Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "decyzja" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Zmiany w przepisach dotyczących zwrotu wywłaszczonych nieruchomości
Changes in the Principles of the Restitution of Expropriated Property
Autorzy:
Stawecki, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22745618.pdf
Data publikacji:
2022-12-12
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
property
expropriation
recovery
administrative decision
nieruchomość
wywłaszczenie
zwrot
decyzja administracyjna
Opis:
Dnia 14 maja 2019 r. weszła w życie nowelizacja ustawy o gospodarce nieruchomościami wprowadzająca istotne zmiany zasad zwrotu wywłaszczonych nieruchomości. Na uwagę zasługują regulacje wprowadzające terminy na złożenie wniosku o zwrot nieruchomości, których uchybienie doprowadzi definitywnie do zamknięcia drogi o odzyskanie nieruchomości. W nowelizacji znalazły się także przepisy ułatwiające dochodzenie roszczeń przez byłych właścicieli nieruchomości lub ich spadkobierców. Do chwili wejścia w życie przedmiotowej nowelizacji, ustawa o gospodarce nieruchomościami nie przewidywała żadnego ograniczenia w terminie złożenia wniosku o zwrot nieruchomości. Obowiązujący od 14 maja 2019 r. przepis zakłada, że wniosek o zwrot wywłaszczonej nieruchomości będzie można zgłosić tylko w okresie 20 lat od momentu, kiedy ostateczna stała się decyzja o wywłaszczeniu nieruchomości. Po tym okresie uprawnienie o zwrot nieruchomości wygaśnie. Nowelizacja ustawy jest realizacją wytycznych wynikających z dwóch wyroków Trybunału Konstytucyjnego z 2015 i 2017 r.
On 14th May 2019 the amendment to the Act on Property Management became effective and this act introduced significant changes into the principles of the restitution of expropriated property. It is important to remember that the new regulations introduce new deadlines for filing applications for restitution the property. The issue of the new deadlines is the main subject of this article. Failure to keep the deadlines will result in a definite losing the chance for recovering the real property. In the amendment the new regulations can be found that enable previous owners or their heirs to enforce their claims in a more efficient way. Until the time that the above mentioned act came into effect, the Act on Property Management did not determine any restrictions as to the deadline of filing an application for restitution the property. The regulation that has been in effect since 14th May 2019 provides that the application for expropriated property can be filed within the period of 20 years 234 starting from the moment the decision on expropriation of property became final. After this period the right to restitute the property has expired. The amendment to the above mentioned Act fulfils the guidelines coming from the decisions of Constitutional Tribunal from 2015 and 2017.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2020, 15, 17 (2); 217-234
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Decyzja administracyjna jako forma sprawowania nadzoru nad uchwałami organów stanowiących instytutu badawczego
Administrative decision as a form of supervision over resolutions of authorities constituting a research institute
Autorzy:
Dytko, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046931.pdf
Data publikacji:
2018-03-11
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
instytut badawczy
nadzór
decyzja administracyjna
research institute
supervision
administrative decision
Opis:
Instytuty badawcze wpisują się w szeroko pojęty system nauki w Polsce. Są jednostkami organizacyjnymi wyodrębnionym organizacyjnie i finansowo – posiadającymi osobowość prawną. Działalność instytutu opiera się na statucie, zaś do jego organów należą: dyrektor i rada naukowa, która podejmuje uchwały w istotnych sprawach związanych z działalnością instytutu. Uchwały rady naukowej instytutu badawczego podlegają nadzorowi właściwego ministra, który w ramach ingerencji nadzorczej może uchylić w części lub w całości uchwałę rady. Nadzór nad działalnością uchwałodawczą rad naukowych instytutów badawczych wyraża się w formie decyzji administracyjnej, która podlega weryfikacji w trybie ponownego rozpatrzenia sprawy oraz w trybie skargi sądowoadministracyjnej. Jedynym kryterium nadzoru nad uchwałami rad naukowych instytutów badawczych jest legalność – zgodność z powszechnie obowiązującym prawem oraz statutem instytutu. Legalność jest także punktem odniesienia przy weryfikacji decyzji nadzorczych nad uchwałami rad naukowych, czy to w trybie administracyjnym czy to w trybie sądowej kontroli. W tym ostatnim wypadku organ nadzoru może skorzystać z uprawnienia samokontrolnego.            
Research institutes are filled into widely understood science system in Poland. They are organizational units separated organizationally and financially – having legal personality. Activities of a institute is based on the statute and its organs include: director and science council which adopts resolutions in important matters related to institute tasks. The resolutions of science council of research institute are subject of supervision of competent minister who, in the course of supervisory interference can repeal in part or entirely the resolution of the council. The supervision on legislative activity of science councils of research institutes is expressed in forms of administrative decision which is a subject to review by means of a reconsideration of the case and by a court-administrative complaint. The only criterion of supervision on science council resolutions of research institutes is the legality – compliance with universally applicable law and the statute of the institute. Legality is also the point of reference during verification of supervisory decisions over the resolutions of scientific councils, whether in administrative procedure or juridical control. In the latter case, the supervisory authority may exercise the right of self-control.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2018, 1; 37-56
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Permit to sell alcoholic beverages: optimisation of the procedure of issuing decisions
Zezwolenia na detaliczną sprzedaż napojów alkoholowych: optymalizacja procedury ich wydawania
Autorzy:
Kisiel, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693696.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
alcohol
administrative decision
discretionary powers
mayor
alkohol
decyzja administracyjna
uznanie administracyjne
wójt gminy
Opis:
Detaliczny handel napojami alkoholowymi jest prowadzony po uzyskaniu indywidualnego zezwolenia wójta gminy. Autor proponuje zmodyfikowanie w takich przypadkach trybu korzystania przez organ administracyjny z kompetencji do uznaniowego załatwiania sprawy indywidualnej. Kryteria wyboru wniosku o zezwolenie, który zostanie uwzględniony, powinny być podane do publicznej wiadomości przed wpłynięciem pierwszego wniosku. Proponowany jest również konkurs wniosków, przeprowadzany przez gminną komisję, mający zasadniczo zwiększyć przejrzystość procedury udzielania zezwolenia i ułatwić sądową kontrolę udzielonych zezwoleń. Dla adresata indywidualnego zezwolenia samorząd terytorialny jest zaledwie modelem demokratycznej metody obsadzania stanowisk organów, a nie gwarancją ochrony interesów prawnych jednostki. Dlatego powierzenie organowi samorządowemu kompetencji do wydawania uznaniowych decyzji w sprawach indywidualnych nie zwalnia ustawodawcy z obowiązku ochrony adresatów rozstrzygnięć uznaniowych przed arbitralnością organu samorządowego. W zewnętrznych stosunkach administracyjnoprawnych, w jakie wchodzą organy samorządu terytorialnego, w pełni aktualne jest negatywne domniemanie kompetencji, wyrażane syntetycznie hasłem „nic, czego prawo wyraźnie nie zezwoliło, nie jest organowi administracyjnemu dozwolone”.  
Retail trade in alcoholic beverages may be carried out in Poland upon obtainment of an individual permit issued by the mayor of the respective municipality. The proposal presented in this paper is to modify the discretionary power of an administrative agency that issues such individualdecisions. The criteria for successful application should be made public before the very first application is submitted. For an applicant seeking an individual permit, a local self-government is nothing else but a model of democratic staffing of local public offices, not a safeguard of an individual’s legal interests. Therefore, entrusting a local self-government entity with the authority to issue discretionary decisions in individual cases does not relieve the parliament of the responsibility to protect the addressees of discretionary decisions against arbitrary choices by a local self-government authority. Every time a local self-government decides on public law duties and prerogatives of an individual whilst not-being a unit of public administration, a negative presumption of competence should apply that ‘nothing, not expressly permitted by law is allowed to be used by an administrative authority.’
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2015, 77, 3; 275-286
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analysis of errors in investors’ applications in the procedure of obtaining a building permit
Autorzy:
Leśniak, Agnieszka
Górka, Monika
Kargol, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/970995.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
building permit
construction law
administrative decision
pozwolenie na budowę
prawo budowlane
decyzja administracyjna
Opis:
One of the most important documents occurring in the investment process is the administrative decision: building permit. Obtaining it is often a time-consuming process in practice, associated with the need to attach to the application other required decisions and permits necessary for a positive consideration of the case. The procedure itself is not always a long-term process, as long as the investor makes sure to prepare a reliable application free of errors and irregularities together with the construction project and the required attachments. The purpose of the article is to analyze errors appearing in investors' applications and attached project documentation required in the administrative procedure for obtaining a building permit in the light of the applicable provisions of Polish law.
Źródło:
Civil and Environmental Engineering Reports; 2019, 29, 4; 185-197
2080-5187
2450-8594
Pojawia się w:
Civil and Environmental Engineering Reports
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wznowienie studiów
Autorzy:
Aleksander, Jakubowski,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/902961.pdf
Data publikacji:
2019-05-28
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
higher education
resumption of studies
students
administrative decision
szkolnictwo wyższe
wznowienie studiów
studenci
decyzja administracyjna
Opis:
The question whether the new Law on Higher Education and Science allows to regulate resumption of studies by universities themselves, in the rules on studies, should be resolved positively. However, this is only under assumption that such rules and decisions made based on them have an internal character. Resumption of studies does not lead to entering into a new legal relation between a former student and the university, but it only causes that the past relation is being reinstated. Therefore, the decision on resumption is made outside the procedure regulated in the Code on administrative procedure and it also falls outside the control of administrative courts. De lege ferenda, resumption of studies should be regulated in the Law on Higher Education and Science to strengthen the right of persons applying for resumption. In particular, such regulation ought to require a decision on resumption of studies to have a form of an administrative decision.
Źródło:
Studia Iuridica; 2018, 78; 169-183
0137-4346
Pojawia się w:
Studia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badanie legalności nabycia przez cudzoziemców nieruchomości, udziałów lub akcji w Polsce
The Study of Legitimacy of Real Estate, Stocks or Shares Acquisition by a foreigner in Poland
Autorzy:
Stawecki, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1590887.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
foreigner
real estate
permission
administrative regulation and control
administrative decision
nieruchomość
cudzoziemiec
zezwolenie
kontrola
decyzja administracyjna
Opis:
Podstawowym źródłem informacji o nabytych przez cudzoziemców nieruchomościach są dla Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji wypisy aktów notarialnych oraz orzeczenia sądowe. Nabycie przez cudzoziemca nieruchomości w Polsce wymaga co do zasady uzyskania zezwolenia ministra właściwego do spraw wewnętrznych. Wśród nadsyłanych do MSWiA wypisów aktów notarialnych dotyczących nabycia nieruchomości przez cudzoziemców odnotowuje się transakcje niezgodne z przepisami ustawy. Niewywiązywanie się z ww. obowiązku m.in. przez notariuszy uniemożliwia przeprowadzenie Ministerstwu Spraw Wewnętrznych i Administracji badania zgodności transakcji, w których jako nabywcy nieruchomości występują cudzoziemcy, z przepisami ustawy o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców. Jeśli strony nie chcą uznać umowy za nieważną, organ podejmuje działania prawne, tj. występuje na drogę sądową z pozwem o stwierdzenie nieważności nabycia nieruchomości. Powyższe ma na celu zagwarantowanie pewności obrotu nieruchomościami.
The basic source of information for the Ministry of the Interior and Administration about purchasing real estate by foreigners are certified copies of notary acts or court decisions. According to the law purchasing real estate by a foreigner in Poland is subject to obtaining permission from a competent ministry of the Interior. Among the notary acts received by the Ministry of the Interior and Administration concerning real estate purchase by foreigners – several transactions that do not conform to applicable law can be recorded. Failure to fulfill by a notary public the obligation of preparing a notary act in a legally accepted manner makes it impossible for the Ministry of the Interior and Administration to assess the validity of the transaction in which a foreigner acquires the real estate and its adherence to Polish regulations regarding real estate purchase. If both parties refuse to consider this contract/transaction as invalid, a relevant body can bring this case to a court with a claim for declaring the transaction of purchasing real estate as void and invalid. The purpose of such an action is to guarantee validity and legitimacy of transactions on real estate market.
Źródło:
Studia Administracyjne; 2017, 9; 73-82
2080-5209
2353-284X
Pojawia się w:
Studia Administracyjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Upływ czasu a gwarancje przestrzegania norm procesowych w ogólnym postępowaniu administracyjnym
The Passage of Time and Guarantees of Compliance With Procedural Standards in the General Administrative Procedure
Autorzy:
Śladkowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/3175189.pdf
Data publikacji:
2023-06-13
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
decyzja administracyjna
wznowienie postępowania
termin
przedawnienie
administrative decision
reopening of proceedings
time limit
statute of limitations
Opis:
Kwestia upływu czasu i jego wpływu na akt administracyjny ma niezwykle istotne znaczenie dla prawa administracyjnego. Zagadnienie to związane jest z trwałością decyzji administracyjnej, którą organ administracji publicznej określa prawa i obowiązki indywidualnych podmiotów w konkretnych sprawach. W doktrynie prawa administracyjnego pod pojęciem decyzji prawidłowej przyjmuje się decyzję, która spełnia wszystkie wymagane przepisami prawa warunki, w tym została wydana z zachowaniem norm procesowych. Gwarancję przestrzegania norm prawa procesowego stanowi instytucja wznowienia postępowania administracyjnego, której konstrukcja oparta została na terminach procesowych i materialnych. Terminach procesowych, które determinują możliwość wszczęcia samego postępowania, oraz materialnych, które warunkują eliminację z obrotu prawnego ostatecznej decyzji wydanej z naruszeniem norm prawa procesowego. Artykuł przedstawia problematykę wskazanych terminów oraz problemy z nimi związane.
The issue of the passage of time and its impact on an administrative act is extremely important for administrative law. This issue is related to the durability of an administrative decision, which a public administration defines the rights and obligations of individual entities in specific cases. In the doctrine of administrative law, the concept of correct decision is adopted as a decision that meets all the conditions required by law, including that it was issued in compliance with procedural standards. Compliance with the rules of procedural law is guaranteed by the institution of reopening administrative proceedings, the structure of which is based on procedural and substantive deadlines. Procedural deadlines, which determine the possibility of initiating the proceedings itself, and substantive deadlines, which condition the elimination from the legal market of a final decision issued in violation of procedural law norms. The article presents the problems of the indicated terms and problems related to them.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2023, 2(XXIII); 155-175
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odmowa wydania decyzji przez Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej w świetle art. 28 ustawy prawo telekomunikacyjne
Autorzy:
Dąbrowski, Łukasz Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392411.pdf
Data publikacji:
2016-09-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
interconnection agreements
telecommunications access
number portability
administrative decision
umowy międzyoperatorskie
dostęp telekomunikacyjny
przenoszenie numerów
decyzja administracyjna
Opis:
Decyzje administracyjne wydawane przez Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej w wielu przypadkach zastępują lub modyfikują umowę cywilnoprawną zawieraną przez operatorów telekomunikacyjnych. Co do zasady, Prezes UKE ma możliwość odmowy określenia warunków współpracy między przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi. Celem opracowania jest wykazanie, że w pewnych kategoriach spraw swoboda, jaką dysponuje Prezes UKE w zakresie ukształtowania lub odmowy określenia warunków współpracy międzyoperatorskiej, jest jednak wyłączona. Odmowa wydania decyzji przez Prezesa UKE jest problemem bardzo istotnym w działalności gospodarczej i współpracy międzyoperatorskiej przedsiębiorców telekomunikacyjnych. Zagadnienie przedstawione zostało na przykładzie decyzji Prezesa UKE odmawiającej określenia warunków współpracy w zakresie hurtowych rozliczeń dotyczących realizacji usługi przeniesienia przydzielonego numeru przy zmianie dostawcy usług do sieci innego operatora, w których podstawą odmowy ukształtowania współpracy był brak wystarczającego materiału dowodowego, jakim dysponował Prezes UKE. Usługa ta jest usługą o tyle charakterystyczną, że obowiązek jej świadczenia wynika z ustawy, a nie z oferty przedsiębiorcy telekomunikacyjnego lub z wcześniej nałożonych przez Prezesa UKE obowiązków regulacyjnych. Analizie poddano uregulowania prawa telekomunikacyjnego, prawa administracyjnego oraz orzeczenia sądów powszechnych i administracyjnych w zakresie wydawania decyzji administracyjnych.
Administrative decisions issued by the President of the Office of Electronic Communications often substitute for or modify a civil law contract entered into by telecommunications services providers. As a rule, the President of the OEC may refuse to determine conditions of communications services providers’ co-operation. The aim of the article is to show that in some cases the OEC President has no discretion to develop or refuse to determine interconnection agreements. Refusal to issue a decision by the OEC President is a very important issue for communications entrepreneurs’ business activities and interconnection of networks. The issue is exemplified by the decision issued by the OEC President refusing to determine the conditions of co-operation in the area of wholesale settlements of the service of telephone number portability in case of a change of communications service provider. The OCE President justified his refusal by stating there is a lack of sufficient evidence available. The service is specific because its provision is obligatory under the Act and does not result from an entrepreneur’ offer or a former regulatory obligation imposed by the OCE President. The article presents an analysis of the provisions of telecommunications law, administrative law and common and administrative courts’ judgements on administrative decisions.
Źródło:
Ius Novum; 2016, 10, 3; 315-328
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Możliwość przekazywania działań wykonawczych przez radę gminy
Ability to delegate competences by a commune and municipality council
Autorzy:
Ziemski, Krystian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693742.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
municipal government
administrative decision
delegation of competence
public administration
samorząd gminny
decyzja administracyjna
przekazanie kompetencji
administracja publiczna
Opis:
The paper is concerned with the scope of the concept an ‘individual public administration matter requiring attention,’ which is disputable both in literature and in case law. Determinations made in this respect affect the applicability of Article 39.4 of Communal Self-Government Act concerning the commune council’s ability to delegate its competences of an executive body to executive bodies of the commune’s auxiliary units and other parties. According to certain doctrines, an individual public administration matter must be equated with the scope of the concept of ‘administrative decision’ within the meaning assigned to it through the Act – the Code of Administrative Procedure. The article shows that this view is a consequence of identifying the concept of ‘resolving’ with handling individual public matters. However, not every individual public matter requires a resolution as to the legal consequences of the given facts. A major part of individual matters are handled through actual activities that do not require any issuance of an administrative decision. The article further includes discussion of whether delegation of competence to attend to certain matters should at the same time require express authorisation to take actions which are instrumental to the expressly delegated competences, actions which are functionally linked to these competences, and the rationale behind express delegation, as well as taking actions being the obligation of entities implementing public tasks (e.g. issuing certificates/statements of fact, or undertaking actions governed by Disclosure of Public Information Act).
Artykuł dotyczy spornego w literaturze oraz orzecznictwie zakresu pojęcia „wymagająca załatwienia indywidualna sprawa z zakresu administracji publicznej”. Ustalenia w tym zakresie rzutują na zakres zastosowania art. 39 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym, który dotyczy możliwości przekazywania przez radę gminy kompetencji organu wykonawczego na organy wykonawcze jednostek pomocniczych gminy i inne podmioty. Według niektórych poglądów sprawa indywidualna z zakresu administracji publicznej utożsamiana musi być z zakresem pojęcia „decyzja administracyjna” w rozumieniu nadanym mu ustawą Kodeks postępowania administracyjnego. W artykule wykazano, że pogląd taki jest rezultatem utożsamiania pojęć „rozstrzyganie” z załatwianiem indywidualnych spraw publicznych. Tymczasem nie każda publiczna sprawa indywidualna wymaga rozstrzygania co do skutków prawnych danego stanu faktycznego. Znacząca część spraw indywidualnych załatwiana jest drogą dokonywania czynności faktycznych, niewymagających wydawania decyzji administracyjnej. W artykule zawarto także rozważania dotyczące tego, czy przekazanie kompetencji do załatwiania określonych spraw wymaga jednoczesnego wyraźnego umocowania do dokonywania działań o charakterze instrumentalnym w stosunku do wyraźnie przekazanych kompetencji, działań funkcjonalnie z nimi powiązanych, a także zasadności wyraźnego przekazywania oraz do podejmowania działań, do których zobowiązane są podmioty realizujące zadania o charakterze publicznym (np. kwestia wydawania zaświadczeń czy dokonywania działań uregulowanych ustawą o udostępniania informacji publicznych).
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2015, 77, 3; 209-225
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niepodanie pełnej daty wydania decyzji przez organ podatkowy jako wada decyzji – glosa do wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 stycznia 2019 roku (VIII SA/Wa 824/18)
Failure to provide the full date of the decision issued by the tax authority as a defect of the decision – a gloss to the judgment of the Voivodeship Administrative Court in Warsaw of 17 January 2019 (VIII SA / Wa 824/18)
Autorzy:
Bulejak, Radosław
Styś, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1963665.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
administrative decision
vitiation of administrative decisions
defect gradation theory
decyzja administracyjna
wadliwość decyzji administracyjnej
teoria gradacji wad
Opis:
Przedmiotowa glosa jest próbą odpowiedzi na pytanie, czy wskazanie niepełnej daty wydania decyzji administracyjnej przez organ podatkowy stanowi wadę kwalifikowaną, obligującą sąd administracyjny do stwierdzenia nieważności zaskarżonego aktu. Prawidłowy indywidualny akt administracyjny powinien być zgodny zarówno z przepisami prawa materialnego, jak i prawa procesowego. Każde naruszenie tych regulacji musi być ocenianie jako wydanie wadliwego aktu administracyjnego. Wadliwość decyzji administracyjnej może mieć zatem charakter materialnoprawny, lecz także procesowy. Koncepcja wadliwości aktu administracyjnego opiera się na teorii gradacji wad powiązanej z różnorodnością sankcji. Autorzy krytycznie odnoszą się do wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 stycznia 2019 roku, sygn. VIII SA/Wa 824/18, uznając, w ślad za utrwaloną doktryną prawa procesowego, że wadliwość, którą dotknięta była decyzja organu podatkowego, nie miała charakteru ciężkiego, kwalifikowanego naruszenia prawa procesowego, co wymagałoby zastosowania sankcji nieważności. Dostrzeżona przez Sąd wada zaskarżonej decyzji powinna zostać usunięta w jednym z trybów rektyfikacji decyzji jako wada nieistotna, niemająca wpływu na rozstrzygnięcie sprawy jednostki (w ujęciu materialnoprawnym oraz procesowym). W konsekwencji Sąd był zobligowany do merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy. Autorzy w opracowaniu posługują się metodą badawczą analityczną, bazując w szczególności na piśmiennictwie oraz orzecznictwie sądowoadministracyjnym.
This article concerns the analysis of whether the indication of an incomplete date of an administrative decision by a tax authority constitutes a qualified defect, obliging the administrative court to declare the contested act invalid. A correct individual administrative act should comply with both substantive law and procedural law. Any violation of these regulations should be assessed as issuing a defective administrative act. A defective administrative decision may therefore be of substantive and procedural nature. The concept of defectiveness of an administrative act is based on the theory of defect gradation connected with the variety of sanctions. The authors are critical of the judgment of the Voivodeship Administrative Court in Warsaw of 17 January 2019 (VIII SA / Wa 824/18), deeming, following the doctrine, that the defectiveness affected by a tax authority’s decision was not a grave, qualified violation of procedural law, which would require the sanction of nullity. The defect in the contested decision, as perceived by the Court, should be removed in one of the procedures for rectifying the decision as an insignificant defect that does not affect the resolution of an individual’s case (in terms of both substantive and procedural law). As a result, the Court was obliged to resolve the case on its merits. The authors of the study use the analytical research method, based in particular on administrative literature and jurisprudence.
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2021, 33; 149-160
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Permission of the President of the Agricultural Property Agency as a Condition for Acquisition of Agricultural Property
Autorzy:
Kremer, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618265.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the Agricultural Property Agency
agricultural real estate trading
administrative decision
Agencja Nieruchomości Rolnych
obrót nieruchomościami rolnymi
decyzja administracyjna
Opis:
In view of more stringent restrictions on the acquisition of agricultural property, including the basic principle according to which the purchaser of agricultural property can only be an individual farmer and legally binding exceptions to that rule have a very limited scope, the possibility of acquiring the agricultural property with the permission of the Agency’s President in many cases is the only viable way. Therefore, the stringency of the accepted solutions concerning the acquisition of agricultural property was, at the same time, the reason for introducing the solution which would mitigate this stringency. However, the particular solutions concerning the permission of the Agency’s President to acquire agricultural property may raise a number of doubts. They concern, in particular, statutory prerequisites for obtaining such permission.
Wobec wprowadzonych rygorystycznych ograniczeń dotyczących nabywania nieruchomości rolnych – w tym podstawowej zasady, zgodnie z którą nabywcą nieruchomości rolnej może być wyłącznie rolnik indywidualny, a ustawowe wyjątki od tej zasady mają bardzo ograniczony zakres – możliwość nabycia nieruchomości rolnej za zgodą Prezesa Agencji Nieruchomości Rolnych stanowi w wielu przypadkach jedyną możliwą drogę. Rygoryzm przyjętych rozwiązań w zakresie nabywania nieruchomości rolnych stanowił tym samym przyczynę wprowadzenia rozwiązania, które ma ten rygoryzm nieco łagodzić. Natomiast wiele wątpliwości mogą budzić poszczególne rozwiązania dotyczące uzyskania zgody Prezesa ANR na nabycie nieruchomości rolnej. Szczególnie dotyczą one przesłanek ustawowych, od spełnienia których zależy, czy taka zgoda zostanie wydana.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2017, 26, 1
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieważność decyzji administracyjnej
Invalidity of an Administrative Decision
Autorzy:
Karpiuk, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807616.pdf
Data publikacji:
2019-11-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
decyzja administracyjna
wady decyzji
nieważność
rażące naruszenie prawa
administrative decision
invalidity
grave violation of law
defects of decision
Opis:
The article takes up the issue of necessary procedures which are to ascertain the invalidity of individual administrative acts (decisions). Invalidity of an administrative decision constitutes an extraordinary mode which is to derogate defective acts. It is an institution connected with a procedure; it was established to eliminate decisions affected by substantive-legal defects which cause the legal relation to be ill-formed both subjectively and objectively. Proceedings to ascertain invalidity of a decision constitute a separate administrative procedure which is only to determine whether a given administrative decision is affected by one of those defects that make it unlawful. In terms of ascertainment of invalidity, the competent authority may not rule on any other substantial issue. Neither can it settle the case as to its essence.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2009, 19, 2; 249-265
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Administracyjnoprawne zatwierdzenie wzorca umownego a dopuszczalność kontroli abuzywności jego treści — uwagi na tle wyroku Sądu Najwyższego z 9.08.2018 r. (V CSK 413/17)
The public approval of the "term of use" and the admissibility of checking the abusiveness of its content — remarks on the judgment of the Supreme Court of 9 August 2018 (V CSK 413/17)
Autorzy:
Słotwiński, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1835967.pdf
Data publikacji:
2019-10-31
Wydawca:
Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne
Tematy:
decyzja administracyjna
wzorce umowne
regulamin
klauzule niedozwolone
unlawful clauses
model form of a contract
term of use
administrative decision
Opis:
W glosie poruszono problematykę wpływu zatwierdzenia regulaminu gry hazardowej przez właściwy organ administracji publicznej na możliwość kontroli abuzywności treści tego regulaminu. Rozważania rozpoczęto od kwestii kluczowej dla podjętego zagadnienia, a zatem przedstawiono definicję wzorca umownego oraz jego kwalifikacji prawnej. Na tej podstawie uznano regulamin gry hazardowej za szczególny typ wzorca umownego, który nadaje aktualności — pomijanemu obecnie — podziałowi na wzorce normatywne oraz nienormatywne, w tym na wzorce kwalifikowane i niekwalifikowane. Ponadto w prowadzonych rozważaniach posłużono się porównaniem regulacji o grach hazardowych z rozwiązaniami przyjętymi w prawie energetycznym i prawie telekomunikacyjnym w zakresie kontroli wstępnej treści stosowanych na tych rynkach wzorców umownych dla wykazania niedoskonałego stanu normatywnego przy grach hazardowych. Ostatecznie prowadzone analizy pozwoliły wykluczyć uznanie przepisów o grach hazardowych za lex specialis względem regulacji art. 384–385 4 k.c.
The article approaches the issue of the impact of the approval of gambling terms of use by a competent public administration body for the ability to control the content of this terms against unlawful clauses. The considerations began with a key issue for proper research on this issue, and hence a definition of the model form of a contract and its legal qualification. On this basis, the gambling terms of use were considered as the standard contract, which gives the news of the currently neglected division into normative and non-normative model forms, including qualified and non-qualified ones. Finally, a comparative analysis of the regulation of gambling games with solutions adopted in the energy and telecommunications law was used in the scope of approval of contract models used on both markets was made in order to demonstrate imperfect regulation of the gambling law, which excludes the recognition of it as a lex specialis to the regulation of art. 384–385 4 polish Civil Code.
Źródło:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego; 2019, 10; 33-38
0137-5490
Pojawia się w:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Umowa międzynarodowa jako podstawa decyzji administracyjnej
International agreement as a legal basis of an administrative decision
Autorzy:
Krystman, Martyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/499484.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
prawo administracyjne
umowy międzynarodowe
decyzja administracyjna
prawo międzynarodowe
administracja publiczna
administrative law
international agreements
administrative decision
international law
public administration
Opis:
Celem artykułu jest rozważenie problematyki relacji pomiędzy ustawą a umową międzynarodową w kontekście wydawania decyzji administracyjnych. Artykuł przedstawia postulaty prezentowane przez doktrynę i orzecznictwo sądów polskich. Całość wywodu poprzedzają rozważania o charakterze ustrojowym oraz terminologicznym. W toku prowadzonych rozważań rozpatrywany jest problem czy umowa międzynarodowa może stanowić podstawę do wydania aktu indywidualnego, jakim jest decyzja administracyjna. Analizie podlega także kwestia, czy podstawą taką może być każda umowa międzynarodowa czy tylko określone ich rodzaje. Ostateczne konkluzje prowadzą do wniosku, że organy administracji w toku działania winny bazować nie tylko na przepisach prawa krajowego, lecz także prawa międzynarodowego, w tym umów międzynarodowych. Zapisy traktatów mogą przy tym stanowić źródło uprawnień organów administracji, aczkolwiek bezpośrednią podstawą decyzji administracyjnej może zostać jedynie umowa międzynarodowa ratyfikowana i ogłoszona w Dzienniku Ustaw Rzeczpospolitej Polskiej.
The aim of this article is to elaborate on the relationship between an act and an international agreement in the context of issuing administrative decisions. The article presents postulates formulated by the doctrine and judicature of Polish courts. The aforesaid disquisition is preceded by deliberations on the systemic and terminological nature. In the course of the considerations it has been verified whether an international agreement can constitute a basis for an administrative decision. This article also aims at answering the question which kind of international agreements could constitute such a basis. The divagations draw to a final conclusion that administration authorities should operate not only on the basis of domestic law but also international law, including international agreements. Simultaneously, international agreements can be the source of powers of administration bodies, however, a direct basis for an administrative decision can only be an international agreement ratified and published in the Journal of Laws of the Republic of Poland.
Źródło:
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM; 2020, 10; s. 157-173
2299-2774
Pojawia się w:
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
From Procedural Issues of Expropriation Under the Decree of the Polish Committee of National Liberation Concerning the Implementation of the Agrarian Reform of 6 September 1944
Autorzy:
Hasińska, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618373.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
agrarian reform
decree
expropriation
land property
limitation
administrative decision
nationalisation
reforma rolna
dekret
wywłaszczenie
nieruchomość ziemska
przedawnienie
decyzja administracyjna
nacjonalizacja
Opis:
As a rule, in civil proceedings, courts are not capable of examining the correctness of administrative decisions. It is the administrative decision that resolves whether the designated real estate is subject to the provisions of the decree on the implementation of the agrarian reform dated 6 September 1944. The common court is bound by such a decision. The legislator, recognising the instances of defective implementation of the agrarian reform, attempted to validate the illegal takeovers of real estate. The assessment of their effectiveness is disputable. The article presents selected legal problems related to the expropriation of real estate under the decree of the Polish Committee of National Liberation of 6 September 1944. In particular, it indicates the consequences of legislative changes with regard to claiming damages, the period of limitation, as well as refers to judicial decisions in selected matters.
Zasadą jest, iż w postępowaniu cywilnym sądy nie są władne do badania prawidłowości wydanej decyzji administracyjnej. To decyzja administracyjna rozstrzyga o tym, czy oznaczona nieruchomość podpada pod regulację dekretu z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej. Sąd powszechny taką decyzją jest związany. Ustawodawca, dostrzegając przypadki wadliwej realizacji reformy rolnej, podejmował próby „konwalidacji” przejęć nieruchomości dokonanych niezgodnie z prawem. Ocena ich skuteczności pozostaje sporna. W artykule przedstawiono wybrane problemy prawne związane z wywłaszczeniem nieruchomości na podstawie dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. W szczególności wskazano na skutki zmian prawodawczych w zakresie dochodzenia odszkodowania i instytucję przedawnienia oraz przytoczono orzecznictwo sądowe w wybranych kwestiach.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2017, 26, 1
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies