- Tytuł:
-
Environmental alarmism: the Club of Rome and its critics
Alarmizm środowiskowy: Klub Rzymski i jego krytycy - Autorzy:
-
Mihailov, Nikolai
Sakelarieva, Lidia - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/470785.pdf
- Data publikacji:
- 2016
- Wydawca:
- Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
- Tematy:
-
Klub Rzymski
wzrost ekonomiczny
enwiromentalizm
etyka ochrony przyrody
alarmizm
anyalarmizm
zrównoważony rozwój
gospodarka rynkowa
Club of Rome
economic growth
environmentalism
conservation ethics
alarmism
anti-alarmism
sustainability
market economy - Opis:
-
Arykuł poświęcony jest koncepcjom zaproponowanym przez Klub Rzymski i ich współczesnym odczytaniom. Klub Rzymski, powołany do życia w 1968 r., jest międzynarodowym zrzeszeniem polityków, ludzi biznesu i uczonych, którzy apelują w wzajemną tolerancję, zrozumienie i solidarność wobec rzeczywistych problemów świata, a kwestii środowiskowych przede wszystkim. Członkowie Klubu proponują ustanowienie granic dla ludzkiej ekspansji wobec przyrody, która znajdują uzasadniana w nadmiernym antropocentrycznym zaufaniu, zgodnie ze słowami członka założyciela Kluby Aurelio Pecceiego. Ostatnio koncepcje Klubu Rzymskiego były krytykowane przez ekonomistów, filozofów i polityków, którzy oskarżali je o alarmizm środowiskowy, to znaczy o sianie bezzasadnego niepokoju wywołanego błędnym przekonaniem o nieuniknionym kryzysie ekologicznym i jego katastrofalnych skutkach dla ludzkości. Globalny kryzys ekologiczny jest jednak niezaprzeczalnym faktem i wymaga gruntownego przyjrzenia się etycznym standardom ludzkiego zachowania, które często mają u swoich korzeni takie zjawiska o wymiarze moralnym, jak konsumpcjonizm, nieodpowiedzialność, bezduszność a nawet egoizm. Przyroda nie może być postrzegana wyłącznie jako źródło zasobów naturalnych albo innych korzyści dla ludzi. Moralne motywacje ochrony przyrody oprócz uzasadnień wynikających ze współczesnej nauki są głównymi koncepcjami założycieli i kontynuatorów idei Kluby Rzymskiego. Dotyczą one przyszłości, w której szacunek wobec przyrody jawi się jako nowa zasada moralna.
The article is devoted to the ideas of the Club of Rome and their modern reading. The Club of Rome, founded in 1968, is an international society of politicians, business leaders, and scientists, who appeal for mutual tolerance, understanding, and solidarity in relation to the real problems of the world, and the environmental problems in the first place. The members of the Club prescribe the setting of limits to human expansion over nature, which is explained with superfluous “anthropocentric confidence”, after the words of the foundation member Aurelio Peccei. Recently, these ideas of the Club of Rome have been criticized by economists, philosophers, and politicians, being described as “environmental alarmism”, i.e. as groundless alarm relevant to incorrect notions about the inevitability of ecological crisis and its devastating consequences for humanity. However the global environmental crisis is already an undeniable fact and requires a thorough study of the ethical standards of the human behaviour, which are often rooted in moral phenomena such as consumerism, irresponsibility, insensitivity or even selfishness. Nature cannot be only considered as a source of natural resources or benefits to people. The moral motive of nature conservation, despite the power of modern science, is one of the main ideas of the founders and followers of the case of the Club of Rome. It concerns the future where the respect for the value of nature is a new moral principle. - Źródło:
-
Studia Ecologiae et Bioethicae; 2016, 14, 4; 129-145
1733-1218 - Pojawia się w:
- Studia Ecologiae et Bioethicae
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł