Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Crimea annexation" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    To Justify against All Odds: The Annexation of Crimea in 2014 and the Russian Legal Scholarship
    Autorzy:
    Zadorozhnii, Oleksandr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/706678.pdf
    Data publikacji:
    2016-07-26
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    aggression
    annexation
    Crimea
    Russian Federation
    Ukraine
    Opis:
    This article is dedicated to the publications of the Russian legal scholars on the annexation of Crimea in 2014 or, according to the Russian version of the events “Crimea’s reunification with Russia.” Based on the factual circumstances of the case and the norms of Ukrainian constitutional law and international law, as well as modern approaches in international legal doctrine, the article analyses the key arguments of the Russian authorities and its legal scholarship, namely the following: 1) Russia’s use of force against Ukraine was necessary to defend Russian nationals and compatriots; 2) Russia’s use of force against Ukraine was a lawful response to the request for assistance by the legitimate leaders of Ukraine (V. Yanukovych) and Crimea (S. Aksyonov); 3) the events in Crimea were a secession, with the subsequent accession of the Republic of Crimea to the Russian Federation as an independent state; 4) Ukraine disregarded the principle of the equality and self-determination of peoples vis-à-vis the residents of Crimea, therefore, Crimeans had the right to secede; 5) Crimea is historically Russian; 6) Ukraine had been exercising peaceful annexation of the peninsula since 1991, and Russia did not object to this (subject to certain conditions, which Ukraine violated in 2014); 7) the transfer of Crimea to Ukraine in 1954 was illegal. This article evaluates whether these claims hold any weight under international law. In addition the general trends in contemporary Russian approaches to international law are outlined and their effects on its foreign policy are examined.
    Źródło:
    Polish Yearbook of International Law; 2015, 35; 139-170
    0554-498X
    Pojawia się w:
    Polish Yearbook of International Law
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Legality and Certain Legal Consequences of the “Accession” of Crimea to the Russian Federation
    Autorzy:
    Cwicinskaja, Natalia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/706704.pdf
    Data publikacji:
    2015-07-25
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    accession
    annexation
    aggression
    Crimea
    declaration of independence Russian Federation
    Ukraine
    Opis:
    On 11 March 2014 Crimea declared independence. Ukraine and international society has not recognised that act. However Crimea’s independence was recognised by Russia and on 18 March 2014 an agreement on the accession of the Republic of Crimea to the Russian Federation was signed. Many countries and international organisations have condemned that step, viewing it as illegal annexation. Regardless of how this situation is treated however, it is at present a fait accompli. Such a situation evokes legal consequences both in the internal law of Ukraine and Russia as well as on the plane of international law. The residents of Crimea appear to be in the worst situation. Legal certainty is a fiction for them now. There are also problems on the international plane. Despite the fact that in the opinion of international society Crimea remains an integral part of Ukraine, in practice there are many conflicting problems of a legal nature that cannot be solved, at least for the time being. This article analyses the legality and certain legal consequences of the “accession” of Crimea to Russia and the effect of this accession on the legal situation for residents of Crimea. The article concludes that legal situation of Crimeans will not improve anytime soon, and that the legal problems which have arisen on the international plane will not be resolved soon either.
    Źródło:
    Polish Yearbook of International Law; 2014, 34; 61-87
    0554-498X
    Pojawia się w:
    Polish Yearbook of International Law
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Russian Disinformation and Propaganda Campaign Justifying the Annexing of Crimea in 2014
    Российская дезинформационно-пропагандистская кампания по оправданию аннексии Крыма в 2014 году
    Autorzy:
    Voytyuk, Oksana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/24988503.pdf
    Data publikacji:
    2023-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    propaganda
    disinformation
    Crimea
    Russian Federation
    Ukraine
    annexation
    пропаганда
    дезинформация
    Крым
    Российская Федерация
    Украина
    аннексия
    Opis:
    On February 26, 2014, the Russian Federation annexed the Crimean Peninsula. Russia’s unlawful actions have been condemned in the international arena, but this has in no way changed the decision of the authorities in the Kremlin. In order to prove the legitimacy of the occupation of Crimea, the Russian Federation launched a disinformation and propaganda campaign aimed primarily at the internal arena, i.e. at the Russians. The aim of the article is to analyze selected statements by Vladimir Putin regarding the annexation of Crimea and to try to answer the question of whether disinformation and internal propaganda were effective in convincing Russians that the occupation of Crimea was an act of restoring historical justice. For the purposes of the article, research methods appropriate for international relations were used.
    26 февраля 2014 г. Российская Федерация аннексировала Крымский полуостров. Противоправные действия России осудило международное сообщество, что никоим образом не изменило решения властей в Кремле. Чтобы доказать легитимность оккупации Крыма, Российская Федерация начала дезинформационно-пропагандистскую кампанию, направленную, прежде всего, на внутреннюю арену, то есть непосредственно к россиянам. Цель статьи — проанализировать отдельные высказывания президента Владимира Путина по поводу аннексии Крыма и попытаться ответить на вопрос, была ли эффективна дезинформация и внутренняя пропаганда, чтобы убедить россиян в том, что оккупация Крыма была актом восстановления исторической справедливости. Для целей статьи использованы методы исследования, соответствующие наукам о международных отношениях.
    Źródło:
    Nowa Polityka Wschodnia; 2023, 2(37); 125-145
    2084-3291
    Pojawia się w:
    Nowa Polityka Wschodnia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Advisory Opinion on Kosovo’s Declaration of Independence: Hopes, Disappointments and Its Relevance to Crimea
    Autorzy:
    Värk, René
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/706830.pdf
    Data publikacji:
    2015-07-25
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    annexation
    Crimea
    declaration of independence
    ICJ
    International Court of Justice
    Kosovo
    Russian Federation
    Ukraine
    Opis:
    The international community anxiously awaited delivery of the advisory opinion of the International Court of Justice (ICJ) on Kosovo’s declaration of independence, hoping it would clarify the controversial right of self-determination and the right of secession. Although it was hailed by many as a confirmation of both rights, the advisory opinion was disappointing regarding that part of the analysis which was based on general international law. The ICJ interpreted the question posed in a very narrow and formalistic way. It concluded that declarations of independence (not their consequences) are not in violation of international law, but it did not rule that they are in accordance with international law, as was requested in the posed question. The ICJ refused to examine whether there is a positive entitlement to secession under international law. Although Kosovo and its supporters claimed that the case of Kosovo is unique and will not set a precedent, Russia used the case of Kosovo and the advisory opinion to justify the so-called referendum in Crimea and the subsequent incorporation of Crimea into Russia. However, the situation in Crimea is only superficially comparable to Kosovo and the advisory opinion gives little or no support in the case of Crimea.
    Źródło:
    Polish Yearbook of International Law; 2014, 34; 115-131
    0554-498X
    Pojawia się w:
    Polish Yearbook of International Law
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gdzie Krym, gdzie Kosowo? Rosyjskie argumenty dla aneksji Krymu
    Why is Crimea different from Kosovo? Russian arguments for annexation of the Crimea
    Autorzy:
    Balcer, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/520270.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Fundacja Niepodległości
    Tematy:
    Krym
    Kosowo
    Ukraina
    Rosja
    prawo międzynarodowe
    aneksja
    the Crimea
    Kosovo
    Ukraine
    Russia
    international law
    annexation
    Opis:
    The Russian annexation of Crimea undertaken in March 2014 violated basic principles of international law and created a dangerous precedent which constitutes a serious threat of the global dimension. Russian authorities are trying to justify its decision using unconvincing demographic, historical, humanitarian and legal arguments evoking in a flirtatious way the independence of Kosovo as an alleged precedent for the annexation of the Crimea. The Russian authorities, citing the similarity between Kosovo and the Crimea are using arguments which prove to be very doubtful if the two cases are fairly compared. In fact, the reference to the term “precedent” is justified, but with regard to the Crimea itself. Its annexation may indeed be the basis for similar actions of Russia undertaken against other countries of the former Soviet Union. Secondly, the annexation of the Crimea brought the issue of “neutral” (open-ended) attitude of some countries to the integrity of other states. It may in the future be used as an excuse by some countries, such as China, to unilaterally annex the disputed territories. In this way, the current international system and the world order can be gravely undermined.
    Źródło:
    Prawo i Polityka; 2015, 6; 161-176
    2080-5799
    Pojawia się w:
    Prawo i Polityka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kryzys krymski oczami Ukraińców i Rosjan
    Crimean Crisis through the Eyes of Ukrainians and Russians
    Autorzy:
    Anoszko, Sergiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480550.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    aneksja
    dołączenie
    inwazja
    Krym
    okupacja
    referendum
    Rosja
    Ukraina
    annexation
    attachment
    invasion
    Crimea
    occupation
    Russia
    Ukraine
    Opis:
    W lutym 2019 roku minęło pięć lat od zajęcia Półwyspu Krymskiego przez Rosjan. Autor podjął próbę wieloaspektowej analizy tego kryzysu politycznego. Artykuł został podzielony na punkty, odzwierciedlające poszczególne elementy impasu krymskiego. Najpierw ukazano analizę historyczną – miejsce i rolę Półwyspu Krymskiego po demontażu systemu komunistycznego oraz powstaniu niepodległych państw. Następnie opisano rosyjskie działania militarne na Taurydzie. Z tych wydarzeń wyprowadzono wnioski polityczne, społeczne, kulturowe.
    In February 2019, five years passed since the Russians seized the Crimean Peninsula. The author attempts a multi-faceted analysis of this political crisis. The article is divided into chapters reflecting individual elements of the complex, not only political, Crimean deadlock. The author begins with a historical analysis of the place and role of the Crimean Peninsula after the dismantling of the communist system and the emergence of independent states. Subsequently, he methodically describes Russian military operations on Taurida drawing political, social and cultural conclusions from these events.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2019, 2; 108-127
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Religious Freedom in Crimea During the Russian Occupation
    Wolność religijna na Krymie w okresie rosyjskiej okupacji
    Autorzy:
    Denysenko, Kseniia
    Kovtun, Olena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2007387.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    annexation
    Crimea
    human rights
    persecution
    religious freedom
    international law
    aneksja
    Krym
    prawa człowieka
    prześladowanie
    wolność religijna
    prawo międzynarodowe
    Opis:
    The article deals with the problem of religious freedom in Crimea after the occupation of the Peninsula by Russian military forces in February 2014 and the annexation of Crimea by the Russian Federation. The subject matter of the study is religious freedom in Crimea during the Russian occupation since 2014. The systematic and the structural approach allow the authors to see the entire picture of religious freedoms violation on the Peninsula. The study hypothesizes that with the occupation and annexation of Crimea, Russia brought the collapse of the religious pluralism and freedom that Ukrainians had experienced since 1991. In this paper, the authors cover a wide range of issues such as torture of religious activists, destruction and the illegal seizure of religious property, persecution of Ukrainians on political and religious grounds, deportation of Crimea’s population to the mainland of Ukraine. The research establishes that the occupiers created unbearable conditions for religious freedom, the lives of many clergymen and believers appeared to be in great danger. Different religious communities, especially the representatives of the Orthodox Church of Ukraine (the OCU), Crimean Muslim Tatars, suffered significantly from applying Russia’s severe criminal and administrative requirements. The analysis allows seeing the complete picture of religious discrimination of different denominations and cruel religious persecution in the annexed Crimea beginning from February 2014 till nowadays.
    Artykuł dotyczy wolności religijnej na Krymie po rozpoczęciu okupacji Półwyspu przez rosyjskie siły zbrojne w lutym 2014 roku oraz aneksji Krymu przez Federację Rosyjską. Przedmiotem badania jest wolność religijna na Krymie od tamtej pory. Wykorzystanie podejścia systematycznego i strukturalnego pozwala autorom przedstawić pełen obraz naruszeń wolności religijnej na Półwyspie. Na potrzeby studium założono, że wraz z zajęciem i aneksją Krymu Rosja doprowadziła do upadku pluralizmu i wolności religii, którymi Ukraińcy cieszyli się od 1991 roku. W przedstawionej pracy autorzy poruszają szereg zagadnień, np. torturowanie aktywistów religijnych, niszczenie lub nielegalne przejmowanie własności o charakterze religijnym, prześladowanie obywateli Ukrainy na tle politycznym i religijnym, czy deportowanie mieszkańców Krymu do innych obszarów Ukrainy. Na podstawie analizy ustalono, że okupanci stworzyli warunki uniemożliwiające korzystanie z wolności religijnej oraz stwarzające zagrożenie życia dla wiernych i duchownych. Różne wspólnoty religijne, szczególnie przedstawiciele Kościoła Prawosławnego Ukrainy i Tatarów krymskich, poważnie odczuły skutki działań Rosji, która wdrożyła przeciwko nim szereg procedur administracyjnych i kryminalnych. Analiza umożliwia dostrzeżenie pełnego obrazu dyskryminacji różnych wyznań na tle religijnym oraz okrutnych prześladowań na terenie Krymu od lutego 2014 roku do chwili obecnej.
    Źródło:
    Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2021, 3; 5-17
    1731-7517
    Pojawia się w:
    Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Związki Rosji z Krymem
    Russia’s relations with the Crimea
    Autorzy:
    Maksimiec, S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/119482.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Akademia Sztuki Wojennej
    Tematy:
    Krym
    Rosja
    Ukraina
    aneksja
    Imperium Rosyjskie
    chanat krymski
    Tatarzy krymscy
    Turcja
    Imperium Ottomańskie
    Crimea
    Russia
    Ukraine
    annexation
    Russian Empire
    Crimean Khanate
    Crimean Tatars
    Turkey
    Ottoman Empire
    Opis:
    Rosyjskie gwarancje integralności terytorialnej Ukrainy (w tym przynależności Krymu do Ukrainy), w zamian za rezygnację przez nią z broni nuklearnej, zagwarantowane w podpisanym w grudniu 1994 r. w Budapeszcie przez Rosję, USA, Wielką Brytanię i Ukrainę tzw. Memorandum Budapeszteńskim okazały się nic nie znaczącym świstkiem papieru. Rosja nigdy nie pogodziła się z utratą Krymu, przyznanego w 1954 r. przez ówczesnego przywódcę ZSRR Nikitę Chruszczowa Ukrainie. W czasach istnienia Związku Radzieckiego nie miało to większego znaczenia. Po jego rozpadzie Rosja postawiła sobie za cel jego odzyskanie. Sposobność nadarzyła się w 2014 r. Prezydent Federacji Rosyjskiej Władimir Putin wykorzystał chaos wewnętrzny na Ukrainie do aneksji Krymu, rękoma jego rosyjskich mieszkańców. Jako usprawiedliwienie aneksji podano konieczność obrony własnych obywateli, nieważne czy uzasadnioną, czy nie. Została bez skrupułów wykorzystana przez Putina. Chociaż demokratyczny świat potępił aneksję, nie zrobiło to na Rosji większego wrażenia. Po rozpadzie ZSRR Rosja mozolnie próbuje odbudować imperium, traktując Wspólnotę Niepodległych Państw jako wyłączny obszar swoich wpływów. Wykorzystuje każdą nadającą się sposobność, aby rozszerzyć swoje wpływy lub powiększyć terytorium. Krym stał się z jednym z etapów realizacji tej polityki. Dla Rosji posiadanie Krymu, słonecznej perły Morza Czarnego, jest bezcenne przede wszystkim ze względów militarnych, oprócz tego istotną rolę odgrywają aspekty polityczne i walory turystyczne. Dzięki strategicznemu położeniu Półwyspu Krymskiego nad Morzem Czarnym, a przede wszystkim bazie Floty Czarnomorskiej w Sewastopolu Rosja może sprawować kontrolę nad jego akwenem, zachować wpływy polityczne w regionie, oddziaływać na państwa leżące w jego basenie i szachować należącą do NATO Turcję. Flota Czarnomorska jest środkiem zapewnienia bezpieczeństwa militarnego Rosji na południu. Krym z Rosją najsilniej wiązały i dalej wiążą dwa elementy: baza Floty Czarnomorskiej w Sewastopolu i Rosjanie zamieszkujący półwysep. Większość mieszkańców Krymu stanowią Rosjanie: ponad 58% ludności. W dalszej kolejności są Ukraińcy (24%) i Tatarzy krymscy (12%). Rosjanie zdecydowanie przeważają w Sewastopo-lu, stanowiąc 71,6% ludności, a Ukraińcy 22,4%. Prezydent Putin, mówiąc o sprawiedliwości historycznej związanej z odzyskiwaniem dawnych terenów rosyjskich, nawiązuje do retoryki zbierania ziem ruskich przez dawnych władców moskiewskich. Jednak Krym nigdy nie był częścią Rusi. Z kolei Ministerstwo Spraw Zagranicznych Federacji Rosyjskiej posunęło się dalej w fałszowaniu historii, nazywając Krym odwieczną częścią Rosji, chociaż został do niej przyłączony w 1783 r. Przed aneksją dokonaną przez carycę Katarzynę 231 lat temu Półwysep Krymski nie miał z Rosją nic wspólnego. Od 1443 r. był częścią samodzielnego chanatu krymskiego, który następnie został uzależniony od Turcji. Przez kilka wieków chanat rywalizował z państwem moskiewskim o przejęcie terytoriów po Wielkiej Ordzie. Ostatecznie uległ w tej walce, ale stanowił duże zagrożenie dla państwa rosyjskiego. Car Rosji Piotr Wielki próbował bezskutecznie zdobyć dostęp do Morza Czarnego. Ostatecznie zrealizowała to caryca Katarzyna II, zdobywając i przyłączając Krym do Rosji. Poddany rosyjskiej kolonizacji i rusyfikacji, z czasem zatracił swój unikatowy tatarski charakter. Dużą rolę na rzecz posiadania Krymu przez Rosję odegrały także jego walory turystyczne. Najpierw okazał się rajem turystycznym dla dworu carskiego, arystokracji, później komunistycznej wierchuszki, a następnie społeczeństwa Związku Radzieckiego. Stał się synonimem luksusowych wakacji – pod palmami, w pełnym słońcu, na kamienistej wprawdzie plaży u stóp wysokich gór, wciskających się w błękitne, ciepłe wody. Podstawową gałęzią gospodarki Krymu jest turystyka. Nie tylko typowa turystyka wypoczynkowo-rekreacyjna, ale także zdrowotna (liczne sanatoria i uzdrowiska). Prezydent Putin ma nadzieję, że wkrótce półwysep będzie przyciągał rzesze turystów z całego świata.
    Russia’s guarantees of respect for the territorial integrity of Ukraine (including the fact that Crimea belongs to Ukraine) in exchange for Ukraine getting rid of nuclear weapons, was guaranteed by the agreement called the Budapest Memorandum, signed in December 1994 in Budapest by Russia, the United States, Great Britain and Ukraine. The Memorandum of Budapest turned out to be a meaningless piece of paper. Russia has never given up the loss of Crimea, granted to Ukraine in 1954 by the then Soviet leader, Nikita Khrushchev. In the days of the Soviet Union, it did not really matter. After the collapse of the USSR, Russia’s main objective was to get back the Crimea. The opportunity arose in 2014. The President of the Russian Federation, Vladimir Putin, took advantage of the internal chaos in Ukraine in order to annex the Crimea, by the hands of its Russian residents. He justified the annexation by the need to defend its citizens, whether justified or not. This was unscrupulously exploited by Putin. While the democratic world condemned the annexation, it did not make much of an impression on Russia. Ever since the collapse of the USSR, Russia has been trying to maintain its dominant position in the post-Soviet area by treating it as the exclusive area of its influence. It treats the Commonwealth of Independent States as an exclusive area of its influence and uses every opportunity to expand its influence or enlarge the area. Crimea has become one of the stages for execution of this policy. The possession of Crimea by Russia, sunlit pearl of the Black Sea, is especially invaluable due to military aspects, political aspects and tourist attractions. Due to the strategic location of the Crimean peninsula on the Black Sea, and especially the base of the Black Sea Fleet in Sevastopol, Russia can exercise control over its area, keep political influence in the region, have an effect on countries lying in its reservoir and checkmate Turkey, a member of NATO. The Black Sea Fleet is a means of ensuring Russia’s military security in the south. Crimea and Russia were inextricably bound and are still bound by two elements: the base of the Black Sea Fleet in Sevastopol and the Russians living in the peninsula. The majority of Crimean inhabitants are Russians, who comprise over 58% of the population. Subsequently, there are Ukrainians (24%) and Crimean Tatars (12%). Russians predominate in Sevastopol: they make up 71.6% of the city’s population and only 22.4% of Ukrainians live in the city. President Putin spoke about historical justice related to regaining former Russian territories and referred to the old rhetoric of the Muscovite rulers who gathered Russian lands. However, the Crimea has never been a part of Rus’. In turn, the Ministry of Foreign Affairs of the Russian Federation went further with the falsification of history and called Crimea the eternal part of Russia, even though it was annexed to Russia in 1783. The Crimean peninsula had nothing in common with Russia prior to annexation by Empress Catherine 231 years ago. From 1443, it became part of the independent Crimean Khanate, which was then dependent on Turkey. The Khanate had fought with Muscovy for takeover of Great Horde territories for several centuries. Ultimately, the Khanate was defeated by Russia but it constituted a great threat to the Russian state. Tsar Peter the Great unsuccessfully tried to gain access to the Black Sea. Eventually, this it was achieved by Empress Catherine II, who conquered and annexed Crimea to Russia. It was subjected to Russian colonisation and russification and, over time, it lost its unique Tatar character. The Crimean tourist attractions played an important role for Russia. In the beginning, it became a tourist resort for the Tsar’s court, the aristocracy, the Communist top brass, and then Soviet society. It has become a synonym for luxury holidays under palm trees, in full sun, although on a rocky beach at the foot of high mountains that pressed-up in the blue, warm water. One of the main branches of the Crimean economy is tourism - not only typical leisure and recreational tourism, but also medicinal tourism (with numerous sanatoriums and spas). President Putin hopes that Crimea will attract large numbers of tourists from all over the world soon.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe AON; 2015, 3(100); 55-87
    0867-2245
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe AON
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies