Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Myśliwski, Wiesław" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Opowiedzieć traumę. O fotografi i niemożliwej w „Traktacie o łuskaniu fasoli Wiesława Myśliwskiego
Autorzy:
Wawer, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2090160.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Wiesław Myśliwski
Opis:
The article examines a symbolic photograph described in A Treatise on Shelling Beans, a novel by Wiesław Myśliwski. In my interpretation the picture, which may have never been taken, is a visual catachresis, a signifi er of war trauma. Its depiction of an encounter between the victim of a pacifi cation and the son of the perpetrator can be treated as a wish projection and discussed from the perspective of two interrelated and complementary approaches – trauma and memory studies and the philosophy of dialogue. In practice, the discussion makes use of Aleida Assman’s ‘strategy of keeping silence’ and the concept of encounter, formulated by Emmanuel Levinas and developed by his Polish follower Józef Tischner.
Źródło:
Ruch Literacki; 2017, 6; 629-645
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wiesław Myśliwski’s Ideal Cinema
Idealne kino Wiesława Myśliwskiego
Autorzy:
Szaniawski, Jeremi
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25806631.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Wiesław Myśliwski
modernizm
adaptacja filmowa
modernism
film adaptation
Opis:
The author of this essay searches for traces confirming the influence of cinema on Wiesław Myśliwski’s life and works. Despite the fact that the writer acknowledged his love for cinema, this aspect is overlooked in discussions of his oeuvre. Myśliwski himself also does not devote much space to it in his recently published collection of texts and interviews W środku jesteśmy baśnią. Mowy i rozmowy [We are a Fairy Tales Within: Speeches and Conversations] (2022). In this article, the author devotes special attention to film motifs in the novel A Treatise on Shelling Beans (2013), the cinematic imagination that is revealed in this book, and the role of history in Myśliwski’s work.
Autor eseju szuka śladów potwierdzających wpływ kina na życie i twórczość Wiesława Myśliwskiego. Mimo że pisarz otwarcie mówił o swoim zamiłowaniu do kina, aspekt ten jest pomijany w omówieniach jego dorobku. Sam Myśliwski również nie poświęca mu zbyt wiele miejsca w wydanym niedawno zbiorze tekstów i wywiadów W środku jesteśmy baśnią. Mowy i rozmowy (2022). W niniejszym artykule autor poświęca szczególną uwagę motywom filmowym w powieści Traktat o łuskaniu fasoli (2006), filmowej wyobraźni, która się w tej książce ujawnia, a także roli historii w twórczości Myśliwskiego.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2023, 121; 166-187
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rescued Music and Music which Rescues. About Wiesław Myśliwski’s Treatise on Shelling Beans
Autorzy:
Czyżak, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/648876.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Wiesław Myśliwski
Treatise on Shelling Beans
Opis:
The article focuses on the interpretation of the last novel written by Wiesław Myśliwski: Treatise on Shelling Beans (Traktat o łuskaniu fasoli). The author presents a biography of the hero – a musician and homo viator. The novel describes his life and its connections with Polish history in the 20th century. Above all, it presents reflections on the role of music in culture after World War II. In his Treatise on Shelling Beans Myśliwski performs anti-logocentric turn – music is created as a sphere of art which has a/the power of salvation: it could save a human life from destruction and could stop the destruction of rudimental senses which formed European culture.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2016, 38, 8
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Porządkowanie tekstowych przestrzeni biograficznych – wokół Ostatniego rozdania Wiesława Myśliwskiego
Arranging Biographical Spaces: Wiesław Myśliwski’s Ostatnie Rozdanie
Autorzy:
Czyżak, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951687.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
space
experience
biography
narration
Wiesław Myśliwski
Opis:
The article offers the discussion of Wiesław Myśliwski’s Ostatnie rozdanie, which is developed along two perspectives. One is the author’s prosewriting, the other uses spatial aspect. Both perspectives depict the literary realm and the topographic representations of the main characters’ biographies. Myśliwski’s refined narrative style gradually evolves to become a vehicle for his pessimistic diagnosis of the human condition and our existence. Determined by historical, social and cultural factors, it invariably remains situated in the significantly arranged space.
Źródło:
Białostockie Studia Literaturoznawcze; 2017, 11
2082-9701
2720-0078
Pojawia się w:
Białostockie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wiesława Myśliwskiego dzieło in statu nascendi
Wiesław Myśliwski’s creation in statu nascendi
Autorzy:
Gawrych, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129641.pdf
Data publikacji:
2022-10-11
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Wiesław Myśliwski
akt twórczy
bezradność owocująca
teoria pierwszego zdania
creative act
fruitful helplessness
first sentence theory
Opis:
Artykuł przedstawia proces twórczy Wiesława Myśliwskiego. Skupia się szczególnie na dwóch aspektach pracy pisarza. Pierwszy z nich Myśliwski określa terminem „bezradność owocująca”, to stan, który bezpośrednio poprzedza pisanie. Drugi określiłam jako „teorię pierwszego zdania”, a pojęcie to utworzyłam na bazie wypowiedzi pisarza. Artykuł zawiera analizę pierwszych zdań powieści Wiesława Myśliwskiego. Sygnalizuję możliwość zestawienia „bezradności owocującej” z innymi, choć podobnymi, koncepcjami procesu twórczego m.in. Emila Ciorana czy Sandora Maraiego.
he article presents Wiesław Myśliwski’s creative process. It is focusing especially on two aspects of the writer’s work. First of them Myśliwski calls “fruitful helplessness” (“bezradność owocująca”), it is a state which occurring immediately before writing. Another one I describe as “first sentence theory” – this term I created basing on the writer’s statements from the interviews. The article contains analysis of Wiesław Myśliwski’s novel’s first sentences. I point out the possibility to compare “fruitful helplessness” with other similar conceptions of creative process, incl. Emil Cioran’s or Sandor Marai’s.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2022, 64, 1; 561-573
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Funkcja powtórzeń językowych w Uchu Igielnym Wiesława Myśliwskiego
The function of repetition in Ucho igielne of Wiesław Myśliwski
Autorzy:
Kowalska, Danuta
Pietrzak, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1590806.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
stylistics
linguistic repetition
Wiesław Myśliwski
Ucho igielne
stylistyka
powtórzenia językowe
Ucho Igielne
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie funkcji powtórzeń językowych w powieści Ucho Igielne Wiesława Myśliwskiego. Przedmiotem opisu są zarówno powtórzenia jednostek leksykalnych, jak i syntaktycznych oraz jednostek mniejszych od słowa (morfemów) w ciągu linearnym tekstu. Przedstawione analizy pokazują, że pisarz umiejętnie wykorzystuje je w różnorodnych funkcjach. Po pierwsze, są one wykładnikiem spójności tekstu, w którym zauważalne jest rozczłonkowanie treściowych segmentów. Repetycje ułatwiają śledzenie achronologicznej narracji, sygnalizują ciągłość danego tematu w obrębie danej relacji. Po drugie, wykorzystywane są jako zabieg stylizacyjny w monologu wypowiedzianym, a więc stylizowanym na język mówiony, służąc rozmaitym celom i realizując przede wszystkim funkcję impresywną oraz ekspresywną. Myśliwski za pomocą powtórzeń wydobywa także muzykę słowa, nadając tekstowi pewien rodzaj rytmiczności. Powtórzenia w widoczny sposób współtworzą także oralność utworu, sprzyjają bowiem memoryzacji i uobecnianiu pamięci. O nieprzeciętnej sile powtórzenia w warstwie stylistycznej analizowanego utworu, o jego atrakcyjności, decyduje również sposób, w jaki pisarz wykorzystuje ten środek stylistyczny. Myśliwski niesłychanie starannie, zgodnie z regułami retorycznymi, konstruuje kompozycję swego utworu. Oprócz paralelizmów składniowych, odnajdujemy przykłady kunsztownych poliptotonów i figur etymologicznych, obok anafor liczne są anadiplozy. Nierzadko repetycje kierują uwagę odbiorcy na sam tekst, są więc także jednym z nośników funkcji poetyckiej w utworze.
The purpose of this study is to demonstrate the function of linguistic repetitions in the novel Ucho igielne of Wiesław Myśliwski. The subject of description are the repetitions of both lexical and syntactic units, as well as the units smaller than a word (morphemes) in a linear sequence of the text. The presented analysis shows that the writer skilfully uses the descriptions in various functions. First, they are an exponent of coherence of the text in which fragmentation of the segments of content can be noticed. Repetitions facilitate to follow the non-chronological narration, they signal continuity of a given theme within a given relation. Second, they are used as a stylistic means in an uttered monologue, therefore stylized as a spoken language, serving various purposes and primarily performing an impressive and expressive functions. Myśliwski also uses repetitions to create music of words, he confers to the text a kind of rhythm. Repetitions also visibly co-create the orality of the text as they are conducive to memorizing and making memory present. The remarkable power of repetition in the stylistic layer of the analysed work, its attractiveness, is also determined by a manner the writer uses this stylistic means. Myśliwski extremely carefully, in accordance with the rhetoric rules, constructs the composition of his work. Besides the syntactic parallelisms, we find examples of polyptotons and the etymological figures, apart from anaphors there are frequent anadiploses. Quite often repetitions draw the reader’s attention to the text itself, therefore being also one of the vehicles of the poetic function in the work.
Źródło:
Studia Językoznawcze; 2020, 19; 219-245
1730-4180
2353-3161
Pojawia się w:
Studia Językoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sadyzm w Nagim sadzie. Perwersja jako struktura polskości
Sadism in The Nude Orchard. Perversion as the structure of Polishness
Autorzy:
Jazienicki, Zbigniew
Potkański, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1012860.pdf
Data publikacji:
2016-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Wiesław Myśliwski
Jarosław Marek Rymkiewicz
Jacques Lacan
Gilles Deleuze
psychoanalysis
perversion
sadism
law
psychoanaliza
perwersja
sadyzm
prawo
Opis:
Pierwsza część artykułu poświęcona jest perspektywie zastosowania psychoanalitycznej kategorii perwersji – zrekonstruowanej głównie na podstawie pism Jacques’a Lacana i Gillesa Deleuze’a – do analizy patologii polskiej zbiorowej psychiki, jakie wytykają w swoich książkach Jan Sowa, Andrzej Leder i Jarosław Marek Rymkiewicz. Naszym zdaniem kulturowy model Polaka to właśnie perwert, zależnie od pozycji klasowej – sadysta albo masochista, nie zaś psychotyk albo edypalny neurotyk. Kategoria perwersji pozwala wyjaśnić dwuznaczną relację polskości do państwa i prawa, która nie jest ani ich prostym odrzuceniem (jak psychoza), ani jednoznaczną afirmacją (jak nerwica). Struktura perwersji – rozpiętej zewnętrznie między nerwicą a psychozą, a wewnętrznie między masochizmem a sadyzmem – pozwala modelować dynamikę współczesnych polskich konfliktów ideologicznych i politycznych, w tym napięcie między akcentowaniem narodowej suwerenności a postkolonialnym odwoływaniem się do wzorów obcych. Części druga i trzecia to studia przypadków: zbiorowej psychiki bohaterów prozy eseistycznej Rymkiewicza oraz indywidualnej – Nagiego sadu Wiesława Myśliwskiego. Zestawienie to pozwala ukazać odmienność postrzegania tego samego fenomenu – sadyzmu – z wnętrza psychiki, która z pozycją perwersyjną afirmatywnie się identyfikuje (Rymkiewicz), oraz ze zdystansowanej perspektywy neurotyka (Myśliwski), zarazem jednak uchwycić izomorfizm struktur, które kryją się za tymi tak odmiennymi przedstawieniami.
The first part of the article investigates perspective of perversion employed in the analysis of the Polish collective psychology in its pathologies identified in books of Jan Sowa, Andrzej Leder and Jarosław Marek Rymkiewicz. The category of perversion itself is reconstructed chiefly after works of Jacques Lacan and Gilles Deleuze. In our opinion, the cultural model of Pole is the pervert. Depending on the social class, he is a sadist or a masochist, as opposed to a psychotic or a classical Oedipal neurotic. The category of perversion allows for the explanation of an ambivalent relationship between the Polishness and the State; the relationship which is neither a simple rejection (such as a psychosis) nor an unequivocal affirmation (such as a neurosis).The second and the third part are case-studies: in a collective psychology of the heroes of Rymkiewicz’s essays and in an individual psychology of the heroes of The Nude Orchard (pol. Nagi sad) by Wiesław Myśliwski. This juxtaposition shows the difference in perception of the same phenomenon, i.e. sadism – the difference between the point of view from within the mind affirmatively indentifying with the perverse attitude (Rymkiewicz) and the distanced point of view of a neurotic (Myśliwski). It also allows for grasping the isomorphism of structures behind these twoperceptions.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2016, 22, 4; 152-170
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Chłop przypomina wielkiego poetę”. O debiucie prozatorskim pisarza tematu chłopskiego – Romana Turka
“A peasant resembles a great poet”. The meaning of the peasant inspired debut of writer, Roman Turek
Autorzy:
Jamrozek-Sowa, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340786.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
peasant prose
village
memoir
Galicia
Wola Dalsza
Łańcut
Wiesław Myśliwski
Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza
proza chłopska
wieś
wspomnienia
Galicja
Opis:
Celem artykułu jest opisanie okoliczności oraz znaczenia debiutu książkowego Romana Turka, pisarza pochodzenia chłopskiego, którego Wiesław Myśliwski zaliczył do grona swych literackich antenatów. Powieść zatytułowana Moja mama, ja i reszta ukazała się w 1961 r. nakładem ogólnopolskiego prestiżowego wydawnictwa – Ludowej Spółdzielni Wydawniczej z siedzibą w Warszawie. Fragmenty były uprzednio drukowane na łamach ogólnopolskich periodyków o tematyce wiejskiej: „Orki”, „Zarzewia” i „Zielonego Sztandaru”. Książka spotkała się z dużym odzewem czytelniczym, kolejne wznowienia w ramach prestiżowej serii „Biblioteka Powszechna” ukazały się w 1963, 1970, 1973 i 1989 r. Powieść ma charakter autobiograficzny. Stanowił pierwszą część tetralogii galicyjskiej, której tematem są skomplikowane losy, codzienność i świat wyobrażony mieszkańców podłańcuckich wiosek. Została życzliwie przyjęta przez krytykę. Recenzje ukazywały się w pismach ogólnopolskich. Niektórzy z krytyków wskazywali na jej oryginalny, a nawet przełomowy dla prozy tematu wiejskiego charakter. Niewątpliwy sukces zaskoczył samego autora, samouka, urodzonego w biednej wiosce nieopodal Łańcuta, weterana I i II wojny światowej oraz wojny 1920 r. o wschodnie granice Polski, przez niemal 40 lat palacza w łańcuckiej, słynnej w świecie, likierni hr. Potockich. Roman Turek zaczął pisać po przejściu na emeryturę. Wydał 9 utworów prozatorskich – powieści i zbiorów opowiadań. Apogeum jego popularności przypadło na lata 60. i 70. XX wieku. Był wówczas jednym z najpoczytniejszych w Polsce autorów literatury wspomnieniowej. Po śmierci w 1982 r. został niemalże zapomniany. Renesans zainteresowania jego twórczością związany jest z sięgającą początków drugiego dziesięciolecia XXI wieku, inspirowaną wydarzeniami artystycznymi, literackimi, naukowymi debatą nad kwestią chłopskiego dziedzictwa Polaków.
The aim of the article is to describe the circumstances and significance of the book debut of Roman Turek, a writer of peasant origins, whom Wiesław Myśliwski included among his literary predecessors. The autobiographical novel Moja mama, ja i reszta was published in its entirety in 1961 by Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, while fragments had previously been printed in national periodicals devoted to rural themes: "Orki", "Zarzewie" and "Zielony sztandar". Subsequent editions appeared in 1963, 1970, 1973 and 1989. It was the first part of the Galician tetralogy, the subject of which became the complicated fates and everyday life in the imaginary world of the inhabitants of the villages located near Łańcut. It was well received by the critics, some of whom highlighted the novel’s original, and even groundbreaking nature. The success surprised the author himself, a self-taught man born in a poor village near Łańcut, a veteran of World Wars I and II and the war of 1920, and a stoker in the world-famous liqueur factory of Count Potocki in Łańcut. Turek began writing after his retirement and published 9 works in prose – novels and short story collections. He was most popular in the 1960s and 1970s, being one of the most widely read authors of memoir literature in Poland. After his death in 1982, he was almost forgotten. The renaissance of interest in his work is associated with the debate on the issue of the peasant heritage of Poles, observed at the beginning of the second decade of the twenty-first century.
Źródło:
UR Journal of Humanities and Social Sciences; 2022, 25, 4; 86-98
2543-8379
Pojawia się w:
UR Journal of Humanities and Social Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O „Drzewie” Wiesława Myśliwskiego i kilku dendrologicznych tropach literatury polskiej po 1989 roku
Autorzy:
Kulesza, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2080494.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Wiesław Myśliwski
Drzewo
Opowiadania bizarne
Moment niedźwiedzia
Olga Tokarczuk
ekokrytyka
The Tree
Bizzarre stories
The Moment of the Bear
ecocriticism
Opis:
Autor analizuje i interpretuje najważniejszy literacki tekst dendrologiczny polskiej literatury powojennej, czyli dramat Drzewo Wiesława Myśliwskiego. Rozpoznaje go jako typowy przykład symbiotyczno-toksycznego związku między Polską i literaturą, decydującego także o tym, jak funkcjonuje w polskiej literaturze świat roślin. Sytuacja zmienia się po roku 1989. Jej konsekwencją jest dzisiejsza, ekologiczna i polityczna ekspansja ekokrytyki, którą najskuteczniej reprezentują utwory Olgi Tokarczuk. Obok nich pojawiają się w tekście inne dendrologiczne tropy  reprezentowane w polskiej literaturze współczesnej między innymi przez teksty Andrzeja Stasiuka, Michała Witkowskiego, Wojciecha Wencla, Jana Leończuka i Andrzeja Sapkowskiego. Próba ich uporządkowania wydaje się zarówno potrzebna, jak i nieskuteczna.
The article critically considers Wiesław Myśliwski’s play "Drzewo" [The Tree], the most important text of Polish post-war dendrological literature. The play is viewed as a typical example of the symbiotic-cum-toxic relationship between Poland and its literature, a relationship that also influences the way the world of plants is represented in other Polish literary texts. The situation in this particular case changed after 1989. These days we observe a genuine expansion of ecocriticism and its political consequences, notably in the works of Olga Tokarczuk. Apart from her writings, dendrological tropes are represented in Polish contemporary literature in the texts of Andrzej Stasiuk, Michał Witkowski, Wojciech Wencel, Jan Leończuk, and Andrzej Sapkowski. The taxonomy of all their dendrological tropes seems as urgent to be conducted as it is, in fact, impossible to achieve.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2020, 8; 27-42
2353-4583
2449-7401
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies