Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "hormon wzrostu" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Akromegalia jako problem interdyscyplinarny
Acromegaly - an interdisciplinary problem
Autorzy:
Zawada, Natalia Bożena
Kunert-Radek, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032907.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
akromegalia
hormon wzrostu
guzy przysadki
analogi
somatostatyny
acromegaly
growth hormone
pituitary tumours
somatostatin analogs
Opis:
The aim of this article is to review the epidemiology and pathogenesis of acromegaly with regard to the nature and pathophysiology of growth hormone. The authors give a broad view of pituitary tumours and especially focus on acromegaly. They pay attention to clinical presentation and criteria for diagnosis of this endocrinopathy with reference to the new guidelines of the American Association of Clinical Endocrinologists published in 2011 which focus on the diagnosis and treatment of acromegaly. The authors also raise a query about the diagnosis of acromegaly which is delayed for several years. They also highlight the interdisciplinary, complex problem of therapy of this endocrinopathy and the need for interdisciplinary collaboration of many medical specialists. They discuss the treatment of acromegaly step by step stressing the crucial role of surgery. They pay much attention to different forms of pharmacotherapy, more broadly used in invasive somatotroph adenomas, also as a treatment of choice. The authors discuss new forms of pharmacotherapy of acromegaly and stress that in some patients a combination of several treatment options is necessary to cure acromegaly.
Praca omawia epidemiologię i patogenezę akromegalii ze szczególnym zwróceniem uwagi na naturę i patofizjologię hormonu wzrostu. Autorzy poruszają szeroko problem guzów przysadki z uwzględnieniem miejsca akromegalii w różnorodnych kryteriach podziału gruczolaków przysadki. Przedstawiają charakterystyczny obraz kliniczny i kryteria rozpoznania tej endokrynopatii, odnosząc się w szczególności do konsensusu Amerykańskiego Towarzystwa Endokrynologów Klinicznych z 2011 roku, dotyczącego diagnostyki i leczenia akromegalii. Podnoszą zagadnienie wciąż wiele lat opóźnionego rozpoznania choroby. Podkreślają interdyscyplinarny, złożony problem terapii tej endokrynopatii i zaangażowanie lekarzy wielu specjalności. Omawiają zasady etapowego leczenia akromegalii, podkreślając wciąż wiodącą rolę leczenia operacyjnego. Dużo uwagi poświęcają różnym formom farmakoterapii akromegalii, coraz szerzej stosowanym w inwazyjnych gruczolakach somatotropowych, również jako metody pierwszego wyboru. Autorzy podkreślają nadzieje związane z nowymi lekami oraz konieczność łączenia wielu metod terapeutycznych w celu wyleczenia akromegalii.
Źródło:
Folia Medica Lodziensia; 2011, 38, 2; 285-317
0071-6731
Pojawia się w:
Folia Medica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biochemiczna ocena skuteczności leczenia pacjentów z akromegalią
Biochemical evaluation of the treatment effectiveness in patients with acromegaly
Autorzy:
Fuss-Chmielewska, Julita
Rosiak, Aleksandra
Pisarek, Hanna
Beda-Maluga, Karolina
Winczyk, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032834.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
akromegalia
kryteria wyleczenia
hormon wzrostu
igf-1
leczenie operacyjne
analogi somatostatyny
acromegaly
cure criteria
growth hormone
surgical
treatment
somatostatin analogues
Opis:
Introduction: The main treatment for acromegaly is the surgical removal of the tumour. Pharmacotherapy, usually with somatostatin analogues (SSA), is used as the preliminary and/or complementary therapy. In the diagnosis of acromegaly as well as in the evaluation of treatment effectiveness laboratory tests are essential – the serum level of growth hormone (GH) in the oral glucose tolerance test (OGTT) and the serum concentration of insulin-like growth factor 1 (IGF-1). The aim of our study was to evaluate the effectiveness of the treatment of patients with acromegaly based on biochemical criteria for cure. Material and methods: The study group consisted of 40 patients aged 25 - 83, hospitalized in the Department of Endocrinology, Medical University of Lodz in the years 2003-2010. The concentration of GH and IGF-1 were determined by enzyme-amplified chemiluminescent immunoassay (EACLIA) on the IMMULITE 1000 analyzer (Siemens). As the criteria of acromegaly cure we assumed the normalization of serum IGF-1 and GH levels after oral glucose administration of < 1 ng/mL. Results: The cure of acromegaly was achieved in 25 of 40 patients (63%). In 14 patients, the normalization of IGF-1 and GH was obtained as a result of surgery, 11 patients achieved normal laboratory parameters after complemantary treatment - five after the treatment with SSA, four after radiotherapy, and two after both pharmaco - and radiotherapy. Fifteen patients from the study group have not been cured - in 13 of them the complementary therapy with SSA was used. Most of them (75%) were operated due to the pituitary macroadenoma. In 11 persons both GH and IGF-1 concentrations exceeded the limits of the reference values. The effectiveness of the operation was higher in patients treated with SSA - among 21 patients treated with SSA before the surgery, only five did not achieve the normalization of GH and/or IGF-1. Conclusions: The evaluation of GH and IGF-1 concentrations with the connection of the magnetic resonance imaging of the pituitary allow to determine the effects of acromegaly treatment. In the majority of patients after the surgical removal of pituitary adenoma, complementary therapy, mainly pharmacological with somatostatin analogues is necessary, and some patients require reoperation and / or radiotherapy. In addition, the preoperative administration of somatostatin analogues greatly increases the effectiveness of the treatment of acromegaly.
Wstęp: Głównym sposobem leczenia akromegalii jest operacyjne usunięcie guza. Farmakoterapię, głównie analogami somatostatyny (SSA), stosuje się jako postępowanie przygotowawcze do zabiegu oraz leczenie uzupełniające po operacji. W diagnostyce akromegalii, a także w ocenie efektywności leczenia kluczowe znaczenie mają badania laboratoryjne - stężenie hormonu wzrostu (GH) w teście obciążenia glukozą (OGTT) i stężenia we krwi insulinopodobnego czynnika wzrostu 1 (IGF-1). Celem naszej pracy była ocena skuteczności leczenia w ośrodku łódzkim pacjentów z akromegalią w oparciu o biochemiczne kryteria wyleczenia. Materiały i metody: Grupę badaną stanowiło 40 chorych w wieku 25 - 83 lat hospitalizowanych w Klinice Endokrynologii Uniwersytetu Medycznego w Łodzi w latach 2003 - 2010. Stężenie GH i IGF-1 oznaczono metodą chemiluminescencji wzmocnionej enzymatycznie (EACLIA) na analizatorze IMMULITE 1000 firmy Siemens. Jako kryteria wyleczenia przyjęto normalizację w surowicy stężenia IGF-1 i stężenie GH po doustnym podaniu glukozy < 1 ng/mL. Wyniki: Wyleczonych zostało 25 z 40 badanych (63%). U 14 pacjentów normalizację IGF-1 i GH uzyskano w wyniku zabiegu operacyjnego, 11 osób uzyskało prawidłowe parametry laboratoryjne dopiero po leczeniu uzupełniającym – pięciu po leczeniu SSA, czterech po radioterapii, a dwóch po farmakoi radioterapii łącznie. Piętnastu pacjentów z grupy badanej nie zostało wyleczonych - u 13 z nich zastosowano leczenie uzupełniające SSA. Większość z nich (75%) była operowana z powodu makrogruczolaka przysadki. U 11 osób zarówno stężenia GH, jak i IGF-1 przekraczały granice wartości referencyjnych. Skuteczność operacji była wyższa u chorych leczonych SSA, gdyż wśród 21 pacjentów leczonych przed zabiegiem SSA, tylko u pięciu nie odnotowano normalizacji GH i/lub IGF-1. Wnioski: Ocena stężenia GH i IGF-1 w połączeniu z wynikiem rezonansu magnetycznego okolicy przysadki pozwala ustalić efekty leczenia akromegalii. U większości chorych po chirurgicznym usunięciu gruczolaka przysadki niezbędna jest terapia uzupełniająca, przede wszystkim farmakologiczna analogami somatostatyny, a w niektórych przypadkach konieczna jest reoperacja i/lub radioterapia. Ponadto przedoperacyjne podawanie analogów somatostatyny zdecydowanie zwiększa skuteczność leczenia akromegalii.
Źródło:
Folia Medica Lodziensia; 2014, 41, 2; 181-194
0071-6731
Pojawia się w:
Folia Medica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies