Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Administrative Act" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Nieskuteczność aktu administracyjnego (kan. 38 KPK)
Ineffectiveness of an administrative act (can. 38 CIC)
Autorzy:
DZIERŻON, GINTER
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/660752.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
akt administracyjny
nieskuteczność aktu
kanoniczny porządek prawny
administrative act
ineffectiveness of an act
canonical legal order
Opis:
The author of the presented article carried out a thorough interpretation of canon 38 CIC. According to the analyses he carried out, canon 38 CIC specifies the rules concerning the ineffectiveness of a particular administrative act only from one view, namely from the perspective of the contents of an act. The solutions suggested in the regulation remain in close relation with the rule of legality. The author believes that the ecclesial legislator is far form positivistic legalism since he makes it possible to insert a derogative clause concerning a specific case. According to the author, such a solution is necessary because a given law cannot be the sole point of reference in exercising power. This is because in exercising administrative power one often comes across very specific situations. Therefore, including such a clause should be considered as “normae singulares”.
W zaprezentowanym opracowaniu Autor dokonał szczegółowej interpretacji kan. 38 KPK. Z przeprowadzonych analiz wynika, iż w kan. 38 KPK określono zasady dotyczące nieskuteczności poszczególnego aktu administracyjnego tylko z jednej perspektywy, jaką jest zawartość aktu. Przyjęte w tej regulacji rozwiązania pozostają w ścisłym związku z zasadą legalności. Według Autora, ustawodawca kościelny jest daleki od pozytywistycznego legalizmu. Stwarza on bowiem możliwość dołączenia klauzuli derogacyjnej odnoszącej się do konkretnego przypadku. Stoi on na stanowisku, że takie rozwiązania jest konieczne, gdyż ustawa nie może stać się jedynym punktem odniesienia w wykonywaniu władzy. Sytuacje bowiem mające miejsce w przypadku sprawowania władzy administracyjnej niejednokrotnie charakteryzują się szczególnością. Wprowadzenie zatem tego typu klauzul należy uznać za „normae singulares”.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2016, 59, 3; 19-30
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rekurs hierarchiczny do dykasterii Kurii Rzymskiej
The hierarchical recourse to the congregation of Roman Curia
Autorzy:
Leszczyński, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/685639.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
rekurs
Kuria Rzymska
dekret
akt administracyjny
procedura
recurs
Roman Curia
decree
administrative act
procedure
Opis:
The Code of Canon Law of 1983 referring to hierarchical recourse, does not limit it merely to the appeal to the Congregation of Roman Curia, but it refers to each recourse sought in a higher executive administration organ. The subject of interest of the author is the hierarchical recourse sought in the Roman Curia after exhausting the hierarchical path of lower grades. According to can. 1737 § 1 of the Code of Canon Law, anyone who considers himself injured with the decree can seek recourse to the hierarchic superior of the one who delivered the decree. Therefore the author is speaking about the subject of the recourse, the motive as well as the procedure to be undertaken in order to obtain the desired goal, appeal or change of the harmful act.
Kodeks prawa kanonicznego z 1983 r., normując przepisy dotyczące rekursu hierarchicznego, nie odnosi ich wyłącznie do Kongregacji Kurii Rzymskiej, ale każdego wyższego hierarchicznie organu administracji. Przedmiotem zainteresowania autora jest rekurs do Kurii Rzymskiej, następujący po wyczerpaniu niższej drogi hierarchicznej. Zgodnie z kan. 1737 § 1 Kodeksu prawa kanonicznego każdy, kto czuje się poszkodowany jakimś aktem administracyjnym, ma prawo złożenia rekursu do przełożonego hierarchicznego autora aktu administracyjnego. Dlatego też w artykule poruszane są kwestie motywu, przedmiotu, podmiotu rekursu, jak i samej procedury rozpatrzenia rekursu do Kurii Rzymskiej.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2017, 80
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Legal Protection of Concession Contracts – at the Interface between Public and Private Law and European and National Law
Ochrona prawna udzielania koncesji – między prawem publicznym a prywatnym oraz między prawem europejskim a krajowym
Autorzy:
Štemberger, Katja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31348375.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
concessions
legal protection
administrative act
administrative dispute
review procedure
koncesje
ochrona prawna
akt administracyjny
spór administracyjny
procedura kontroli
Opis:
This scientific paper discusses the legal protection of concession contracts in Slovene law. The main objective is to identify the problems caused by the current regime and to propose some solutions. To achieve this aim, it relies in particular on the comparative and dogmatic research method. The author notes that the legal protection depends on the type and value of the concession: for concessions falling within the scope of Directive 2014/23/EU it is provided in accordance with the rules of the EU directives on legal protection, while other concessions are subject to the rules of national law. Legal protection also varies depending on whether the dispute falls under administrative or civil law: public-law disputes are usually decided by administrative courts and civil-law disputes by ordinary courts. Such a regime may interfere with the right to effective judicial protection, as there is often no clear dividing line between public and private law protection. This can lead to delegation of cases between different authorities and a prolonged decision-making process. The author therefore considers that all disputes relating to concession contracts should be decided by one court – the Administrative Court. In addition, it is necessary to establish mechanisms to ensure effective protection of non-selected tenders, as the current regime does not provide for such protection. The novelty of the presented research lies in the fact that no scientific papers deal with the covered issues published so far. The author believes that the paper has a cognitive value for both science and practice.
W artykule omówiono ochronę prawną udzielania koncesji w prawie słoweńskim. Głównym celem jest określenie problemów związanych z obecnym trybem udzielania koncesji i zaproponowanie pewnych rozwiązań. Osiągnięcie tego celu wymagało skorzystania z porównawczej i dogmatycznej metody badawczej. Autorka zwraca uwagę, że ochrona prawna zależy od rodzaju i wartości koncesji. W przypadku koncesji objętych zakresem dyrektywy 2014/23/UE udzielana jest zgodnie z przepisami dyrektyw Unii Europejskiej w sprawie ochrony prawnej, podczas gdy inne koncesje podlegają przepisom prawa krajowego. Ochrona prawna różni się również w zależności od tego, czy spór wchodzi w zakres prawa administracyjnego czy też prawa cywilnego. Spory na gruncie prawa publicznego są zazwyczaj rozstrzygane przez sądy administracyjne, a spory na gruncie prawa cywilnego – przez sądy powszechne. Taki system może kolidować z prawem do skutecznej ochrony sądowej, ponieważ często nie istnieje wyraźna linia podziału między ochroną na podstawie prawa publicznego i prawa prywatnego. Może to prowadzić do delegowania spraw między różnymi organami oraz do przewlekłości procesu decyzyjnego. Autorka uważa, że wszelkie spory dotyczące udzielania koncesji powinny być rozstrzygane przez jeden sąd – Sąd Administracyjny. Ponadto konieczne jest ustanowienie mechanizmów zapewniających skuteczną ochronę niewybranych ofert, ponieważ obecny system prawny nie przewiduje takiej ochrony. Nowość prezentowanych badań polega na tym, że dotychczas nie ukazała się żadna praca naukowa podejmująca omawianą problematykę. Zdaniema autorki praca ma wartość poznawczą zarówno dla nauki, jak i dla praktyki.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2023, 32, 1; 335-355
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Status administracyjnoprawny przedsiębiorcy wobec władczej ingerencji organu administracji publicznej – wybrane zagadnienia
Autorzy:
Trybka, Wiktor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/617530.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
administrative law
administrative act
Code of Administrative Procedure
public authority
Constitution
prawo administracyjne
akt administracyjny
Kodeks postępowania administracyjnego
organ administracji publicznej
Konstytucja
Opis:
The legal and administrative status of the entrepreneur in the Polish legal order is determined by the provisions of substantive and procedural administrative law. The basic form of operation of the public administration by means of which the administrative and legal status of entrepreneurs is created is the administrative decision. Under the administrative act, entrepreneurs are granted allowances and obligations. Another is the legal effect of non-compliance with the permission and another the obligation. No implementation of the obligation updates the authority’s ability to apply to the addressee of the administrative measure coercive in the enforcement proceedings.
Status administracyjnoprawny przedsiębiorcy w polskim porządku prawnym wyznaczony jest przez przepisy prawa administracyjnego materialnego i procesowego. Podstawową formą działania administracji publicznej, za pomocą której kreowany jest status administracyjnoprawny przedsiębiorcy, jest decyzja administracyjna. Na mocy aktu administracyjnego podmiotom, które prowadzą działalność gospodarczą, są przyznawane uprawnienia oraz nakładane są na nie obowiązki. Inny jest skutek prawny niewykonania przez przedsiębiorcę uprawnienia, a inny – niewykonania obowiązku. Brak realizacji obowiązku aktualizuje po stronie organów państwowych kompetencje do zastosowania wobec adresata aktu administracyjnego środków przymusu w ramach postępowania egzekucyjnego.
Źródło:
Studenckie Zeszyty Naukowe; 2018, 21, 36
1506-8285
Pojawia się w:
Studenckie Zeszyty Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies