Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "absolution" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Ekskomunika w Dekretałach Grzegorza IX
    Autorzy:
    Burczak, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1807282.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-14
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    ekskomunika
    dekretał
    absolucja
    Exkommunikation
    Dekretale
    Absolution
    excommunication
    decretal
    absolution
    Opis:
    Decretales des Gregor IX war die erste promulgierte Sammlung des allgemeinen Kirchenrechts. Der Systematik des Bernard von Pavia gemäss, das fünfte Buch der Decretales enthält das Strafrecht. Der XXXIX Titel enthält LX Capitula mit den Exkommunikationsanktionen. Jedem, der einen Geistlichen geschlagen hat, das Kirchenrecht drohte mit der Exkommunikation. Mit der Exkommunikation bestrafte das Dekretalenrecht auch andere Delikte, z. B. die Häresie. Niemand durfte mit den Exkommunizierten in Kontakt stehen. Es gab eine kleinere Exkommunikation und eine größere Exkommunikation. Die Exkommunikation war die Strafe latae sententiae und auch ferendae sententiae. Befreien von der Exkommunikation konnte nur der Papst. Wenn jemand zum Papst nicht gehen konnte, auf eine Empfehlung des Papstes hin, konnte es ein Bischof oder ein Presbyter tun.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2008, 18, 1; 161-176
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Spowiedź w czasach Reformacji
    Confession in the times of Reformation
    Autorzy:
    Matwiejczuk, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/425324.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Parafia Ewangelicko-Augsburska w Gdańsku z siedzibą w Sopocie
    Tematy:
    Reformation
    confession
    sacraments
    absolution
    Lutheran symbolical books
    Opis:
    Confession, understood as confession and forgiveness of sins, is one of the most interesting phenomena of the church. The article presents the results of research concerning the confession at the time of the Reformation, theology of the Lutheran symbolical books in particular. The dynamics of Luther’s and Melanchthon’s theological reflection on the role, form and the person of the administrator of confession was shown. Confession’s functions as a necessary condition for preparing the believers for participation in the Lord’s Supper and a significant factor in pastoral work were also brought into focus. The author reminds that the Reformation restored the rite of general confession to the church, without resigning from the individual confession, the course of which was reconstructed based on the “Small Catechism” and Lutheran iconography from the 16th and the beginning of the 17th century.
    Źródło:
    Gdański Rocznik Ewangelicki; 2013, 7; 207-223
    1898-1127
    Pojawia się w:
    Gdański Rocznik Ewangelicki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    THE SPECTACLE OF REDEMPTION: GUILT AND VIOLENCE IN MARTIN SCORSESE’S RAGING BULL
    Autorzy:
    Serrano, Arturo
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/507426.pdf
    Data publikacji:
    2015-06-30
    Wydawca:
    International Étienne Gilson Society
    Tematy:
    Raging Bull
    Scorsese
    redemption
    guilt
    violence
    boxing
    absolution
    penance
    sacrament
    Opis:
    Of all the characters that undertake a search for redemption in Martin Scorsese’s films, perhaps it is the story of Jake La Motta in Raging Bull that for many reasons presents the greatest challenge to understanding redemption’s role in the narratives of his films. Is Jake La Motta a redeemed character at the end of Raging Bull? I argue that Scorsese uses Raging Bull to criticize a ritualistic view of redemption by portraying the beginning of Jake’s search as a futile attempt to submit himself to a public spectacle of ritual violence in the boxing ring while visually relating this to the Catholic sacraments and the crucifixion. It will only be later—in the loneliness of a jail cell, estranged from his family and without having to have had gone through a rite—that Jake achieves the self-awareness redemption requires.
    Źródło:
    Studia Gilsoniana; 2015, 4, 2; 131-148
    2300-0066
    Pojawia się w:
    Studia Gilsoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Duchowość eucharystyczna jako duchowość komunii
    Conditional Administering of Sacraments?
    Autorzy:
    Krakowiak, Czesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32069633.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    sakrament pokuty
    spowiedź
    rozgrzeszenie
    warunkowe rozgrzeszenie
    sakrament namaszczenia chorych
    chrzest warunkowy
    warunkowe udzielanie sakramentów
    wiara i sakrament
    sacrament of penance
    confession
    absolution
    conditional absolution
    the sacrament of anointing of the sick
    conditional baptism
    conditional sacraments
    faith and sacrament
    Opis:
    Autor podejmuje problem warunkowego udzielania głównie dwóch sakramentów: pokuty i pojednania oraz namaszczenia chorych. Na podstawie analizy nauczania Kościoła: lex credendi i (głównie Katechizmu Kościoła katolickiego i Codex Iuris canonici i Kodeksu prawa kanonicznego) i lex orandi (dawne rytuały i obowiązujące księgi liturgiczne) uzasadnia, że w Kościele katolickim była możliwość warunkowego udzielania tylko dwóch sakramentów: chrztu i namaszczenia chorych. Jedynie w podręcznikach teologii moralnej ich autorzy nie tylko rozważali problem warunkowego udzielania rozgrzeszenia, ale także dopuszczali taką możliwość, a nawet ją zalecali. We współczesnej teologii sakramentów świętych mocno akcentuje się prawdę, że są one sakramentami wiary, dlatego mogą je przyjmować jedynie ludzie wierzący oraz wymaga się świadomego w nich uczestnictwa. Zwłaszcza w sakramencie pokuty akty penitenta takie jak żal za grzechy i spowiedź wymagane są do tego, aby otrzymać rozgrzeszenie. Nie ma więc warunkowego rozgrzeszenia, ani warunkowego namaszczenia chorych. Sakramentów udziela się tylko tym, którzy są odpowiednio dysponowani, albo nie udziela się ich wcale.
    The author discusses the problem of conditional administering of two sacraments: of Penance and of the Anointing of the Sick. On the basis of the teaching of the Church—lex credendi (mainly the Catechism of the Catholic Church and Codex Iuris Canonici) and lex orandi (past rituals and currently valid liturgical texts)—the author claims that the Catholic Church has only recognized two sacraments as conditionally administered: of Baptism and of Anointing of the Sick. The idea of conditional administering of Penance has only been discussed in handbooks of moral theology, whose authors not only pondered upon the issue, but also admitted it as an option which they often encouraged. Contemporary theology of sacred sacraments strongly highlights the fact that they are sacraments of faith. Hence, they can only be accepted by believers who are expected to participate in them with awareness. The Sacrament of Penance, in particular, requires such acts like penitence and confession as prerequisite to absolution. Hence, there can be no conditional absolution or conditional Anointing of the Sick. These sacraments are either administered to those who have the required dispositions, or they are not administered at all.
    Źródło:
    Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2013, 4; 79-96
    2082-8586
    Pojawia się w:
    Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obowiązki prezbitera jako spowiednika
    THE OBLIGATIONS OF PRIESTS AS CONFESSORS
    Autorzy:
    Dziuk, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/490190.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
    Tematy:
    absolucja
    cenzura
    grzech
    kara
    penitent
    pokuta
    pouczenie
    prezbiter
    spowiednik
    tajemnica
    absolution
    censure
    sin
    punishment
    penance
    salutary
    priest
    confessor
    secrecy
    Opis:
    Can 965 CIC states that only a priest is the minister of the sacrament of penance. A sacerdotal character and faculty is necessary to administer validly the sacrament of penance. Every priest should aim to give an opportunity to faithful people that they successfully benefit from going to confession. A priest is obliged to take care of his own spiritual and intellectual growth, and in exercising his ministry he must adhere faithfully to the doctrine of the Magisterium, but he should remember that the imposition of a penance by the confessor must be individualised. The confessor is to impose salutary and appropriate penances in proportion to the kind and matter of sin confessed, taking into account the condition of the penitent. He should be especially sensitive to those people who by being in ecclesiastical suspense cannot receive a sacramental absolution. He should also be available to minister to people from other churches which do not have full unity with the Catholic Church. It should be in the situations provided by the law. Finally the priest is obliged to observe the secrecy of the confessional, which no one can release him from – the sacramental seal is inviolable.
    Źródło:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2016, 23; 55-73
    1234-8880
    Pojawia się w:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawo kanoniczne w publikacjach ks. dr. hab. Jana Ślósarza
    Canon law in the publications of priest Jan Ślósarz Ph. D. (habil.)
    Autorzy:
    Słowiński, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28762954.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Prawo kanoniczne
    Corpus Juris Canonici
    ekskomunika
    przestępstwo
    grzech
    jurysdykcja
    kara naprawcza
    papież
    rozgrzeszenie
    spowiedź
    canon law
    excommunication
    crime
    sin
    jurisdiction
    correctional punishment
    pope
    absolution
    confession
    Opis:
    Ks. dr hab. Jan Ślósarz opublikował dwie prace z zakresu prawa kanonicznego i teologii praktycznej: O cenzurach kościelnych i ekskomunikach w szczególny sposób Papieżowi zastrzeżonych (1900) i Władza kluczów w św. sakramencie pokuty (1902). Obie publikacje okazały się przydatne zarówno dla kapłanów, jak i wiernych, ponieważ jasno przedstawiały przepisy prawa kanonicznego, które w owym czasie były skomplikowane i rozrzucone po wielu dokumentach. Obie publikacje dotyczyły stosowania kar kościelnych wobec duchowieństwa i świeckich. Kary te miały na celu zarówno bronić nauki Kościoła katolickiego jak i pomagać grzesznikom. Niektóre kary były stosowane przez spowiedników, inne przez biskupów, a niektóre były zarezerwowane wyłącznie dla papieża. Z powodu trudności w uzyskaniu rozgrzeszenia duchowni i świeccy powstrzymywali się od popełniania grzechów, zaś najwięksi grzesznicy byli kierowani pod opiekę najbardziej doświadczonych spowiedników. Ks. Jan Ślósarz w swoich publikacjach opisał różne grzechy i podał szczegółowe instrukcje odnoszące się zarówno do duchownych jak i świeckich, a dotyczące tego jak postępować z osobą, która spełnia takie grzechy.
    Priest Jan Ślósarz, PhD (habil.), published two works on canon law and practical theology: O cenzurach kościelnych i ekskomunikach w szczególny sposób Papieżowi zastrzeżonych (On the church censures and excommunications reserved especially to Pope) (1900) and Władza kluczów w św. sakramencie pokuty (The power of keys in the holy sacrament of penance) (1902). Both publications proved to be useful to priests as well as to the faithful because they presented clearly the codes of canon law, which at that time was complicated and scattered across many documents. Both publications addressed the application of ecclesiastical penalties to clergy and to laity. These penalties were intended both to protect the doctrine of the Catholic Church and to help sinners. Some punishments were applied by confessors, other by bishops, and some were reserved exclusively for the Pope. Due of difficulties in obtaining absolution, clergy and laity restrained themselves from committing sins and the worst sinners were directed under care of the most experienced confessors. Priest Jan Ślósarz described in his publications various sins and provided detailed instructions applicable to clergy as well as to laity on how to deal with the person committing those sins.
    Źródło:
    Analecta Cracoviensia; 2019, 51; 343-359
    2391-6842
    0209-0864
    Pojawia się w:
    Analecta Cracoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Significado y finalidad de las censuras e irregularidades en el derecho canónico
    The meaning and the finality of the “censures” and the irregularities in canon law
    Autorzy:
    NYKIEL, KRZYSZTOF
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/661363.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    absolución
    censura
    delito
    dispensa
    entredicho
    excomunión
    irregularidad
    latae sententiae pena medicinal
    Penitenciaría Apostólica
    suspensión
    absolution
    censure
    crime
    dispensation
    interdict
    excommunication
    irregularity
    latae sententiae medicinal penalty
    Apostolic Penitentiary
    suspension
    Opis:
    In this paper, the Author presents the competency of the Apostolic Penitentiary which extends to all occult or secret matters that are able to be solved in the internal forum and he is focusing on the meaning and the finality of the “censures” and the irregularities in canon law. All cases of censures "latae sententiae", when they are strictly such, that is, when they have been incurred "ipso facto" and have not been the object of a judicial sentence or of a declaration, can be dealt with in the internal Forum. Some censures can be remitted by the local Ordinary or by major Superiors of religious for their own subjects; others can be remitted only by the Apostolic See. They are pointed out and subsequently analyzed: the excommunication of one who sacrilegiously profanes the Consecrated Species (can. 1367); the excommunication of one who uses physical violence against the Roman Pontiff (can. 1370 § 1); the excommunication of a priest who absolves his own accomplice in sins against the VI Commandment (can. 1378 §1). This type of absolution not only incurs an excommunication for the priest who absolves; it is also intrinsically invalid (can. 977), except in the case of danger of death; the excommunication of a bishop who consecrates a bishop without a pontifical mandate. The bishop consecrated is also excommunicated (can. 1382); the excommunication for attempted sacred ordination of a woman and attempted reception of sacred orders by a woman; lastly, the excommunication of a confessor who directly violates the sacramental seal of confession (can. 1388). The author highlights that also the occult cases of irregularity, either for the reception of sacred orders or for their exercise, are dealt with in the internal forum. An irregularity is of its nature perpetual. It does not cease automatically but it can be dispensed. A simple impediment may cease automatically, e.g., a man’s wife dies, the impediment to ordination ceases. On the other hand, an impediment could be dispensed, e.g., when a married man is allowed ordination. The only irregularities or simple impediments now existing in the 1983 Code are those listed in the following canons. Irregularities which impede reception of orders: Amentia or other psychic illness (can. 1041, 1°); apostasy, heresy, or schism (can. 1041, 2°), attempted marriage (can. 1041, 3°); voluntary homicide or a completed abortion (can. 1041, 4°); self-mutilation or attempted suicide (can. 1041, 5°); act of orders reserved (can. 1041, 6°). Simple Impediments which impede the Reception of Orders: a man who has a wife (can. 1042, 1°); an office or administration forbidden to clerics (can. 1042, 2°); a neophyte (can. 1042, 3°). Lastly there are irregularities and impediments which affect those already in orders: orders received while being affected by an irregularity (can. 1044, §1, 1°); public apostasy, heresy or schism (can. 1044, §1, 2°); delict in can. 1041, nn. 3, 4, 5, 6; amentia or psychological infirmity (can. 1044, §2, 1°)
    W niniejszym artykule autor przedstawia kompetencje Penitencjarii Apostolskiej, obejmujące wszelkie kwestie, które mogą być rozwiązane na forum wewnętrznym i koncentruje się w sposób szczególny na znaczeniu i celowości cenzur oraz nieregularności w prawie kanonicznym. Wszystkie przypadki cenzur „latae sententiae” zaciągnięte „ipso facto” i nie będące przedmiotem wyroku sądowego, mogą być rozpatrywane na forum wewnętrznym . Niektóre z nich mogą zostać uchylone przez lokalnego ordynariusza lub przez wyższych  przełożonych zakonnych, inne podlegają wyłącznej kompetencji Stolicy Apostolskiej. Autor wymienia i szczegółowo analizuje kolejne z nich: profanacja postaci konsekrowanych (kan. 1367); naruszenie bezpośrednio tajemnicy sakramentalnej (kan. 1388, § 1); rozgrzeszenie wspólnika w grzechu przeciw szóstemu przykazaniu Dekalogu (kan. 1378, § 1) nieważne poza niebezpieczeństwem śmierci (kan. 977); stosowanie przymusu fizycznego wobec Biskupa Rzymskiego (kan. 1370); udzielenie i przyjęcie konsekracji biskupiej bez papieskiego mandatu (kan. 1382); usiłowanie udzielenia święceń kapłańskich kobiecie jak i usiłowanie ich przyjęcia przez kobietę (SST, art. 5, n. 1). Autor podkreśla, że również tajne nieprawidłowości, zarówno co do przyjęcia sakramentu święceń jak i co do ich sprawowania, rozpatrywane są na forum wewnętrznym. Nieprawidłowości mogą mieć jako swoje źródło fakt przestępstwa, nie są one jednak karami kanonicznymi. Jest to zakazem kanoniczny o charakterze stałym, który wyłącza z możliwości przyjęcia sakramentu święceń lub z godnego wypełniania święceń już przyjętych, o ile nie została udzielona uprzednio dyspensa kompetentnej władzy. Nieprawidłowość nie ustaje automatycznie, ale może być udzielona dyspensa. zwykła przeszkoda może się skończyć automatycznie, np. żona mężczyzny umiera i przeszkoda do święceń wygasa. Jedynymi nieprawidłowościami lub zwykłymi przeszkodami są te wymienione Kodeksie z 1983 r. w następujących kanonach. Nieprawidłowości do przyjęcia święceń: amencja lub inna choroba psychiczna (kan.1041, 1°); apostazja, herezja lub schizma (kan.1041, 2°), usiłowanie małżeństwa (kan. 1041, 3°); dobrowolne zabójstwo lub spędzenie płodu, gdy skutek nastąpił (kan. 1041, 4°); samookaleczenie lub próba samobójstwa (kan. 1041, 5°); akt święceń zarezerwowany (kan. 1041, 6°). Zwykłe przeszkody nie pozwalające przyjąć święceń: mężczyzna żonaty (kan. 1042, 1°); urząd lub zarząd zakazany duchownym (kan. 1042, 2°); neofita (kan. 1042, 3°). W końcu nieprawidłowości i zwykłe przeszkody do wykonywania święceń: nieprawne przyjęcie święceń przez osobę związaną nieprawidłowością (kan. 1044, §1, 1°); publiczna apostazja, herezja lub schizma (kan. 1044, §1, 2°); delikt o charakterze publicznym opisany w kan. 1041, nn. 3, 4, 5, 6; amencja lub inne upośledzenie psychiczne (kan. 1044, §2, 1°).
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2017, 60, 1; 117-134
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pojednanie publicznych pokutników w liturgii rzymskiej
    Autorzy:
    Lijka, Kazimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/950746.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Teologiczne
    Tematy:
    Roman liturgy
    penance
    reconciliation
    absolution
    public penitent
    rite
    sin
    sinner
    the pontifical
    the sacramentary
    Ash Wednesday
    Maundy Thursday
    Liturgia rzymska
    pokuta
    pojednanie
    rozgrzeszenie
    publiczny pokutnik
    obrzęd
    grzech
    grzesznik
    pontyfikał
    sakramentarz
    Środa Popielcowa
    Wielki Czwartek
    Opis:
    In the 4ᵗʰcentury, when a time of freedom of Christian religion came, liturgical rites began to develop rapidly and this also applied to the liturgy of penance. At the time for heavy publicly known sins one needed to do public penance. On Ash Wednesday, one would be admitted within the group of penitents, and then on Maundy Thursday reconciliation took place. The first rites of such a celebration, comprised in Sacramentarium gelasianum from the 7ᵗʰ century, in later periods would become even more elaborate in the medieval pontificals. The Roman pontifical of 1596 took over the rites from the Pontifical of Durandus. The liturgy of public penitents lasted in certain places up to the 18ᵗʰ century. It was solemnly performed and presided over by a bishop, in the presence of the clergy, liturgical service and the faithful. In the rite published after the Second Vatican Council there is no mention of either public penitents or of the accompanying reconciliation rites.
    W IV wieku, kiedy nastał czas wolności dla religii chrześcijańskiej, liturgiczne obrzędy zaczęły podlegać szybkiemu rozwojowi – dotyczyło to również liturgii pokuty. W tym okresie za ciężkie grzechy znane publicznie trzeba było odprawić pokutę publiczną. Do grona pokutników włączano w Środę Popielcową, a pojednanie odbywało się w Wielki Czwartek. Pierwsze obrzędy takiej celebracji, zawarte w Sacramentarium gelasianum z VII wieku, w późniejszym okresie będą jeszcze bardziej rozwinięte w średniowiecznych pontyfikałach. Pontyfikał rzymski z 1596 roku przejął obrzędy z Pontyfikału Duranda. Liturgia pojednania publicznych pokutników przetrwała w niektórych miejscach do XVIII wieku. Sprawowano ją uroczyście pod przewodnictwem biskupa, w obecności duchowieństwa, służby liturgicznej i wiernych. W rytuale wydanym po Soborze Watykańskim II nie ma już mowy o publicznych pokutnikach ani o obrzędach, które towarzyszyły ich pojednaniu.
    Źródło:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2012, 65, 1
    2391-8497
    0209-0872
    Pojawia się w:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Il modus operandi della Penitenzieria Apostolica nel concedere assoluzioni dalle censure, dispense, commutazioni, sanazioni, condoni ed altre grazie
    The Modus Operandi of the Apostolic Penitentiary in Granting Absolutions of Censures, Dispensations, Commutations, Sanations, Condonations and Other Graces
    Modus operandi Penitencjarii Apostolskiej w udzielaniu zwolnień z cenzur, dyspens, zamian, sanacji, umorzeń i innych łask
    Autorzy:
    Nykiel, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21375438.pdf
    Data publikacji:
    2023-12-01
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
    Tematy:
    Penitencjaria Apostolska
    forum wewnętrzne
    sakrament pokuty i pojednania
    absolucja
    dyspensa
    cenzura
    przestępstwo
    nieprawidłowość
    Apostolic Penitentiary
    internal forum
    sacrament of penance and reconciliation
    absolution
    dispensation
    censure
    irregularities
    Penitenzieria Apostolica
    foro interno
    sacramento della riconciliazione
    assoluzione
    dispensa
    censura
    irregolarità
    Opis:
    W niniejszym opracowaniu Autor przedstawia modus operandi Penitencjarii Apostolskiej, Trybunału Kurii Rzymskiej, mającego kompetencje we wszystkim tym, co dotyczy forum wewnętrznego i udzielania odpustów, jako wyrazu miłosierdzia Bożego. W tym celu, po krótkim scharakteryzowaniu pojęcia forum wewnętrznego, tzn. ukrytego obszaru osobistych, duchowych relacji między Miłosiernym Bogiem a wiernym, penitentem, przedstawione zostały kompetencje Penitencjarii Apostolskiej w świetle opublikowanej w ostatnim czasie konstytucji apostolskiej Praedicate Evangelium papieża Franciszka, i następnie koncentruje się szczególnie na sześciu przestępstwach zarezerwowanych Stolicy Apostolskiej oraz na tym, jak powinien się zachować spowiednik wobec penitenta, który zaciągnął karę ekskomuniki latae sententiae. Po omówieniu sposobu postępowania Penitencjarii Apostolskiej w zakresie zwalniania z kar kościelnych, stosowna uwaga została poświęcona udzielaniu dyspens od nieprawidłowości i innych łask, odsyłając, w razie potrzeby pogłębienia wiedzy na ten temat, do publikacji podanych w załączonej do tekstu bibliografii.
    This contribution seeks to present the modus operandi of the Apostolic Penitentiary, the Tribunal of the Roman Curia that is responsible for everything relating to the internal forum and the granting of indulgences. To do this, reference is made first of all to the notion of the internal forum so as to then illustrate the responsibilities attributed to the Apostolic Penitentiary by the recent apostolic constitution Praedicate Evangelium of Pope Francis. Attention is then paid in particular to the delicts reserved to the Holy See and the way a confessor should behave towards a penitent who has incurred excommunication. Lastly, a reference is also made to the other responsibilities of the Apostolic Penitentiary relating to dispensation from irregularities and the granting of other graces, with references to the works indicated in the bibliography provided for further reading.
    Il contributo intende presentare il modus operandi della Penitenzieria Apostolica, il Tribunale della Curia Romana competente su tutto quanto riguarda il foro interno e la concessione delle indulgenze. Per fare ciò, si richiamerà anzitutto la nozione di foro interno, per illustrare poi le competenze attribuite alla Penitenzieria dalla recente costituzione apostolica Praedicate Evangelium di Papa Francesco. Ci si soffermerà, in particolare, sui sei delitti riservati alla Santa Sede e sul modo di comportarsi del confessore di fronte a un penitente che è incorso nella scomunica. Infine, si farà un cenno anche alle altre competenze della Penitenzieria riguardo la dispensa dalle irregolarità e alla concessione di altre grazie, rimandando alle opere indicate nella bibliografia per ulteriori approfondimenti.
    Źródło:
    Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2023, 18, 20 (2); 181-202
    2719-3128
    2719-7336
    Pojawia się w:
    Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies