Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "industrial monuments" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Zespół dawnego młyna na Wieczystej w Krakowie i jego właściciele
The Complex of an Old Mill in Krakow’s Wieczysta District and Its Owners
Autorzy:
Marcinek, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20874534.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
zabytki techniki
młyn
adaptacja
zakład przemysłowy
cegła
industrial monuments
mill
adaptation
industrial plant
brick
Opis:
Zespół młynów na Wieczystej, do 1943 roku przysiółku wsi Rakowice, dziś przedmieściu Krakowa, zbudowała u progu lat 20. XX wieku spółka należąca do rodziny Wasserbergerów. Architektura przemysłowa obiektu nie niosła najwyższych wartości, była ściśle podporządkowana funkcjonowaniu jednego z największych młynów w II RP. Zakłady kilkakrotnie płonęły, były przebudowywane pod dyktando zmieniających się wymogów technologicznych. W roku 2002 produkcję przeniesiono do nowego zakładu. Stary młyn sprzedano spółce zamierzającej przekształcić teren w strefę budownictwa mieszkalnego, z wykorzystaniem i zachowaniem murów starszej części młyna. Młyna, który mimo swoich nie najwyższych walorów zabytkowych wrósł przez lata w pejzaż wschodniej strony miasta, stając się powszechnie rozpoznawanym znakiem tożsamości Wieczystej. Część niniejszego tekstu autor poświęcił niesłusznie zapomnianej rodzinie żydowskich przedsiębiorców i filantropów, których młyn był własnością.
The complex of mills in the Wieczysta district, up to 1943 a hamlet of Rakowice village, currently the outskirts of Krakow, was built in the early 1920s by a company belonging to the Wasserberger family. Industrial architecture of the facility did not convey any outstanding values, as it was strictly subordinated to the operation of one of the largest mills in the Second Republic of Poland. The plant suffered from several fires and was redeveloped to suit changing technological requirements. In 2002, the production was transferred to a new plant. The old mill was sold to a company intending to transform this area into a residential complex, however preserving and using the walls of older parts of the mill. Although its historical values do not measure up to top ranks, the mill has rooted in the landscape of the eastern part of the city over the years, thus becoming a widely recognised symbol of Wieczysta’s identity. Parts of this text are devoted to the undeservedly forgotten family of Jewish entrepreneurs and philanthropists who once owned the mill.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2021, 2; 89-114
0029-8247
2956-6606
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The issues of conservation and revitalization of the monuments of industrial architecture
Zagadnienia konserwacji, restauracji i rewitalizacji zabytków architektury przemysłowej
Autorzy:
Ivashko, Oleksandr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/217666.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
industrial architectural monuments
restoration
issues
new adaptation
revitalization
zabytki architektury przemysłowej
renowacja
adaptacja
rewitalizacja
Opis:
The issue of restoration with the new adaptation of industrial architectural monuments is one of the most difficult tasks of the restoration industry, taking into consideration the specific character of these objects, the list of materials and structures used, the layout. In most cases, objects of restoration with a change in function are those industrial facilities which are located in the central regions of large cities made of brick and are architectural monuments of the second half of the nineteenth and early twentieth centuries, that is, during the “construction boom” period. As a consequence, the restoration measures are aimed at such activities as strengthening and eliminating the emergency condition of footings, foundations and roofs; replacement and restoration of ceilings, brick masonry, restoration of the decor.
Problematyka restauracji oraz adaptacji zabytków architektury przemysłowej jest jednym z najtrudniejszych zadań, biorąc pod uwagę szeroko pojętą konserwację zabytków. Na proces ten wpływa bowiem specyfika obiektów poprzemysłowych, technologia ich wykonania, a także konstrukcja oraz układ funkcjonalno-przestrzenny. Warto także zwrócić uwagę, że w większości to właśnie obiekty postindustrialne, położone w centrach miast zabytkowych, są przedmiotem restauracji oraz adaptacji do nowych funkcji. Obiekty te, wzniesione z cegły, pochodzą w większości z okresu drugiej połowy XIX i początku XX wieku, tj. okresu tzw. „boomu budowlanego”. Proces ich restauracji oraz adaptacji opiera się m.in. na takich działaniach jak wzmocnienie i naprawa fundamentów i dachów; wymiana i renowacja sufitów, wzmocnienie murowanych ceglanych fasad oraz renowacja wystroju.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2019, 58; 113-117
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Interdisciplinary research as a form of monument protection and preparation for the investment process on the example of the former Gdańsk Shipyard complex
Interdyscyplinarne badania jako forma ochrony zabytków i przygotowania do procesu inwestycyjnego na przykładzie zespołu dawnej Stoczni Gdańskiej
Autorzy:
Orchowska-Smolińska, Anna
Kriegseisen, Anna
Szczepański, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2203599.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
architectural documentation
conservation documentation
conservation guidelines
colour pattern
adaptation
post-industrial monuments
Gdańsk Shipyard
dokumentacja architektoniczna
dokumentacja konserwatorska
wytyczne konserwatorskie
wzornik kolorystyczny
adaptacja
zabytki poprzemysłowe
Stocznia Gdańska
Opis:
The subject that is discussed in the article is a multidisciplinary study of a post-industrial building complex, which was carried out on the site of the former Gdańsk Shipyard. Its authors prove that in the case of complex objects of post-industrial heritage, the use of traditional schemes of description, assessment and valuation of a monument consisting in distinguishing primary and secondary materials for individual elements of the complex has serious limitations. Based on these experiences, the article presents a research model for an industrial complex that is a special example of a heritage site for which the oldest cultural layers do not constitute its greatest value. The authors of the article set themselves the goal of presenting the research method they created, based on strict adaptation to the specificity of the facility by means of, among others, recognition of the way it works, and especially the technological processes of the plant in the 1970s and 1980s, a period that had a special impact on the constitution of its status as an object of outstanding values. One of the procedures used in the research was the inclusion of specialists from the shipbuilding industry, historically associated with this particular industrial plant, in the work of the team. This allowed for a more complete identification of the resource in terms of technology and historically used production methods, as well as setting the framework for its protection and creating a conservation concept. The summary of the article presents the potential of using the presented research model in the design process on the example of an industrial facility prepared for the investment process (former Main Warehouse, the so-called U-Boat Hall).
Wielowarstwowe dziedzictwo działających do końca XX w. zakładów przemysłowych stwarza szczególne wyzwanie dla konserwatorów, projektantów i inwestorów. W procesie ochrony jego wartości, eksponowania walorów i zarządzania dobrem konieczne jest szersze rozpoznanie przekształceń technologii całego zakładu i poszczególnych funkcji jego budynków, ale też kontekstu niematerialnego dziedzictwa. Przykładem złożonego zespołu zabudowy zabytkowej jest dawna Stocznia Gdańska. Tematem artykułu są interdyscyplinarne badania kompleksu stoczni, w trakcie których opracowano metodę badawczą bazującą na kilku skalach analiz (w relacji z miastem, zespołem i obiektem). Oparto ją na dogłębnym rozpoznaniu sposobu działania stoczni w latach 70. i 80. XX w. Tamten czas ze względu na strajki robotnicze na terenie zakładu i powstanie NSZZ „Solidarność” miał szczególny wpływ na ukonstytuowanie się jej statusu jako dobra o wybitnych wartościach. Autorzy postawili sobie za cel zaprezentować wyniki szczegółowych badań zasobów kulturowych stoczni, do których włączono specjalistów branży stoczniowej historycznie związanych z tym konkretnym zakładem przemysłowym. W rezultacie powstały wieloaspektowe wytyczne konserwatorskie służące do wyznaczania ram ochrony zasobów kulturowych stoczni, prowadzenia na jej terenie prac konserwatorskich i inwestycyjnych (wzornik materiałów i barw). W podsumowaniu artykułu przedstawiono potencjał wykorzystania prezentowanego modelu badawczego w procesie projektowym na przykładzie obiektu przemysłowego przygotowywanego do procesu inwestycyjnego (dawny Magazyn Główny, tzw. Hala U-Bootów).
Źródło:
Architectus; 2022, 4 (72); 103--115
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies