Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Negantropocen" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Geontowładza algorytmów. O produkcji dyskursów w Antropocenie
Geontopower of Algorithms. On the Production of Discourses in the Anthropocene
Autorzy:
Markiewicz, Miłosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912558.pdf
Data publikacji:
2021-09-03
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
geontowładza
algorytmy
antropocen
negantropocen
dyskurs
ekologia
geontopower
algorithms
the Anthropocene
the Neganthropocene
discourse
ecology
Opis:
Celem artykułu jest analiza strategii produkcji oraz funkcjonowania dyskursu ekologicznego w epoce nazywanej Antropocenem. Autor pyta o szczególną popularność denializmu klimatycznego w dyskursie publicznym. Produkcja dyskursu jest w artykule rozpatrywana w kontekście zoe/geo/techno-asamblażu [Braidotti], a także funkcjonowania algorytmów i silników wyszukiwania treści na przykładzie platformy Youtube. Autor dochodzi do wniosku, iż denializm klimatyczny należy rozpatrywać jako równorzędną narrację ekologiczną, by uniknąć rozrastania się alternatywnych obiegów wiedzy. W tym kontekście proponuje zwrócić się ku propozycji negantropocenu sformułowanej przez Bernarda Stieglera.
The aim of the paper is to analyse the production strategy and functioning of the ecological discourse within the Anthropocene. The author asks about the peculiar popularity of climate denialism in public discourse. In the paper, the discourse production is considered in the context of zoe/geo/techno assemblages (Braidotti), as well as the functioning of algorithms and search engines on the example of the Youtube platform. The author concludes that climate denialism should be considered as an equivalent ecological narrative to avoid the expansion of alternative knowledge cycles. In this context, he proposes to turn to the Neganthropocene proposal formulated by Bernard Stiegler.
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2021, 42; 55-72
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uciec z antropocenu (w towarzystwie pająków, monarchów i technologii cyfrowych)
To Escape the Anthropocene (in the Company of Spiders, Monarchs, and Digital Technologies)
Autorzy:
Sugiera, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47018393.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
antropocen
zwierzęcy Inny
sztuki performatywne
negantropocen
Bernard Stiegler
Fujiko Nakaya
Reynier Leyva Novo
troskliwe myślenie
Anthropocene
animal Other
performative arts
Neganthropocene
care-full thinking
Opis:
W kontekście cyfrowych technologii autorka przygląda się owadom, którym Donna Haraway przypisała szczególną rolę w przyspieszaniu końca antropocenu. Po pierwsze, to żyjący w jej kalifornijskim sąsiedztwie pająk Pimoa cthulu, którego nazwę gatunkową nieco zmieniła, żeby podkreślić chtoniczny wymiar przyszłej epoki chthulucenu. Po drugie zaś, Danaus plexippus, nazywany monarchem lub monarchą, który stał się bohaterem jej spekulatywnej fabulacji „Camille Stories”, opublikowanej w Staying with the Trouble (2016). W centrum zainteresowania autorki znajduje się wideo Ride the Wind and Draw a Line (1973) japońskiej artystki Fujiko Nakayi jako element instalacji podczas jej retrospektywnej wystawy Nebel Leben w monachijskim Haus der Kunst (2022) oraz cyfrowy projekt i immersyjna instalacja Methuselah kubańskiego artysty Reyniera Leyva Novo w nowojorskim Museo del Barrio (2023). Ich porównawcza analiza pozwala w nowej perspektywie spojrzeć na tę strefę kontaktu, którą nazywa się ostatnio więcej-niż-ludzką antropologią (Eduardo Kohn) czy negantropologią (Bernard Stiegler), a także pokazać performatywne możliwości technologii cyfrowych jako terapeutycznych narzędzi troski w więcej-niż-ludzkich relacyjnościach.
In this article, the author looks closely at two arthropod species which Donna Haraway sees as playing an important role in accelerating the longed-for end of the Anthropocene. One of them is the Californian spider Pimoa cthulu, whose generic name she has slightly changed to better emphasize the chthonic dimension of the coming Chthulucene. The other one is Danaus plexippus, the monarch butterfly or simply monarch, the protagonist of her speculative fabulation “Camille Stories”, published in Staying with Trouble (2016). Two artworks stand at the center of the author’s interest: the video Ride the Wind and Draw a Line (1973) by the Japanese artist Fujiko Nakaya, which became a key-element in her retrospective Nebel Leben in Munich’s Haus der Kunst (2022) and the digital project and immersive installation Methuselah by the Cuban artist Reynier Leyva Novo, exhibited in New York’s Museo del Barrio (2023). Their comparative analysis opens a new perspective to showcase an emerging zone of contact which Eduardo Kohn calls more-than-human anthropology and Bernard Stiegler – neganthropology. Based on this comparison, the article also demonstrates the performative affordances of digital technologies, which in the two projects become therapeutic tools of care within more-than-human relationalities.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2024, 73, 3; 85-102
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies