Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Freud" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Podwojone ciała i trauma. Figura sobowtóra w gatunku fantastyki naukowej
    Body Doubles and Trauma: The Figure of the Doppelgänger in the Science Fiction Genre
    Autorzy:
    Korczarowska, Natasza
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/38621426.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    trauma
    sobowtór
    Zygmunt Freud
    ekokrytyka
    Steven Soderbergh
    Baltasar Kormákur
    doppelganger
    Sigmund Freud
    ecocriticism
    Opis:
    Przedmiotem artykułu jest refleksja nad funkcją figury sobowtóra w kontekście traumy w gatunku fantastyki naukowej na przykładzie filmu Solaris (2002) Stevena Soderbergha i serialu Katla (2021) Baltasara Kormákura. Ich twórcy przeciwstawiają się tradycji literackiego gotyku, ugruntowanej przez kanoniczny esej Freuda Niesamowite i przywołanej przez René Girarda w koncepcji „potwornego sobowtóra”. Problematyka egzystencjalna i namysł nad cielesnym aspektem doświadczania inności sytuują omawiane filmy w paradygmacie ekokrytyki. Autorka podkreśla, że – w przeciwieństwie do wielu współczesnych utworów science fiction – nie koncentrują się one na relacji (podwojone) ciało – technologia, lecz (podwojone) ciało – natura. Natura wchodzi tu w bezpośrednią interakcję z człowiekiem, odpowiadając – za pośrednictwem zmaterializowanych ciał sobowtórów – na jego podświadome pragnienia związane z przeżytą traumą. Nieodłącznie w przypadku teorii traumy pojęcia z obszaru psychoanalizy freudowskiej pozwalają wydobyć konstruktywny aspekt konfrontacji z podwojonym ucieleśnionym Innym. 
    The article discusses the function of the figure of the double in the context of trauma in the science fiction genre, based on the example of the film Solaris (2002) by Steven Soderbergh and the series Katla (2021) by Baltasar Kormákur. Their creators strongly oppose the literary Gothic tradition as established by Freud’s canonical essay “The Uncanny” and evoked by René Girard in the concept of the “monstrous double.” Existential issues and reflection on the corporeal aspect of experiencing otherness place the discussed films in the paradigm of ecocriticism. The author emphasizes that, unlike many contemporary science-fiction works, they do not focus on the (doubled) body – technology relationship, but on the (doubled) body – nature relationship. Here, nature interacts directly with humans, responding – through the materialized bodies of doppelgängers – to their subconscious desires related to the trauma they have experienced. Concepts from the field of Freudian psychoanalysis inherent in trauma theory allow us to bring out the constructive aspect of confrontation with a doubled embodied Other.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2024, 126; 6-28
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stosunek Zbigniewa Herberta do psychoanalizy
    Zbigniew Herbert’s attitude towards psychoanalysis
    Autorzy:
    Butewicz, Walery
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1363428.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-13
    Wydawca:
    Uniwersytet Zielonogórski. Wydział Humanistyczny
    Tematy:
    Zbigniew Herbert
    Zygmunt Freud
    psychoanaliza
    psychologia głębi
    świadomość
    podświadomość
    Sigmund Freud
    psychoanalysis
    depth psychology
    consciousness
    unconsciousness
    Opis:
    Artykuł poświęcony jest stosunkowi Zbigniewa Herberta do psychoanalizy. Spuścizna polskiego poety cieszy się dużym zainteresowaniem wśród badaczy literatury, chociaż – o ile mi wiadomo – do tej pory nie powstał żaden artykuł, który analizowałby twórczość Herberta we wspomnianym kontekście. Dlatego ten szkic jest próbą wypełnienia tej luki, ale nie w sensie interpretacji poszczególnych utworów, lecz w sensie próby odpowiedzi na pytanie: dlaczego badacze pomijają psychoanalityczne wątki i nie korzystają z psychoanalitycznych narzędzi. Stosunek poety do psychoanalizy był ambiwalentny. Z jednej strony w wypowiedziach publicznych Herbert podkreślał swoją niechęć do Freuda i psychoanalizy. Z drugiej zaś – dużo wskazuje na to, że nie był całkowicie obojętny wobec tej tradycji intelektualnej, co zresztą odpowiada zasadzie poetyckiej praktyki Herberta; w jednym z wywiadów poeta określił ją jako: „zasadę podważalności własnych przekonań. Jest to zasada wewnętrznego dialogu i dialektycznego napięcia między racją głoszoną i racją, która temu zaprzecza”.
    This article analyses Zbigniew Herbert’s attitude towards psychoanalysis. The legacy of the Polish poet is prevalent among literary scholars. However, until now – as far as I know – no work has been written that would analyse Herbert’s work in the context of psychoanalysis. This sketch attempts to fill this gap, but not in the sense of interpreting individual works. It aims to answer the question: why researchers ignore psychoanalytical threads and do not use psychoanalytical tools. The poet’s attitude towards psychoanalysis was ambivalent. On the one hand, in public statements, Herbert emphasised his reluctance to Freud and psychoanalysis. On the other hand, a lot strongly indicates that he was not indifferent to this intellectual tradition, which, moreover, agrees with the main principle of Herbert’s poetic practice, escribed by the poet in one of the interviews: „The principle of your own opinions questionability. It is the principle of internal dialogue and dialectical tension between preached reason and reason that negates it”.
    Źródło:
    Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego; 2020, 6; 73-83
    2450-3584
    Pojawia się w:
    Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Skrzynie i kukła psa w Gepardzie Giuseppe Tomasiego di Lampedusy. O życiu pośród resztek słów i rzeczy
    Boxes and a Dog Dummy in The Leopard, by Giuseppe Tomasi di Lampedusa: On Life in the Midst of Remains of Words and Things
    Autorzy:
    Gielata, Ireneusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1203059.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-17
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Giuseppe Tomasi di Lampedusa
    Sigmund Freud
    wound
    slips of the tongue
    memory traces
    wit
    Zygmunt Freud
    rana
    błąd językowy
    resztki wspomnieniowe
    dowcip
    Opis:
    Artykuł stawia pytanie o znaczenie finałowej sceny Geparda Giuseppe Tomasiego di Lampedusy (grzebania przez Concettę szczątków psiej kukły) i w całości przedstawia analizę motywu skrzyń posagowych. Tropiąc Freudowskie anachronizmy w narracji powieści, autor dowodzi, że nieotwarte nigdy skrzynie są dla Concetty znakiem „zmumifikowanej” pamięci o erotycznym niespełnieniu. Zbutwiała w zamkniętych skrzyniach wyprawa posagowa stanowi zatem obraz „resztek wspomnieniowych” (Freud), które przez lata raniły niezamężną kobietę, zamieniając całe jej życie w „piekło wspomnień”.
    This article is an attempt to interpret the final scene of The Leopard by Giuseppe Tomasi di Lampedusa (in which Concetta buries the remains of a decomposing stuffed dog) and to present an analysis of the motif of hope chests. Tracing Freudian anachronisms in the novel’s narration, the author proves that Concetta’s never-opened hope chests are a sign of her “mummified” memories of erotic unfulfillment. The decayed dowry kept in the chests is an image of “memory traces” (Freud) which harm the unmarried woman, turning her life into a “hell of memories.”
    Źródło:
    Rana. Literatura, Doświadczenie, Tożsamość; 2020, 2; 1-17
    2719-5767
    Pojawia się w:
    Rana. Literatura, Doświadczenie, Tożsamość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Implikacje psychoanalizy Zygmunta Freuda dla teorii socjologicznych Jürgena Habermasa, Talcotta Parsonsa oraz socjologii psychoanalitycznej.
    The Implications of Sigmund Freuds Psychoanalytic Theory for the sociological theories of Jürgen Habermas, Talcott Parsons and psychoanalytic sociology.
    Autorzy:
    Dyba, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/441258.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Europejska im. ks. Józefa Tischnera
    Tematy:
    Zygmunt Freud
    Jürgen Habermas
    Talcott Parsons
    psychoanaliza
    socjologia psychoanalityczna
    teoria agresji
    działanie komunikacyjne
    Sigmund
    Freud
    Jürgen
    Habermas
    Talcott, Parsons
    psychoanalysis
    psychoanalytic sociology
    theory of aggression
    communicative action
    Opis:
    Artykuł, w oparciu o wybrane aspekty konkretnych teorii społecznych, zwięźle przedstawia trzy rodzaje wpływu myśli psychoanalitycznej Zygmunta Freuda na teorię socjologiczną. W pierwszej części pracy ukazane zostały wpływy psychoanalizy freudowskiej na sposób ujmowania dynamiki zjawisk oraz procesów społecznych na przykładzie niektórych komponentów teorii Jürgena Habermasa. Następnie pokazano rodzaj oddziaływania, polegający na zapożyczeniu pojęć i konstruktów teoretycznych opracowanych przez Freuda do analizy i opisu zjawisk społecznych. Do zilustrowania tego rodzaju oddziaływania posłużono się elementami myśli Talcotta Parsonsa. Artykuł zamyka syntetyczna analiza trzeciego rodzaju oddziaływania, przyjmującego formę samodzielnego paradygmatu, a przejawiającego się w ramach ukształtowania nowego sposobu myślenia o zjawiskach społecznych.
    This article concisely outlines three types of influence that Sigmund Freud's psychoanalytical thought has had on sociological theory, based on selected aspects of various social theories. In the first part of the paper the impact of Freudian psychoanalysis is shown with regards to describing the dynamics of social phenomena and processes, as illustrated by chosen components of Jürgen Habermas’ social theories. The next influence discussed consists of adopting concepts and theoretical constructs developed by Freud for the purpose of analyzing and describing social phenomena. The argument is exemplified by elements of Talcott Parsons’ social thought. The paper concludes with a synthetic analysis of the third type of influence, which manifests itself in the form of a separate paradigm, which can be observed as a completely new way of thinking about social phenomena.
    Źródło:
    Kultura i Polityka; 2009, 6; 120-132
    1899-4466
    Pojawia się w:
    Kultura i Polityka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pojęcie prawa u Freuda i Durkheima. Fakt społeczny, obiekt czy tabu?
    Autorzy:
    Katkowski, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2185950.pdf
    Data publikacji:
    2023-01-15
    Wydawca:
    Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
    Tematy:
    krytyczna teoria prawa
    psychoanaliza
    socjologia prawa
    historia idei
    Zygmunt Freud
    Emil Durkheim
    Opis:
    Zamiarem autora artykułu jest przedstawienie teoretycznoprawnych poglądów Zygmunta Freuda i Emila Durkheima oraz umiejscowienie ich w kontekście klasycznych tekstów z zakresu teorii polityczno-prawnych. Obaj myśliciele, raczej kojarzeni z socjologią czy psychologią niż z prawem, traktowali prawo jako jeden z najważniejszych punktów odniesienia w swoich koncepcjach społecznych. W obu wypadkach mamy do czynienia z traktowaniem ładu społecznego jako transcendentnego wobec empirycznej jednostki, a zarazem tworzonego przez społeczeństwo. Prawo jednocześnie ma utrudniać emancypację jednostki oraz umożliwiać jej realny wpływ na tworzenie struktur władzy. Jednocześnie, mimo licznych analiz poglądów teoretycznoprawnych tych myślicieli w europejskiej literaturze naukowej, jest to pierwsza tego typu analiza w języku polskim. Poza prezentacją poglądów Freuda i Durkheima, otwiera możliwości nie tylko ich umiejscowienia wśród teorii polityczno-prawnych, ale także wskazuje na perspektywy operacjonalizacji tych teorii – a także ich możliwych społecznych implikacji. W tym celu w poniższym artykule zostaje dokonane zestawienie ich teorii z tradycjami pozytywizmu prawniczego, reprezentowanego przez Hansa Kelsena i Herberta L.A. Harta – dwóch autorów, którzy byli inspirowani odpowiednio właśnie przez Freuda i Durkheima.
    Źródło:
    Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2023, 15, 1; 153-175
    2080-1084
    2450-7938
    Pojawia się w:
    Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Жест палача, или тело клейменное историей (Предел забвения Сергея Лебедева)
    The executioners gesture, i.e. body marked by the history (Oblivion by Sergei Lebedev)
    Gest kata, czyli ciało naznaczone historią (Granica zapomnienia Siergieja Lebiediewa)
    Autorzy:
    Zilborowicz, Bożena Zoja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20311700.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
    Tematy:
    Сергей Лебедев
    Зигмунд Фрейд
    Элиас Канетти
    палач
    память тела
    язык тела
    Siergiej Lebiediew
    Zygmunt Freud
    Elias Canetti
    kat
    pamięć ciała
    język ciała
    Sergei Lebedev
    Sigmund Freud
    executioner
    body memory
    body language
    Opis:
    The novel Oblivion (2010) by Sergei Lebedev (born in 1981) - the subject of our analysis - is one of the first literary examples of a new trend in a Russian memorial discourse, so far focused solely on commemorating the victims of the Stalinist regime and ignoring the figures of executioners in a complete silence. By breaking the social and cultural taboos, the writer creates a hero - a former torturer of the regime whose criminal nature is revealed through the practices of a bodily memory. The purpose of this article is to semantically analyse the executioner's body language (i.e., gestures, facial expressions, eyesight,silence). Lebedev's concentration on bodily and physiological aspects makes it possible to unmask a carefully hidden biography of the torturer.
    Powieść Granica zapomnienia (2010) Siergieja Lebiediewa (ur. 1981) – przedmiot naszej analizy – to jednen z pierwszych literackich przykładów nowego nurtu w rosyjskim dyskursie memorialnym, dotychczas koncentującym się wyłącznie na upamiętnieniu ofiar rezimu stalinowskiego i pomijającym całkowitym milczeniem postacie katów. Przełamując społeczno-kulturowe tabu pisarz kreuje bohatera – byłego oprawcę rezimu, którego zbrodnicza natura ujawnia się poprzez cielesne praktyki pamięci. Celem artykułu jest analiza semantyczna języka ciała kata (gesty, mimika, wzrok, milczenie). Koncentracja Lebiediewa na aspektach cielesno-fizjologicznych pozwala zdemaskować skrzętnie skrywaną biografię oprawcy.
    Роман Предел забвения (2010) Сергея Лебедева (р. 1981) – предмет нашего анализа – справедливо можно назвать одним из первых явлений, поспособствовавших открытию новых граней мемориального дискурса в России; доныне сфокусированного прежде всего на увековечении памяти жертв и одновременно полностью замалчивающего авторов насилия. Сделать бывшего начальника лагеря – и ему подобных, спрятавшихся под разными масками и личинами – видимым, значит материализовать его, наделить его тело личным языком, что и заложено в основу идеологической концепции романа.
    Źródło:
    Przegląd Rusycystyczny; 2022, 4; 114-133
    0137-298X
    Pojawia się w:
    Przegląd Rusycystyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    W brzuchu architekta Willa Leopolda Kindermanna
    In the Belly of the Architect – Leopold Kindermann’s Villa „Created Following the Act of Creation Proper”
    Autorzy:
    Sztwiertnia, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/14186720.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Akademia Nauk Stosowanych w Nowym Sączu
    Tematy:
    Willa Kindermanna
    architektura Łodzi
    secesja
    modernizm
    ornament
    Gustaw Landau-Gutenteger
    Adolf Loos
    antropozofia
    Rudolf Steiner
    Joseph Beuys
    Zygmunt Freud
    Kinermann’s Villa
    architecture of Łódź
    Secession
    modernism
    anthroposophia
    Sigmund Freud
    Opis:
    Tekst inspirowany jest projektem badawczo-artystycznym pn. „Tatort” zrealizowanym w 2021 r. w Miejskiej Galerii Sztuki w Łodzi. To próba zbadania, opisania i zdiagnozowania – za pomocą interdyscyplinarnych narzędzi – fenomenu Willi Kindermanna na mapie polskiej i europejskiej architektury secesyjnej. Bazując na różnorodnych źródłach i poszukiwaniach, tropi związki architektury Łodzi i Wiednia z początku XX w. z burzliwymi przemianami historycznymi oraz snuje refleksję nad konsekwencjami radykalnych przemian w architekturze okresu międzywojnia. Poszukując różnych, nieoczywistych czasem punktów odniesienia i zestawienia, przywołuje nieco zapomniane dziś, jednak wpływowe dla rozwoju cywilizacyjnego XX w. zjawiska i prądy kulturowe, takie jak antropozofia czy architektura organiczna. Bada również konsekwencje rewolucji modernistycznej zainicjowanej m.in. przez Adolfa Loosa i jego manifest „Ornament i zbrodnia” nakazujący całkowite zerwanie z ornamentem w kulturze. Zestawia wybrane, acz kluczowe dla zrozumienia istoty przemian światopoglądowych europejskiego społeczeństwa początku XX w. fakty społeczno-intelektualno artystyczne w celu ukazania nieredukowalnego piętna uwikłania idei i projektów nowoczesności w tworzenie systemów opresji, przemocy i kontroli. Proponuje ujęcie historycznego obiektu architektonicznego – Willi Kindermanna – jako tekstu dającego różnorodne perspektywy odczytania i możliwość, warstwa po warstwie, odkrywania ukrytych narracji o współczesności.
    This paper is inspired by the “Tatort” artistic-research project realized in 2021 in Municipal Art Gallery in Łódź. It is an attempt at researching and diagnosing Kindermann’s Villa on the map of Polish and European architecture through using cross-disciplinary tools. On the basis of various sources and research the author traces the relations between the architecture of Łódź and Vienna and the tumultuous historical transformations and weaves a reflection on consequences of radical changes in the architecture of the interwar period. Searching for various and unobvious points of reference and compilation the author invokes the cultural phenomena and trends which are now somewhat forgotten but which were influential for the civilizational development of the XX century such as anthroposophia and organic architecture. The author also researches consequences of the modernist revolution initiated by various artists including Adolf Loos and his manifest “Ornament and Crime” which dictates complete departure from ornamentation in culture. The author compiles selected social-intellectual-artistic facts crucial for understanding of the essence of changes in the outlook of the early XX century European society with the goal of demonstrating irreducible stigma of intertwining ideals and designs of modernity with establishing systems of oppression, violence and control. The author proposes approaching a historical architectural object – Kindermann’s Villa – as a text which presents various contexts for reading and discovering hidden narratives of modernity layer by layer.
    Źródło:
    Eruditio et Ars; 2022, 4, 1; 9-21
    2545-2363
    Pojawia się w:
    Eruditio et Ars
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ojciec twój bogiem winien być dla ciebie. Ślub Gombrowicza między Freudem a Girardem (i Szekspirem)
    The Theatre of Human Actions: Hamlet in the Mirror and as a Mirror of Two Anthropologies
    Autorzy:
    Zalewski, Cezary
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/559303.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Gdańskie Seminarium Duchowne
    Tematy:
    Zygmunt Freud
    René Girard
    kozioł ofiarny
    pragnienie mimetyczne w literaturze
    William Szekspir
    anthropology of experience
    interpretive anthropology
    mimetic anthropology
    theatrum mundi
    Shakespearean drama
    Opis:
    Artykuł jest mimetyczną interpretacją Ślubu Witolda Gombrowicza. Zastosowanie teorii René Girarda w funkcji metajęzyka pozwala na zauważenie częściowej dekonstrukcji, jakiej polski pisarz dokonuje względem koncepcji mordu pierwotnego (i buntu syna przeciwko ojcu) stworzonej przez Zygmunta Freuda. „Poprawka” Gombrowicza (zapożyczona od Szekspira) polega na prezentacji przekonania, zgodnie z którym rywalizacja (oraz jej efekt – morderstwo) jest specyficznym, naśladowczym modusem międzyludzkich relacji, a jej aspekt przedmiotowy (m.in. erotyczny) pozostaje kwestią drugorzędną.
    The article offers a discussion and comparative analysis of two interpretive approaches to Shakespeare’s Hamlet. Namely, Phyllis Gorfain’s approach, formulated with reference to interpretive anthropology (to a large degree inspired by Victor Turner’s anthropology of experience), and René Girard’s approach, formulated with reference to his concept of mimetic anthropology. Those two different readings of Shakespeare’s play as an expressive text (that is expressing the problems of our culture), bring also the question of how Hamlet as a reflexive text can provoke anthropological self‑consciousness, both in theory and practice. According to Gorfain, the main character’s cognitive situation proves paradigmatic above all to anthropologists’ self‑knowledge concerning maintaining the balance between experiencing and interpreting another culture, between reaching for truth about a given culture and falling into interpretive illusions. For Girard, the main character’s cognitive situation becomes first and foremost the mirror of contemporary culture, particularly with regard to the unresolved problem of violence and acting in revenge, or refraining from both. The thematic frame of the article is defined by the Shakespeare’s evocation of the theatrum mundi topos and a reflection on the functionalization of the topos in the description of culture through the prism of two anthropologies: interpretive and mimetic.
    Źródło:
    Studia Gdańskie; 2013, 32; 57-90
    0137-4338
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies