happened in the 20th Century?), and this allowed The Mysterious Island to be considered a prophetic work, another version of a modern story about the fall of man, who, believing in his creative power and the power of instrumental reason, does not see (like the characters of the novel) that the nature he uses marks the end of human agency. This kind of blindness, into which a group of nature colonizers collapse, carrying out their modernist project of “creating of ‘nothing’”, was considered a kind of anthropocene hybris.
Źródło:
Świat i Słowo; 2022, 38, 1; 33-52
1731-3317
Pojawia się w:
Świat i Słowo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzeum przyrodnicze jako backteller antropocenu
A natural history museum as a ‘backteller’ of the Anthropocene
Autorzy:
Rybczyńska, Zoriana
Dziubenko, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1944291.pdf
Data publikacji:
2021-03-30
Wydawca:
Narodowe Centrum Kultury
Tematy:
muzeum przyrodnicze
Muzeum Dzieduszyckich we Lwowie
antropocen
backteller
interpretacja muzealna
natural history museum
the State Museum of Natural History in Lviv
the Dzieduszycki Family Museum
Anthropocene
museum interpretation
Opis:
The definition of a natural history museum as an institution continues to evolve following the humanistic reflection on the Anthropocene. This article focuses on the history of the State Museum of Natural History in Lviv, one of the oldest institutions of this type, recently reopened after years of reconstruction. The text seeks to analyse the museum concept and operations through the prism of the contemporary debate on the human–nature–culture relationships. The primary questions include: (1) How was the human–nature relationship depicted in the museum space as the latter evolved into its modern concept? (2) Which problems and motives present in the museum exhibitions seem close to the contemporary challenges and vision of the Anthropocene? (3) What museum interpretations are possible in the context of old natural history collections and the contemporary debate on the museum’s function and its transformation? An important conclusion is that natural history collections not only provide a valuable material for natural research, but are also a significant testimony to changes occurring in the contemporary perception of the human–nature relationship and its impact on political, economic and cultural processes taking place in modern societies.
Źródło:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2021, 113, 1; 116-130
1230-4808
Pojawia się w:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzieciństwo w antropocenie (Informacja o Raporcie UNICEF – Miejsca i przestrzenie. Wpływ środowiska na dobrostan dzieci)
Childhood in the Anthropocene (Information about the UNICEF Report – Places and spaces: The impact of the environment on childrens well-being)
Autorzy:
Kasprowicz, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/44727332.pdf
Data publikacji:
2024-04-15
Wydawca:
Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
Tematy:
antropocen
dzieciństwo
dobrostan
rozwój
środowisko i świat jako miejsce rozwoju
anthropocene
childhood
well-being
development
environment and the world as a place of development
Opis:
Raport UNICEF ma walor edukacyjny, jest zasobem wiedzy na temat warunków środowiskowych w jakich żyją i rozwijają się dzieci na świecie. Dzieciństwo w antropocenie nie jest sielanką. Bieda, zagrożenie ekologiczne, zmiany klimatyczne niekorzystnie wpływają na rozwój oraz zdrowie fizyczne i psychiczne najmłodszego pokolenia. Tytułowy dokument poza prezentacją rzetelnych badań przekonuje do solidarności oraz jednoczenia sił lokalnych i międzynarodowych na rzecz ochrony środowiska i dzieci w nim się wychowujących. Ramy czasowe przeprowadzają czytelnika od świata w stanie odziedziczonym do przyszłości. Tylko od człowieka, solidarności międzynarodowej zależy stan środowiska.
The UNICEF report has educational value and is a resource of knowledge about the environmental conditions in which children worldwide live and develop. Childhood in the Anthropocene is not idyllic. Poverty, ecological threats and climate changes adversely affect the development and physical and mental health of the youngest generation. Apart from presenting reliable research, the title document argues for solidarity and uniting local and international forces to protect the environment and children growing up in it. The time frame takes the reader from the inherited world to the future. The state of the environment depends only on man and international solidarity.
Źródło:
Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze; 2024, 628(3); 5-11
0552-2188
Pojawia się w:
Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
(Współ)myślenie w humanistyce. Literackie ekokształcenie w epoce antropocenu
(Co-)thinking in the humanities. Literary eco-education in the Anthropocene era
Autorzy:
Ochwat, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2050954.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
ecological humanities
Anthropocene
Polish language
climate changes
consumerism
zero waste
ecology
responsibility for the Earth
humanistyka ekologiczna
antropocen
język polski
zmiany klimatu
konsumpcjonizm
ekologia
odpowiedzialność za Ziemię
Opis:
W związku z dokonującym się zwrotem ku Ziemi w nauce i edukacji, trwającymi Klimatycznymi Strajkami Młodzieżowymi, a przede wszystkim fatalnymi prognozami dotyczącymi przyszłości, artykuł jest próbą wprowadzenia do praktyki szkolnej transdyscyplinowego nurtu – humanistyki ekologicznej. Autorka zaaplikowała do edukacji polonistycznej nowe treści, dzięki którym uczeń może podjąć głęboki namysł nad odpowiedzialnością za Ziemię. Próbując odpowiedzieć na ekologiczne wyzwanie, autorka zrekontekstualizowała również szkolne lektury dawne, zwracając uwagę na nowe relacje człowieka ze środowiskiem. Podstawę zmian mentalnościowo-edukacyjnych stanowi zaprojektowane i opisane seminarium licencjackie, włączające studentów polonistyki w odpowiedzialne ekokształcenie.
In regard to the turn towards Earth in science and education, the ongoing Climate Youth Strikes and catastrophic forecasts for the future, the article is an attempt to introduce into school practice the trans-disciplinary trend called ecological humanities. The author of the article endeavored not only to apply new content to Polish language education - thanks to which it will be possible for students to reflect on their responsibility for the Earth - but also to recontextualize old texts by drawing attention to the relationship between man and environment. The basis for the mentality and educational changes is a designed bachelor’s seminar, which involves students in the responsible eco-education.
Źródło:
Polonistyka. Innowacje; 2020, 12; 31-52
2450-6435
Pojawia się w:
Polonistyka. Innowacje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-15 z 15

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies