Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "right to the court" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Rozprawa zdalna w postępowaniu przed sądami administracyjnymi a prawo do jawnego rozpoznania sprawy
    Autorzy:
    Krzykowski, Przemysław
    Hrymowicz, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2147407.pdf
    Data publikacji:
    2022-11-29
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski
    Tematy:
    postępowanie sądowoadministracyjne
    rozprawa zdalna
    prawo do sądu
    jawne rozpoznanie sprawy
    stan epidemii
    warunki techniczne
    administrative court proceedings
    remote hearing
    right to the court
    public
    hearing of the case
    the state of epidemic
    technical conditions
    Opis:
    Przedmiotem niniejszej publikacji jest analiza obecnie obowiązujących regulacji ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (t.j. Dz.U. z 2021 r., poz. 2095 ze zm.) oraz wskazanie na ich niedostatki w kontekście realizacji zasady jawnego rozpatrywania spraw sądowoadministracyjnych. Z zasad naczelnych postępowania sądowoadministracyjnego wynika, że proces powinien być jawny, a strona powinna mieć prawo dostępu do sądu, kontroli zaskarżonych aktów oraz czynnego w nim udziału. Prawo jednostki do sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, przez właściwy, niezależny, bezstronny i niezawisły sąd, ma wymiar konstytucyjny. Celem zasady jawności jest motywowanie sądu do skrupulatnego i rzetelnego wypełniania obowiązków procesowych oraz umożliwianie osobom postronnym sprawowania obywatelskiej kontroli nad działalnością sądów. Autorzy w artykule próbują odpowiedzieć na pytanie, czy rozprawa odmiejscowiona w sądach administracyjnych oraz zastępcza jej forma, jaką jest posiedzenie niejawne, spełnia konstytucyjne standardy jawności postępowania. Wartością nieocenioną dla strony jest jej osobisty udział w rozprawie i możliwość swobodnego zaprezentowania swojego stanowiska na sali rozpraw, bezpośrednio przed sądem. To stanowi realizację prawa do aktywnego udziału w postępowaniu. Strony mają wówczas możliwość wypowiedzenia swoich racji, a to przekłada się na poczucie podmiotowego ich traktowania. Autorzy w konstatacji wskazują, że ustawodawca powinien wprost określić formułę dostępu publiczności do rozprawy zdalnej, ewentualnie zmodyfikować covidowe regulacje w ten sposób, by sąd miał swobodę w ocenie sytuacji pozwalającej lub nie na przeprowadzenie rozprawy w budynku sądu. Być może większy wachlarz możliwości pozwoliłby na trafniejsze rozwiązania, które nie naruszałyby zasady jawności postępowania sądowego i nie ograniczałyby obywatelowi prawa do sądu.
    The subject of this publication is an analysis of the currently applicable regulations of the Act of 2 March 2020, on special solutions related to the prevention, counteraction and combating of COVID-19, other infectious diseases and crisis situations caused by them (i.e. Journal of Laws of 2021, item 2095, as amended, hereinafter: the covid act) and an indication of their shortcomings in the context of implementation of the principle of open examination of administrative court cases. It follows from the overriding principles of administrative court proceedings that the trial should be open and the party should have the right to access the court, control the contested acts and actively participate in it. The right of the individual to a fair and public hearing of a case without undue delay, by a competent, independent and impartial court has a constitutional dimension. The purpose of the principle of openness is to motivate the court to scrupulously and diligently fulfill procedural obligations and to enable third parties to exercise civic control over the activities of the courts. The authors of the article try to answer the question whether the hearing located in administrative courts and its substitute form, which is a closed session, meet the constitutional standards of open proceedings. An invaluable asset for the party is their personal participation in the hearing and the possibility to freely present their position in the courtroom, directly before the court. This constitutes the exercise of the right to active participation in the procedure. The parties then have the opportunity to express their arguments, and this translates into a sense of treating them subjectively. The authors conclude that the legislator should explicitly define the formula for public access to remote hearing, or modify covid regulations in such a way that the court has the freedom to assess the situation permitting or not to conduct a hearing in the court building. Perhaps a greater range of options would allow for more appropriate solutions that would not violate the principle of open court proceedings and would not restrict the citizen’s right to the court.
    Źródło:
    Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2022, 1; 145-163
    2658-1922
    Pojawia się w:
    Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uczestnicy wielopodmiotowych postępowań sądowoadministracyjnych
    Participants in Administrative Court Proceedings in Multi-Stakeholder Proceedings
    Autorzy:
    Polanowski, Jakub
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2014410.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Fundacja Inicjatyw Akademickich
    Tematy:
    administrative court proceedings
    participants in administrative court proceedings
    the right of access to court
    the right to be heard without unreasonable delay
    minimising the costs of proceedings
    postępowanie sądowoadministracyjne
    uczestnicy postępowania
    prawo dostępu do sądu
    prawo do rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki
    minimalizacja kosztów postępowania
    Opis:
    Artykuł ma charakter koncepcyjny i dotyczy problematyki stosowania przepisów dotyczących udziału uczestników w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Główna teza opracowania opiera się na stwierdzeniu, że osoba, która jako strona postępowania administracyjnego była zawiadamiana na podstawie art. 49a k.p.a. o czynnościach organu poprzez publiczne ogłoszenie, może stać się uczestnikiem postępowania sądowoadministracyjnego po spełnieniu warunku określonego w art. 33 § 1a p.p.s.a. Teza pomocnicza wyraża się w twierdzeniu, że względy ekonomiki procesowej przemawiają za przyjęciem takiego ograniczenia uprawnień wskazanych podmiotów, które nie będzie naruszać istoty ich prawa do sądu oraz nie będzie utrudniać realizacji tego prawa stronom i pozostałym uczestnikom postępowania. Celem artykułu jest więc wykazanie, że art. 49a k.p.a. stanowi jeden z „przepisów szczególnych”, o jakich mowa w art. 33 § 1a p.p.s.a. Przyjęta argumentacja opiera się na założeniu, że interpretacja powyższych przepisów powinna uwzględniać zarówno wymagania wynikające z prawa dostępu do sądu, jak i prawa do rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki oraz konieczność minimalizacji kosztów postępowania. Opisane zagadnienie, oparte na badaniach o zasięgu krajowym, ma istotne znaczenie dla praktyki i nie zostało dotychczas szerzej omówione w doktrynie.
    This article is conceptual in nature and addresses the application of the rules on the participation of participants in administrative court proceedings. The main thesis of the paper is based on the statement that a person who, as a party to administrative proceedings, was notified, pursuant to Art. 49a of the Administrative Procedure Code, of the activities of an authority by public announcement, may become a participant in administrative court proceedings after fulfilling the condition specified in Art. 33 § 1a of the Law on Administrative Courts Proceedings. The subsidiary thesis is that reasons of procedural efficiency require the adoption of such a limitation of the rights of the designated entities that will not infringe the essence of their right to a court and will not impede the exercise of that right by the parties and other participants to the proceedings. The purpose of this paper is to provide that Art. 49a of the Code of Administrative Procedure is one of the “special provisions” referred to in Art. 33 § 1a of the Law on Administrative Courts Proceedings. The reasoning adopted is based on the assumption that the interpretation of the above provisions should take into account both the requirements arising from the right of access to court and the right to be heard without unreasonable delay and the need to minimise the costs of proceedings. The described issue, based on national research, is of significant importance for practice and have not yet been discussed in more detail in the doctrine.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Administracyjnego; 2020, 3; 123-143
    2545-2525
    2657-8832
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Administracyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kompetencja sądu administracyjnego do uznania w wyroku uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa
    Competence of the administrative court to recognize in its judgment the right or obligation arising from the provisions of law
    Autorzy:
    Ciesielska, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/911182.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    administrative court proceedings
    complaint to the administrative court
    other acts or actions related to public administration
    recognition of the right or obligation arising from the provisions of law
    Opis:
    The purpose of the article is to present the competence of the administrative court indicated in Article 146 § 2 of the Act of 30 August 2002 – the Law on proceedings before administrative courts (LPAC). In accordance with this provision, in matters concerning complaints against an Act or an action related to public administration referred to in Article 3 § 2 point 4 of the LPAC, the court may recognize in its judgment a right or an obligation arising from the provisions of law and may issue a relevant decision in the matter if it first annuls the act or declares that the action is with no legal effect pursuant to Article 146 § 1 of the LPAC. It must be emphasized however, that Article 146 § 2 of the LPAC is not an independent basis for issuing a judgment and the doctrine often presents differing views. It should be assumed that the court may recognize the right or the obligation of an individual that arises from the provisions of law if the nature of the case permits doing so and when the facts and the legal framework of the case do not raise reasonable doubts. Unfortunately, judicial case studies show that this possibility is rarely used. Furthermore, courts encounter numerous problems in applying Article 146 § 2 of the LPAC, most probably because of the huge controversy regarding this procedural institution. Firstly, there is no consensus as to the function of the judicial decision based on the provision in question, and the interpretation of its facultative nature is also problematic. In the author’s opinion administrative courts should use the competence referred to in Article 146 § 2 of the LPAC more frequently. Such a change of practice would increase the effectiveness of judicial review of public administration as well as will enhance the level of protection of individual rights. The article also contains some interesting examples of the application of Article 146 § 2 of the LPAC.
    Źródło:
    Studia Prawa Publicznego; 2019, 4, 28; 27-51
    2300-3936
    Pojawia się w:
    Studia Prawa Publicznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ograniczenia podmiotowe w procedurze sądowej kontroli miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w kontekście ochrony własności nieruchomości – wybrane zagadnienia
    Autorzy:
    Ostrowska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/609329.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    property protection
    right to a court
    participant in the proceedings
    administrative court proceedings
    complaint against the resolution on the local spatial development plan
    ochrona własności
    prawo do sądu
    uczestnik postępowania
    postępowanie sądowoadministracyjne
    skarga na uchwałę w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
    Opis:
    In order to provide a person with administrative court protection, it is necessary to have a connection between his situation and the norm of substantive or procedural law. On the background of judicial control of the local spatial development plan, which in the name of spatial order and sustainable development limits the ownership right to real estate, the key issue is the right of the real estate owner to protect his interests by initiating such control or participating in court proceedings initiated on the initiative of another entity. The doctrine most frequently raises the issue of the complainant’s legitimacy in the context of disputes on the interpretation of Article 101 (1) of the Act of 8 March 1990 on Municipal Self-Government. Much less attention is paid to the equally important issue of the admissibility of participation of participants with the rights of a party in the complaint procedure against a local spatial development plan. It is a part of a broader problem of protection of legal interest in administrative court proceedings in cases of complaints against resolutions of local government bodies.
    Dla przyznania jednostce ochrony sądowoadministracyjnej konieczne jest zaistnienie związku pomiędzy jej sytuacją a normą prawa materialnego bądź procesowego. Na tle sądowej kontroli miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, który w imię ładu przestrzennego i zrównoważonego rozwoju ogranicza prawo własności nieruchomości, kluczowym zagadnieniem jest prawo właściciela nieruchomości do ochrony jego interesów poprzez uruchomienie tej kontroli bądź wzięcie udziału w postępowaniu sądowym wszczętym z inicjatywy innego podmiotu. W doktrynie najczęściej porusza się kwestię legitymacji skargowej właściciela nieruchomości w kontekście sporów na tle wykładni art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Znacznie mniej miejsca poświęca się natomiast równie istotnemu zagadnieniu dopuszczalności udziału uczestników na prawach strony w postępowaniu w sprawie skargi na miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Stanowi ono wycinek szerszego problemu ochrony interesu prawnego w postępowaniu sądowoadministracyjnym w sprawach skarg na uchwały organów jednostek samorządu terytorialnego.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2020, 67, 1
    0458-4317
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies