Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "The Polish Army" wg kryterium: Temat


Tytuł:
26 dywizjon artylerii ciężkiej w latach 1937–1939
26th Heavy Artillery Battalion in 1937–1939
Autorzy:
Jarno, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/689560.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Wojsko Polskie
Artyleria Wojska Polskiego
26 dywizjon artylerii ciężkiej
wojna polsko-niemiecka 1939
Polish Army
Artillery of the Polish Army
26th heavy artillery battalion
Polish-German war 1939
Opis:
The article describes the story of a little-known artillery unit of the Polish Army that existed in the years of the Second Polish Republic – the 26th Heavy Artillery Battalion. This unit was formed in the autumn of 1937 in Skierniewice in the area of the Corps District No. IV Łódź and was directly subordinated to the commander of the 26th Infantry Division. The creation of the 26th Heavy Artillery Battalion was one of the elements of increasing the firepower of the Polish infantry divisions. However, deficiencies in artillery equipment, caused that before the outbreak of the Second World War heavy artillery battalions were formed only in a few infantry divisions, including the 26th Infantry Division. Instead of the planned three batteries, the 26th Heavy Artillery Battalion had only two batteries (the first battery had three 105 mm cannons, and the second battery had three 155 mm howitzers). Discussed unit was mobilized in March 1939. Despite many difficulties and shortages in the equipment – mobilization was carried out efficiently, and the deficiencies were supplemented in the following weeks. In May 1939, the 26th Heavy Artillery Battalion was transported by rail to Wielkopolska (along with the 26th Infantry Division) and subordinated to the command of the „Poznań” Army. During the Polish-German war, battalion supported fire units of its own division while the battles over the river Bzura. During this time, the unit was destroyed and most of the soldiers were taken prisoner by the Germans.
Artykuł opisuje historię mało znanej jednostki artylerii Wojska Polskiego z okresu międzywojennego – 26 dywizjonu artylerii ciężkiej. Jednostka ta powstała jesienią 1937 r. w Skierniewicach na obszarze Okręgu Korpusu nr IV Łódź i została bezpośrednio podporządkowana dowódcy 26 Dywizji Piechoty. Powstanie 26 dywizjonu artylerii ciężkiej było jednym z elementów zwiększania siły ogniowej związków taktycznych piechoty polskiej. Jednak braki w sprzęcie artyleryjskim spowodowały, że do 1939 r. dywizjony artylerii ciężkiej sformowano jedynie w kilku dywizjach piechoty, w tym w 26 Dywizji Piechoty. Zamiast planowanych trzech baterii 26 dywizjon artylerii ciężkiej miał jedynie dwie baterie liczące po trzy działa (w pierwszej baterii armaty 105 mm, a w drugiej baterii haubice 155 mm). Omawiana jednostka została zmobilizowana w marcu 1939 r. Pomimo wielu trudności i braków w wyposażeniu mobilizacja odbyła się sprawnie, a braki uzupełniano w kolejnych tygodniach. W maju 1939 r. 26 dywizjon artylerii ciężkiej został przewieziony koleją do Wielkopolski (wraz z całą 26 Dywizją Piechoty) i podporządkowany dowództwu Armii „Poznań”. W wojnie polsko-niemieckiej wspierał ogniem oddziały własnej dywizji w czasie walk nad Bzurą. W ich trakcie jednostka została rozbita, a większość żołnierzy dostała się do niewoli niemieckiej.
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2018, 17, 1
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Übernahme von Toruń durch die polnische Armee (18.-21. Januar 1920)
Taking Over of Toruń by the Polish Army (18–21 January 1920)
Przejęcie Torunia przez Wojsko Polskie (18–21 stycznia 1920 r.)
Autorzy:
Smoliński, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1891896.pdf
Data publikacji:
2020-12-21
Wydawca:
Towarzystwo Miłośników Torunia
Tematy:
Republik Polen
Pommerellen
Toruń
Polnische Armee
Vertrag von Versailles
Deutschland
Einrücken der polnischen Truppen in Toruń am 18. - 21. Januar 1920.
the Republic of Poland
Pomerania
the Polish Army
the Treaty of Versailles
Germany
entry of the Polish Army to Toruń in 18–21 January 1920
Rzeczpospolita Polska
Pomorze
Wojsko Polskie
traktat wersalski
Niemcy
wkroczenie Wojska Polskiego do Torunia 18–21 stycznia 1920 r.
Opis:
Der Verlauf und die Ausdehnung der West- und Nordgrenze der Republik Polen wurden in mehreren Stufen festgelegt. Eine davon war die Militäroperation, die in der zweiten Januarhälfte und in den ersten zehn Tagen Februar 1920 stattfand. Sie war eine direkte Folge der entsprechenden Bestimmungen des Vertrags von Versailles vom 28. Juni 1919 zwischen den Siegermächten und dem während des Ersten Weltkriegs besiegten Deutschland. Das von Deutschland an die Republik Polen auf dieser Grundlage abgetretene Gebiet umfasste, obwohl es nur teilweise polnische Gebietsforderungen berücksichtigte, fast die gesamte Provinz Posen und Westpreußen - einschließlich Toruń. In dieser Studie, die auf der Grundlage von archivalischen Quellen und veröffentlichten Dokumenten, Memoiren und Tagebüchern sowie auf der Grundlage einschlägiger - umfangreicher - Literatur zu diesem Thema erstellt wurde, präsentiert der Autor die politischen und militärischen Vorbereitungen der polnischen Seite, die darauf abzielen, Pommerellen und Toruń aus deutschen Händen zu übernehmen. Darüber hinaus beschrieb er auch die Truppen der polnischen Streitkräfte, die Toruń besetzen sollten, sowie den Verlauf ihres Einrückens in die Stadt und die damit verbundenen Festlichkeiten, an denen am 18. bis zum 21. Januar 1920 ein bedeutender Teil der polnischen Einwohner des damaligen Toruńs teilnahm.
The course and extent of the western and northern borders of the Republic of Poland were formed over several stages. One of them was the military operation that took place in the second half of January and the first ten days of February 1920. It was a direct consequence of the relevant provisions of the Treaty of Versailles of 28 June 1919 between the victorious powers and Germany defeated during the Great War. The area given to the Republic of Poland on this basis by Germany, although only partially considering Polish territorial demands, covered almost the entire Province of Poznań and the Province of West Prussia - including Toruń. In this study, prepared on the basis of archival sources, published documents, memoirs and diaries, as well as on the basis of relevant - extensive - literature on the subject, the author presented the political and military preparations of the Polish side aimed at taking over Pomerania and Toruń from the German hands. In addition, he also described the forces of the Polish Army designated to occupy Toruń and the course of their entry into the city along with the related ceremonies, which took place on 18-21 January 1920 with the participation of a significant portion of the Polish inhabitants of Toruń.  
Przebieg i zasięg zachodniej oraz północnej granicy Rzeczypospolitej Polskiej ukształtowany został w kilku etapach. Jednym z nich była operacja wojskowa, która miała miejsce w drugiej połowie stycznia oraz pierwszej dekadzie lutego 1920 r. Była ona bezpośrednią konsekwencją odpowiednich postanowień traktatu zawartego w Wersalu 28 czerwca 1919 r. pomiędzy zwycięskimi mocarstwami a pokonanymi podczas I wojny światowej Niemcami. Oddany Rzeczypospolitej na tej podstawie przez Niemcy obszar, choć tylko częściowo uwzględniał polskie postulaty terytorialne, obejmował prawie całą Prowincję Poznańską oraz Prowincję Zachodnio-Pruską – w tym także Toruń. W studium tym przygotowanym w oparciu o źródła archiwalne oraz publikowane dokumenty, wspomnienia i pamiętniki, a także na podstawie odpowiedniej – obszernej – literatury przedmiotu, autor przedstawił polityczne i wojskowe przygotowania strony polskiej mające na celu przejęcie Pomorza i Torunia z rąk niemieckich. Poza tym opisał on również siły Wojska Polskiego przeznaczone do zajęcia Torunia oraz przebieg akcji ich wkraczania do miasta i związane z tym uroczystości, w których w dniach od 18 do 21 stycznia 1920 r. wzięła udział znacząca część polskich mieszkańców ówczesnego Torunia.  
Źródło:
Rocznik Toruński; 2020, 47; 139-182
0557-2177
Pojawia się w:
Rocznik Toruński
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skład oraz przekrój społeczny oddziałów Frontu Pomorskiego wkraczających na Pomorze w styczniu i lutym 1920 r.
The composition and social profile of the units of the Pomeranian Front entering Pomerania in January and February 1920
Die Zusammensetzung und soziale Struktur der Abteilungen der Pommerschen Front, die im Januar und Februar 1920 in Pommern einmarschierten
Autorzy:
Smoliński, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/529390.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Towarzystwo Miłośników Torunia
Tematy:
Rzeczpospolita Polska
Wojsko Polskie
Armia Polska we Francji
Front Pomorski
Józef Haller
Józef Dowbor-Muśnicki
traktat wersalski
Pomorze
Wolne Miasto Gdańsk
rewindykacja Pomorza przez Polskę
Republik Polen
Polnische Armee
Polnische Armee in Frankreich
Pommersche Front
Józef Dowbór-Muśnicki
Versailler Vertrag
Pommern
Freie Stadt Danzig
Rückgewinnung Pommerns durch Polen
the Republic of Poland, the Polish Army
the Polish Army in France
the Pomeranian Front
the Treaty of Versailles
Pomerania
the Free City of Gdańsk
the revendication of Pomerania by Poland
Opis:
Pomimo upływu wielu lat od opisywanych poniżej wydarzeń oraz dość już dzisiaj bogatej literatury dotyczącej tego problemu, nadal brak jest w polskiej historiografii dostatecznie pełnego i wyczerpującego zagadnienie omówienia udziału polskich sił zbrojnych w mającej miejsce w styczniu i lutym 1920 r. operacji przejmowania ziem scedowanych Polsce przez Niemcy na mocy postanowień traktatu wersalskiego. Podobnie jest też z opisem ich przekroju społecznego. Znacznie lepiej przedstawiają się natomiast badania dotyczące przebiegu akcji rewindykacyjnej ze stycznia i lutego 1920 r. Dzieje się tak, choć tematyka ta – od czasu do czasu – głównie przy okazji kolejnych rocznic, zdaje się budzić pewne zainteresowanie historyków. Nie inaczej jest również obecnie, gdy trwają obchody stulecia odzyskania przez Polskę niepodległości państwowej.Stąd też autor postanowił pokazać możliwie pełny skład oraz przekrój społeczny wojsk Frontu Pomorskiego, które w styczniu i lutym 1920 r. wzięły udział w akcji przejmowania ziem pomorskich przyznanych Polsce na mocy traktatu w Wersalu. Poza tym omówił on też ich proweniencję, a także wpływ, jaki miała ona na ich stan oraz rzeczywistą wartość bojową w momencie rozpoczynania się akcji rewindykacyjnej. W efekcie tego widoczna jest skala tej wojskowej operacji, która wskazuje, że była to wówczas najważniejsza akcja militarna odrodzonej Rzeczpospolitej Polskiej.
Obwohl seit den unten beschriebenen Ereignissen viele Jahre vergangen sind und es heute eine recht reichhaltige Literatur zu diesem Problem gibt, fehlt es in der polnischen historischen Literatur bis heute an einer ausreichend vollständigen und das Phänomen erschöpfend behandelnden Abhandlung über die Beteiligung der polnischen Streitkräfte an der Operation, bei der im Januar und Februar 1920 die infolge des Versailler Vertrags von Deutschland an Polen abgetretenen Gebiete übernommen wurden. Ähnlich verhält es sich mit der Beschreibung ihres sozialen Querschnitts. Dagegen sieht es bei den Forschungen zum Verlauf der Wiedergewinnungsaktion vom Januar und Februar 1920 wesentlich besser aus. Dies ist so, obwohl diese Thematik von Zeit zu Zeit, hauptsächlich anlässlich von Jahrestagen, ein gewisses Interesse bei den Historikern zu erregen scheint. Nicht anders verhält es sich auch gegenwärtig, während der Feiern zum 100. Jubiläum der Wiedergewinnung der staatlichen Unabhängigkeit durch Polen.            Deshalb hat der Autor auch beschlossen, die möglichst vollständige Zusammensetzung und soziale Struktur der Armeen der Pommerschen Front zu präsentieren, die im Januar und Februar 1920 an der Aktion teilnahmen, bei der die Pommerschen Gebiete übernommen wurden, die Polen durch den Vertrag von Versailles zugesprochen worden waren. Außerdem bespricht er auch ihre Herkunft sowie den Zustand und den tatsächlichen Kampfwert zum Zeitpunkt des Beginns der Wiedergewinnungsaktion. Dadurch wird der Umfang der militärischen Operation sichtbar, der aufzeigt, dass es sich dabei um die damals wichtigste militärische Aktion der wiedergeborenen Polnischen Republik handelte.
Despite the fact that many years have passed  since the events described below occurred  and the literature  on this problem is quite rich, Polish historiography still lacks the complete and comprehensive discussion concerning the issue of  the participation of the Polish armed forces in the operations of taking over the territories  assigned to Poland by Germany under the provisions of the Versailles Treaty, which  took place in January and February 1920. A similar situation takes place with  the description of their profile.  On the other hand, the research on the process of the revendication actions of January and February 1920 looks much better. Yet,  this subject, from time to time - mainly on the occasion of subsequent anniversaries, seems to arouse some interest of  historians.  It also happens now  when the centenary celebrations of Poland regaining independence are taking place.Therefore, the author decided to show the possibly full composition and social profile of the Pomeranian Front troops, which in January and February 1920 took part in the takeover of Pomeranian lands granted to Poland under the provisions of the Treaty of Versailles. In addition, he also discussed their provenance and the impact they had on their condition and actual combat value at the time the revendication  action began. As a result, the magnitude of this military operation is visible, which indicates that it was then the most important military action of the reborn Polish Republic.
Źródło:
Rocznik Toruński; 2019, 46; 283-324
0557-2177
Pojawia się w:
Rocznik Toruński
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ochotnicze formacje jazdy organizowane przez Tadeusza i Wojciecha Kossaków (listopad 1918 – marzec 1919 r.). Przyczynek do dziejów szwadronów wojewódzkich Wojska Polskiego
Autorzy:
Smoliński, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2083442.pdf
Data publikacji:
2022-01-07
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Rzeczpospolita Polska
Wojsko Polskie
ochotnicze szwadrony wojewódzkie i jazda Wojska Polskiego
„wojny o niepodległość i granice” państwa polskiego z lat 1918–1921
Tadeusz Kossak
Wojciech Kossak
Polish Republic
the Polish Army
voluntary voivodeship squadrons
cavalry
“wars for independence and borders” of Poland in the years 1918–1921
Opis:
W czasie od listopada 1918 r. do marca 1919 r. w Wojsku Polskim istniał cały szereg ochotniczych formacji jazdy – szwadronów wojewódzkich. Wśród nich były także dwie formacje tego typu utworzone i dowodzone przez ówczesnych rotmistrzów, mianowicie braci Tadeusza i Wojciecha Kossaków. Dlatego też Autor podjął się trudu opisania dziejów obydwu tych ochotniczych szwadronów wojewódzkich oraz procesu ich rozwiązania bądź też wcielania do regularnych formacji jazdy Wojska Polskiego, co nastąpiło w okresie od końca grudnia 1918 r. do początków marca 1919 r. Poza tym Autor przedstawił również przebieg karier wojskowych obydwu tych oficerów w ostatniej ćwierci XIX w. oraz podczas I wojny światowej i w okresie polskich „wojen o niepodległość i granice” z lat 1918–1921. W efekcie tego powstało studium, jakiego w dotychczasowym dorobku polskiej historiografii jeszcze nie było.
Between November 1918 and March 1919 the Polish Army featured a variety of voluntary cavalry units, including the voivodeship squadrons. Among them, there were two units created and led by the Kossak brothers, Tadeusz and Wojciech, then cavalry captains. In this article, the author discusses the history of these two squadrons as well as the process of their disbanding or incorporation into regular cavalry formations of the Polish Army, which took place between the end of December 1918 and the beginning of March 1919. In addition, the author examines the military careers of both officers in the last quarter of the nineteenth century, during World War I and during the Polish wars for independence and borders in the years 1918–1921. As a result, a study emerges that has not been seen before in Polish historiography.
Źródło:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2022, 13; 56-95
2450-4475
Pojawia się w:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Żołnierz i duszpasterz. Działalność duszpasterska księdza protoprezbitera ppłk Szymona Fedorońki w Wojsku Polskim w latach 1922 – 1940
A Soldier and Chaplain. The Pastoral Activity of Fr. Protopriest Lt Col Szymon Fedoronko in the Polish Army, 1922-1940
Autorzy:
Grzybowski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494488.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
II Rzeczpospolita
prawosławie
Wojsko Polskie
duszpasterstwo wojskowe
The Second Republic
Orthodox
Polish Army
military chaplaincy
Opis:
Artykuł traktuje o losie ks. protoprezbitera ppłk Szymona Fedorońki, kapelana wojskowego wyznania prawosławnego w odrodzonym Wojsku Polskim. Duchowny znakomicie zapisał się w dziejach Kościoła prawosławnego i sił zbrojnych II Rzeczypospolitej. W oparciu o źródła archiwalne Autor omawia kolejne etapy jego służby duszpasterskiej w wojsku – od szefa duszpasterstwa wojskowego w Przemyślu i Lublinie do naczelnego kapelana wyznania prawosławnego Wojska Polskiego i męczeńskiej śmierci w niewoli sowieckiej. Szlaki żołnierski i kapłański duchownego zostały ukazane na tle wydarzeń politycznych, które wówczas się dokonywały w kraju. Autor ukazuje m.in. najważniejsze problemy, z którymi musiał zmierzyć się kapelan pracujący na mieszanym narodowościowo i wyznaniowo terenie.
The article deals with the fate of Fr. Protopriest Lt Col Szymon Fedoronko, who was was an Orthodox military chaplain in the reborn Polish Army. Th e priest has gone down in the history of the Orthodox Church and the armed forces of the Second Republic. Based on archival sources, the Author discusses the successive stages of his pastoral ministry in the army beginning with the head of the military chaplaincy in Przemysl and Lublin through the Orthodox chief chaplain in the Polish Army to his martyrdom in Soviet imprisonment. His life’s path as a soldier and priest is presented against the background of the political events that were taking place in the country at the time. The author shows, among other things, the most important problems the chaplain had to face working in an ethnically and religiously mixed area.
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2018, 02; 209-236
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kieleccy Katyńczycy – weterani wojny polsko-bolszewickiej
The Kielce veterans of the Polish-Soviet war – victims of the Katyn Massacre
Autorzy:
Jończyk, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2032932.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Centralna Biblioteka Wojskowa im Marszałka Józefa Piłsudskiego
Tematy:
Katyń
zbrodnia katyńska
wojna polsko-bolszewicka
Armia Ochotnicza
Wojsko Polskie
żołnierze
oficerowie
policjanci
weterani
inteligencja
Katyn
the Katyn massacre
Polish-Bolshevik war
Volunteer Army
Polish army
soldiers
officers
policemen
veterans
intelligence
Opis:
Zbrodnia Katyńska, będąca zbrodnią wojenną, zbrodnią ludobójstwa i zbrodnią przeciwko ludzkości, pochłonęła co najmniej 21 857 ofiar. Zamordowanymi byli obywatele polscy wzięci do niewoli lub aresztowani po agresji ZSRS na Polskę rozpoczętej 17 września 1939 roku. Osadzono ich w obozach NKWD w Kozielsku, Ostaszkowie i Starobielsku oraz w więzieniach na zachodniej Ukrainie i Białorusi. Zostali zamordowani przez Sowietów wiosną 1940 roku. Wśród ofiar znajdowały się 2354 osoby związane z przedwojennym województwem kieleckim. Wysoki odsetek wśród ofiar stanowili weterani wojny polsko-bolszewickiej. Wśród jeńców wymienionych obozów związanych z Kielecczyzną było co najmniej 383 żołnierzy walczących z Sowietami w 1920 roku. Z liczby tej 114 osadzonych w Kozielsku zabito i pogrzebano w Katyniu, 115 ze Starobielska zamordowano i pochowano w Charkowie, a 154 z Ostasz-kowa zabito w Kalininie i pogrzebano w Miednoje. W artykule zaprezentowano biogramy dwudziestu ofiar związanych z Kielecczyzną, w tym piętnastu jeńców wymienionych obozów. Kolejnych pięciu to ofiary zbrodni z Ukraińskiej Listy Katyńskiej. Wśród zamordowanych obok oficerów służby stałej i policjantów znaleźli się przedstawiciele szeroko pojętej polskiej inteligencji: urzędnicy, nauczyciele, lekarze, farmaceuci, inżynierowie, ziemianie, prawnicy, leśnicy, kupcy oraz duchowni. Wszyscy oni jako oficerowie rezerwy bronili Polski przed Sowietami w 1939 roku. Zapłacili za to cenę najwyższą. Jednym z powodów skazania ich na śmierć było prawdopodobnie zaangażowanie w walkę przeciwko bolszewikom w 1920 roku.
The Katyn Massacre, which was a war crime, crime of genocide and crime against humanity, took at least 21 857 victims. The murdered were Polish citizens captured or arrested after the Soviet Union’s invasion of Poland on 17 September 1939. They were held in the NKVD camps in Kozelsk, Ostashkov and Starobelsk and in prisons in Western Ukraine and Belarus. In the spring of 1940 they were murdered by the Soviets. Among the victims were 2354 people connected with the pre-war Kielce voivodeship. The paper presents the biographical notes of twenty victims connected with the Kielce region. Fifteen of them were imprisoned in the above mentioned camps. Another five are victims of crimes from the so-called Ukrainian Katyn List. Apart from officers in the regular service and policemen, the murdered included representatives of the social elite. Among them were civil servants, educators, physicians, pharmacists, engineers, members of the landed gentry, lawyers, foresters, merchants and clergymen.All of them, as reserve officers, defended Poland against the Soviets in 1939. They paid the highest price for it. The paper analyses the material which shows that veterans of the Polish-Bolshevik war constituted a high percentage among the victims of the Soviet crime.
Źródło:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej; 2020, 1(13); 125-160
2354-0435
2719-8618
Pojawia się w:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Łukasz Ciepliński (1913–1951) – bohater niedoceniony
Łukasz Ciepliński (1913–1951) – underrated hero
Autorzy:
Wójcik, Zbigniew K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52229615.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Uniwersytet Andrzeja Frycza Modrzewskiego w Krakowie
Tematy:
Łukasz Ciepliński
Wojsko Polskie
ZWZ/AK
wymiar sprawiedliwości tzw. Polski Ludowej
zbrodnie sądowe
Polish Army
the justice system of the Polish People’s Republic
judicial crimes
Opis:
Celem artykułu jest przybliżenie postaci płk. Łukasza Cieplińskiego – oficera służby stałej Wojska Polskiego, w tym ZWZ/AK, następnie działacza Zrzeszenia WiN i ostatniego prezesa jego Zarządu Głównego. Skazanie Cieplińskiego przez komunistyczny sąd wojskowy na karę śmierci za służbę w konspiracji antyniemieckiej na Podkarpaciu oraz antykomunistyczną działalność niepodległościową w pierwszych latach tzw. Polski Ludowej sprawiło, że jednocześnie wymazany został z kart historii Polski. Niemniej jego biografia zawiera fakty i zdarzenia, które budują świadomość historyczną współczesnych Polaków, a czego przeczucie zawarł w grypsach, pisanych z celi śmierci do żony i syna.
The intention of this article is to introduce to wider circles of Polish society the figure of Colonel Łukasz Ciepliński – an officer in the regular service of the Polish Army, including the ZWZ/AK, then an activist of the Freedom and Independence Association (WiN) and the last president of its Main Management Board. Ciepliński sentencing to death by a communist military court for his service in the anti-Nazi conspiracy in the Podkarpacie region and his anti-communist independence activity in the first years of The Polish People’s Republic meant that he was simultaneously erased from the pages of Polish history. Nonetheless, his biography contains facts and events that build the historical awareness of contemporary Poles, a sentiment he expressed in secret messages written from his death cell to his wife and son.
Źródło:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2024, LV, 2; 61-78
1899-6264
2451-0718
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ustanowienie cywilnej kontroli nad wojskiem polskim w latach 1989–1997
Establishment of Civilian Control of the Polish Army In 1989–1997
Autorzy:
Faszcza, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27317175.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
cywilna kontrola nad armią
Wojsko Polskie
Sojusz Północnoatlantycki
civilian control of the military
Polish Army
North Atlantic Treaty Organization
Opis:
W artykule omówiono proces tworzenia politycznej kontroli nad Wojskiem Polskim w okresie od chwili desygnowania Tadeusza Mazowieckiego na stanowisko prezesa Rady Ministrów w 1989 r. do momentu ustanowienia rozwiązań instytucjonalno-prawnych w postaci przyjęcia ustawy zasadniczej w kwietniu 1997 r. Wskazano jego kluczowe momenty na tle wydarzeń politycznych, które zachodziły w tym okresie w Polsce z wyeksponowaniem pomocy udzielonej władzom polskim przez czynniki zewnętrzne. Proces ten nie przebiegał bezkonfliktowo, a jego zakończenie w dużym stopniu było możliwe dzięki pomocy udzielonej przez rządy państw zachodnich i instytucji euroatlantyckich.
The article discusses the process of creating political control over the Polish Army in the period from the designation of Tadeusz Mazowiecki to the position of Prime Minister in 1989 until the establishment of institutional and legal solutions in the form of the adoption of the Constitution in April 1997. Its key moments against the backdrop of events are indicated that were taking place in Poland at that time, with emphasis on how the aid was provided to the Polish authorities by external factors. This process was not without conflicts, and its completion was possible to a large extent thanks to the help provided by the governments of Western countries and Euro-Atlantic institutions.
Źródło:
Społeczeństwo i Polityka; 2023, 1(74); 73-100
1733-8050
Pojawia się w:
Społeczeństwo i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Waszyngton Polski”. Generał Stanisław Mokronowski – komendant warszawskiego garnizonu w czasie Powstania Kościuszkowskiego 1794 roku
“The Polish Washington”. General Stanisław Mokronowski – commander of the Warsaw garrison during the Kościuszko Uprising in 1794
Autorzy:
Witkowski, Czesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2027319.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Centralna Biblioteka Wojskowa im Marszałka Józefa Piłsudskiego
Tematy:
Mazowsze
Warszawa
garnizon
Wojsko Polskie
Powstanie Kościuszkowskie
Tadeusz Kościuszko
Insurekcja Warszawska
Mazovia
Warsaw
garrison
Polish Army
the Kościuszko Uprising
the Warsaw Uprising 1794
Opis:
Generał Stanisław Mokronowski należy do grona kluczowych postaci Insurekcji Warszawskiej, do której doszło w czasie Powstania Kościuszkowskiego. W omawianym okresie ten mało znany w polskiej tradycji oficer był komendantem stołecznego garnizonu. Na to stanowisko rekomendował go lider „polskich jakobinów” Hugo Kołłątaj. Nazywając go „Waszyngtonem Polski”, wyraził przekonanie, że wysokie kwalifikacje wojskowe generała mogą przechylić szalę zwycięstwa w konflikcie na stronę Rzeczypospolitej. Pełniąc funkcję komendanta garnizonu, gen. Mokronowski okazał się sprawnym organizatorem i bezwzględnym stróżem dyscypliny oraz porządku w mieście garnizonowym zagrożonym rosyjską interwencją. Do jego zadań należały między innymi: obrona Warszawy i Mazowsza, fortyfikowanie stolicy, szkolenie rekruta, nadzorowanie służb garnizonowych, zapewnienie uzbrojenia, amunicji i aprowizacji, utrzymanie szpitali. Zasługi gen. Mokronowskiego przyczyniły się – po wielu latach – do uznania go za patrona warszawskiego garnizonu.
General Stanisław Mokronowski is one of the key figures of the Warsaw Uprising, which took place during the Kościuszko Uprising. In the discussed period, this little-known in the Polish tradition officer served as the commander of the Capital City Garrison. He was recommended for this position by Hugo Kołłątaj, the leader of the Polish Jacobins. By calling him “the Polish Washington” he made it clear that his high military qualifications can tip the conflict scales in favor of The Republic of Poland. As the garrison commander, gen. Mokronowski became known as an efficient organizer and a relentless guardian of discipline and order in the city threatened by Russian military intervention. His tasks included, among others, defense of Warsaw and Mazovia, fortifying the capital city, recruit training, supervising upon garrison’s duty services, providing weapons and ammunition, providing provisioning, maintenance of hospitals. Merits of gen. Mokronowski contributed – after many years – to recognize him as the patron of the Warsaw garrison.
Źródło:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej; 2021, 1(15); 35-48
2354-0435
2719-8618
Pojawia się w:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Marszałka Edwarda Śmigłego-Rydza koncepcja działań obronnych w wojnie z Niemcami
Autorzy:
Wysocki, Jan Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1195718.pdf
Data publikacji:
2020-09-30
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Wojsko Polskie
stosunki polsko-niemieckie
wojna polsko-niemiecka 1939 r.
GISZ (Generalny Inspektorat Sił Zbrojnych)
sztab Naczelnego Wodza, mobilizacja
Polish Army
Polish-German relations
Polish-German war 1939
GISZ (General Inspectorate of the Armed Forces)
Staff of the Commander-in-Chief
mobilization
Opis:
E. Śmigły-Rydz przejął w 1935 r. kierowanie GISZ, dokonał zmian kadrowych w Sztabie Głównym (szefem Sztabu został gen. W. Stachiewicz) i zlecił opracowanie planu obrony granic Polski przed sąsiadami. Plan „Z” – przeciwniemiecki – dokonywał oceny sił III Rzeszy i jej możliwości działań przeciw Polsce. Ocena ta wymuszała utrzymanie gros własnego terytorium do czasu ofensywy sojuszników. Pierwsze fazy planu były opracowane, następne miały elementy improwizacji, co było wynikiem realnych kalkulacji i wariantowości rozwoju sytuacji wojennej. Polska w 1939 r. była do wojny przygotowana, cechowała ją determinacja obrony całości państwa a także poparcie całego narodu.
In 1935, Edward Śmigły-Rydz took over the management of GISZ (General Inspectorate of the Armed Forces), made personnel changes in the General Staff (General Wacław Stachiewicz became the Chief of the Staff) and commissioned the development of a plan to defend Poland's borders against its neighbours. The “Z” Plan “- against Germany - assessed the forces of the Third Reich and its capability of action against Poland. This assessment urged to maintain the majority of the Polish territory until the offensive of the allies.  The first stages of the plan were developed, the next ones had elements of improvisation, which was the result of real calculations and variants of the development of the war situation. In 1939, Poland was prepared for war; it was characterized by the determination to defend the whole country and support of the entire nation.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2020, 27, 1; 221-234
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nadzór struktur militarnych i służb specjalnych ZSRR nad Wojskiem Polskim w latach 1945–1956
Autorzy:
Tkaczew, Władysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/121309.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Towarzystwo Wiedzy Obronnej
Tematy:
ZSRR
służby specjalne
struktury militarne
Wojsko Polskie
nadzór
służba informacji
wywiad wojskowy
Sztab Generalny Armii Radzieckiej
USSR
special forces
military structures
Polish Army
supervision
information service
military intelligence
General Staff of the Soviet Army
Źródło:
Wiedza Obronna; 2011, 1; 135-154
0209-0031
2658-0829
Pojawia się w:
Wiedza Obronna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Udział wojskowych w sejmie elekcyjnym 1648 roku
Military Involvement in the Royal Election of 1648
Autorzy:
Nagielski, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2012945.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Kozacy
bunt Chmielnickiego
Wojsko Polskie
elekcja Jana Kazimierza
elekcja królewska w 1648
Cossacks
Chmielnicki’s uprising
Polish Army
the election of Jan Kazimierz
the royal election of 1648
Opis:
The following paper, which bases its research findings on Sejm journals, presents the involvement of the members of the military in the royal election of 1648, which resulted in the election of Jan Kazimierz. Moreover, the article discusses the attitudes of the civilian part of the society, which tended to be predominantly negative on account of the perceived excessive involvement of the military in the political matters of the Polish-Lithuanian commonwealth. This, in turn, resulted in the involvement of entire military units (according to the calculations of the author, over ten thousand military troopsattended the royal election).The election was not the only important matter discussed during the proceedings. Those deliberations included also the discussion on the reasons for the defeat in the battle of Piławce and assigning blame for the defeat to particular people. The article presents the state of the Polish-Lithuanian army as well as the problems it encountered at that time, which were debated during the proceedings, and the solutions to which included instituting new taxes and appointing new leaders. The author points to the hostility of the nobility towards the military, which stemmed from the belief in their incompetenceand thirst for personal gain. The problems included predominantly the issues of the costs of the campaign and the attempts on the military’s part at influencing the proceedings. In addition, the article presents the possible solutions - of varying levels of adequacy - for solving the Cossackuprising, pointing out the necessity for appointing new military leaders and increasing the army’s finances through additional taxation.In the conclusion, the author remarks that the military involvement in the royal election could have significantly influenced their proceedings and outcomes.
The following paper, which bases its research findings on Sejm journals, presents the involvementof the members of the military in the royal election of 1648, which resulted in the election of Jan Kazimierz.Moreover, the article discusses the attitudes of the civilian part of the society, which tendedto be predominantly negative on account of the perceived excessive involvement of the military in thepolitical matters of the Polish-Lithuanian commonwealth. This, in turn, resulted in the involvementof entire military units (according to the calculations of the author, over ten thousand military troopsattended the royal election).The election was not the only important matter discussed during the proceedings. Those deliberationsincluded also the discussion on the reasons for the defeat in the battle of Piławce and assigningblame for the defeat to particular people. The article presents the state of the Polish-Lithuanian armyas well as the problems it encountered at that time, which were debated during the proceedings, andthe solutions to which included instituting new taxes and appointing new leaders. The author pointsto the hostility of the nobility towards the military, which stemmed from the belief in their incompetenceand thirst for personal gain. The problems included predominantly the issues of the costsof the campaign and the attempts on the military’s part at influencing the proceedings. In addition,the article presents the possible solutions - of varying levels of adequacy - for solving the Cossackuprising, pointing out the necessity for appointing new military leaders and increasing the army’sfinances through additional taxation.In the conclusion, the author remarks that the military involvement in the royal election couldhave significantly influenced their proceedings and outcomes.
Źródło:
Wieki Stare i Nowe; 2017, 12, 17; 9-23
1899-1556
2353-9739
Pojawia się w:
Wieki Stare i Nowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Operacja „Wisła”. Broń jądrowa na terytorium Polski
Operation „Vistula”. Nuclear weapon in the Polish territory
Операция „Висла”. Ядерное оружие на территории Польши
Autorzy:
Piotrowski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1927038.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Wojsko Polskie
Układ Warszawski
broń jądrowa
opercja „Wisła”
broń rakietowa
PRL
Sztab Generalny
Północna Grupa Wojsk Armii Radzieckiej
Kukliński
plany operacyjne WP
Polish Army
Warsaw Pact
nuclear weaponry
operation “Vistula”
rocket weapons
Polish People’s Republic
the General Staff
the North Group of the Soviet Army
Ryszard Kukliński
Polish Army’s operation plans
Войско Польское
Варшавский Договор
ядерное оружие
операция „Висла”
ракетное оружие
Польская Народная Республика
Генеральный Штаб
Северная группа советских войск
Куклинский
оперативные планы Польской Армии
Opis:
Tematem artykułu jest zagadnienie przechowywania broni jądrowej na terytorium Polski. Wiąże się to z wprowadzeniem do uzbrojenia Wojska Polskiego w pierwszej połowie lat sześćdziesiątych taktycznych i operacyjno-taktycznych kompleksów rakietowych. Ich podstawowym zadaniem było przenoszenie głowic z ładunkami jądrowymi. W ówczesnej doktrynie wojennej Układu Warszawskiego i NATO, taktycznej broni jądrowej przyznano podstawową rolę w porażeniu ogniowym wojsk i obiektów o znaczeniu strategicznym przeciwnika. Z uwagi na skomplikowane zasady transportu i przechowywania taktycznej broni jądrowej, w połowie lat sześćdziesiątych podjęto decyzję o lokalizacji na terenie PRL trzech składów broni jądrowej z przeznaczeniem na przechowywanie ładunków jądrowych dla jednostek rakietowych i lotnictwa Sił Zbrojnych PRL. Do końca lat sześćdziesiątych obiekty te wybudowano i przekazano do eksploatacji specjalnym jednostkom Armii Radzieckiej. Przedsięwzięcie to otrzymało kryptonim „Wisła” i stanowiło najpilniej strzeżoną tajemnicę, którą ujawniono dopiero w połowie pierwszej dekady XXI w.
The article is devoted to the issue of storing nuclear weapons in the Polish territory. It is connected with the implementation of tactical and operational-tactical rocket complexes to the weaponry of the Polish Army in the first half of the 1960s. The main task of these complexes was to transfer nuclear warheads. In the Warsaw Pact’ and NATO’s war doctrine of the time, tactical nuclear weapons were recognized as playing the primary role in striking the enemy’s armies and objects of strategic importance. Because of the complicated rules of transporting and storing tactical nuclear weapons, it was decided in the mid-1960s to locate three nuclear weaponry depots in the Polish territory to keep the weapons for the rocket units and air forces of the Polish People’s Republic Army. By the end of the decade, these structures were built and handed over for usage to the special units of the Soviet Army. The project got the code name “Vistula” and was the best-guarded secret that had not been revealed until the first decade of the 21st century.
Тема статьи – проблема хранения ядерного оружия на территории Польши. Это связано с введением в вооружение польской армии в первой половине 60-х гг. тактических и оперативно-тактических ракетных комплексов. Их основным заданием был перенос ядерных боеголовок. В то время в военной доктрине Варшавского Договора и НАТО именно тактическому ядерному оружию была приписана основная роль в огневом поражении войск и объектов стратегического значения противника. Из-за сложностей с транспортировкой и хранением тактического ядерного оружия в середине 60-х было принято решение о создании на территории Польской Народной Республики трех складов ядерного оружия с целью хранения ядерных зарядов для ракетных единиц и авиации Вооруженных сил ПНР. К концу 60-х гг эти объекты были построены и переданы в эксплуатацию специальным единицам Советской Армии. Это событие получило название „Висла” и стало наиболее охраняемой тайной, которая была рассекречена лишь в середине первой декады XXI в.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2017, XVIII (LXIX), 1 (259); 67-87
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Abisyńskie i hiszpańskie obserwacje Oddziału II SGWP w zakresie mobilności i zaopatrzenia wojsk na polu walki 1935–1939
Abyssinian and Spanish observations of the Second Staff Polish Army concerning the mobilization and military supply on the battlefield in the years 1935–1939
Autorzy:
Majzner, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/688579.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
wojna włosko-abisyńska
wojna domowa w Hiszpanii
Oddział II Sztabu Głównego Wojska Polskiego
Wojsko Polskie
wywiad wojskowy
motoryzacja wojska
zaopatrzenie wojska na polu bitwy
Italian-Abyssinian War
Spanish Civil War
Second Staff Polish Army
Polish Army
Military Intelligence
military motorization
military supply on the battlefield
Opis:
In the mid-1930s, the Polish military intelligence had conducted investigative and observation activities concerning the Italian-Abyssinian War and the Spanish Civil War. Both conflicts were considered as potentially valuable sources of information from the evolution of war art – technically, tactically, and operationalally. As a result, he also acquired a number of materials on combat mobility in the field and their supply in battle conditions. Unfortunately, most of them were downplayed by the Staff of the Polish Army, and the rest were unable to carry out a poorly-developed industry.
W połowie lat trzydziestych XX w. polski wywiad wojskowy prowadził działania rozpoznawczo-obserwacyjne odnośnie do wojny włosko-abisyńskiej oraz wojny domowej w Hiszpanii. Obydwa konflikty traktował jako potencjalnie cenne źródło informacji z zakresu ewolucji sztuki wojennej – w aspektach: technicznym, taktycznym oraz operacyjnym. W efekcie pozyskał również liczne materiały na temat mobilności wojsk na polu walki oraz ich zaopatrywania w warunkach bojowych. Niestety większość z nich została zbagatelizowana przez Sztab Główny Wojska Polskiego, a pozostałych nie był w stanie zrealizować słabo rozwinięty przemysł.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2017, 99; 259-276
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Weterani Insurekcji Kościuszkowskiej w powstaniu 1806 roku w Wielkopolsce
Veterans of the Kościuszko Uprising in the uprising of 1806 in Greater Poland
Autorzy:
Dudziński, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2027318.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Centralna Biblioteka Wojskowa im Marszałka Józefa Piłsudskiego
Tematy:
Chłapowski
Dąbrowski
dywersja
Fouché
insurekcja
kwestia polska
Kościuszko
Le Publiciste
Napoleon
odezwa
pospolite ruszenie
powstanie
rekrutacja
Wojsko Polskie
Wybicki
Appeal
diversion
Insurrection
mass mobilisation
Polish army
recruitment
the Polish issue
uprising
Opis:
Upadek Rzeczypospolitej po powstaniu z 1794 roku nie przesądził o zaniechaniu dążeń niepodległościowych przez uczestników Insurekcji Kościuszkowskiej. Po zwycięstwach na polach Jeny i Auerstädt 14 października 1806 roku armia francuska była zmęczona i mogła nie sprostać ofensywie prusko-rosyjskiej. Na dawnych ziemiach polskich wciąż znajdowały się resztki armii pruskiej, co wysuwało na pierwszy plan kwestię zaangażowania Polaków przeciwko Prusom oraz wspierającej je Rosji w zamian za niejasną obietnicę przywrócenia Polakom bytu politycznego. Do zorganizowania dywersji na tyłach przeciwnika wybrano pełniącego funkcję generalnego inspektora kawalerii włoskiej generała Jana Henryka Dąbrowskiego, twórcę Legionów Polskich we Włoszech. W Wielkopolsce generał był otaczany szacunkiem, który zdobył podczas Insurekcji Kościuszkowskiej w 1794 roku. Chcąc pozyskać Polaków do realizacji własnych celów politycznych, Napoleon postanowił wykorzystać autorytet Tadeusza Kościuszki, silnie związanego z tradycją francuskiego i amerykańskiego Oświecenia. Kościuszko nie ufał deklaracjom Napoleona, nie stanął na czele Legionów Polskich, choć często występował w roli mentora wobec władz francuskich. Zdecydowanie odmówił także firmowania działań w Wielkopolsce. Jego sceptycyzm wzmacniało stanowisko dyplomacji francuskiej względem insurekcji z 1794 roku. Instrumentalne traktowanie polskich przywódców potwierdzają zarówno nieuczciwe działania dyplomacji francuskiej, jak i zachowana korespondencja Napoleona. Ogłoszenie powstania w Wielkopolsce, entuzjastycznie przyjęte przez mieszkańców miast, spotykało się z nieufnością części społeczeństwa. Reaktywowano instytucję pospolitego ruszenia szlachty, wzorem insurekcji przeprowadzono pobór w systemie kantonalnym. Dowództwo tworzonych formacji często powierzano oficerom z przeszłością insurekcyjną, którzy oprócz autorytetu moralnego reprezentowali ciągłość tradycji. Mimo że w epizodzie z 1806 roku pozostaje dostatecznie wiele niewiadomych, nie tylko w odniesieniu do postawy polskiego społeczeństwa, ale i działań dyplomacji francuskiej, skala zaangażowania weteranów Insurekcji Kościuszkowskiej w kolejną szansę odbudowy Rzeczypospolitej wpisuje się na trwałe do pamięci historycznej.
The fall of the Polish-Lithuanian Commonwealth after the uprising of 1794 did not mean that Poles abandoned their independence efforts. In most political circles, there was a growing awareness that the hopes for regaining sovereignty should be tied to the political actions of France and the victorious Napoleon Bonaparte. After the victories on the fields of Jena and Auerstädt on October 14, 1806, the French army was tired and could not cope with the Prussian-Russian offensive. The remnants of the Prussian army remained on the former Polish territories, which made the French think of the possibility of an armed engagement of the Poles against them, in exchange for a vague promise of restoring Poland’s political existence. General Jan Henryk Dąbrowski, founder of the Polish Legions in Italy, was chosen to organize a diversion in the enemy’s rear. In Greater Poland (Wielkopolska) the general was highly respected as a hero of the Kościuszko insurrection of 1794. Napoleon, wanting to win Poles over to his own political goals, decided to use the authority of Tadeusz Kościuszko, who turned out to be sceptical of French promises. The instrumental attitude towards the Polish leaders was confirmed both by the dishonest actions of French diplomacy and by Napoleon’s preserved correspondence. The announcement of the uprising in Greater Poland, which was enthusiastically welcomed by the urban population, was met with distrust by part of the society. The institution of the nobility’s mass mobilisation and conscription in the cantonal system were reactivated. The command of the created formations was often entrusted to officers with insurrection past, who in addition to moral authority, represented the continuity of tradition. Although there are many unknowns connected with the 1806 uprising, not only with regard to the attitude of the society, but also as far as the actions of French diplomacy are concerned, the scale of involvement of the Kościuszko Insurrection veterans in the next chance to rebuild the Republic of Poland has become a permanent part of historical memory.
Źródło:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej; 2021, 1(15); 49-60
2354-0435
2719-8618
Pojawia się w:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies