Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "contrast‑induced nephropathy" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Contrast induced acute kidney injury – is it a real problem these days?
    Autorzy:
    Musiałowski, P.
    Musiałowska, D.
    Gościk, E.
    Małyszko, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1917818.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Medyczny w Białymstoku
    Tematy:
    contrast media
    contrast induced nephropathy
    acute kidney injury
    Opis:
    Acute kidney injury (AKI) is proven risk factor associated with higher mortality and morbidity among hospitalized patients. The widespread use contrast media opens the discussion about the acute kidney injury as a result of used contrast - contrast induced nephropathy (CIN). CIN is defined as an acute, generally reversible decline in renal function that occurs 48-72 hours after intravascular injection of contrast medium. Pre-existing renal insufficiency is characterised independent risk factor for occurrence of CI-AKI, other factors,such as diabetes mellitus, hypertension, advanced age or hemodynamic instability increase the risk of AKI, but are not characterized as independent risk factors. Published new large retrospective single-center studies presented equal risk of AKI among patients receiving contrast enhanced computer tomography if compared to unenhanced computer tomography, based on serum creatinine levels. In our review we would like to present a persisting the problem of CIN after intravenous (iv) as well intra-arterial contrast media administration
    Źródło:
    Progress in Health Sciences; 2016, 6(1); 177-182
    2083-1617
    Pojawia się w:
    Progress in Health Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nefropatia pokontrastowa
    Contrast-induced nephropathy
    Autorzy:
    Jobs, Katarzyna
    Jung, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031505.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    acute kidney injury
    contrast-induced nephropathy
    gadolin
    gadolinium
    iodinated radiocontrast agents
    kontrast jodowy
    nefropatia pokontrastowa
    ostre uszkodzenie nerek
    prevention
    zapobieganie
    Opis:
    Contrast-induced nephropathy (CIN) is a well known side-effect of the administration of radiocontrast media. It could be defined as occurrence of signs of acute kidney injury de novo, or worsening of renal function in patient with chronic kidney disease, after administration of IV contrast. Its clinical manifestation is often poor, usually reversible, but it can lead to serious adverse outcomes. In general population CIN occurs with 1% frequency. In case of patients with risk factors its frequency rise up to 50%. It is the third leading cause of acute kidney injury in hospitalised patients and substantially increases mortality, morbidity and length of hospitalisation. Direct pathophysiological mechanisms of CIN are not well known. In most cases of contrast administration we use iodinated agents. In MR imaging gadolinium based agents are used. There is no specific treatment of CIN. The best mode of proceeding is prevention. In patients with normal renal function we should simply avoid volume depletion. We present here a variety of preventive measures in patients with CIN risk factors.
    Nefropatia pokontrastowa (NK) jest znanym powikłaniem stosowania dożylnych środków kontrastowych. Możemy ją zdefiniować jako pojawienie się cech ostrego uszkodzenia nerek (AKI) de novo lub pogorszenie się funkcji nerek u pacjenta z przewlekłą chorobą nerek (PChN) po podaniu radiologicznego środka cieniującego. Uszkodzenie funkcji nerek tego typu przebiega zwykle bez skąpomoczu i wyraźnych objawów klinicznych, może jednak znacząco wpływać na dalsze losy chorego. W populacji ogólnej częstość występowania nefropatii pokontrastowej jest niska – odnotowywana jest u około 1% chorych poddawanych procedurom z użyciem kontrastu dożylnego. Sytuacja zmienia się w przypadku pacjentów obarczonych czynnikami ryzyka – w tej szczególnej populacji NK może pojawić się z częstością sięgającą 50%. Nefropatia pokontrastowa stanowi trzecią w kolejności przyczynę epizodów ostrego uszkodzenia nerek u pacjentów hospitalizowanych. Wpływa znacząco na chorobowość, śmiertelność oraz długość pobytu w szpitalu. Przyczyny powstawania NK nie są w pełni jasne. Przy wykonywaniu większości badań i procedur używane są jodowe środki kontrastowe. Do diagnostyki przy zastosowaniu techniki rezonansu magnetycznego (MR) używane są z kolei związki chelatowe gadolinu. W przypadku wystąpienia nefropatii kontrastowej nie dysponujemy żadnymi specyficznymi metodami leczenia. W związku z tym najwłaściwszym sposobem postępowania przy zagrożeniu wystąpieniem NK jest postępowanie prewencyjne. U pacjentów z prawidłową czynnością nerek sprowadza się ono do dbałości o prawidłowe nawodnienie. Artykuł prezentuje sposoby postępowania w przypadku konieczności podania dożylnego środka cieniującego u chorych obarczonych czynnikami ryzyka.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 1; 39-43
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nefropatia kontrastowa
    Contrast-induced nephropathy
    Autorzy:
    Lichosik, Marianna
    Jung, Anna
    Spałek, Mateusz
    Chorążka, Kamil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1032427.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    N‑acetylcysteine
    N‑acetylocysteina
    acute kidney injury
    contrast agents
    contrast‑induced nephropathy
    creatinine
    osmolality
    nefropatia kontrastowa
    kreatynina
    środki kontrastowe
    ostre uszkodzenie nerek
    osmolalność
    n‑acetylocysteina
    Opis:
    Recent clinical data suggest that contrast‑induced nephropathy (CIN), defined as a rapid deterioration of renal function that usually occurs 48‑72 hours after the administration of the contrast agent, is much more common than previously thought. In most cases, the clinical course of acute renal failure is mild and transient, but it has been proved that even a subtle impairment of renal function causes severe clinical consequences in the future. The difficulties in diagnosis of CIN is further aggravated by the fact that the kidney damage caused by contrast agent administration usually takes place without obvious clinical symptoms and oliguria. Current researches focus on improving the diagnostic process and try to develop effective prophylactic protocols. The increase in serum creatinine concentration is relatively late indicator of acute kidney injury thus more useful markers are being investigated. High expectations are given by clinical use of cystatin C, NGAL and interleukin 18. Many publications are focused on attempts of identifying risk factors of contrast‑induced nephropathy. It is already known that a very careful intravascular contrast administration is needed in case of patients with chronic renal disease or diabetes mellitus. Procedure dependable risk factors are as following: a type and dose of contrast agent, a method of contrast administration or repeatability of the procedure in a short period of time. The highest prophylactic value has an adequate hydration of the patient, moreover, N‑acetylcysteine has been found as the most promising pharmacological agent.
    Aktualne dane kliniczne wskazują, że nefropatia kontrastowa (contrast-induced nephropathy, CIN), definiowana jako nagłe – w ciągu 48‑72 godzin – pogorszenie funkcji nerek po podaniu kontrastu, występuje o wiele częściej, niż dotychczas sądzono. W większości przypadków przebieg nefropatii kontrastowej jest łagodny i przemijający, niemniej udowodniono, że nawet niewielkie upośledzenie funkcji nerek powoduje odległe następstwa kliniczne. Rozpoznanie dodatkowo utrudnia fakt, że uszkodzenie nerek spowodowane podaniem kontrastu zazwyczaj przebiega bez wyraźnych objawów klinicznych i skąpomoczu. Aktualnie naukowcy koncentrują się na doskonaleniu postępowania diagnostycznego oraz próbach opracowania skutecznych protokołów postępowania profilaktycznego. Ponieważ kryterium wzrostu stężenia kreatyniny jest stosunkowo późnym wskaźnikiem ostrego uszkodzenia nerek, poszukuje się bardziej użytecznych markerów. Do budzących duże nadzieje na wykorzystanie kliniczne należą cystatyna C, NGAL i interleukina 18. Wiele publikacji skupionych jest na próbach identyfikacji czynników ryzyka dla wystąpienia nefropatii kontrastowej. Wiadomo już, że szczególną ostrożność, przy donaczyniowym podawaniu kontrastu, należy zachować w przypadku pacjentów z przewlekłą chorobą nerek czy cukrzycą. Do czynników ryzyka zależnych od procedury zaliczamy rodzaj i dawkę środka kontrastowego, sposób podania substancji kontrastowej oraz powtarzalność zabiegu w krótkich odstępach czasu. W postępowaniu profilaktycznym największą wartość ma adekwatne nawodnienie chorego, a wśród testowanych środków farmakologicznych największe nadzieje w chwili obecnej budzi N‑acetylocysteina.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2012, 8, 4; 324-328
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies