Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Renke, Marcin" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Nefropatia mezoamerykańska – nowe wyzwanie dla lekarzy medycyny pracy
Mesoamerican nephropathy – a new challenge for occupational physicians
Autorzy:
Kanclerz, Katarzyna
Wołyniec, Wojciech
Rutkowski, Przemysław
Renke, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085527.pdf
Data publikacji:
2020-05-15
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
nefropatia mezoamerykańska
nefropatia endemiczna
przewlekła choroba nerek
ocena zdolności do pracy
albuminuria
opieka profilaktyczna nad pracownikami
mesoamerican nephropathy
endemic nephropathy
chronic kidney disease
evaluation of fitness for work
preventive care over employees
Opis:
Nefropatia mezoamerykańska (mesoamerican nephropathy – MeN) to endemiczna forma przewlekłej choroby nerek (PChN), która nie ma związku z czynnikami ryzyka rozwoju PChN, takimi jak cukrzyca i nadciśnienie tętnicze. Występuje przede wszystkim u mężczyzn zatrudnionych w rolnictwie, wykonujących ciężką pracę fizyczną w gorącym i suchym klimacie. Od końca lat 90. XX w. zanotowano znaczący wzrost liczby zachorowań na PChN w Ameryce Środkowej i południowym Meksyku, a częstość jej występowania w tym regionie jest prawie 9-krotnie wyższa niż w Stanach Zjednoczonych. Najwyższa na świecie śmiertelność z powodu PChN jest w Salwadorze: w latach 1984–2005 wzrosła 10-krotnie. Patofizjologia MeN pozostaje niewyjaśniona. W materiale histopatologicznym obecne są przewlekłe zmiany cewkowo-śródmiąższowe, którym mogą towarzyszyć zmiany w kłębuszkach nerkowych. Na rozwój choroby mają istotny wpływ powtarzany cyklicznie stres cieplny, związane z nim nadmierne pocenie się oraz odwodnienie. Choroba stanowi ważny problem społeczny i ekonomiczny oraz wyzwanie w zakresie diagnostyki, terapii i profilaktyki dla lekarzy wielu specjalności, szczególnie dla lekarzy medycyny pracy.
Mesoamerican nephropathy (MeN) is an endemic form of chronic kidney disease (CKD) that is not related to risk factors for CKD, such as diabetes and hypertension. It primarily affects men, rural and agricultural laborers, who work in an extremely hot and dry environment. The greatest increase in the prevalence of CKD, particularly since the late 1990s, has been reported in Central America and Southern Mexico, where the prevalence is almost 9 times higher than in the USA. The highest mortality associated with CKD is reported in El Salvador where a 10-fold increase was recorded in 1984–2005. In histological examination, MeN patients manifest tubulointerstitial lesions and, in some cases, also lesions in the glomeruli. The cause of MeN remains unclear. Repeated episodes of occupational heat stress, and sweating accompanied by water loss, have a significant impact on the disease development. The disease is a significant social and economic problem, and a challenge in the field of diagnostics, therapy and prevention for physicians of many specialties, especially for occupational physicians.
Źródło:
Medycyna Pracy; 2020, 71, 3; 353-361
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przewlekła choroba nerek – istotne informacje dla lekarza medycyny pracy
Chronic kidney disease – The relevant information for an occupational physician
Autorzy:
Renke, Marcin
Parszuto, Jacek
Rybacki, Marcin
Wołyniec, Wojciech
Rutkowski, Przemysław
Rutkowski, Bolesław
Walusiak-Skorupa, Jolanta
Dębska-Ślizień, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2162582.pdf
Data publikacji:
2017-12-05
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
przewlekła choroba nerek
orzecznictwo lekarskie
ocena zdolności do pracy
albuminuria
kierowanie pojazdami
praca na morzu
chronic kidney disease
medical certification
evaluation of fitness for work
driving
work at sea
Opis:
Przewlekła choroba nerek (PChN) od kilku lat jest wymieniana wśród chorób cywilizacyjnych podobnie jak otyłość, cukrzyca, choroby sercowo-naczyniowe i nadciśnienie tętnicze. Szacuje się, że w Polsce na różne stadia tej choroby może cierpieć ponad 4 mln ludzi. Może ona być również następstwem wszystkich pozostałych chorób cywilizacyjnych. Jednocześnie warto dodać, że problemy nefrologiczne są coraz częściej uwzględniane w nowoczesnym orzecznictwie lekarskim. Celem pracy jest m.in. poprawa bezpiecznego dostępu do rynku pracy pacjentów z chorobami nerek. Przewlekła niewydolność nerek w stopniu zaawansowania, który może stanowić zagrożenie w sytuacji kierowania pojazdami, jest wymieniana jako przeciwwskazanie zdrowotne do kierowania pojazdami w przepisach prawnych obowiązujących w naszym kraju od 2014 r. Również w załączniku do Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 9 grudnia 2015 r. w sprawie warunków zdrowotnych wymaganych od marynarzy do wykonywania pracy na statku morskim wymieniono kody N17–N19 według klasyfikacji ICD-10 (International Classification of Diseases – Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób), odpowiadające ostrej i przewlekłej oraz nieokreślonej niewydolności nerek, które należy wziąć pod uwagę przy kwalifikacji pracowników do pracy na morzu. Med. Pr. 2018;69(1):67–75
For a number of years chronic kidney disease (CKD) has been listed in the group of lifestyle diseases, such as obesity, diabetes, cardiovascular disease and hypertension. It is estimated that in Poland more than 4 million people may suffer from various stages of CKD. Chronic kidney disease may also be a consequence of all the other civilization diseases. At the same time it is worth noting that nephrological problems are increasingly being taken into account in modern medical certification. The aim of this work is, among other things, to improve safe access to the labor for patients with kidney diseases. In the legislation existing in our country since 2014 it is stated that chronic renal failure is a potential health contraindication to driving. Also in the annex to the Regulation of the Minister of Health dated 9 December 2015 on health conditions required for seafarers to work on a seagoing ship, it is said that ICD-10 codes (International Classification of Diseases) corresponding to acute and chronic renal failure (N17–N19) should be taken into account when qualifying employees to work at sea. Med Pr 2018;69(1):67–75
Źródło:
Medycyna Pracy; 2018, 69, 1; 67-75
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
What does post-exercise proteinuria tell us about kidneys?
Autorzy:
Wołyniec, Wojciech
Ratkowski, Wojciech
Zorena, Katarzyna
Januszczyk, Jacek
Kuźbicka, Karolina
Urbański, Robert
Tkachenko-Rita, Patrycja
Renke, Marcin
Rachoń, Dominik
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1054979.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
albuminuria
chronic kidney disease
health
running
Opis:
Objectives. Post exercise proteinuria (PEP) is found in about 20–40% of sportsmen after intensive exercise. Urinary NGAL is a new marker of tubulointerstitial kidney damage. The relationship between PEP and uNGAL has not been defined yet. In presented study a resting uNGAL as a predictor of PEP was analyzed. The changes of albuminuria after exercise were monitored to estimate a frequency and range of PEP. Methods. 40 amateur healthy runners (mean age 36.65 ±10.61 years) participating in 10-km run took part in the study. Before and after the competition urine was collected. NGAL, albumin and creatinine were subsequently measured in urine. uNGAL to creatinine ratio (NCR) and albumin to creatinine ratio (ACR) were calculated. Results. 28 participants (mean age 37.9 ±11.46, 19 M, 9 F) with uNGAL below 15 ng/ml before competition were analyzed. The increase of ACR was observed in every case. Mean post-exercise ACR was 104.55 ±123.1 mg/g and was significantly higher than pre-exercise ACR 6.33 ±5.86 mg/g (p < 0.0005). The positive correlation was found between resting NCR and post-exercise ACR (r = 0.60, p < 0.05). Conclusions. Resting uNGAL positively correlated with PEP. The possible explanation of these findings is that persons with PEP had some early, occult tubulointersitial kidney damage. It is speculated that those runners have higher risk of chronic kidney disease.
Źródło:
Central European Journal of Sport Sciences and Medicine; 2016, 14, 2; 93 - 100
2300-9705
2353-2807
Pojawia się w:
Central European Journal of Sport Sciences and Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aliskiren reduces albuminuria after kidney transplantation
Autorzy:
Tylicki, Leszek
Debska-Slizien, Alicja
Lizakowski, Slawomir
Przybylska, Milena
Heleniak, Zbigniew
Renke, Marcin
Chamienia, Andrzej
Biedunkiewicz, Bogdan
Rutkowski, Przemyslaw
Małgorzewicz, Sylwia
Rutkowski, Boleslaw
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038634.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
albuminuria
aliskiren
kidney transplantation
renoprotection
Opis:
Background: The renoprotective effects of the direct renin inhibitor, aliskiren, in renal transplant recipients have been supposed, but not finally proven. We performed an exploratory double-blind, losartan controlled, cross-over study to evaluate the influence of aliskiren, direct renin inhibitor, on albuminuria and other surrogate markers of kidney injury in patients after renal transplantation. The safety of this therapy was also evaluated. Method: 16 of 18 patients (12 M, 4 F), 48.3 ± 9.0 years, 57.7 ± 9.1 months after kidney transplantation, with hypertension and stable serum creatinine 1.4 ± 0.08 mg/dl without proteinuria, completed the protocol. Each patient underwent two 8-week treatment periods (one with 150 mg of aliskiren, and one with 50 mg of losartan) in random order, allowing an 8-week placebo washout between them. Results: There were no differences in albuminuria, transforming growth factor β-1 and 15-F2t-isoprostanes urine excretion between aliskiren and losartan. Creatinine serum level, eGFR, 24 h systolic and 24 h diastolic blood pressure were stable through the study. There were no differences in haemoglobin and potassium serum concentration between studied drugs. Conclusion: Aliskiren decreases albuminuria in renal transplant recipients with clinically minimal side effects. The effect does not differ from that of losartan.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2017, 64, 2; 221-226
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies