Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "one" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Apollona Korinfskiego wiersze wojenne o Polsce
Apollon Korinfsky’s war poems on Poland
Autorzy:
Orłowski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/481961.pdf
Data publikacji:
2006-12-01
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
Russian poetry
Apollon Korinfsky
World War One
Opis:
Almost totally forgotten these days Russian poet Apollon Korinfsky (1868-1973) had published main collections of his poems in early XXth century (In the Beams o f a Dream, Under the Burden o f the Cross, Late Flames). He continued epigon tradition of the XIXth century poetry while at the same time in his ballads and poems dealt with heroic past of Russia and other Slavonic nations. Korinfsky can be described as a polonophile. Polish themes and motifs appeared in a series of poems On the Banks o f the Vistula (1908) and in several poems he wrote during WorldWar One (Raise Arms!, Reąuiescant In Pace..., It Shall not Be so, The Battle o f Tannenberg and other).Korinfsky was the champion of the idea of Slav’s brotherhood resulting from fighting by Russia and other Slavonic nations against Germany and Austria. The idea of Polish and Russian reunion was especially appealing to him, because he held it necessary to gain victory in the 1914-1918 war and to establish future relations between Russia and other Slavs. After Russia’s military defeat in 1917, Korinfsky’s idea of Slavonic alliance led by Russia turned out an illusion. Perhaps that is the reason why his poetic work, full of Slavonic motifs, virtually ceased after 1917.
Źródło:
Acta Polono-Ruthenica; 2006, 1, XI; 105-115
1427-549X
Pojawia się w:
Acta Polono-Ruthenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Abel Gance po trzykroć oskarża: metafizyka i apokaliptyczna wyobraźnia w służbie pacyfizmu
Abel Gance accuses thrice: metaphysics and apocalyptic imagery in the service of pacifism
Autorzy:
Kłys, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2135412.pdf
Data publikacji:
2021-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
J’accuse
Abel Gance
World War One
pacifism
war trauma
resurrection
Magirama
Opis:
This text is inspired by monumental and editorially perfect BluRay/DVD box set J’accuse (Gaumont, Paris 2017). It includes BluRay and DVD editions of all three J’accuse films (1919, 1937, 1956), two other Gance’s films, specifying the context of „trilogy” (Les Gaz mortels, 1916 and La Fin du monde, 1931) and the large director’s monography by Laurent Véray. From this revelatory archive emerges the image of Abel Gance as an artist who for 40 years of his filmmaker’s career was incessantly reworking deep trauma caused by World War One. It resulted in three J’accuse films, two other finished films and some other never realized screenplays and projects which made up particular work-in-progress whose mission is a message of peace. The text analyzes all three versions of J’accuse, concentrating on their allegorical style, metaphysical concept of ressurrection of fallen soldiers and apocalyptic vision of resurrected dead men’s processions which by its horror should persuade the mankind to stop all wars. In the last J’accuse (1956) – in fact, strongly shortened and reedited film from 1937 – Gance used the technique of triptych in which the picture was projected by three parallelly set projectors on the large screen with proportions 4:1. This version, immersing perceptually and sensorically spectator in the wide-format picture full of war horrors, today seems to be much more effective medium for message of peace than undecided between pacifism and patriotism, impressionistic in its style film from 1919, or laden with full of pathos verbal rhetorics J’accuse 1937.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2021, 30, 39; 67-94
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Józef Zmitrowicz – wybitny działacz społeczny w Białymstoku w latach 1916–1921
Józef Zmitrowicz – Prominent Social Activist in Bialystok in the Years 1916–1921
Autorzy:
Ułanowicz, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27308704.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Białystok
Polish Real Gymnasium
World War One
Michał Sopoćko
Stanisław Hałko
Polskie Gimnazjum Realne
I wojna światowa
Opis:
Podstawowym założeniem publikacji jest przedstawienie działalności Józefa Zmitrowicza w Białymstoku w latach 1916–1921. Autor postanowił zająć się tym tematem, ponieważ postać Józefa Zmitrowicza jest mało znana wśród mieszkańców obecnej stolicy województwa podlaskiego. Warto również podkreślić, że działalność Zmitrowicza w tym mieście jest często pomijana w jego oficjalnych biografiach. Józef Zmitrowicz (1879–1980) był znanym prawnikiem, pedagogiem, posłem oraz działaczem niepodległościowym. Kształcił się w Petersburgu oraz Charkowie. W okresie dwudziestolecia międzywojennego był adwokatem w Wilnie, a po II wojnie światowej w Olsztynie. W listopadzie 1916 r. przyjechał z Wilna do Białegostoku. Objął posadę nauczyciela oraz dyrektora Polskiego Gimnazjum Realnego, ponieważ jego poprzednik – ks. Stanisław Hałko – został aresztowany przez Niemców. Józef Zmitrowicz kierował również białostockim harcerstwem oraz brał udział w wielu inicjatywach społecznych. W 1919 r. został posłem na Sejm Ustawodawczy. Józef Zmitrowicz był wielkim patriotą oraz człowiekiem bardzo religijnym, o czym wspominał jego podopieczny Michał Sopoćko – obecnie błogosławiony Kościoła katolickiego. Pracując nad biografią Józefa Zmitrowicza, korzystałem z publikacji m.in.: J. Dworakowskiego, M. Goławskiego, M. Kietlińskiego, J. Dziemiana. Bardzo pomocne były również stenogramy sejmowe i senackie oraz artykuły prasowe, zawarte w czasopiśmie „Dziennik Białostocki”. Pisząc o działalności Józefa Zmitrowicza, korzystałem również z archiwum VI Liceum Ogólnokształcącego im. Króla Zygmunta Augusta w Białymstoku – spadkobiercy tradycji Polskiego Gimnazjum Realnego.
The main point of this publication is to present the activity of Józef Zmitrowicz in Białystok in the years 1916 1921. The author has decided to deal with this subject because the figure of Józef Zmitrowicz is little known among the inhabitants of Białystok. It is also worth highlighting, that the activity of Józef Zmitrowicz in this city is also forgotten in his official biographies. Józef Zmitrowicz (1879–1980) was a famous lawyer, educator, parliamentarian and pro-independence activist. He studied at St. Petersbourg and Kharkov. In the inter war period, he was a solicitor in Vilnius and then, after the second world war, in Olsztyn. He came from Vilnius to Białystok in November 1916. He became a teacher and director in Polish Real Gymnasium because his predecessor – priest Stanisław Hałko – was arrested by the Germans. Józef Zmitrowicz also managed a scouts group in Białystok and participated in many community initiatives. In 1919 he became a parliamentarian in the Legislative Assembly. Józef Zmitrowicz was a great patriot and a very religious person as mentioned by his protégé Michał Sopoćko – currently a blessed of the Catholic Church. I have used the publications by J. Dworakowski, M. Goławski, M. Kietliński, J. Dziemian and others while working on the biography of Józef Zmitrowicz. The parliamentary and senate transcripts as well as press articles, contained mainly in „Dziennik Białostocki”, were very helpful. While writing about the activity of Józef Zmitrowicz in Białystok, I have also used the collection of archives of the Sixth King Sigismund Augustus High School in Białystok – inheritor of the tradition of the Polish Real Gymnasium in Bialystok.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2022, 21, 2; 91-127
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wolności siew. Absolwenci i uczniowie c. i k. Gimnazjum Wyższego w Wadowicach do 1918 r. jako kadra przyszłych sił zbrojnych Odrodzonej Rzeczypospolitej
Graduates and students of the c.k. Junior High School in Wadowice until 1918 as a cadre of future Polish army Second Polish Republic.
Autorzy:
Siwiec-Cielebon, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/458206.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wadowickie Centrum Kultury im. Marcina Wadowity
Tematy:
independence
World War One
officers of the Polish Army
Junior High School in Wadowice
niepodległość
I Wojna Światowa
oficerowie armii polskiej
Wyższe Gimnazjum w Wadowicach
Opis:
The article collects and discusses information about students from the Wadowice Junior High School from 1866-1918 who rendered meritorious services to Poland’s regaining independence in 1918 and those who achieved the status of officers of the Polish Army. The groups of those who died in World War I and wars from 1918-1921, as well as those who died in the interwar period were regarded separately. A group of professional officers and reserve, levee en mass and inactive duty were presented. Statistical calculations indicate that the Wadowice school - through its pupils and several teachers - had a significant contribution to the reconstruction of Polish statehood after half a century of captivity. According to the findings of the author of the article, at least 200 pupils of the school, which amounts to 6%, actively participated in the independence struggles in 1914-1918, for which they were distinguished by the Cross or the Medal of Independence, established in the interwar period. From among those fighting in the Polish formations in the years 1914-1921, at least 154 were distinguished by military awards, 51 received Virtuti Militari Order and 103 - the Polish Cross of Valor. At least 393 pupils of the school (almost 12%) continued to serve in the interwar period, or belonged to the army reserve, with 382 being officers. In the battles of 1914-1921, 80 wounded students died of injuries and exhaustion.
W działalności niepodległościowej przed wybuchem I wojny światowej oraz w walce o niepodległość Polski wzięło udział co najmniej 200 wychowanków Gimnazjum Wyższego w Wadowicach, a zatem prawie 6 % tych, których odnotowały dokumenty szkolne z lat 1866-1918. W szeregach Legionów Polskich poległo 25 spośród nich. Za walki o niepodległość oraz w obronie odrodzonej Rzeczypospolitej wadowiccy nauczyciele, uczniowie i absolwenci uzyskali łącznie 154 odznaczenia bojowe, w tym 51 orderów VM i 103 KW, oraz 199 odznaczeń niepodległościowych, w tym KNzM – 4., KN – 144 i MN – 51. Co najmniej 393 spośród wychowanków, czyli ponad 10 %, można zaliczyć do kadry sił zbrojnych odrodzonej Polski, (382. oficerów oraz 11. podoficerów i urzędników wojskowych), przy czym 85. spośród nich pełniło zawodową służbę wojskową w stopniach oficerów przez cały okres międzywojenny. Należy przy tym pamiętać, że lista byłaby większa o prawie 80. nazwisk poległych i zmarłych w okresie wojen 1914-1921. Pokazuje to, jak wielki wkład wniosła wadowicka szkoła w budowanie zrębów militarnego bezpieczeństwa odrodzonego państwa polskiego.
Źródło:
Wadoviana. Przegląd historyczno-kulturalny; 2018, 21; 92-145
1505-0181
Pojawia się w:
Wadoviana. Przegląd historyczno-kulturalny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mesopotamian Faulkner: As I Lay Dying and the Southern Anthropocene in the 1930s
Faulkner z Mezopotamii. Kiedy umieram i południowy Antropocen lat trzydziestych XIX wieku
Autorzy:
Kuhn, Joseph
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912495.pdf
Data publikacji:
2021-09-03
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Literatura międzywojennego Południa USA
rolnictwo bawełny
powódź
agrilogistyka
głęboki czas
pierwsza wojna światowa
matka-potwór
antropologiczne cechy człowieka
maski
komedia o przetrwaniu
Antropocen
Literature of the interwar South
cotton agriculture
the Anthropocene
flooding
agrilogistics
deep time
World War One
the mother-monster
anthropological characteristics of the human
masks
comedy of survival
Opis:
This article attempts to read William Faulkner’s novel As I Lay Dying (1930) within the recent theoretical framework of the Anthropocene. It pays particular attention to the local appearance of the Anthropocene in the interwar American South, which became visible in flooding and deforestation. It argues that the story of the hill-farming Bundren family requires more than an ideological reading that would emphasize the eventual assimilation of the family to the modern market in the New South. It advances instead an ecological-historical interpretation, central to which is a reading of the deceased Addie Bundren as a topographical figure for the toxic southern soil. Her family are seen as continuers of a tradition of “agrilogistics” (Timothy Morton) that dates back over twelve thousand years to Mesopotamia. The article tries to identify the consequences of this reading for Faulkner’s representation of character, which can be seen as a static product of the deep time of geological periods. Finally, it argues that Darl Bundren’s subjectless, extreme consciousness is the only one in the novel that has some comprehension of the advent of the southern Anthropocene, although he has no way of extracting himself from this advent apart from absolute madness.
Artykuł jest próbą wpisania powieści Williama Faulknera Kiedy umieram (1930) w ramy najnowszych teoretycznych założeń antropocenu. Autor zwraca uwagę na lokalny obraz Antropocenu, który przejawiał się na południu Stanów Zjednoczonych lat międzywojennych w takich zjawiskach, jak powodzie i wylesianie. Autor zauważa, że historia rodziny Bundrenów uprawiających pola na wzgórzach wymaga czegoś więcej niż interpretacji ideologicznej, która podkreśla ostateczną asymilację rodziny w realiach ówczesnego rynku. Zamiast tego autor wysuwa interpretację ekologiczną i historyczną, której centralnym punktem jest odczytanie postaci zmarłej Addie Bundren jako topograficznej figury toksycznej południowej gleby. Jej rodzina jest postrzegana jako kontynuatorka tradycji “agrilogistyki” (Timothy Morton), która sięga ponad dwanaście tysięcy lat wstecz, do Mezopotamii. Artykuł identyfikuje konsekwencje tego odczytania w przedstawieniu bohaterów przez Faulknera, którzy reprezentują głęboki czas okresów geologicznych. Autor argumentuje także, że bezpodmiotowa, ekstremalna świadomość Darla Bundrena pozwala mu, jako jedynej postaci w powieści, na częściowe uzmysłowienie sobie nadchodzącego antropocenu, chociaż jedyną możliwością poradzenia sobie z ową świadomością staje się absolutne szaleństwo.
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2021, 42; 231-245
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies