Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Young, A. P." wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
The Influence of Reducing Temperature on Changing Young’s Modulus and the Coefficient of Friction of Selected Sliding Polymers
Wpływ obniżania temperatury na zmianę modułu Younga oraz współczynnika tarcia wybranych materiałów polimerowych
Autorzy:
Ptak, A.
Kowalewski, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/188137.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
polymers
Young's modulus
friction coefficient
low temperature
tribology
polimery
moduł Younga
współczynnik tarcia
niska temperatura
tribologia
Opis:
For the polymeric materials, changing of the temperature causes changes in mechanical and tribological properties of sliding pairs. The goal of the present study was to determine the change in Young's modulus and kinetic friction coefficient depending of the temperature. Three thermoplastic polymers, PA6, PET and PEEK, were tested. These materials cooperated in sliding motion with a C45 construction steel disc. As part of the experiment, the Young's modulus tests (by 3-point bending method) and kinetic friction coefficient studies (using pin-on-disc stand) were carried out. The temperature range of mechanical and tribological tests was determined at T = –50°C±20°C. Comparing the results of mechanical and tribological properties, there is a tendency to decrease the coefficient of friction as the Young's modulus increases while reducing the working temperature.
Zmiany temperatury w przypadku materiałów polimerowych są przyczyną zmian własności materiału, a co za tym idzie i właściwości tribologicznych par ślizgowych. Tematem podjętym w niniejszym artykule jest określenie zmiany modułu Younga oraz współczynnika tarcia kinetycznego materiałów polimerowych współpracujących ślizgowo ze stalą w zależności od temperatury. Do badań wykorzystano polimery termoplastyczne: PA6, PET oraz PEEK, które współpracowały ślizgowo ze stalą konstrukcyjną C45. W ramach eksperymentu zostały przeprowadzone badania modułu Younga (3-punktową metodą zginania) oraz badania współczynnika tarcia kinetycznego (wykorzystując stanowisko typu pin-on-disc). Zakres temperatury badań mechanicznych i tribologicznych określony został na poziomie T = –50°C±20°C. Porównując wyniki badań własności mechanicznych z właściwościami tribologicznymi, można zauważyć tendencję do zmniejszenia wartości współczynnika tarcia wraz ze wzrostem modułu Younga podczas obniżania temperatury otoczenia.
Źródło:
Tribologia; 2018, 279, 3; 107-111
0208-7774
Pojawia się w:
Tribologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mechanical properties of Si3N4 – graphene composites sintered by SPS method
Autorzy:
Klimczyk, P.
Jaworska, L.
Cygan, S.
Morgiel, J.
Major, Ł.
Olszyna, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/391862.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Odlewnictwa
Tematy:
silicon nitride
graphene
Young's modulus
hardness
friction coefficient
wear rate
Opis:
Silicon nitride powder with a small addition of magnesium oxide and yttria stabilized tetragonal zirconia fine particles was used as a starting material. Multilayer graphene nanoplatelets were used as filler for silicon nitride based composites. Graphene content in the mixtures was 0‒2 wt. %. The composites were obtained by the Spark Plasma Sintering method at 1650°C under 35 MPa of uniaxial pressure. Separation of the agglomerated graphene platelets in the matrix was observed for these materials. Insufficient dispersity of graphene slightly decreased the mechanical properties of Si3N4 ceramics. The SEM and TEM microstructural analysis of sintered materials show that the applied pressure during the sintering process leads to the orientation of the graphene phase and in consequence causes anisotropy of properties. The differences of friction coefficients were examined with the Ball-on-Disc method for the two directions (parallel and perpendicular to the pressing axis). Also the specific wear rate of the ball for the direction parallel to pressing axis differ significantly in comparison to the wear for the direction perpendicular to the pressing direction.
Źródło:
Prace Instytutu Odlewnictwa; 2017, 57, 4; 235-239
1899-2439
Pojawia się w:
Prace Instytutu Odlewnictwa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Giant Young’S Modulus Variations in Ultrafine-Grained Copper Caused by Texture Changes at Post-Spd Heat Treatment
Gigantyczne zmiany modułu Younga w ultra drobnoziarnistej miedzi spowodowane przez zmiany tekstury w trakcie obróbki cieplnej po SPD
Autorzy:
Pal-Val, P.
Pal-Val, L.
Natsik, V.
Davydenko, A.
Rybalko, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/353526.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
elastic properties
Young's modulus
severe plastic deformation
crystallographic texture
właściwości plastyczne
moduł Younga
silne odkształcenie plastyczne
tekstura krystalograficzna
Opis:
The effect of annealing on dynamic Young’s modulus, E, of ultrafine-grained (UFG) copper obtained by combined severe plastic deformation (SPD) is investigated. It is established that Young’s modulus in the SPD-prepared samples exceeds that in the coarse-grained fully annealed (CGFA) samples by 10 to 20 %. Isothermal annealing at elevated temperatures between 90 and 630°С leads to a sharp decrease of Young’s modulus for annealing temperatures above 210°С. After annealing at 410°С, the value of E reaches its minimal value that is 35 % lower than E in CGFA samples (total change in E is about 47 % of the initial value). Further annealing at higher temperatures leads to an increase in Young’s modulus. It is shown, that the unusual behavior of Young’s modulus is caused by formation of the <111> axial texture in the SPD-treated samples which then is replaced by the <001> texture during the post-SPD heat treatment.
Zbadano wpływ wyżarzania na dynamiczny moduł Younga (E), w ultra drobnoziarnistej miedzi (UFG) otrzymanej przez złożone intensywne odkształcenie plastyczne (SPD). Stwierdzono, że wartość modułu Younga próbek przygotowanych przez SPD przekracza tą w gruboziarnistych w pełni wyżarzonych próbkach (CGFA) o 10 do 20%. Izotermiczne wyżarzanie w podwyższonej temperaturze pomiędzy 90 i 630°С prowadzi do gwałtownego spadku modułu Younga dla temperatury wyżarzania powyżej 210°С. Po wyżarzaniu w 410°C, E osiąga minimalną wartość, która jest o 35% niższa niż wartość E w próbkach CGFA (całkowita zmiana E wynosi około 47% wartości początkowej). Dalsze wyżarzanie w wyższych temperaturach prowadzi do zwiększenia modułu Younga. Pokazano, że to niezwykłe zachowanie modułu Younga jest spowodowane tworzeniem osiowej tekstury <111> w próbkach poddanych SPD, która następnie zastępowana jest teksturą <001> podczas obróbki cieplnej po SPD.
Źródło:
Archives of Metallurgy and Materials; 2015, 60, 4; 3073-3076
1733-3490
Pojawia się w:
Archives of Metallurgy and Materials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mechanical characterization of millimetric agarose spheres using a resonant technique
Autorzy:
Yescas, J.
Mandal, P.
Sinha, J.
Snook, R.
Hawkes, J.
Moreno Garibaldi, P.
Carrera-Espinoza, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38597605.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Instytut Podstawowych Problemów Techniki PAN
Tematy:
agarose spheres
resonance experiment
bulk mechanical properties
tissue engineering
Young's modulus
3D scaffolds
Opis:
This paper presents a methodology for the mechanical characterization of agarose millimetric spheres using resonant principles. Detection of the modes of vibration was conducted using a low-cost experimental setup based on an electret microphone adapted with a thin latex elastic membrane for the sensing stage and a piezoelectric actuator driven by a conventional transformer for the excitation stage. The identification of vibration modes is supported through an ANSYS Finite Element model of the experimental setup. Experimental and numerical results demonstrate that two modes of vibration, known as Quadrupole and Octupole, appear in the amplitude spectrum and can be used to obtain stiffness values for the samples. Following this approach, Young’s modulus of 209 ± 19.80, 338 ± 35.30 and 646 ± 109 kPa for 2%, 3% and 4% agarose millimetric spheres were calculated.
Źródło:
Archives of Mechanics; 2020, 72, 3; 217-233
0373-2029
Pojawia się w:
Archives of Mechanics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ modyfikacji radiacyjnej i termicznej na właściwości funkcjonalne polietylenu
The influence of radiation and thermal modification on the functional properties of GUR 1050 polyethylene
Autorzy:
Maszybrocka, J.
Cybo, J.
Barylski, A.
Czaja, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/189949.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
polietylen UHMW
modyfikacja radiacyjna
obróbka termiczna
twardość
moduł sprężystości
zużycie liniowe
UHMW polyethylene
radiation modification
thermal treatment
Young's modulus
hardness
linear wear
Opis:
W pracy przedstawiono metodę poprawy trwałości eksploatacyjnej UHMWPE przy jednoczesnym zapewnieniu wysokiej odporności oksydacyjnej polimeru. Materiał wyjściowy GUR 1050 (Poli Hi Solidur Medi TECH) został poddany sekwencyjnemu procesowi, który składał się z etapu modyfikacji radiacyjnej oraz obróbki termicznej. Ocenę skuteczności zastosowanej metody przeprowadzono za pomocą badań mikromechanicznych oraz testów tribologicznych na testerze T-01 (polimer/stop Vitalium). Stwierdzono nieznaczne zmniejszenie się charakterystyk mikromechanicznych (twardość i moduł Younga) wariantów poddanych sekwencyjnemu procesowi modyfikacji w stosunku do tylko napromieniowanych. Wyniki testów tribologicznych wykazują jednak wzrost odporności na zużycie w porównaniu z materiałem niemodyfikowanym i jej niezmienioną wartość w stosunku do polimeru napromieniowanego.
This paper presents a method of improving the operational durability of UHMWPE, while ensuring high oxidation resistance of the polymer. The initial material, GUR 1050 (Poly Hi Solidur Medi TECH), underwent a sequential process consisting of a stage of modification through radiation, and a stage of thermal processing. The assessment of the effectiveness of the applied method was performed using micromechanical examination and tribological tests using a T-01 (polymer/Vitalium alloy) tester. It was found that there was a slight decrease in the micromechanical characteristics (hardness and Young's modulus) for the variants subjected to the sequential modification process compared to the variants only irradiated. However, the tribological test results show an increase in resistance to wear compared to unmodified material, and unchanged resistance to wear compared to the irradiated polymer.
Źródło:
Tribologia; 2012, 4; 167-173
0208-7774
Pojawia się w:
Tribologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania biomateriałów metalowych do komputerowego wspomagania projektowania i wytwarzania stałych konstrukcji protetycznych
Tests metallic biomaterials for computer-aided design and manufacturing of fixed prosthetic restorations
Autorzy:
Ryniewicz, A.
Bojko, Ł.
Ryniewicz, W.
Pałka, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/197737.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Politechnika Śląska. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej
Tematy:
DMLS
mikrostruktura
mikrotwardość
moduł Younga
protetyka stomatologiczna
CAD/CAM
tytan
stop tytanu
direct metal laser sintering (DMLS)
microstructure
microhardness
Young's modulus
dental prosthetics
titanium
titanium alloy
Opis:
Laserowe spiekanie proszków metali (DMLS) jest nową technologią otrzymywania konstrukcji w procedurze CAD/CAM. Celem opracowania były identyfikacja strukturalna i wyznaczenie parametrów wytrzymałościowych tytanu oraz stopów tytanu przeznaczonych na podbudowy stałych uzupełnień protetycznych otrzymywanych przy komputerowym wspomaganiu projektowania i wytwarzania. Materiałem badań były próbki z czystego technicznie tytanu – gatunek 1 do wytworzenia konstrukcji w technologii obróbki frezowaniem oraz próbki Ti6Al4V z technologii laserowego, przyrostowego spiekania proszków. Wykonano badania mikrostrukturalne i mikromechaniczne. Na ich podstawie stwierdzono, że w aspekcie wytrzymałościowym DMLS jest technologią preferowaną do wykonawstwa stałych konstrukcji nośnych dla protetyki stomatologicznej i może stanowić alternatywę dla systemu CAD/CAM z obróbką ubytkową.
A direct metal laser sintering method (DMLS) is a new technology used for getting structures by the CAD/CAM procedures. The aim of the elaboration was a question of structural identification and setting strength parameters of titanium (Ticp) and its alloy (Ti6Al4V) which are used to serve as base for those permanent prosthetic supplements which are later manufactured with the employment of CAD/CAM systems. The research work was performed on Ticp samples – those which were intended for manufacture of structures by decrement milling working, and Ti6Al4V samples that comes from laser increment sintering of powder. According to the results obtained, the following conclusion has been derived: when strength aspect is discussed, the DMLS method is a preferred one for manufacturing of load structures in dentistry and may be an alternate way for the CAD/CAM system used in decrement processing.
Źródło:
Zeszyty Naukowe. Transport / Politechnika Śląska; 2014, 82; 225-234
0209-3324
2450-1549
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe. Transport / Politechnika Śląska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ modyfikacji radiacyjnej elektronami na deformację plastyczną, właściwości mechaniczne oraz zużycie polietylenu GUR 1050, stosowanego na panewki endoprotez
The influence of e-beam radiation on plastic deformation, mechanical properties and wear of the polyethylene GUR 1050 for acetabular cups
Autorzy:
Barylski, A.
Cybo, J.
Maszybrocka, J.
Czaja, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/189777.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
polietylen UHMWPE
modyfikacja radiacyjna
obciążenie eksploatacyjne
odkształcenie polimeru
twardość
moduł Younga
zużycie masowe
zużycie liniowe
UHMW polyethylene
radiation modification
operational load
polymer deformation
hardness
Young's modulus
mass wear
linear wear
Opis:
Odporność polietylenu na zużycie i deformację trwałą wpływa na trwałość polimerowo-metalowych układów kinematycznych. Z myślą o zwiększeniu trwałości zabiegów alloplastyki został wprowadzony polimer GUR 1050 o ciężarze cząsteczkowym 9,2*106 g/mol, który przeznaczony jest zwłaszcza na implanty medyczne. Uzasadnia to celowość oceny odporności tego materiału na zużycie i odkształcenie, a także stwierdzenie, czy jego właściwości użytkowe można podwyższyć poprzez modyfikację radiacyjną. Próbki polimeru wyjściowego (bazowego) napromieniowano elektronami, stosując krotność napromieniowania I = 1–6 dawką 26 kGy. Analiza zmian wartości odkształcenia pod wpływem obciążeń eksploatacyjnych wykazała wzrost odporności polietylenu na deformację trwałą w wyniku zastosowanego napromieniowania. Poprawa właściwości mechanicznych została potwierdzona badaniami mikroindentacyjnymi. Stwierdzono wzrost twardości i modułu Younga. Efekt ten jest zachowany mimo przeciwnego trendu, który wywołuje rosnący stopień deformacji plastycznej polimeru pod wpływem obciążenia. Badania tribologiczne wykazały znaczący wzrost (ok. 4 razy) odporności na zużycie ścierne polietylenu modyfikowanego radiacyjnie. Znaczne ograniczenie zużycia rokuje dłuższy okres współpracy węzła tarcia, co wydłuży czas użytkowania panewki w ludzkim organizmie. Przedstawione w pracy wyniki dowodzą skuteczności modyfikacji radiacyjnej, która podwyższa badane właściwości funkcjonalne proporcjonalnie do zastosowanej dawki napromieniowania elektronami.
The resistance of polyethylene to wear and permanent deformation influences the durability of polymer-metal kinematic systems. The recently introduced polyethylene, GUR 1050, of a molecular weight of 9.2 * 106 g/mole is intended especially for medical implants. This justifies the need for evaluating the resistance of this material to wear and deformation and for determining if its functional properties can be improved by radiation modification. Samples of the initial (base) polymer were electron-irradiated with applying an irradiation multiplication factor I = 1–6 and a dose of 26 kGy. An analysis of changes in the deformation value under the influence of operational loads has shown an increase in the polyethylene resistance to permanent deformation as a result of the irradiation applied. The improvement of mechanical properties has been confirmed in micro-indentation tests. An increase in the hardness and Young's modulus was identified. This effect has been preserved despite an opposite trend that causes a growing level of plastic deformation of the polymer under the influence of load. Tribological tests have shown a significant increase (by ca. 4 times) in the resistance to abrasive wear of the polyethylene modified through irradiation. The significant wear reduction prognosticates a longer life of the friction couple, which will prolong the durability of acetabular cups in the human organism. The test results presented in the paper prove the effectiveness of modification through irradiation that enhances the tested functional properties proportionally to the applied dose of electron irradiation.
Źródło:
Tribologia; 2011, 5; 11-20
0208-7774
Pojawia się w:
Tribologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena skuteczności napromieniowania wiązką elektronów w aspekcie podwyższania odporności na zużycie polietylenów GUR 1020 i GUR 1050 stosowanych na panewki endoprotez
Evaluation of electron beam irradiation effectiveness in view of increasing wear resistance of GUR 1020 and GUR 1050 polyethylenes used for endoprosthesis cups
Autorzy:
Barylski, A.
Cybo, J.
Maszybrocka, J.
Czaja, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/189986.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
polietylen UHMW
modyfikacja radiacyjna
odkształcenie polimeru
twardość
moduł sprężystości
zużycie masowe i liniowe
UHMW polyethylene
radiation modification
polymer deformation
Young's modulus
hardness
mass wear
linear wear
Opis:
W celu zwiększenia odporności polietylenu GUR 1020 i GUR 1050 na odkształcenie plastyczne i zużycie ścierne przeprowadzono modyfikację radiacyjną. Stosowano napromieniowanie elektronami o dawce 26-156 kGy. Wraz ze wzrostem dawki napromieniowania odnotowano zwiększenie twardości i modułu sprężystości podłużnej. Stwierdzono również, że GUR 1050 (o ciężarze cząsteczkowym 9,2•106 g/mol) cechuje się 1,86 razy większą odpornością na trwałą deformację. Wskazuje to na ścisły związek właściwości polimerów z ciężarem cząsteczkowym, który dla GUR 1020 wynosi 5•106 g/mol. Potwierdzenie stanowi mniejsza wartość zużycia tribologicznego GUR 1050 niż GUR 1020, która już w stanie wyjściowym polimerów przekracza 20%. Testy tribologiczne przeprowadzone na testerach T-05 i T-01 dowodzą, że napromieniowanie elektronami (6×26 kGy) obu polimerów powoduje 4-krotne zmniejszenie zużycia w stosunku do polietylenów niemodyfikowanych. Uzyskane wyniki dowodzą skuteczności modyfikacji radiacyjnej, która rokuje możliwość wydłużenia czasu użytkowania panewek endoprotez.
Radiation modification was conducted in order to increase the resistance of GUR 1020 and GUR 1050 polyethylenes to plastic deformation and abrasive wear. Electron irradiation of 26-156 kGy dose was applied. It was determined that the hardness and longitudinal elasticity module increase along with the increase in the dose of radiation. It was also found that GUR 1050 (of a molecular weight of 9.2•106 g / mol) is characterised by a 1.86 times greater resistance to permanent deformation. This indicates a close relationship between the properties of polymers and molecular weight, which for the GUR 1020 is 5•106 g/mol. This is corroborated by a lower value of tribological wear of GUR 1050 compared to GUR 1020, which already exceeds 20% in the initial state of polymers. Tribological tests conducted on the T-05 and T-01 testers have shown that electron irradiation (6x26 kGy) of both polymers result in a four-fold reduction in wear as compared to unmodified polyethylenes. The obtained results demonstrate the effectiveness of radiation modification, which promises the possibility of extending the service life of endoprosthesis cups.
Źródło:
Tribologia; 2012, 4; 17-23
0208-7774
Pojawia się w:
Tribologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies