Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "public place" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
The role of public spaces in creating place attachment (example of Zacisze, Warsaw housing estate)
Autorzy:
Mantey, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085539.pdf
Data publikacji:
2015-11-10
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Geografii i Studiów Regionalnych
Tematy:
Place attachment
public space
social factor
Zacisze
Warsaw
Opis:
This article raises the question of place attachment in the context of an increasingly important factor, that is the use of gathering and leisure places. The author publishes findings of a survey conducted among the residents of Zacisze, Warsaw, a detached housing estate with a very poor range of public places for gathering and leisure. The study has proved that the use of local public spaces, as a specific category of place, reinforces attachment to the whole housing estate. The study also confirms the important role that social factors have in building place attachment. Conditions already exist for considering social factors more important than physical ones in building a positive relationship with a territory.
Źródło:
Miscellanea Geographica. Regional Studies on Development; 2015, 19, 3; 36-42
0867-6046
2084-6118
Pojawia się w:
Miscellanea Geographica. Regional Studies on Development
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestrzeń pożydowska
Autorzy:
Matyjaszek, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643669.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Warsaw
Polish-Jewish relations
Jewish property
place and space
public art
Opis:
The Post-Jewish SpaceThe paper offers a critical analysis of a prevalently used contemporary Polish design strategy of alteration and modification, practiced on the former Jewish districts in Poland. A majority of these districts’ urban substance consists of property once belonging to Polish Jews, and appropriated by non-Jewish Poles during the Holocaust and after 1945. Such property and its urban space are described in Polish language as a ‘post-Jewish’ ones (mienie pożydowskie).The article analyses two parallel cultural processes of contemporary adaptation of this urban space. First of these processes is focused on the concept of Jewish Space, a social idea proposed in 1999 by Diana Pinto. The Jewish Space, envisaged as a cultural and material space of an encounter between European Jews and non-Jews, in its Polish interpretation becomes free from any requirement of a Jewish presence. A social practice resulting from such interpretation differs radically from Pinto’s original idea.The second reviewed process concerns the physical construction of thus defined ‘space of encounter’. Its practice is analysed on an example of Oxygenator, an urban intervention by Joanna Rajkowska, installed in Warsaw in 2007. This work, one of first Polish attempts to create a physical space of encounter, despite of its altruistic principles could not fully go beyond the boundaries of the Polish discourse on the exclusivist ‘dialogue’. Consequently, a cultural vocabulary it allowed remains limited to meanings more likely to result with exclusion than with a possibility of participation. Przestrzeń pożydowskaArtykuł zawiera krytyczną analizę współczesnych strategii zmian oraz modyfikacji w pożydowskich dzielnicach w Polsce. Większość substancji miejskiej w tych rejonach składa się z nieruchomości wcześniej należących do polskich Żydów, a później przywłaszczonych przez Polaków nieżydowskiego pochodzenia podczas Holokaustu oraz po roku 1945. Tego typu nieruchomości nazywa się obecnie „mieniem pożydowskim”.Autor analizuje dwa równolegle działające procesy adaptacji tej przestrzeni miejskiej. Pierwszy z nich zasadza się na koncepcji „przestrzeni żydowskiej”, przedstawionej w 1999 roku przez Dianę Pinto. „Przestrzeń żydowska”, pierwotnie zdefiniowana jako kulturalne i materialne miejsce spotkań europejskich Żydów oraz ludności pochodzenia nieżydowskiego, w polskim kontekście nie wymaga realnej obecności Żydów. Co za tym idzie, praktyki społeczne wynikające z tej interpretacji idei „przestrzeni żydowskiej” daleko odbiegają od pierwotnego zamysłu Pinto.Drugi proces opisany w artykule dotyczy fizycznej realizacji tak zdefiniowanego „miejsca spotkań”. Analizowany jest on na przykładzie Dotleniacza – instalacji miejskiej z 2007 roku autorstwa Joanny Rajkowskiej. Praca Rajkowskiej była jedną z pierwszych prób stworzenia fizycznego miejsca spotkań w Polsce. Pomimo altruistycznych założeń, które legły u podstaw projektu, nie mógł on w pełni wyrwać się z okowów dyskursu na temat „dialogu” ekskluzywistycznego. Tak więc kulturowa interpretacja Dotleniacza została zawężona do znaczeń, których owocem będzie raczej wykluczenie, a nie możliwość uczestnictwa.
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2013, 2
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Suburbs as None-Places? The Need for Gathering Places: a Case Study of the Warsaw Suburbs, Poland
Suburbia jako nie-miejsca? Problem zapotrzebowania na miejsca spotkań na przykładzie suburbiów Warszawy
Autorzy:
Kępkowicz, A.
Mantey, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1191236.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu
Tematy:
przestrzeń publiczna
miejsce spotkań
suburbia
nie-miejsce
public space
gathering place
suburbs
non-places
Warsaw
Opis:
W warunkach polskich większość suburbiów to sypialnie wielkich miast odznaczające się anonimowością, powierzchownością kontaktów międzyludzkich, gdzie przestrzeń publiczna ogranicza się do przestrzeni przepływów. Celem artykułu było zbadanie, jakie rodzaje miejsc pełnią funkcje miejsc spotkań na terenie suburbiów oraz identyfikacja potrzeb w zakresie korzystania z tego typu miejsc. Badania przeprowadzono na terenie dwóch miejscowości suburbialnych Julianowa i Józefosławia (obszar metropolitalny Warszawy). Badania zrealizowano na bazie ankiet, wywiadów pogłębionych z mieszkańcami oraz wizji lokalnych ukierunkowanych na sposób zagospodarowania przestrzeni obydwu miejscowości. Wyniki badań potwierdzają tezę, że w suburbiach pozbawionych atrakcyjnych ogólnodostępnych miejsc spotkań możemy odnaleźć niektóre cechy klasycznych nie-miejsc. Jak wykazały badania, funkcję lokalnych miejsc spotkań przede wszystkim domy i ogrody, a więc miejsca, gdzie następuje selekcja kontaktów interpersonalnych. Aktywnościami preferowanymi w czasie wolnym są te, które można realizować bez potrzeby nawiązywania kontaktów międzyludzkich (m.in. aktywność fizyczna i kontakt z przyrodą). Jak wynika z badań, grupą która w sposób spontaniczny kreuje swoje własne miejsca spotkań na terenie suburbium, jest młodzież. Większości respondentów mimo zauważalnego braku chęci integracji z innymi mieszkańcami zależy jednak na istnieniu autentycznych przestrzeni publicznych.
Źródło:
Architektura Krajobrazu; 2016, 1; 44-67
1641-5159
Pojawia się w:
Architektura Krajobrazu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies