Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "exile," wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-14 z 14
    Tytuł:
    Polish books production in exile in the years 19391950: statistical and geographical perspectives
    Autorzy:
    Czarnik, Oskar
    Kisilowska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/946343.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
    Tematy:
    World War II
    Polish emigrants
    Polish books in exile 1939-1950
    Number of titles
    Geography of production
    Opis:
    The subject of this article is an overview of Polish publishing in the exile during the World War II and first post-war years. The literary activity was mostly linked to the cultural tradition of the Second Polish Republic. The author describes this phenomenon quantitatively and presents the number of books published in the respective years. He also tries to explain which external factors, not only political and military, but also financial and organizational, affected publications of Polish books around the world. The subject of the debate is also geography of the Polish publishing. It is connected with a long term migration of different groups of people living in exile. The author not only points out the areas where Polish editorial activity was just temporary, but also the areas where it was long-lasting. The book output was a great assistance to Polish people living in diasporas, as well as to readers living in Poland. The following text is an excerpt of the book which is currently being prepared by the author. The book is devoted to the history of Polish publishing in exile.
    Źródło:
    Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi; 2019, 13; 273-289
    1897-0788
    2544-8730
    Pojawia się w:
    Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polskie przedszkola na uchodźstwie w okresie II wojny światowej
    Kindergartens in Exile During the World War II
    Autorzy:
    Chmielewski, Witold
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1310213.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    uchodźstwo
    przedszkole
    dzieci
    wychowawczynie
    wychowanie
    II wojna światowa
    exile
    kindergarten
    children
    kindergarten teachers
    upbringing
    World War II
    Opis:
    Celem artykułu jest ukazanie w zarysie działalności polskich przedszkoli na obczyźnie w okresie II wojny światowej. W pracy zastosowano metody badawcze właściwe dla historii wychowania. Zawarte w niej treści oparte zostały w głównej mierze na rezultatach kwerendy archiwalnej w Instytucie Polskim i Muzeum im. gen Sikorskiego w Londynie. W artykule wykazano, że przedszkola polskie prowadziły działalność we wszystkich większych skupiskach uchodźczych w Iranie, Indiach, Palestynie Afryce Środkowo-Wschodniej i Południowej, Nowej Zelandii, Meksyku oraz 2 Korpusie gen. Władysława Andersa. Swoją działalnością obejmowały one głównie sieroty i dzieci, które z różnych przyczyn pozbawione były opieki rodzicielskiej. Przedszkola tworzone w Austrii i Bawarii, nadzorowane przez polskie wojsko, gromadziły dzieci rodziców, którzy znaleźli się tam przymusowo podczas wojny i nie zdążyli jeszcze wrócić do kraju, oraz żołnierzy AK przybyłych z Polski. Wiele przedszkoli prowadziło opiekę całą dobę. Ich głównym zadaniem było przygotowanie dzieci w wieku przedszkolnym do pierwszej klasy szkoły powszechnej. Przedszkola organizowano przeważnie w budynkach szkolnych. Dokładano wszelkich starań, aby mimo różnorodnych trudności pracująca w nich kadra wychowawczyń miała odpowiednie kwalifikacje zawodowe. Zatrudniano również pomoce wychowawczyń. Przedszkola na uchodźstwie zakończyły swoją działalność wraz z likwidacją poszczególnych osiedli w latach 1945-1947. Podsumowując pracę przedszkoli na uchodźstwie, należy stwierdzić, że pełniły one ważną funkcję w wychowaniu i opiece nad najmłodszym pokoleniem Polaków na uchodźstwie, chroniły je przed wynarodowieniem, dawały poczucie ciepła i stabilizacji na tułaczym szlaku. Zagadnienie przedszkoli na uchodźstwie wymaga dalszych szczegółowych badań, zwłaszcza ich działalności na kontynencie afrykańskim.
    The objective of the article is to outline the activity of the Polish kindergartens in exile during the Second World war. The research methods proper for the history of education were used in the work. Its contents were mainly based on the analysis of archival materials from the Polish Institute and Sikorski Museum in London. The author of the article proved that Polish kindergartens existed in all large colonies of refugees in Iran, India, Palestine, Central-Eastern and Southern Africa, New Zealand, Mexico, and the Polish II Corps of general Władysław Anders. The kindergartens mainly took care of orphans and children who, for various reasons, were deprived of parental care. The kindergartens in Austria and Bavaria, supervised by the Polish army, gathered the children of people who were forced to go there during the war and did not manage to get back to Poland yet. Also, they included the children of Home Army (Polish abbreviation: AK) soldiers who came from Poland. A lot of kindergartens worked 24 hours a day. Their main task was to prepare preschool children for studying in the public primary school. Kindergartens were usually organised in school buildings. Despite numerous difficulties, the organisers of those kindergartens did their best to provide them with well-qualified teaching staff. Apart from teachers, teacher’s assistants were employed. Kindergartens in exile finished their activity in the years 1945-1947 when particular colonies of Polish refugees were being closed. Summing up the work of Polish kindergartens in exile, one has to admit that they played an important role in upbringing and caring for the youngest generation of Polish refugees, they protected them against losing the national identity, and gave them the sense of warmth and stability during the war exile. The issue of kindergartens in exile requires further detailed analysis, especially as for their activity in Africa.
    Źródło:
    Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce; 2019, 14, 3(53); 87-110
    1896-2327
    Pojawia się w:
    Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rząd Rzeczypospolitej Polskiej a obywatele Wolnego Miasta Gdańska w Zjednoczonym Królestwie
    The Polish Government-in-Exile and the citizens of the Free City of Danzig in the United Kingdom
    Autorzy:
    Hułas, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2142631.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    World War II
    Polish Government-in-Exile
    Free City of Danzig
    citizenship
    enemy aliens
    consular protection
    Opis:
    The article presents the Polish Government’s attitude towards the citizens of the Free City of Danzig residing in the United Kingdom. According to the provisions of the Treaty of Versailles (art. 104, para. 6) and the Treaty between Poland and the Free City of Danzig of November 9, 1920 (art. 2–5), Polish authorities were charged with the conduct of the foreign relations of the Free City of Danzig as well as with the protection of its citizens abroad. The problem of consular assistance became particularly important when in 1940 the Danzigers in the United Kingdom were interned as the enemy aliens. They sought Polish protection, and the Polish authorities for their part hoped to strengthen their own position vis-`a-vis the Danzig problem. There were three organized groups of Danzig citizens in the UK. The first one, “Danzig Committee in the United Kingdom”, was constituted in July 1940 by Julius Jewelowski and was, at least initially, ready to accept the incorporation of Danzig to Poland after the war. In 1943 the initiative passed to „The Danzig Movement” under the chairmanship of Carl Lietz and “The Danzig Association” under the chairmanship of Erich Brost. Both of them promoted the idea of independent Danzig. All three of them attempted to establish direct contact with the British authorities and to gain their recognition as the representatives of the citizens of the Free City of Danzig in the United Kingdom. Neither the Polish nor the British Government agreed to such a solution. The Poles continued to protect interests of the Danzigers until July 1945 when the Polish Government itself was derecognised by the Allies. The problem of the international status of Danzig was still officially unresolved at the time.
    Źródło:
    Białostockie Teki Historyczne; 2018, 16; 185-209
    1425-1930
    Pojawia się w:
    Białostockie Teki Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polski rząd na uchodźstwie i Polskie Siły Zbrojne na łamach niemieckiej, polskojęzycznej prasy codziennej Generalnego Gubernatorstwa
    The Polish Government-in-Exile in the German, Polish-language Daily Press of the General Government
    Autorzy:
    Grott, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2156706.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
    Tematy:
    prasa gadzinowa
    propaganda
    rząd emigracyjny
    Władysław Sikorski
    II wojna światowa
    okupacja
    Generalne Gubernatorstwo
    Polskie Siły Zbrojne
    Reptilian press
    gouvernement-in-exile
    World War II
    occupation
    General Government
    Polish Armed Forces
    Opis:
    Niemiecka prasa tzw. gadzinowa w języku polskim była w okresie II wojny światowej istotnym źródłem informacji dla społeczeństwa polskiego Generalnego Gubernatorstwa. Na jej łamach podejmowano m.in. sprawy dotyczące polskiej państwowości, w tym powstających na emigracji władz Rzeczypospolitej i walk polskich żołnierzy na froncie zachodnim. Niniejszy tekst ma na celu przybliżenie zakresu, sposobu narracji i celów publicystyki obrazującej działalność polskiego rządu na uchodźstwie i Polskich Sił Zbrojnych w okresie II wojny światowej, występującej w niemieckiej prasie codziennej wydawanej w języku polskim. Podstawową bazę źródłową stanowią największe dzienniki: „Goniec Krakowski” i „Nowy Kurier Warszawski”. W omawianych gazetach informowano m.in. o bieżącej działalności rządu emigracyjnego, śmierci gen. Władysława Sikorskiego oraz konfliktach zarówno z Brytyjczykami i Sowietami, jak i wewnątrz władz polskich. Pojawienie się tych publikacji nie było podyktowane troską o zaspokojenie w sposób rzetelny głodu informacji społeczeństwa polskiego w GG, lecz wiązało się z celami niemieckiej propagandy, która starała się poprzez prasę gadzinową wpłynąć na Polaków w celu przekonania ich o beznadziejności sprawy polskiej, a tym samym – o bezcelowości stawiania oporu okupacyjnym władzom niemieckim. Tego typu narracja, dotycząca rządu emigracyjnego, gościła na łamach niemieckiej prasy w języku polskim przez cały okres II wojny światowej.
    Źródło:
    Pamięć i Sprawiedliwość; 2022, 39, 1; 249-268
    1427-7476
    Pojawia się w:
    Pamięć i Sprawiedliwość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Who Was He? Internment, Exile and Ambiguity in Norbert Gstrein’s Novel Die englischen Jahre (The English Years) (1999)
    Autorzy:
    Löschnigg, Martin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2049119.pdf
    Data publikacji:
    2021-10-06
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    Austrian literature
    World War II
    ‘enemy alien’ internment Britain
    Jewishness
    fictional biography
    Opis:
    Winner of the Alfred Döblin Preis in 1999, the novel Die englischen Jahre by the Austrian novelist Norbert Gstrein deals with internment and exile in Britain dur- ing and after the Second World War. It centres on the (fictitious) character of Gabriel Hirschfelder, a writer and refugee from Nazi-occupied Austria who is detained, with oth- er ‘enemy aliens,’ in a camp on the Isle of Man. There, Nazi sympathisers are interned together with Jewish and political refugees, and the central chapters in the novel depict the conditions and resulting conflicts in the internment camp. Hirschfelder dies in exile at Southend-on-Sea, having confessed shortly before his death that he killed a fellow inmate. This confession as well as reports of a transport of internees sunk off the coast of Scotland in 1940 incite a young Austrian woman to try to solve the mystery surrounding Hirschfelder and his allegedly lost autobiography The English Years. The paper discusses how Gstrein combines different genres like the historical novel/historiographic metafic- tion and the whodunit as well as using multiple narrative perspectives and refractions to pinpoint questions of shifting identities and allegiances, and of belonging and alienation in the wake of internment and exile.
    Źródło:
    Anglica. An International Journal of English Studies; 2021, 30(3); 47-63
    0860-5734
    Pojawia się w:
    Anglica. An International Journal of English Studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Archbishop of Białystok Romuald Jałbrzykowski and His Curia’s Efforts to Release Priests Arrested in the USSR After the Second World War
    Autorzy:
    Szot, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2149992.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Archdiocese of Vilnius
    Białystok
    Archbishop Romuald Jałbrzykowski
    Roman Catholic priest
    persecution
    exile
    Soviet Union
    Siberia
    World War II
    Opis:
    After World War II had ended, the Soviet authorities expelled the Metropolitan Archbishop of Vilnius Romuald Jałbrzykowski from Vilnius. He ended up in Białystok, where he established the structures of the local Church known today as the Archdiocese of Białystok. Persecuted and imprisoned by the NKVD, Archbishop Romuald Jałbrzykowski did not forget the priests of the Archdiocese of Vilnius, who were detained, imprisoned, and/or sent to labor camps in the summer of 1945. He made efforts to work with the Polish People’s Republic to release those who were being detained. The leaders of the Communist Party in Poland considered the archbishop an enemy of the socialist regime that prevailed in Poland after World War II had ended.
    Źródło:
    Rocznik Teologii Katolickiej; 2020, 19; 227-238
    1644-8855
    Pojawia się w:
    Rocznik Teologii Katolickiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kwestia białoruska w polityce Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie w latach 1939–1944
    Autorzy:
    Wysocki, Roman
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/624806.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Polish Government-in-Exile
    Belarusian question
    Belarusians
    World War II
    nationalities policy
    Rząd RP na uchodźstwie
    kwestia białoruska
    Białorusini
    II wojna światowa
    polityka narodowościowa
    польское правительство на эмиграции
    белорусский вопрос
    Белорусы
    II миравая война
    национальная политика
    Opis:
    The paper discusses the Belarusian issue in the policy of the Polish Government-in-Exile and its national agencies in 1939–1944. That period covered the years of the Soviet Union and Nazi German occupation of the north-eastern provinces of the Second Republic of Poland, inhabited by Belarusians. The Belarusian issue sometimes is marginalized, or presented in the shadow of the Ukrainian and Lithuanian questions, despite the fact that was a very important part of the Polish national policy. The World War II did not conducive to creating a model of the Polish-Belarusian relations that would been acceptable to the both sides. The new the Polish-Soviet border in 1944, and overtaking the rule by the communists in Poland made outdating actions of the Polish Government-in-Exile. However the considerations on the Belarusian issue in the policy of the Polish Government-in-Exile was very important contribution to the Polish political thought and the idea of the Polish-Belarusian relations in modern history.
    Artykuł omawia kwestię białoruską w polityce Rządu Rzeczpospolitej Polskiej na uchodźstwie i jego agend krajowych w latach 1939–1944. Okres ten obejmował lata okupacji radzieckiej i niemieckiej terenów północno-wschodnich województw II Rzeczypospolitej, zamieszkanych przez ludność białoruską. Zagadnienie białoruskie wielokrotnie było marginalizowane, czy też lokowane w cieniu kwestii ukraińskiej i litewskiej, pomimo iż stanowiło ważny element polskiej polityki narodowościowej. Burzliwe wydarzenia z okresu II wojny światowej nie sprzyjały wypracowaniu modelu stosunków polsko-białoruskich, który byłby do zaakceptowania dla obu stron. Zmiana biegu granicy polsko-radzieckiej w 1944 roku i przejęcie władzy przez komunistów w Polsce zdezaktualizowały działania Rządu RP na uchodźstwie i podległych mu struktur krajowych. Niemniej jednak nawet z dzisiejszej perspektywy ówczesne rozważania stanowią bardzo ważny wkład do polskiej myśli politycznej i stosunków polsko-białoruskich w dziejach najnowszych.
    В статье рассматривается белорусский вопрос в политике польского правительства в изгнании и его структур на территории страны в 1939–1944 гг. Этот период охватывает годы советской и немецкой оккупации на территориях северо-восточных воеводств II Речи Посполитой, населенных белорусами. Белорусский вопрос, находясь в тени украинских и литовских проблем, многократно подвергался маргинализации, несмотря на то, что всегда являлся важным элементом польской национальной политики. Бурные события II Мировой войны не способствовали выработке модели польско-белорусских отношений, которую могли бы одобрить обе стороны. Изменение польско-советской границы в 1944 году и захват коммунистами власти в Польше сделали действия польского правительства в изгнании и подчиняющихся ему структур неактуальными. Однако, даже с сегодняшней перспективы, тогдашние идеи представляют собой важный вклад в польскую политическую мысль и польско-белорусские отношения в новейшей истории.
    Źródło:
    Studia Białorutenistyczne; 2015, 9
    1898-0457
    Pojawia się w:
    Studia Białorutenistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Powstanie warszawskie w świetle historiografii polskiej zlat 1953-1956
    The Warsaw Uprising in the Light of Polish Historiography of the Years 1953-1956
    Autorzy:
    Rabiński, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1954364.pdf
    Data publikacji:
    2002
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Warsaw Uprising
    historiography
    World War II
    Home Army
    Red Army
    politics
    Polish government in exile
    strategy
    Powstanie Warszawskie
    historiografia
    II wojna światowa
    Armia Krajowa
    Armia Czerwona
    polityka
    Rząd Londyński
    strategia
    Opis:
    In the years 1953-1956 Polish historians and journalists often took up the issue of the Warsaw Uprising. Controversies and polemics connected with the problem were going on in Poland rather than in the emigration circles. It would seem that four years are a short period of time, but inner caesuras were able to form then, which were characterized by different points of view on and different ways of writing about the Uprising. These divisions were clearly seen in writings inside Poland only. Social and political transformations that happened in Poland in 1956 and that culminated in the October of that year, played an important role here. The emigration historiography did not experience such sudden changes in the way of writing or evaluating certain phenomena. From the beginning freedom of expressing one's thoughts prevailed there; the standpoints differed from one another and `the only correct' interpretation of historical events was not obligatory. A sudden change in the style of writing about the fights in the Polish capital that occurred in 1956 is a characteristic feature of historiography devoted to the Uprising. Before that date historians mainly studied the genesis of the event as well as the political and military motives that led the Home Army commanders to giving the order to start the Uprising, and these analyses were mainly made by the regime historians. However, after the 1956 changes a matter-of-fact analysis of the course of the Warsaw fights took over, and the question of its genesis takes up proportionally less space. The works of that time (Borkiewicz) are characterized by objective and many-sided approach to the problem as well as use of a broad range of sources. In emigration historiography the circles related to the Home Army, people who took part in the Uprising (T. Bór-Komorowski, T. Pełczyński) defend their positions concerning the proper date of starting the Uprising and the need of doing so, using rational arguments, refuting the charges formulated in the literature written inside Poland and basing on reliable sources. However, there are also contrary opinions that are opposed to the idea of uprising, which point to its uselessness (J. Giertych). Most publications of the years 1953-1956 concerning the problem were written in Poland. Historians and journalists with clearly leftist views wrote for immediate political and propagandist needs. They often use malicious invectives, slanders, emotional terms. Such historians should be mentioned here as Turlejska, Weber and Okęcki, and the journalists and writers, who were, so to say, `on duty': Koźniewski, Przymanowski and Małcużyński. Another issue is interpretation of the sources. The same ones were often used for proving contrary theses. It must be stated that in the years 1953-1956 the sources were interpreted quite freely in literature written inside Poland; they were often quoted in fragments, choosing the parts favourable for one's theses (Turlejska, Koźniewski, Weber, Małcużyński, Okęcki). True and imaginary information was mixed together and it was interpreted in a free way, which might give the impression of historical objectivism. Summing up, one may say that a number of issues connected with the topic `the Warsaw Uprising' were shown in Polish historiography of 1953-1956 in different ways, and the particular way depended mainly on what political circles the authors belonged to. Up to 1956 publications that criticised or even condemning the uprising and the Home Army prevailed. At different times different problems were emphasized, and the heroism of the Warsaw soldiers served as a basis for the Polish Communist authorities' propaganda and political games; on the other hand it was an example of utmost sacrifice for the emigration circles.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2002, 50, 2; 211-230
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Akcja dyplomatyczna rządu Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie w celu ratowania przed zagładą więźniów KL Auschwitz w fazie likwidacji obozu w świetle akt brytyjskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych
    Autorzy:
    Piper, Franciszek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/608717.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    KL Auschwitz
    World War II
    Holocaust
    Polish government in exile towards the Holocaust
    Polish Resistance Movement
    II wojna światowa
    rząd emigracyjny wobec Holocaustu
    polski ruch oporu
    Opis:
    The article presents the efforts of the Polish underground and diplomatic activities of the Polish government in London aimed at forcing the governments of the US and Great Britain with the support of other governments of the anti-Hitler coalition to issue a warning to the Germans against the effects of the murder of KL Auschwitz prisoners in the face of the approaching eastern front. As a result of the warning issued on 10 October 1944, Germany abandoned the murder of 7,000 prisoners who were unable to walk (mainly Jews, but also Poles and prisoners of other nationalities).
    Artykuł prezentuje wysiłki polskiego podziemia i działania dyplomatyczne rządu polskiego w Londynie, mające na celu wydanie przez rządy USA, Wielkiej Brytanii, przy poparciu innych rządów koalicji antyhitlerowskiej, ostrzeżenia Niemców przed skutkami wymordowania więźniów KL Auschwitz w obliczu zbliżania się frontu wschodniego. W wyniku ogłoszenia tego ostrzeżenia 10 X 1944 r. Niemcy zrezygnowali z wymordowania 7000 niezdolnych do pieszej ewakuacji więźniów (głównie Żydów, lecz także Polaków i osób innych narodowości).
    Źródło:
    Dzieje Najnowsze; 2019, 51, 3
    0419-8824
    Pojawia się w:
    Dzieje Najnowsze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Łamanie praw człowieka podczas migracji ludności u schyłku I po II wojnie światowej w europie środkowej
    Violation of human rights during the migration of population at the close of and after world war ii in central europe
    Autorzy:
    Hrynicki, Wojciech
    Widerski, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/891449.pdf
    Data publikacji:
    2018-08-10
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa Publicznego i Indywidualnego Apeiron w Krakowie
    Tematy:
    prawa człowieka
    II wojna światowa
    ucieczki
    wypędzenia
    przymusowe przesiedlenia
    human rights
    World War II
    flight
    exile
    forcible relocation
    Opis:
    1. Cel Celem artykułu jest przypomnienie ogromu cierpienia ludzkiego związanego z przymusowym przesiedlaniem ludności u schyłku i po II wojnie światowej w Europie Środkowej. Tragedia II wojny światowej nie zakończyła się wraz z podpisaniem traktatów pokojowych. Przeciwnie, dla wielu rozpoczął się czas ucieczek, wypędzeń, czy w końcu przymusowych wysiedleń. Zwycięzcy bez pardonu obchodzili się nie tylko z przegranymi, ale również ze sprzymierzeńcami, jak i własnymi obywatelami, łamiąc postanowienia traktatów międzynarodowych. Dziś należy pamiętać o tych strasznych wydarzeniach, o których dopiero od niedawna zaczęto głośno rozmawiać, by w przyszłości nie popełniać tych samych błędów prowadzących do cierpień i śmierci wielu istnień. 2. Wprowadzenie Wielkie konferencje wieńczące II wojnę światową (Teheran, Jałta, Poczdam) oraz Karta Atlantycka i Karta Narodów Zjednoczonych wyprowadziły świat, a w szczególności Europę z koszmaru zniszczenia i śmierci, tym niemniej stały się także gwarantem podziału łupów wojennych między zwycięzców. Wymienione wyżej traktaty nie podzieliły jednak wyłącznie terytoriów, ale w szczególności ludzi, dając początek tragediom ucieczek, wypędzeń i przymusowym przesiedleniom. Tragedie te rozegrały się szczególnie w Europie Środkowej i dotknęły zarówno najeźdźców, jak i ofiary. Czasem ofiary stawały się najeźdźcami, a najeźdźcy ofiarami. Okrucieństwo ucieczek, wypędzeń i przymusowych przesiedleń dotknęło nie tylko Żydów, dla których II wojna światowa była największą w dziejach tragedią, ale Polaków, Niemców, Węgrów, Ukraińców, Białorusinów, Czechów, Słowaków, Litwinów, Rosjan i przedstawicieli innych narodów. Piękne hasła Karty Atlantyckiej i Karty Narodów Zjednoczonych stały się dla uciekających, wypędzonych i przymusowo przesiedlanych jedynie pustymi hasłami, o których w czasie tragedii najczęściej nawet nie słyszeli. 3. Metodologia Autorzy identyfikują ogrom tragedii ucieczek, wypędzeń i przymusowych wysiedleń ludności u schyłku i po II wojnie światowej, starając się uświadomić potrzebę pamiętania o tym i wyciągania wniosków na przyszłość. Przyjęta metoda historyczna porównawcza pozwala na bezpośrednią analizę potrzeb w obszarze gwarancji podstawowych praw człowieka w obliczu pożogi wojennej i bezpośrednich działań po wojnie. 4. Wnioski Autorzy dowodzą, że bez względu na zwycięstwo w wojnie, zabezpieczenie ludności przed prześladowaniami na tle narodowym czy etnicznym po jej zakończeniu powinno być wartością nadrzędną dla zwycięzców. Zwycięstwo nie upoważnia do traktowania ludzi przedmiotowo, nawet jeśli są współwinni tragedii wojennej. Wielkie wojny toczą się między państwami, zwłaszcza największymi, cierpią zazwyczaj bezbronni, niewinni ludzie, nieodpowiedzialni za jej wybuch i całe zło. Doświadczenie II wojny światowej winno wyczulić ludzi na zagrożenie cierpienia i śmierci w obliczu powojennych podziałów łupów terytorialnych.
    1. Objective The objective of the article is to recall the enormity of human suffering related to the forcible relocation of population at the close of and after World War II in Central Europe. The tragedy of World War II did not end with the signing of peace treaties. On the contrary, for many people it was the beginning of flight, exile,and, finally, forcible relocation. The victors were dealing without mercy not only with the defeated but also with the allies and own citizens, violating the regulations of international treaties. Today we should remember about those horrible events, which only recently have started to be discussed loudly so that the same mistakes leading to the suffering and death of many human beings are not made in the future. 2. Introduction The great conferences which crowned World War II (Tehran, Yalta, Potsdam) as well as the Atlantic Charter and the Charter of the United Nations pulled the world, and Europe in particular, our of the nightmare of destruction and death, and, all the same, they also served as a guarantee that the spoils of war would be divided between the victors. However, the above-mentioned treaties did not divide only territories but, particularly, people, giving rise to the tragedy of flight, exile and forcible relocation. The tragedies took place especially in Central Europe and they affected both the invaders and the victims. The victims sometimes turned into invaders, and the invaders into victims. The atrocities of flight, exile and forcible relocation were suffered by Jews, for whom World War II constituted the greatest tragedy ever, as well as by the Poles, Germans, Hungarians, Ukrainians, Belarussians, Czechs, Slovaks, Lithuanians, Russians and representatives of other nations. The beautiful slogans of the Atlantic Charter and the Charter of the United Nations became for those fleeing, exiled and forcibly relocated only empty watchwords, of which most of them did not even hear during the tragedy. 3. Methodology The authors identify the enormity of flight, exile and forcible relocation of people at the close of and after World War II, and try to raise the awareness of the need to remember about it and draw conclusions for the future. The adopted comparative historical method allows for direct needs analysis concerning the guarantee of basic human needs in the face of the horrors of war and actions taken directly after the war. 4. Conclusions The authors prove that, irrespective of victory in a war, securing people against national or ethnic persecution when the war has come to an end should be a matter of overriding importance for the victors. The victory does not entitle the victors to treat people like objects, even if they also were accomplices to the tragedy of war. Great wars are fought between states, particularly between the biggest ones, and it is the unarmed, innocent people who suffer, even though they are not responsible for their outbreak and all the harm. The experience of World War II should make people aware of the threat of suffering and death in the face of post-war division of territorial spoils.
    Źródło:
    Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje; 2016, 24; 92-117
    2299-4033
    Pojawia się w:
    Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dwa memoriały Michała Kwiatkowskiego w sprawie polityki zagranicznej Rządu RP na uchodźstwie w latach 1942-1943
    Michał Kwiatkowskis Two Memoranda Concerning the Foreign Policy of the Polish Government in Exile in the Years 1942-1943
    Autorzy:
    Rabiński, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1944812.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Michał Kwiatkowski
    Rada Narodowa RP
    stosunki międzynarodowe
    II wojna światowa
    Niemcy
    ZSRR
    National Council of Poland
    international relations
    World War II
    Germany
    USSR
    Opis:
    In the article two memoranda are presented that concern the foreign policy of the Polish government in exile in the years 1942-1943. Their author is Michał Kwiatkowski, a journalist, an editor, a Labour Party (Poland) politician, an activist of the Polish community in Germany and France. During World War II Kwiatkowski was a member of the National Council of Poland – a substitute of the Polish parliament in exile. The presented texts concern the matters that are fundamental for the Polish foreign policy of that time: the future of Germany and the relations between Poland and the USSR. The first memorandum was written at the request of the Prime Minister of the Polish Government, General W. Sikorski, for his visit in the USA in December 1942-January 1943. The other one was presented to the Political Committee of the Polish Government at the crucial moment when the Red Army was approaching the east borders of Poland. Both the texts let the reader learn about the opinions entertained by one of the leaders of the Labour Party (Poland) – a party that was part of the government coalition during World War II. They also show the way basic political-international phenomena were perceived by a member of the political life of “Polish London” of those times; they also make it possible to compare Kwiatkowski's predictions with the real course of events.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2009, 57, 2; 216-239
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Na pomoc walczącej Warszawie. Zabiegi dyplomatyczne władz RP na obczyźnie w 1944 r.
    Autorzy:
    Szubtarska, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2233738.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    II wojna światowa
    Powstanie Warszawskie
    rząd polski na uchodźstwie
    stosunki polsko-angielskie
    stosunki polsko-amerykańskie
    stosunki polsko-sowieckie
    World War II
    Warsaw Uprising
    Polish government in exile
    Polish-English relations in World War II
    Polish-American relations in World War II
    Polish-Soviet relations in World War II
    Opis:
    Prezentowany tekst źródłowy pochodzi z biuletynu Ministerstwa Spraw Zagranicznych (VI–IX 1944 r.). Został przygotowany dla użytku wewnętrznego MSZ i nie jest powszechnie znany. Szczegółowo przedstawia zaangażowanie polskich władz politycznych i dyplomatycznych na terenie Londynu w organizację pomocy dla walczącej stolicy Polski (od końca lipca do pierwszych dni października 1944 r.).
    The presented text comes from the Bulletin of the Polish Ministry of Foreign Affairs (June–September 1944). It was prepared for the internal use of the Ministry of Foreign Affairs and is not widely known. It details the involvement of Polish political authorities and diplomatic missions in London in organising aid for the struggling capital (from late July to the first days of October 1944).
    Źródło:
    Dzieje Najnowsze; 2022, 54, 2; 217-236
    0419-8824
    Pojawia się w:
    Dzieje Najnowsze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ewolucja ustroju polskich najwyższych władz wojskowych w latach II wojny światowej
    Evolution of the Polish system of the supreme military authorities during the Second World War
    Autorzy:
    Marszałek, Piotr Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/965329.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    II Rzeczypospolita
    II wojna światowa
    najwyższe władze wojskowe
    Rząd Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie 1939–1945
    second republic of poland
    supreme military authorities
    polish government in exile 1939–1945
    World War II
    Opis:
    The war obliges the state authorities to equip them with new competences. It is often necessary to establish new ones, especially in the field of the supreme military authorities. The Polish government was prepared for such a situation and adopted a draft decree on the supreme military authorities during the war. The President of the Republic of Poland signed it on the day of the commencement of warfare against Poland on 1 September 1939. Unfortunately, the authors of this act did not foresee the necessity for the highest state, civil and military authorities to leave the territory of the country and continue their activity in exile. There was a need to amend the existing solutions. The presented deliberations show the process of their evolution from regulations characteristic for the authoritarian system to regulations typical for a democratic state. It is shown against the background of more general transformations taking place in Polish political circles operating in exile, initially in France and then in Great Britain, as a result of the takeover of the Polish government by the opponents of the pre-war authoritarian governments in Poland.
    Wojna wymusza wyposażenie organów państwa w nowe kompetencje. Często konieczne jest również powołanie nowych organów, szczególnie w zakresie najwyższych władz wojskowych. Rząd polski był przygotowany na taką sytuację i uchwalił projekt dekretu o najwyższych władzach wojskowych w czasie wojny. Prezydent Rzeczypospolitej złożył pod nim swój podpis w dniu rozpoczęcia działań wojennych przeciwko Polsce, 1 września 1939 r. Niestety autorzy tego aktu nie przewidzieli konieczności opuszczenia przez najwyższe władze państwowe (cywilne i wojskowe) terytorium państwa i kontynuowania działalności na emigracji. Pojawiła się potrzeba znowelizowania obowiązujących rozwiązań. Przedstawione rozważania ukazują ich ewolucję od przepisów charakterystycznych dla systemu autorytarnego do regulacji typowych dla państwa demokratycznego. Proces ten ukazano na tle ogólniejszych przemian dokonujących się w polskich środowiskach politycznych działających na emigracji – początkowo we Francji, a następnie w Wielkiej Brytanii – będących wynikiem objęcia sterów rządów Rzeczypospolitej przez oponentów przedwojennych autorytarnych rządów sanacyjnych w Polsce.
    Źródło:
    Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2018, 21; 255-274
    1733-0335
    Pojawia się w:
    Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    W imię socjalizmu - poszukiwanie miejsca na ziemi. Przypadek Leona (Libera) Gotloba
    In the Name of Socialism – Searching for a Place in the World. The Case of Leon (Liber) Gotlob
    Autorzy:
    Rusiniak-Karwat, Martyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2156701.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
    Tematy:
    emigracja
    II wojna światowa
    ZSRS – zsyłka
    szlak bojowy – Armia Andersa
    Bund
    emigracja z Polski – 1957 r.
    Polska
    Żydzi
    lata 1947–1957
    emigration
    World War II
    the USSR – exile
    battle trail – Anders’ Army
    Opis:
    W artykule zostały ukazane koleje życia i wędrówki żydowskiego socjalisty z Bundu Leona (Libera) Gotloba. Są one odzwierciedleniem losu wielu osób z jego pokolenia – których młodość przypadała na lata przed 1939 r. Na jego przykładzie autorka wskazała, że nie zawsze mamy wpływ na miejsce zamieszkania i osiedlenia, a pewne decyzje wymusza na nas sytuacja polityczna i społeczna, a także osoby trzecie. Wybuch wojny w 1939 r. był przyczyną ucieczki Gotloba na wschód przed okupantem niemieckim, co zakończyło się aresztowaniem i zesłaniem do łagru na terenie ZSRS. „Amnestia” latem 1941 r. umożliwiła bohaterowi artykułu wydostanie się z ZSRS i przejście szlaku bojowego w szeregach Armii Andersa. W tym czasie informacje o śmierci najbliższych i Zagładzie Żydów spowodowały, że zaczął wiązać swoje plany życiowe ze Stanami Zjednoczonymi, gdzie zamierzał kontynuować pracę w Bundzie. W związku z niepowodzeniem starań o wyjazd, przebywając w Wielkiej Brytanii jako zdemobilizowany żołnierz, postanowił z nową rodziną powrócić do Polski, co nastąpiło jesienią 1947 r. Aktywnie uczestniczył w odbudowie komitetu Bundu i życia społeczności żydowskiej w Tarnowie aż do chwili aresztowania w marcu 1949 r. Pomimo wcześniejszej ostrej krytyki ZSRS i komunizmu, doświadczeń utraty wolności podczas wojny i w powojennej Polsce oraz inwigilacji jego osoby, potrafił dostosować się do ówczesnych realiów politycznych. Po wyjściu z więzienia w listopadzie 1951 r., działał w Towarzystwie Społeczno-Kulturalnym Żydów w Polsce. Dopiero wydarzenia roku 1956 w Polsce, a co za tym idzie – również otwarcie drogi do emigracji, pozwoliły mu osiągnąć wcześniejszy cel. Razem z rodziną i przyjaciółmi z Tarnowa znalazł się w Ameryce i w wolnym świecie kontynuował pracę w szeregach Bundu.
    Źródło:
    Pamięć i Sprawiedliwość; 2022, 39, 1; 356-383
    1427-7476
    Pojawia się w:
    Pamięć i Sprawiedliwość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-14 z 14

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies