Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Wenecja" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Most Konstytucji nad Canal Grande w Wenecji
Constitution Bridge over the Grand Canal in Venice
Autorzy:
Stańczyk, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/144824.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Komunikacji Rzeczpospolitej Polskiej
Tematy:
most
Wenecja
Calatrava
bridges
Venice
Opis:
Koncepcja i problemy budowy nowoczesnego mostu nad Canal Grande w Wenecji.
Concept and problems of building a modern bridge over Canal Grande in Venice.
Źródło:
Drogownictwo; 2018, 11; 360-362
0012-6357
Pojawia się w:
Drogownictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Between facts and panegyrics. Tracing the youth and peregrinations of Hieronim, Jan and Stanisław Łaski
Między faktami a panegiryzmem. Śladami młodzieńczych lat i peregrynacji Hieronima, Jana i Stanisława Łaskich
Autorzy:
Janakowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/689262.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Łaski
peregrynacja
studia
Bolonia
Wenecja
peregrination
study
Bologna
Venice
Opis:
Zainteresowanie badawcze rodziną Łaskich herbu Korab przyniosło szereg interesujących prac oraz wielokrotnie więcej postulatów i pytań badawczych. Powstałe na przełomie XIX i XX w. opracowania wymagają dziś aktualizacji i uzupełnienia. Dotyczy to tak kwestii faktograficznych, jak i interpretacyjnych. W artykule autor podejmuje próbę realizacji tych postulatów w odniesieniu do czasu edukacji i peregrynacji trzech przedstawicieli rodziny z Łaska: Hieronima, Jana i Stanisława, synów Jarosława i Zuzanny z Bąkowej Góry, bratanków zaś kanclerza i prymasa Jana Łaskiego. Obok rekonstrukcji wydarzeń dokonano ponownej interpretacji zachowanego materiału źródłowego i zestawiono otrzymane wyniki z dotychczasowym stanem badań. Efektem tego zabiegu jest wskazanie powtarzanych przed dekady nieścisłości lub niemających ugruntowania źródłowego twierdzeń, które utrwaliły się w dotychczasowej historiografii.
Research interest in the Łaski family of Korab coat of arms resulted in an array of interesting works and several times more postulates and research queries. Studies from the turn of the 19th and 20th century need to be updated and completed. This concerns both the factual issues and interpretational ones. In his article the author undertakes to accomplish these postulates in relation to the period of education and peregrinations of three representatives of the family from Łask: Hieronim, Jan and Stanisław, sons of Jarosław and Zuzanna of Bąkowa Góra and nephews of chancellor and primate Jan Łaski. Apart from reconstructing some events, the author reinterpreted the preserved source material and juxtaposed the results with the previous state of research. This resulted in identifying some inaccuracies reproduced for decades or statements unconfirmed by any sources which are deep rooted in the historiography.
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2018, 17, 3; 67-101
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między faktami a panegiryzmem. Śladami młodzieńczych lat i peregrynacji Hieronima, Jana i Stanisława Łaskich
Between facts and panegyrics. Tracing the youth and peregrinations of Hieronim, Jan and Stanisław Łaski
Autorzy:
Janakowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/689625.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Łaski
peregrynacja
studia
Bolonia
Wenecja
peregrination
study
Bologna
Venice
Opis:
Research interest in the Łaski family of Korab coat of arms resulted in an array of interesting works and several times more postulates and research queries. Studies from the turn of the 19th and 20th century need to be updated and completed. This concerns both the factual issues and interpretational ones. In his article the author undertakes to accomplish these postulates in relation to the period of education and peregrinations of three representatives of the family from Łask: Hieronim, Jan and Stanisław, sons of Jarosław and Zuzanna of Bąkowa Góra and nephews of chancellor and primate Jan Łaski. Apart from reconstructing some events, the author reinterpreted the preserved source material and juxtaposed the results with the previous state of research. This resulted in identifying some inaccuracies reproduced for decades or statements unconfirmed by any sources which are deep rooted in the historiography.
Zainteresowanie badawcze rodziną Łaskich herbu Korab przyniosło szereg interesujących prac oraz wielokrotnie więcej postulatów i pytań badawczych. Powstałe na przełomie XIX i XX w. opracowania wymagają dziś aktualizacji i uzupełnienia. Dotyczy to tak kwestii faktograficznych, jak i interpretacyjnych. W artykule autor podejmuje próbę realizacji tych postulatów w odniesieniu do czasu edukacji i peregrynacji trzech przedstawicieli rodziny z Łaska: Hieronima, Jana i Stanisława, synów Jarosława i Zuzanny z Bąkowej Góry, bratanków zaś kanclerza i prymasa Jana Łaskiego. Obok rekonstrukcji wydarzeń dokonano ponownej interpretacji zachowanego materiału źródłowego i zestawiono otrzymane wyniki z dotychczasowym stanem badań. Efektem tego zabiegu jest wskazanie powtarzanych przed dekady nieścisłości lub niemających ugruntowania źródłowego twierdzeń, które utrwaliły się dotychczasowej historiografii.
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2018, 17, 2
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dyskurs przestrzeni – przestrzeń dyskursu. Obraz miasta w "Innej Wenecji" Predraga Matvejevicia
The Discourse of Space – the Space of Discourse. The Image of the City in "Druga Venecija (The Other Venice: Secrets of the City)" by Predrag Matvejević
Autorzy:
Majdzik, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/446604.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
discourse
space
Matvejević
city
Venice
dyskurs
przestrzeń
miasto
Wenecja
Opis:
The author of this article reconstructs the image of Venice depicted in the novel-essay Druga Venecija (The Other Venice: Secrets of the City) by Predrag Matvejević. The novel is characterised by multilingualism (loanwords from the Italian language and its dialects) and contributions from other arts (numerous illustrations, maps, photo reprints, etc.). The discursive mechanisms shaping the impression of space and the world that is represented, as well as the nonlinguistic (visual) ways of its reproduction, are analysed in the article. The narration of the novel is deprived of plot, as it is essayistic and dehistoricised. The book incorporates different genres, combining elements of the essay, travelogue novels, encyclopaediae, and portolan charts. It is characterised by minimalism and restrained language, which are distinguishing features of Matvejević’s work. The poetics of minimalism is reflected in the fragmentation of the plot, the selectivity of themes, and the simplicity of style. The writer concentrates on presenting the details, exploring unknown areas that are overlooked in other literary descriptions of Venice. The originality of Matvejević’s creative method is based on tracking down abandoned, non-obvious, and devastated places; the book, therefore, describes the passages of the city, referring random information and fragments of other stories and legends. Enumeration is the most frequent figure of speech used by the writer to describe phenomena in a synchronous and non-hierarchical way. The starting point for the considerations made in this article are the philosophical concepts of the relationship of semiotic systems and different types of art (both applied and fine) to the category of spatiality (Derrida, Rewers, Eco, Taine).
Autorka rekonstruuje obraz Wenecji przedstawiony w powieści-eseju Predraga Matvejevicia pt. Inna Wenecja. Powieść tę charakteryzuje wielojęzyczność (zapożyczenia z języka włoskiego i jego dialektów) oraz wielotworzywowość (zawiera bowiem liczne ilustracje, mapy, przedruki zdjęć itp.). Analizie zostają poddane mechanizmy dyskursywne kształtujące wrażenie przestrzeni i świat przedstawiony oraz niejęzykowe (plastyczne) sposoby jej odwzorowania. Narracja w Innej Wenecji jest afabularna, zeseizowana i odhistoryczniona. Powieść łączy gatunki eseju, powieści podróżniczej, leksykonu i portolanu. Charakteryzuje ją minimalizm i wstrzemięźliwość językowa, które są znakami rozpoznawczymi twórczości Predraga Matvejevicia. Przejawiają się one we fragmentaryczności fabuły, wybiórczości motywów, prostocie stylu. Autor koncentruje się na przedstawianiu szczegółu, eksploruje obszary nieznane, pomijane w innych literackich opisach Wenecji. Oryginalność metody twórczej Matvejevicia polega na tropieniu miejsc opuszczonych, nieoczywistych, zdewastowanych. Opisuje więc fragmenty, miasta, przytacza wyrywkowe informacje i fragmenty opowieści. Najczęściej stosuje autor figurę wyliczenia, dzięki której opisywane zjawiska są przedstawiane w sposób synchroniczny i niezhierarchizowany. Punktem wyjścia do podjętych rozważań są koncepcje filozoficzne podejmujące problem związku systemów semiotycznych i różnych rodzajów sztuk z kategorią przestrzenności (Derrida, Rewers, Eco, Taine).
Źródło:
Italica Wratislaviensia; 2016, 7; 105-121
2084-4514
Pojawia się w:
Italica Wratislaviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Więc nie ma żadnej choroby w Wenecji?” Obraz epidemii w noweli Tomasza Manna Śmierć w Wenecji
“So There Is No Malady in Venice?” The Image of an Epidemic in Thomas Mann’s Short Story Death in Venice
Autorzy:
Ziemiński, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/54180647.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Wenecja
indyjska cholera
epidemia
sztuka
śmierć
Venice
Asiatic cholera
epidemic
art
death
Opis:
Tematem artykułu jest złożony obraz epidemii cholery w noweli Tomasza Manna Śmierć w Wenecji. W części pierwszej, poświęconej symbolice zarazy, indyjska cholera została zinterpretowana jako znak ludzkiej skończoności (śmiertelności) oraz przejaw degeneracji artysty, który – prowadząc wcześniej ascetyczny tryb życia – zakochał się w kilkunastoletnim chłopcu. W ten sposób indyjska cholera staje się symbolem buntu ciała przeciwko duchowi, co znajduje także swoje odzwierciedlenie na płaszczyźnie kultury zachodniej (rozum, dyscyplina), ulegającej wpływom wschodnim (zmysły, żywiołowość). W jakiejś zatem mierze nowelę Manna można odczytywać w duchu dyskursu kolonialnego, zgodnie z którym Wschód jest postrzegany jako zagrożenie dla Europy; w ocenie narratora bowiem źródłami indyjskiej cholery są klimat oraz niski poziom medycyny w Indiach. W części drugiej, poświęconej postawom ludzi wobec epidemii, ukazana została polityka władz miasta wobec zbiorowego zagrożenia; pomimo coraz większej liczby zgonów i zachorowań politycy uspokajają mieszkańców, że sytuacja jest pod kontrolą, a rygory higieniczne wynikają z ostrożności. Powodem takiego kłamstwa (powtarzanego także przez mieszkańców Wenecji) jest groźba bankructwa ludzi żyjących z turystyki. Panująca epidemia jest też okazją do napadów rabunkowych, a nawet morderstw, przestępcy wierzą bowiem, że w zaistniałych okolicznościach pozostaną bezkarni. Obraz ten sugeruje, że człowiek jest istotą egoistyczną, w warunkach zagrożenia bardziej troszczącą się o własny los aniżeli o los innych ludzi.
The topic of the paper is the complex image of a cholera epidemic in Thomas Mann’s short story Death in Venice. In the first part of the text, devoted to the symbolism of the disease, Asiatic cholera is interpreted as a symbol of human finitude (mortality) and a manifestation of the degeneration of the artist, who, having previously led an ascetic life, falls in love with a teenage boy. Asiatic cholera becomes a symbol of the body rebelling against the mind, which is also reflected on the level of Western culture (reason, discipline) succumbing to Eastern influences (sense, spontaneity). Therefore, Mann’s story can be interpreted from the perspective of colonial discourse, according to which the East is perceived as a threat to Europe; in the narrator’s view, the source of Asiatic cholera is the climate of India and its poor level of medical knowledge. In the second part, devoted to human attitudes towards the epidemic, the article presents the local government’s policy towards the collective threat; despite the growing number of deaths and infections, the politicians are calming people down, claiming that the situation is completely under control and any sanitary restrictions are introduced as a mere precaution. The reason behind the lie (also repeated by the inhabitants of Venice) is the threat of bankruptcy faced by the people who make their living from tourism. The epidemic is also an opportunity for robberies and even murders, because criminals believe that in these circumstances they will remain unpunished. This pessimistic image suggests that humans are egoistic and care more about their own fate than the fate of others when standing in the face of danger.
Źródło:
Konteksty Kultury; 2020, 17, 3; 283-311
2083-7658
2353-1991
Pojawia się w:
Konteksty Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wenecja – interpretacja historycznego krajobrazu na tle Międzynarodowych Wystaw Architektury
Venice: interpretation of the historical landscape against the background of the International Architecture Exhibitions
Autorzy:
Gzell, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2055724.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
Wenecja
krajobraz
płaszczyzna wody
obszar zielony
Venice
landscape
water plane
green
areas
Opis:
Treścią artykułu jest interpretacja krajobrazu Wenecji, polegająca na odejściu od oglądania go jako zbioru ceglano-kamiennych wnętrz ulicznych i placowych, wyposażonych w wodne drogi transportowe, czyli kanały. W tym nowym podejściu nic z elementów składających się na historyczno-turystyczny obraz miasta nie ginie, ale ważniejszy staje się holistycznie rozumiany krajobraz błękitno-zielony, jak dziś nazywamy to, co widać tam, gdzie mamy do czynienia z przewagą obszarów wodnych i zielonych nad dodatkiem architektury. Punktem wyjścia do takiego rozumienia krajobrazu Wenecji są refleksje wielu pisujących o niej autorów, a potem pogłębiane analizy, rodzące się wtedy, gdy oglądamy ją nie „od wnętrza”, idąc wzdłuż zatłoczonych szlaków, polecanych jako „turystyczne”, ale „od zewnątrz”, gdzie związki wody i miejskiej zieleni stają się bardziej oczywiste. W takich widokach najwspanialsze nawet budynki łączą się w większe całości z zacierającymi się różnicami, z zanikającym detalem. Stają się pasmami koloru podporządkowanymi grze światła i cienia, i pór roku, tak samo jak woda kanałów i laguny oraz zdumiewająco duże obszary weneckiej zieleni.
The content of the article is an interpretation of the landscape of Venice, proposing departure from seeing it as a collection of brick and stone street and square interiors, equipped with water transport routes, i.e., canals. None of the elements that make up the historical and tourist image of the city are lost in this new approach, but the holistically understood blue green landscape, as we now describe what we see where there is a predominance of water and green areas with the addition of architecture, becomes more important. The starting point for such an understanding of the landscape of Venice are reflections by many authors describing it and then in-depth analyses coming to life when we see Venice not “from the inside,” walking along the crowded routes recommended as “tourist,” but “from the outside,” where the relationship between water and the city the greens become more obvious. In such views, even the most magnificent buildings merge into larger entities, blurring any differences between them and losing their details. They become bands of color, subordinated to the play of light and shadow and the seasons, just like the water of the canals and lagoons, and astonishingly large areas of Venetian greenery.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2021, 67; 7--21
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kolor w weneckim rzemiośle artystycznym XVI wieku
Colour in Venetian Artistic Handicraft in the 16th Century
Autorzy:
Białonowska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2106512.pdf
Data publikacji:
2021-12-10
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
rzemiosło artystyczne
Wenecja
szkło
emalia
majolika
Decorative Arts
Venice
glass
email
majolica
Opis:
Weneckie wyroby rzemiosła artystycznego z XVI wieku ze względu na drogocenne materiały, kunszt technologiczny, a także wysoki poziom artystyczny były towarem eksportowym na całą Europę. Odnoście do kilku grup weneckiego rzemiosła artystycznego (szkła, majoliki, miedzianych wyrobów zdobionych emalią czy tkanin jedwabnych) można rozpatrywać zagadnienie walorów kolorystycznych, które wpływały na odbiór tych luksusowych dóbr. Weneccy sprzedawcy barwników – vendicolori – posiadali w swoich sklepach składniki, których używali rzemieślnicy tacy jak: malarze ceramicy, malarze na szkle oraz farbiarze tkanin. W wyrobach weneckiego rzemiosła artystycznego tego okresu dominowały takie barwy jak: czerwień i jej różne odcienie, kobalt oraz żółć.
16th-century Venetian decorative arts from, due to their precious materials, technological craftsmanship, and high artistic level, were an export commodity all over Europe. With regard to several groups of Venetian artistic craftsmanship (glass, majolica, enameled copper or silk fabrics), we can consider the issue of color values that influenced the perception of these luxurious goods. Venetian dye sellers—vendicolori—had ingredients in their stores that were used by craftsmen such as ceramic painters, glass painters and fabric dyers. Red and its various shades, cobalt, and yellow were the colors that dominated the products of Venetian artistic craftsmanship of that period.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2021, Wydanie specjalne, 28; 18-31
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wenecja – dziedzictwo kulturowe. Problematyka ratowania miasta i zabytków
Venice – cultural heritage. The issue of saving the city and monuments
Autorzy:
Strumiłło, K
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/293687.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
Wenecja
zabytki
dziedzictwo kulturowe
ratowanie miasta
Venice
monuments
cultural heritage
saving the city
Opis:
Artykuł jest próbą przedstawienia specyfiki Wenecji jako miasta oraz problematyki ratowania jej dziedzictwa przez stworzenie ochrony przed skutkami wysokich przypływów. Wenecja jest miastem szczególnym – miastem wyspą, miastem kanałów i gondoli, ale przede wszystkim miastem zabytków. Zarówno warunki klimatyczne, jak i położenie Wenecji sprawiają, że jest ona bardzo często zatapiana, a to z kolei jest przyczyną pogarszającego się stanu budowli. Słowa kluczowe: Wenecja, zabytki, dziedzictwo kulturowe, ratowanie miasta.
This article is an attempt to present the specificity of Venice as the city and the issue of saving its heritage by providing protection against the effects of high tides. Venice is a special city – the island city, the city of canals and gondolas, but most of all the city of sights. Both the climate and the location of Venice make it very often susceptible to flooding and this in turn is the cause of the deteriorating condition of the buildings.
Źródło:
Architectus; 2015, 1(41); 31-42
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ działalności Scuoli na rozwój artystyczny Wenecji w dobie quattrocento
The significance of the Scuole for the changes in Venetian fifteenth-century painting
Autorzy:
Piotrowska, Agata Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/459630.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
Wenecja
malarstwo weneckie
renesans
Carpaccio
Bellini
Scuole
Venice
Venetian painting
renaissance
the Scuole
Opis:
Cel badań. Celem badania było określenie roli, jaką odegrały Scuole w rozwoju malarstwa weneckiego w XV wieku, a tym samym lepsze zrozumienie i określenie znaczenia uwarunkowań społeczno-religijnych dla rozwoju malarstwa weneckiego. Metodologia. Przedmiotem badania stały się trzy cykle malarskie pochodzące ze Scuoli weneckich: Cykl legendy św. Urszuli Carpaccia, Cykl legendy Krzyża Świętego Carpacciai Genilego Belliniego oraz Cykl ze Scuoli di San Giorgio degli Schiavoni Carpaccia (w szczególności zaś obrazy: Cud relikwii Krzyża Świętego na Rialtooraz Wizja św. AugustynaCarpaccia). Zostały one przeanalizowane w kontekście opisanych wcześniej szczegółowo przemian społeczno-religijnych w XV-wiecznej Wenecji, jak również zasad i idei funkcjonowania Scuoli. Wyniki. Przeprowadzona analiza pozwoliła lepiej dostrzec i zdefiniować rolę specyficznie weneckich organizacji, jakimi były Scuole, w rozwoju malarstwa. Scuole, pozwalające mieszczanom osiągnąć duże znaczenie społeczne, dawały również swego rodzaju możliwość objęcia zbiorowego patronatu nad sztuką i sprzyjały jej rozwojowi poprzez zamawianie dzieł o nowatorskiej tematyce. Wnioski. Z analizy wynika, że społeczeństwo weneckie zrzeszone w Scuolach, miało ogromny wpływ na rozwój artystyczny własnego miasta, głównie pod względem rozwoju tematycznego malarstwa. Dzięki zamawianiu przedstawień procesji i uroczystości, Scuole sprawiły, że do obrazów wprowadzone zostały tematy świeckie i przedstawienia miasta prekursorskie względem o wiele późniejszych wedut.
Aim of the research. The purpose of this research is to analyze the role of the Scuole in the changes in Venetian fifteenth-century painting and to reflect on the significance of social and religious impact on artistic shape of Venice. Methodology. I have analyzed three pictorial cycles painted on commision of some of the Venetian Scuole (The Stories from the Life of Saint Ursula by Vittore Carpaccio, True Cross cycle by Carpaccio and Gentile Bellini and Cycle from Scuola San Giorgio degli Schiavoni also by Carpaccio), within the context of the abovementioned social changes, as well as the general concept of the Scuole. Results. An analysis has helped to reveal and define clearly the specific role of the Scuole in the city’s artistic and social development. These organisations provided the society the unique possibility of becoming a collective patron of the arts and of developing artistic topics of the period in question. Conclusions. From the analysis one can observe the influence that Scuole had in Venice, among other things on the enriching of the subject matter of the pictorial cycles by the most prominent painters. Thanks to the Scuole’ commisions on the visual portrayals of ceremonies and processions, many secular topics were introduced into religion-dominated Italian painting.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2018, 8; 551-559
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cypryjska Ziemia Obiecana. Plany stworzenia żydowskiego państwa na Cyprze (XVI wiek)
The Cypriot Promised Land. Plans of Creating a Jewish State in Cyprus (16th Century)
Autorzy:
Burkiewicz, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850489.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Cyprus
Jews
Joseph Nasi
Ottoman Empire
Venice
Cypr
Żydzi
Józef Nasi
Imperium Osmańskie
Wenecja
Opis:
Żydzi na Cyprze pojawili się już w okresie ptolemejskim (IV w. p.n.e.). W okresie późniejszym Rzym wspierał migracje Żydów na wyspę, którzy szczególnie w czasach cesarza Augusta stali się widoczną mniejszością na Cyprze. Żydzi do tego stopnia upodobali sobie kosmopolityczny charakter wyspy, że powstały daleko idące plany stworzenia państwa żydowskiego na Cyprze. Plany te zbiegły się z prześladowaniami wyznawców judaizmu, które przetoczyły się przez Europę Zachodnią od końca XV wieku (a zwłaszcza w Hiszpanii, Portugalii oraz w Italii). Twórcą pomysłu stworzenia na Cyprze enklawy dla społeczności żydowskiej był pochodzący z Portugalii bankier Józef Nasi lub Miques (1524–1579), powszechnie znany również jako Wielki Żyd. W celu zrealizowania swoich planów przekonał on sułtana osmańskiego Selima II do zajęcia Cypru, który od 1489 roku pozostawał w rękach Wenecjan. Równocześnie Żydzi aktywnie wspierali Imperium Osmańskie w kampanii przeciwko Wenecjanom. Osmanowie opanowali Cypr w 1571 roku i pomimo że nie powrócili do planów stworzenia na wyspie państwa żydowskiego, to byli witani przez miejscowych Żydów jako wyzwoliciele spod władzy Wenecjan. Dzieje stworzenia państwa żydowskiego na Cyprze uchodzą za niezwykle interesujący i mało znany epizod z dziejów nie tylko samych Żydów, lecz także rywalizacji pomiędzy Imperium Osmańskim a Republiką Wenecji w drugiej połowie XVI wieku.
Jews appeared in Cyprus as early as in the Ptolemaic period (4th century BC). Later, with Rome’s support of the Jewish migration to the island, they became a substantial minority in Cyprus, especially during the reign of Caesar Augustus. Jews took such a liking to the cosmopolitan nature of the island that in the 16th century they started formulating far-reaching plans to make the island a Jewish state. These plans coincided with the persecution of Jews that swept through Western Europe from the late 15th century onward (especially in Spain, Portugal, and Italy). The author of the plans to create an enclave for the Jewish community in Cyprus was a Portuguese banker Joseph Miques or Nasi (1524–1579), commonly known as the Great Jew. In order to carry out his plans, he convinced the Ottoman Sultan Selim II to seize Cyprus, which had belonged to the Republic of Venice since 1489. At that time Jews actively supported the Turks in their campaign against the Venetians. The Ottomans captured Famagusta in 1571 and were welcomed by Jews as liberators from the Venetians, even though at that time nothing remained of the plans to create a Jewish state on the island. The story of these plans is not only a fascinating, albeit little-known, episode in Jewish history but also an interesting example of the rivalry between the Turks and the Republic of Venice in the early modern period.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2022, 12; 11-26
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Monteverdi in San Marco, eds. Rodolfo Baroncini, Marco di Pasquale, Lucca 2020 Libreria Musicale Italiana, pp. XXii+424+16 col. illus. ISBN 9788855430357
Autorzy:
Gembicki, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850465.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Claudio Monteverdi
Wenecja
Republika Wenecka
Bazylika św. Marka
Venice
Venetian Republic
Basilica of Saint Mark
Źródło:
Muzyka; 2021, 66, 1; 189-195
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Po Mannie i Viscontim. Śmierć w Wenecji we współczesnej literaturze polskiej, rosyjskiej i ukraińskiej
After Mann and Visconti. Death in Venice in Polish, Russian and Ukrainian literature
Autorzy:
Siemońska, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/916010.pdf
Data publikacji:
2018-12-20
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Venice
death
Russian literature
Ukrainian literature
Polish literature
Wenecja
śmierć
literatura rosyjska
literatura ukraińska
literatura polska
Opis:
The article analyzes three pieces of Russian, Ukrainian and Polish contemporary literature on the subject of “the death in Venice”. The authors of the works, by referring to the literary tradition, consciously strengthen the myth of the "the city of death". In their interpretations this myth has two dimensions: the general and the individual. In the general dimension the vision of a dying beauty and fading power encourages reflection on the transitory nature of civilization. The individual dimension is based on the sense of identification of a dying character with a "dying" city, i.e. Venice.
Źródło:
Kultury Wschodniosłowiańskie – Oblicza i Dialog; 2018, 8; 219-230
2391-470X
Pojawia się w:
Kultury Wschodniosłowiańskie – Oblicza i Dialog
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Elena Lucrezia Cornaro Piscopia (1646–1684) pierwsza kobieta philosophiae magistra et doctrix
Elena Lucrezia Coranaro Piscopia (1646–1684) – the First Woman Philosophiae Magistra et Doctrix
Autorzy:
Usakiewicz, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/423389.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Elena Lucrezia Cornaro Piscopia
the first woman Doctor of Philosophy
Venice
pierwsza kobieta doktor filozofii
Wenecja
Opis:
The article presents the short biography and works of Venetian woman – Elena Lucrezia Cornaro Piscopia, the first woman in history, who received doctoral degree in philosophy. It took place in 1678 on the University of Padua – “the Venetian University” since the fifteenth century. Elena Lucrezia Cornaro Piscopia was very well educated, especially in philosophy and theology. She also knew several languages: Latin, Greek, Spanish, Hebrew. Only part of her writings is kept, among which the most important are the four discourses on political problems.
Źródło:
IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych; 2015, 27/t.t.; 91-103
0860-4487
Pojawia się w:
IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Motywy tanatyczne i audialne w opowieści Diny Rubiny Высокая вода венецианцев
Thanatic and phonic motifs in the work of Dina Rubina Высокая вода венецианцев (Vysokaya voda venetsiantsev)
Танатические и аудиальные мотивы в повести Дины Рубины Высокая вода венецианцев
Autorzy:
Siemońska, Olga Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179715.pdf
Data publikacji:
2020-10-07
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
русская литература
Венеция
венецианский текст
literatura rosyjska
Wenecja
krajobraz dźwiękowy
tekst wenecki
Russian literature
Venice
soundscape
Venetian text
Opis:
Utwór Diny Rubiny Высокая вода венецианцев (1999) wyróżnia na tle tekstu weneckiego literatury rosyjskiej dzięki szczegółowym opisom krajobrazu dźwiękowego miasta. Celem artykułu jest analiza fonosfery weneckiej w opowiadaniu Rubiny z wykorzystaniem sensorycznej geografii literackiej, a także sound studies (badań nad dźwiękiem). Analiza poszczególnych opisów zjawisk dźwiękowych ujawnia, że przyczyną, dla której Rubina zwraca szczególną uwagę na audiosferę miasta, jest przede wszystkim muzyczne wykształcenie pisarki. Okazuje się również, że obraz Wenecji, w tym jej audiosfery, ukazany jest w tekście przez pryzmat tradycji literackiej, zgodnie z którą Wenecja jest przedstawiana jako „miasto śmierci”, „miasto umierające”, „miasto umierających”.
Произведение Дины Рубины Высока вода венецианцев (1999) выделяется среди других текстов литературной «венецианы» благодаря подробным описаниям звукового пейзажа города. Целью статьи является анализ венецианской фоносферы в повести Рубины. В исследовании используется сенсорная литературная география, а также soundstudies. В ходе анализа отдельных описаний звуковых явлений выясняется, что причиной выделения Рубиной звуковых элементов образа города стало, прежде всего, музыкальное образование писательницы. Также выясняется, что образ Венеции, в том числе и ее фоносфера, показан в тексте через призму литературной традиции, согласно которой Венеция изображается как «город смерти», «умирающий город», «город умирающих».
The work of Dina Rubina Высокая вода венецианцев (Vysokaya voda venetsiantsev 1999) stands out among other texts of Venetian themes thanks to more detailed descriptions of the soundscape of the city. The article aims to analyze the Venetian phonosphere in the work of Rubina, using the potential of sensory literary geography, as well as soundstudies. In the course of the analysis of individual descriptions of sounds, it turns out that the reason for distinguishing the sound elements in the image of the city was, first of all, the musical education of the author. It is also explained that the image of Venice, including its phonosphere, is shown in the text through the prism of the literary tradition, according to which Venice is portrayed as the “city of death”, “the dying city”, “the city of the dying”.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2021, 1; 116-131
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Big Politics Around Cyprus. The Ottoman Empire and Venice in the Struggle for the Island (1570–1573)
Wielka polityka wokół Cypru. Imperium Osmańskie i Wenecja w zmaganiach o wyspę (1570–1573)
Autorzy:
Burkiewicz, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057959.pdf
Data publikacji:
2022-03-30
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Cyprus
Lepanto (Battle of Lepanto)
Venice
Ottoman Empire
Holy League
Cypr
Lepanto (bitwa pod Lepanto)
Wenecja
Imperium
Osmańskie
Liga Święta
Opis:
The purpose of the article is to provide an idea of the role that Cyprus played in the rivalry between the Ottoman Empire at the height of its development in the sixteenth century, and the Christian forces in the Mediterranean basin, in particular, the Republic of Venice. The Battle of Lepanto is one stage in this rivalry, which culminated in major changes in the strategic and economic balance in the eastern Mediterranean. The article refers to the causes of this rivalry, the war for Cyprus and the Battle of Lepanto, and also points to the important theme of the battle itself in Polish art, also in a metaphorical context. The article concludes by pointing out the consequences of the fall of Cyprus and its placement as a province of the Ottoman Empire.
Celem niniejszego artykuł jest przybliżenie roli, jaką odgrywał Cypr w rywalizacji pomiędzy Imperium Osmańskim, znajdującym się w XVI w. w apogeum swojego rozwoju, a siłami chrześcijańskimi w basenie śródziemnomorskim, w szczególności zaś Republiką Wenecką. Bitwa pod Lepanto jest jednym z etapów tej rywalizacji, która zakończyła się istotnymi zmianami w układzie strategicznym i ekonomicznym we wschodniej części basenu Morza Śródziemnego. W artykule nawiązano do przyczyn tej rywalizacji, wojny o Cypr, bitwy pod Lepanto oraz wskazano również na istotny wątek samej bitwy poruszony w sztuce polskiej, również w kontekście metaforycznym. Artykuł w podsumowaniu wskazuje na następstwa upadku wyspy i znalezienia się jej w składzie prowincji Imperium Osmańskiego.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2022, 36, 1; 51-66
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies