Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "the Shoah" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 31
Tytuł:
Poezja (wobec) Zagłady – ku nowym narracjom
Poetry and/of the Shoah – towards new narrations
Autorzy:
Jarzyna, Anita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699398.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Narracje o Zagładzie
poezja
Zagłada
poezja i Zagłada
Narrations of the Shoah
poetry
Shoah
poetry and the Shoah
Opis:
An introduction to the 5th issue of Narrations of the Shoah.
Wstęp do piątego numeru czasopisma "Narracje o Zagładzie".
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2019, 5; 7-20
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Details of the Shoah. The Holocaust in Polish children’s literature
Detale Zagłady. Holokaust w polskiej literaturze dla dzieci
Autorzy:
Kwiatkowska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27322519.pdf
Data publikacji:
2023-04-24
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
the Holocaust
children’s literature
synecdoche
illustration
postmemory
Zagłada
literatura dla dzieci
synekdocha
ilustracja
postpamięć
Opis:
Artykuł poświęcony jest roli detalu i powiązanych z nim chwytów artystycznych w ukazywaniu Zagłady w polskiej najnowszej literaturze dla dzieci. Obserwowanie detalu wymusza często zmianę perspektywy zarówno w sztukach plastycznych, jak i w literaturze. Koncentrowanie się na wyeksponowanych i znaczących szczegółach sprawia, że ogólna opowieść się rozmywa, a okrucieństwo historii ukazane zostaje poprzez luki w narracji. Detal staje się znakiem wydarzeń niedopowiedzianych i odsyła do pozatekstowej wiedzy czytelnika. Operowanie detalem umożliwia tez uruchomienie gry perspektyw, operowanie zbliżeniem i oddaleniem powiązanymi z przewartościowaniem opisywanych realiów. Główne zadanie literatury dla dzieci poświęconej Zagładzie to budowanie pamięci i postpamięci. Jest to możliwe dzięki oparciu się na detalach, wokół których narastają kolejne warstwy opowieści.
This article examines what role details and other similar artistic devices play in representing the Holocaust in contemporary Polish children’s literature. The focus on the detail often forces a shift in perspective, both in the fine arts and in literature. Focusing on prominent and meaningful details renders the story less direct, and the cruelty of history is revealed through gaps in the narrative. Details stand for the unsaid and refer the reader to extra-textual knowledge. Details also allow one to engage in a game of perspectives: by zooming in and out on specific scenes or events one, alternatively, renders them more or less important. Children’s books about the Holocaust are primarily meant to build memory and post-memory, and employ details to that end. Around and through details, the successive layers of stories may grow.
Źródło:
Forum Poetyki; 2022, 30; 98-111 (eng); 98-111 (pol)
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Popioły i zbliżenia. Materialność śladów Zagłady w fotografii
Ashes and Close-ups. Material Traces of the Shoah in Photography
Autorzy:
Chromik, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1181937.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
trauma
Zagłada
fotografia
Transkryptum
Holocaust
photography
Transcriptum
Opis:
Celem niniejszego tekstu jest ukazanie związku pomiędzy konkretyzacją pamięci o Holokauście i afektywnym oddziaływaniem fotografii oraz eksperymentalnych technik artystycznych wykorzystujących fotografię. Koncentracja na materialności doświadczenia fizycznych śladów Szoa, a także na strukturze i namacalności gestu artystycznego i materiałów użytych w procesie twórczym, może aktywować afektywny potencjał “czującego świadka” czy też “współświadka”, zarówno u artysty, jak i u widza. W tym celu uprzedmiotawiające spojrzenie musi zmienić się w spojrzenie, które dotyka i czuje. Przytoczone w artykule przykłady prac fotograficznych i malarskich uruchamiają ten rodzaj spojrzenia dzięki temu, że sięgają do dotykalnej fizyczności popiołów – zarówno jako figury i tropu, jak i materiału twórczego, a także konkretnego materialnego śladu, który może zostawić swój odcisk na kliszy fotograficznej: są to prace Elżbiety Janickiej z cyklu Miejsca nieparzyste i jedna z fotografii Wojciecha Wilczyka z cyklu Powiększenia. Naznaczając możliwość stworzenia analogii pomiędzy przepracowywaniem traumy w procesie twórczym a inkorporacją popiołów w niefalliczny porządek tworzenia znaczenia, artykuł odnosi się również do stworzonego przez Brachę L. Ettinger pojęcia Transkryptum, zarówno jako teoretycznego konceptu jak i praktyki artystycznej.
The text aims to draw a link between the concretization of the memory of the Holocaust and the affective effect of photography and experimental artistic techniques employing photography. The main argument is that focusing on the materiality of experiencing the physical traces of Shoah, as well as the structure and tangibility of the artistic gesture and materials used in the artistic process, can activate the affective potential of a “feeling witness” or “wit(h)ness” in both the artist and the spectator. To do that, it is necessary to transform the objectifying gaze into a look that touches and feels. The article analyses examples of artistic / photographic works that seek to mobilise this kind of look by reaching for the concrete tactility of ashes – both as a figure, as artistic material and as physical presence that can leave its imprint on the photographic film: Elżbieta Janicka’s series Miejsca nieparzyste / The Odd Places, and a photograph from Wojciech Wilczyk’s series Powiększenia / Blow-ups. Theorising the possibility of making an analogy between the process of working through the traumatic event in an act of artistic creativity and incorporating the ashes into a non-phallic order of signification, the text also refers to Bracha L. Ettinger’s notion of Transcriptum both in her theoretical elaboration of the term and her art.
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2020, 41; 81-96
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cicho o Szoa. Tropy pamięci w wierszach Piotra Sommera
Silence about the Shoah. Tropes of Memory in Piotr Sommer’s Poetry
Autorzy:
Goczał, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699564.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Piotr Sommer
Zagłada
trauma
postpamięć
tropy pamięci
Holocaust
postmemory
tropes of memory
Opis:
The article is devoted to sui generis tropology of memory of the Shoah that can be discovered in Piotr Sommer’s poetry. In the works by the author of Pamiątki po nas, such memory is coded by means of discrete literary devices, but it seems to be an important source of experience written down in the texts. The author endeavours to construct a dynamic, internally varied model of the Sommerian “memorial poem”; her arguments are supported with notions taken from the theories of memory and its representation influential in contemporary humanities.
Artykuł poświęcony jest swoistej tropologii pamięci o Zagładzie, jaką odkryć można w poetyce Piotra Sommera. W twórczości autora Pamiątek po nas pamięć ta kodowana jest za pomocą dyskretnych zabiegów literackich, ale zdaje się stanowić ważne źródło zapisanego w tekstach doświadczenia. Autorka próbuje skonstruować dynamiczny, wewnętrznie zróżnicowany model Sommerowskiego „wiersza memorialnego”, precyzując wywód pojęciami zaczerpniętymi z istotnych dla współczesnej humanistyki teorii pamięci i jej reprezentacji.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2018, 4; 325-348
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Powinności badaczek i badaczy poezji Holokaustu wiążą się z zadaniami poezji w ogóle”. Z Profesor Bożeną Shallcross o poezji i Zagładzie rozmawia Anita Jarzyna
"The Tasks of Holocaust Poetry Scholars Are Related to the Task of Poetry Itself". On Poetry and the Shoah. Professor Bożena Shallcross in Conversation with Anita Jarzyna
Autorzy:
Shallcross, Bożena
Jarzyna, Anita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699400.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
poezja
Zagłada
poezja i Zagłada
poezja o Zagładzie
Holokaust
poetry
Shoah
poetry and the Shoah
Holocaust poetry
Holocaust
Opis:
A conversation with Professor Bożena Shallcross on poetry and/of the Shoah.
Rozmowa z Profesor Bożeną Shallcross na temat poezji (i) Zagłady.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2019, 5; 23-43
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pisanie zagłady w literaturze węgierskiej po 1989 roku. Casus Mihálya Kornisa "Podanie"
The Writing of The Shoah in Hungarian Literature After 1989. The Case of Mihály Kornis (Application)
Autorzy:
Piotrowiak-Junkiert, Kinga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182312.pdf
Data publikacji:
2014-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Hungarian literature after 1989
Mihály Kornis
genocide
Jewish literature in Hungar
literatura węgierska po 1989
Zagłada
literatura żydowska na Węgrzech
Opis:
W pierwszej części artykułu autorka prezentuje kilka kluczowych wydarzeń w obrębie węgierskiej kultury i polityki, mających związek z sytuacją Żydów po przełomie w 1989 roku. Przedmiotem rozważań jest nowela pt. Podanie Mihálya Kornisa z tomu Végre élsz (Nareszcie żyjesz). Pisarz należy do grupy aktywnych twórców żydowskich, ktorzy stworzyli kanon literatury węgierskiej. Kornis, świadomy sytuacji i kondycji pisarstwa poświęconego sytuacji Żydów i ich historii na Węgrzech, łamie gatunkowe i estetyczne tabu – tworzy ironiczną nowelę, przełamującą stereotyp pisania o Shoah. Dzięki konceptowi detabuizacji udaje mu się stworzyć unikatowe, oryginalne świadectwo żydowskiego losu.
In the first part of the article the author presents a few crucial cultural and political events, which have an association with the situation of Jews after the breakthrough of 1989. The subject of the article is the story entitled Application by Mihály Kornis from his book You live at last (Végre élsz). The writer belongs to the active Jewish authors. They have created a new canon of Hungarian literature. Kornis, who was aware of the situation and condition of Jews and their history in Hungary, breaks specific stereotypes of typical writing about Shoah. As a result of the De-Tabooisation concept he successfully creates a unique and original testimony of Jews’ fate.
Źródło:
Porównania; 2014, 14; 83-98
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fiołek, stary dąb i Zagłada. Język symboliczny Ihr Zuschauenden Nelly Sachs
A Violet, an Old Oak, and the Shoah. Nelly Sachs’s “Ihr Zuschauenden” and Symbolic Language
Autorzy:
Krupa, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699388.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
poezja niemiecka
Nelly Sachs
Zagłada
świadkowie Holokaustu
język poetycki
German poetry
Holocaust
bystanders
poetic language
Opis:
This text is devoted to Nelly Sachs’s “Ihr Zuschauenden,” published in a volume entitled In den Wohnungen des Todes (1947). Beginning with a comparative reading of English and Polish translations (including those by Zbigniew Herbert and Ryszard Krynicki), this article distances itself from the frequently used category of a witness, understood as a passive observer of the Holocaust, and proposes to focus on the complex figure of the spectator of the Shoah. Furthermore, the symbolic language (Fromm) of Sachs’s poem is analysed as well, as the article describes its connections with Judaism and German culture. The figures of a turtle, a well, and – more importantly – a violet and an oak seem to allude not only to romanticism, but also to Shakespearean tropes. Significantly, an oak might also symbolise the German genesis. Such links paradoxically merge the sense of childhood nostalgia (“a lullaby”) and German natural landscape (“a violet,” “an oak”) with irretrievable loss caused by the Shoah. The last part of the article is dedicated to the reception of Sachs’s works, which, unnoticed at first, turned out to be the paragon of the Holocaust literature in the 1960, and then were appropriated and reduced to a school canon by the German culture she problematised so well in her works.
Tekst poświęcony został analizie utworu Nelly Sachs pt. Wy, widzowie z tomu In den Wohnungen des Todes (1947). Wychodząc od analizy porównawczej dostępnych nam tłumaczeń wiersza (anglojęzycznych oraz polskich, autorstwa Zbigniewa Herberta i Ryszarda Krynickiego), autor artykułu przechodzi do węzłowej kategorii widza Zagłady, którego rozumie aktywnie, nie jak przyjmuje się najczęściej, czyli używając kategorii świadka Holokaustu – biernego obserwatora. W dalszej części badacz podejmuje próbę interpretacji języka symbolicznego (Fromm) utworu Sachs, zauważając, że posługuje się nim ona w całej twórczości, czerpiąc przy tym szeroko z judaizmu, przede wszystkim zaś z kultury niemieckiej. Czysto romantyczną lub nawet wcześniejszą, szekspirowską proweniencję mają motywy turkawki, studni, a zwłaszcza fiołka i dębu. Ten ostatni odwołuje się przy tym najprawdopodobniej do germańskiej genezy. Wszystko to tworzy paradoksalne połączenie tęsknoty za czasami dzieciństwa („kołysanki”) i niemiecką przyrodą („fiołek”, „dąb”) z nieodwracalną stratą spowodowaną Zagładą. Ostatnia część szkicu została poświęcona krótkiemu omówieniu recepcji poezji Sachs, która – początkowo niedostrzegana – w latach 60. stała się swoistą „zakładową maskotką”, by w końcu zostać zawłaszczoną i sprowadzoną do szkolnej interpretacji przez kulturę niemiecką, którą w swej poezji problematyzowała.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2019, 5; 98-125
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fiołek, stary dąb i Zagłada. Język symboliczny Ihr Zuschauenden Nelly Sachs
A Violet, an Old Oak, and the Shoah. Nelly Sachs’s “Ihr Zuschauenden” and Symbolic Language
Autorzy:
Krupa, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699408.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
poezja niemiecka
Nelly Sachs
Zagłada
świadkowie Holokaustu
język poetycki
German poetry
Holocaust
bystanders
poetic language
Opis:
This text is devoted to Nelly Sachs’s “Ihr Zuschauenden,” published in a volume entitled In den Wohnungen des Todes (1947). Beginning with a comparative reading of English and Polish translations (including those by Zbigniew Herbert and Ryszard Krynicki), this article distances itself from the frequently used category of a witness, understood as a passive observer of the Holocaust, and proposes to focus on the complex figure of the spectator of the Shoah. Furthermore, the symbolic language (Fromm) of Sachs’s poem is analysed as well, as the article describes its connections with Judaism and German culture. The figures of a turtle, a well, and – more importantly – a violet and an oak seem to allude not only to romanticism, but also to Shakespearean tropes. Significantly, an oak might also symbolise the German genesis. Such links paradoxically merge the sense of childhood nostalgia (“a lullaby”) and German natural landscape (“a violet,” “an oak”) with irretrievable loss caused by the Shoah. The last part of the article is dedicated to the reception of Sachs’s works, which, unnoticed at first, turned out to be the paragon of the Holocaust literature in the 1960, and then were appropriated and reduced to a school canon by the German culture she problematised so well in her works.
Tekst poświęcony został analizie utworu Nelly Sachs pt. Wy, widzowie z tomu In den Wohnungen des Todes (1947). Wychodząc od analizy porównawczej dostępnych nam tłumaczeń wiersza (anglojęzycznych oraz polskich, autorstwa Zbigniewa Herberta i Ryszarda Krynickiego), autor artykułu przechodzi do węzłowej kategorii widza Zagłady, którego rozumie aktywnie, nie jak przyjmuje się najczęściej, czyli używając kategorii świadka Holokaustu – biernego obserwatora. W dalszej części badacz podejmuje próbę interpretacji języka symbolicznego (Fromm) utworu Sachs, zauważając, że posługuje się nim ona w całej twórczości, czerpiąc przy tym szeroko z judaizmu, przede wszystkim zaś z kultury niemieckiej. Czysto romantyczną lub nawet wcześniejszą, szekspirowską proweniencję mają motywy turkawki, studni, a zwłaszcza fiołka i dębu. Ten ostatni odwołuje się przy tym najprawdopodobniej do germańskiej genezy. Wszystko to tworzy paradoksalne połączenie tęsknoty za czasami dzieciństwa („kołysanki”) i niemiecką przyrodą („fiołek”, „dąb”) z nieodwracalną stratą spowodowaną Zagładą. Ostatnia część szkicu została poświęcona krótkiemu omówieniu recepcji poezji Sachs, która – początkowo niedostrzegana – w latach 60. stała się swoistą „zakładową maskotką”, by w końcu zostać zawłaszczoną i sprowadzoną do szkolnej interpretacji przez kulturę niemiecką, którą w swej poezji problematyzowała.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2019, 5; 98-125
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Solitary Man in the Space of Genocide
Samotny mężczyzna w przestrzeni ludobójstwa
Autorzy:
Tomczok, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699746.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
ludobójstwa
turystyka historyczna
Zagłada
polityka historyczna
esej
reportaż
geopoetyka
genocide
historical tourism
the Shoah
the Holocaust
historical politics
essay
reportage
geopoetics
Opis:
W artykule omawiam pojawiającą się we współczesnych narracjach o ludobójstwie strukturę narracyjną opartą na wyraźnej obecności pierwszoosobowego narratora, najczęściej męskiego, opisującego swoje przeżycia i przemyślenia w czasie podróży do miejsc masowych zbrodni. Odwołuję się do badań nad powiązaniem przestrzeni i pamięci, geokrytyki, dzięki czemu rozróżniam kilka poziomów analizowanych tekstów zmierzających w stronę metafizycznych uogólnień o charakterze nihilistycznym lub patriotycznym. Zaproponowane kategorie analityczne wykorzystuję w badaniu fragmentów eseistyki Dawida Szkoły i Przemysława Dakowicza. 
In this essay, I discuss a particular narrative structure manifest in contemporary genocide narratives, a structure based on a distinctive presence of a first-person – usually male – narrator, who describes his experiences and reflections born in the course of his peregrinations to sites of mass extermination. Rooting my research in geocriticism, I explore ties between spaceand memory, which allows me to distinguish several levels of analyzed texts, tending towards metaphysical generalizations of nihilistic or patriotic nature. I apply the said analytical categories to my study of selected passages of Dawid Szkoła’s and Przemysław Dakowicz’s respective essays.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2020, 6; 213-233
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miejsce urodzenia po Zagładzie w poezji Rejzl Żychlińskiej – w stronę innego projektu tożsamościowego
Birthplace after the Shoah in Rajzel Żychlińsky’s Poetry – Towards a Different Project of Identity
Autorzy:
Koprowska, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699392.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
miejsce urodzenia
tożsamość
jidysz
Rejzl Żychlińska
Zagłada
birthplace
identity
Yiddish
Rajzel Żychlińsky
Holocaust
Opis:
This article aims at exploring how the experience of the Shoah reorients a Jewish birthplace with regard to its symbolic and signifying potential, and, thereafter, conceptualises its impact on the identity. Precisely, this text attempts to describe and define the specificity of a birthplace after the Shoah, relying on Rajzel Żychlińsky’s poetry, still a marginal author writing in Yiddish. As it is shown, birthplaces depend on the duality which resurfaces at the precise moment of a homecoming: they are both spectral and real; this last fact is analysed in the text along with the project of dispersed identity, which the aforementioned binary inaugurates.
Celem artykułu jest zbadanie, w jaki sposób pod wpływem doświadczenia Zagłady dokonuje się reorientacja symbolicznego i znaczeniowego wymiaru żydowskiego miejsca urodzenia, a następnie konceptualizacja jego tożsamościowego potencjału. Próba opisania i zdefiniowania specyfiki żydowskiego miejsca urodzenia po Zagładzie zostaje tu przeprowadzona na podstawie poezji Rejzl Żychlińskiej, wciąż mało znanej pisarki tworzącej w języku jidysz. Autorka analizuje podwójność miejsca urodzenia – jego fantomowość i realność – która ujawnia się w momencie powrotu, a także wynikający z niej projekt tożsamości rozproszonej.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2019, 5; 66-84
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miejsce urodzenia po Zagładzie w poezji Rejzl Żychlińskiej – w stronę innego projektu tożsamościowego
Birthplace after the Shoah in Rajzel Żychlińsky’s Poetry – Towards a Different Project of Identity
Autorzy:
Koprowska, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699404.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
miejsce urodzenia
tożsamość
jidysz
Rejzl Żychlińska
Zagłada
birthplace
identity
Yiddish
Rajzel Żychlińsky
Holocaust
Opis:
This article aims at exploring how the experience of the Shoah reorients a Jewish birthplace with regard to its symbolic and signifying potential, and, thereafter, conceptualises its impact on the identity. Precisely, this text attempts to describe and define the specificity of a birthplace after the Shoah, relying on Rajzel Żychlińsky’s poetry, still a marginal author writing in Yiddish. As it is shown, birthplaces depend on the duality which resurfaces at the precise moment of a homecoming: they are both spectral and real; this last fact is analysed in the text along with the project of dispersed identity, which the aforementioned binary inaugurates.
Celem artykułu jest zbadanie, w jaki sposób pod wpływem doświadczenia Zagłady dokonuje się reorientacja symbolicznego i znaczeniowego wymiaru żydowskiego miejsca urodzenia, a następnie konceptualizacja jego tożsamościowego potencjału. Próba opisania i zdefiniowania specyfiki żydowskiego miejsca urodzenia po Zagładzie zostaje tu przeprowadzona na podstawie poezji Rejzl Żychlińskiej, wciąż mało znanej pisarki tworzącej w języku jidysz. Autorka analizuje podwójność miejsca urodzenia – jego fantomowość i realność – która ujawnia się w momencie powrotu, a także wynikający z niej projekt tożsamości rozproszonej.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2019, 5; 66-84
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powrót na planetę Auschwitz. Zemdlenie Yehiela Dinura jako kluczowy moment w tworzeniu pamięci o Zagładzie
Return to the Planet of Auschwitz. Yehiel De‑ Nur’s Collapse as the Key Moment in Creating the Memory of the Shoah
Autorzy:
Herczyńska, Sara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699574.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
proces Eichmanna
Yehiel Dinur
Hannah Arendt
omdlenie
performans
Zagłada
Izrael
the Eichmann trial
Yehiel De-Nur
fainting
performance
Holocaust
Israel
Opis:
Yehiel De‑Nur’s collapse was one of the most significant moments during the Eichmann trial. A Holocaust survivor and a writer, De‑Nur was a witness at the trial. The article is an attempt at investigating his fainting on recordings and in accounts of the trial and at interpreting it in the performative and visual context.
Omdlenie Yehiela Dinura było jednym z najistotniejszych momentów podczas procesu Adolfa Eichmanna. Dinur był ocalałym z Zagłady, pisarzem, a w ramach procesu pełnił funkcję świadka. Artykuł jest próbą prześledzenia jego omdlenia w nagraniach i relacjach z procesu, a także zinterpretowania go w kontekście performatywnym i wizualnym.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2018, 4; 269-279
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Gift of Biography
Dar biografii
Autorzy:
Stoessinger, Caroline
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097165.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
(auto)biografia
przyjaźń
relacja emocjonalna
pamięć
muzyka
Zagłada
obóz koncentracyjny Theresienstadt
nadzieja
Ethel Person
Alice Herz-Sommer
life-writing
friendship
emotional rapport
memory
music
the Shoah
Theresienstadt Concentration Camp
hope
Opis:
In her multifaceted, polyphonic essay “The Gift of Biography,” Caroline Stoessinger offers her reader an intimate insight into the emotional substratum of the ineffable bond between the biographer and her subject. The rapport, whose complex texture involves compassion, respect, and attentiveness, unwittingly manifests itself to the reader as the sine qua non condition of an authentic dialogue soon after he or she accepts Stoessinger’s invitation to join her in retracing the history of her friendship with Alice Herz-Sommer, the heroine of her internationally acclaimed book A Century of Wisdom. In the process of the shared recollection, the emotional horizons of the autobiographer and the reader fuse, allowing the latter to sense that the (auto)biography to which she or he has been made privy, has been gifted to them by the author, who has, imperceptibly, become a dear friend. Two selves sharing their inner lives – Herz-Sommer and Stoessinger, Stoessinger and the reader – share the space of authenticity, in which the hope that reverberates through the genius of Beethoven pierces the darkest of nights.
W swym wieloaspektowym, polifonicznym, ale jednoznacznie autobiograficznym eseju “Dar biografii” Caroline Stoessinger oferuje czytelnikowi osobisty wgląd w subtelności emocjonalnego podłoża niewyrażalnej słowami więzi między biografką a jej bohaterką. Ta symfoniczna więć, której złożona struktura obejmuje współczucie, szacunek i uważność, bezwiednie objawia się czytelnikowi jako warunek sine qua non autentycznego dialogu kiedy tylko przyjmie zaproszenie Stoessinger, towarzyszyć jej w podróży przez historię jej przyjaźni z Alice Herz-Sommer, bohaterką tłumaczonej na wiele języków książki autorki pod tytułem Wiek mądrości. W procesie wspólnego wspominania horyzonty emocjonalne (auto)biografki i czytelnika stapiają się, pozwalając mu wyczuć, że (auto)biografia, w jaką został wtajemniczony, została mu ofiarowana w darze przez autorkę, która – niepostrzeżenie – stała się mu bliską przyjaciółką. Dwie jaźni dzielące swoje wewnętrzne życie – Herz-Sommer i Stoessinger, Stoessinger i czytelnik – dzielą przestrzeń autentyczności, w której nadzieja rozbrzmiewa w sonatach Beethovena, przeszywając nawet najciemniejszy mrok.
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2021, 43; 99-110
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Surrealna Zagłada. Wokół Egy halott álmaiból Stefánii Mándy. Perspektywa genderowa w węgierskiej poezji o Zagładzie
The Surreal Shoah. On Stefánia Mándy’s “Egy halott álmaiból” (“From the Dreams of the Dead Woman”). Gender Studies and the Hungarian Poetry on the Holocaust
Autorzy:
Piotrowiak-Junkiert, Kinga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699390.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
literatura kobieca
poezja węgierska
Stefánia Mandy
surrealizm
Zagłada
women's literature
Hungarian poetry
surrealism
Holocaust
Opis:
This article is devoted to Stefánia Mándy’s “Egy halott álmaiból” (“From the Dreams of the Dead Woman”), a text that has met little attention so far. Facing the experience of the Shoah, the Hungarian author presents a poem that consists of both poetic and narrative fragments. In search of a language capable of telling or describing her own experiences adequately, Mándy decides to apply surrealism to her memories of a camp, contributing to the unique work that departs from the literary decorum.
Artykuł jest poświęcony mało znanemu tekstowi Egy halott álmaiból („Ze snów umarłej”) Stefánii Mándy. Węgierska autorka zmierzyła się z doświadczeniem Zagłady, tworząc utwór zbudowany z fragmentów poetyckich i prozatorskich. Poszukując odpowiedniego języka do opowiedzenia/opisania własnych przeżyć, zdecydowała się przedstawić wspomnienia obozowe w estetyce surrealnej, a tym samym stworzyła unikatowe dzieło przełamujące ramy literackiego decorum.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2019, 5; 126-148
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Surrealna Zagłada. Wokół Egy halott álmaiból Stefánii Mándy. Perspektywa genderowa w węgierskiej poezji o Zagładzie
The Surreal Shoah. On Stefánia Mándy’s “Egy halott álmaiból” (“From the Dreams of the Dead Woman”). Gender Studies and the Hungarian Poetry on the Holocaust
Autorzy:
Piotrowiak-Junkiert, Kinga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699410.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
literatura kobieca
poezja węgierska
Stefánia Mandy
surrealizm
Zagłada
women's literature
Hungarian poetry
surrealism
Holocaust
Opis:
This article is devoted to Stefánia Mándy’s “Egy halott álmaiból” (“From the Dreams of the Dead Woman”), a text that has met little attention so far. Facing the experience of the Shoah, the Hungarian author presents a poem that consists of both poetic and narrative fragments. In search of a language capable of telling or describing her own experiences adequately, Mándy decides to apply surrealism to her memories of a camp, contributing to the unique work that departs from the literary decorum.
Artykuł jest poświęcony mało znanemu tekstowi Egy halott álmaiból („Ze snów umarłej”) Stefánii Mándy. Węgierska autorka zmierzyła się z doświadczeniem Zagłady, tworząc utwór zbudowany z fragmentów poetyckich i prozatorskich. Poszukując odpowiedniego języka do opowiedzenia/opisania własnych przeżyć, zdecydowała się przedstawić wspomnienia obozowe w estetyce surrealnej, a tym samym stworzyła unikatowe dzieło przełamujące ramy literackiego decorum.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2019, 5; 126-148
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 31

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies