- Tytuł:
-
Kieślowski versus Pawlikowski. „Podwójne życie Weroniki” i „Zimna wojna” jako opowieści o świecie dwudzielnym
Kieślowski versus Pawlikowski: “The Double Life of Veronique” and “Cold War” as Tales of Bipartite World - Autorzy:
- Morstin, Agnieszka
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/31341049.pdf
- Data publikacji:
- 2018
- Wydawca:
- Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
- Tematy:
-
Krzysztof Kieślowski
Paweł Pawlikowski
Wschód
Zachód
East
West - Opis:
-
Na czym polegało u progu lat 90. „zjawisko Kieślowski”, a na czym dziś, po 28 latach, polega „zjawisko Pawlikowski”? Co łączy te dwie odsłony sukcesu polskiego kina na Zachodzie, a w czym są one od siebie odmienne? O ile Paweł Pawlikowski dokonał w Zimnej wojnie estetyzacji okresu PRL, o tyle Krzysztof Kieślowski pokazał w Podwójnym życiu Weroniki ostatnie chwile tego systemu. Film ten, oglądany dzisiaj, ujawnia wymiar nie tyle metafizyczny, ile kulturowy, i jest ciekawym tekstem artystycznym z geografii mentalnej. Dlatego też tekst Morstin koncentruje się na dwudzielności świata przedstawionego w Podwójnym życiu Weroniki i Zimnej wojnie. Pawlikowski obiera odwrotny kierunek niż czynił to Kieślowski w swych późnych filmach, bo jako twórca Zimnej wojny z Zachodu wraca na Wschód, który jest dla niego niezmiennym źródłem inspiracji. Autorka próbuje zatem opisać dwie twórcze strategie konfrontacji z Zachodem jako przestrzenią mentalną, z którą każdy z reżyserów na swój sposób się mierzy. Poddaje w tym celu interpretacji Podwójne życie Weroniki i Zimną wojnę jako filmy, których bohaterowie po wschodniej, polskiej stronie doświadczają poświęcenia, śmierci i sacrum, zaś po stronie zachodniej – wolności, sukcesu, ale też frustracji, tęsknoty i samotności. W obu filmach muzyka jest przepustką do lepszego świata, środkiem w rytuale przejścia ze wschodu na zachód Europy.
What was the “Kieślowski phenomenon” at the beginning of the 1990s, and what is the “Pawlikowski phenomenon” today, 28 years later? What links these two examples of success of Polish cinema in the West, and how are they different from each other? While Paweł Pawlikowski aestheticized the communist period in the Cold War, Krzysztof Kieślowski showed the last moments of this system in The Double Life of Veronique. This film, watched today, reveals a dimension not so much metaphysical as cultural, and is an interesting artistic text in mental geography. That is why Morstin in her text focuses on the bipartite world presented in The Double Life of Veronique and the Cold War. Pawlikowski takes the opposite direction to Kieślowski in his later films, because as the maker of the Cold War, he turns from the West to the East, which for him is an invariable source of inspiration. The author tries to describe two creative strategies of confrontation with the West as a mental space with which both of the film directors deals in their own way. For this purpose, she interprets The Double Life of Veronique and the Cold War as films whose heroes on the Eastern, Polish side experience sacrifice, death and sacrum, while on the Western side – freedom, success, but also frustration, longing and loneliness. In both films, music is a pass to a better world, a kind of means in the ritual of transition from East to West of Europe. - Źródło:
-
Kwartalnik Filmowy; 2018, 103; 79-90
0452-9502
2719-2725 - Pojawia się w:
- Kwartalnik Filmowy
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł