- Tytuł:
-
Investigations on Fungicidal Properties of 1,3,4-Thiadiazole Derivatives
Badania właściwości grzybobójczych pochodnych 1,3,4-tiadiazoli - Autorzy:
-
Rauckyte, T.
Szejnuk, B. - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/389249.pdf
- Data publikacji:
- 2010
- Wydawca:
- Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
- Tematy:
-
Candida albicans
aktywność fungistatyczna
pochodne 1,3,4-tiadiazoli
antifungicidal activity
1,3,4-thiadiazole derivatives
MIC - Opis:
-
The results of the research concerning the effect of 1,3,4-thiadiazole derivatives on fungicidal Candida albicans are discussed. In all the conducted tests the reference strain of Candida albicans ATCC 10231 was used. To obtain the desired results, the following standard and synthesized thiadiazole derivatives were tested: 2-acetylamino-1,3,4-thiadiazolo-5-sulfonamide; 2-acetylamino-5-chloro-1,3,4-thiadiazole; 2-amino--1,3,4-thiadiazole; 2-acetylamino-1,3,4-thiadiazole; 2-acetylamino-1,3,4-thiadiazolo-5-sulfonic acid and bis(2--acetylamino-1,3,4-thiadiazolo)-5,5’-disulfonamide. In all the examined compounds the increase in the Candida albicans inhibition zone proportional to the increase of the compound concentration was observed. The only exception is 2-acetylamino-1,3,4-thiadiazole demonstrating the opposite tendency. While carrying out the research, it was found that 2-amino-1,3,4-thiadiazole proved to be the most effective of all the compounds within the tested group. It was also found that the higher the concentration of the compound, the higher the growth control zone (y) of Candida albicans. This phenomenon can be described by means of the equation: y = 0.9167x3 – 7.4286x2 + 10.655x + 23.1 (where: x – concentration of 2-amino-1,3,4-thiadiazole).
W prezentowanej pracy okreoelano działanie grzybobójcze pochodnych 1,3,4-tiadiazoli. We wszystkich testach używano referencyjnego szczepu Candida albicans ATCC 10231. W tym celu przetestowano następujące syntetyzowane i wzorcowe związki heterocykliczne: 2-acetyloamino-1,3,4-tiadiazolo-5-sulfonamid; 2-acetyloamino-5-chloro-1,3,4-tiadiazol; 2-amino-1,3,4-tiadiazol; 2-acetyloamino-1,3,4-tiadiazol; kwas 2-acetyloamino-1,3,4-tiadiazolo-5-sulfonowy oraz bis(2-acetyloamino-1,3,4-tiadiazolo)-5,5’-disulfonamid. Badane związki proporcjonalnie ze zwiększeniem stężenia zwiększają strefę zahamowania wzrostu grzyba Candida albicans. Wyjątkiem jest 2-acetyloamino-1,3,4-tiadiazol, który wykazuje odwrotną tendencję. Najskuteczniejszym z badanej grupy związków okazał się 2-amino-1,3,4-tiadiazol. Wykazano, że ze zwiększeniem stężenia tego związku rośnie rozmiar strefy zahamowania wzrostu (y) Candida albicans zgodnie z równaniem y = 0,9167x3 – 7,4286x2 + 10,655x + 23,1 (gdzie: x – stężenie 2-amino- -1,3,4-tiadiazolu). - Źródło:
-
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2010, 17, 10; 1339-1348
1898-6188
2084-4530 - Pojawia się w:
- Ecological Chemistry and Engineering. A
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł