Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "stefan batory university" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Studium historyczne na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie (1919–1939)
    The Historical Study at the Faculty of Humanities of Stefan Batory University in Vilnius (1919–1939)
    Autorzy:
    Sierżęga, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33915848.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Stefan Batory University
    historical environment of Vilnius
    Uniwersytet Stefana Batorego
    historyczne środowisko wileńskie
    Opis:
    Pełna stabilizacja reaktywowanego w 1919 r. Uniwersytetu w Wilnie miała miejsce dopiero po zakończeniu wojny polsko-bolszewickiej i przyłączeniu  Ziemi Wileńskiej do Rzeczypospolitej w 1922 r. Niemal przez cały okres działalności USB, władze wszechnicy borykały się z zapewnieniem wykwalifikowanej kadry naukowej. W okresie międzywojennym na Wydziale Humanistycznym historię wykładało nieco ponad 20 osób. Obsadzone były jedynie cztery katedry: Historii Polski, Historii Nowożytnej, Historii Średniowiecznej i Nauk Pomocniczych Historii oraz Historii Europy Wschodniej. Do czołowych przedstawicieli wileńskiej Klio należy zaliczyć Stanisława Kościałkowskiego, Feliksa Konecznego, Kazimierza Chodynickiego, Ryszarda Mienickiego, Janusza Iwaszkiewicza, Teofila Emila Modelskiego, Stanisława Zajączkowskiego i Henryka Łowmiańskiego. Mimo systematycznego rozwoju, Uniwersytet posiadał regionalny charakter. Zarówno prowadzone badania jak i oferta programowa studium historycznego skupione były na historii Europy Wschodniej, zwłaszcza relacji polsko-moskiewskich oraz dziejów Litwy ze szczególnym uwzględnieniem Wielkiego Księstwa Litewskiego i Wilna. Uczelnia pozostawała w cieniu uniwersytetów państwowych, ale dla wilnian i państwa polskiego była instytucją ważną, realnie wpływającą na kształt polskiej tożsamości i kultury.
    The operations at the University in Vilnius, reactivated in 1919, were stabilized only after the Polish-Bolshevik War and the incorporation of the Vilnius Region into the Commonwealth in 1922. Over the majority of functioning, the SBU's authorities encountered issues with maintaining the full staffing. The positions adequately filled were limited to those within the Department of Polish History, the Department of Modern History, the Department of Medieval History and Auxiliary Sciences of History, and the Department of Eastern-European History. Stanisław Kościałkowski, Felix Koneczny, Kazimierz Chodynicki, Ryszard Mienicki, Janusz Iwaszkiewicz, Teofil Emil Modelski, Stanisław Zajączkowski, and Henryk Łowmiański are among the notable representatives of Vilnius' Clio that need to be mentioned. Despite continuous development, the University had a regional character. Both the academic studies and programs offered by the historical departments were focused on the history of Eastern Europe, notably on Polish-Moscow relations and the history of Lithuania, specifically the Grand Duchy of Lithuania and Vilnius. The academia remained overshadowed by national universities. However, it was perceived as a vital institution by the Kingdom of Poland and the citizens of Vilnius, having a significant impact on the shape of Polish identity and culture.
    Źródło:
    Res Historica; 2023, 56; 411-447
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Mierz siłę na zamiary”. Nauczanie botaniki w Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie (1919–1939)
    “Measure your strength against intentions”: Teaching of botany at the Stefan Batory University in Vilnius, 1919–1939
    Autorzy:
    Zemanek, Alicja
    Köhler, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1399943.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-30
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii Nauki im. Ludwika i Aleksandra Birkenmajerów
    Tematy:
    Józef Trzebiński
    Piotr Wiśniewski
    Uniwersytet Stefana Batorego
    nauczanie botaniki
    wileńska szkoła botaniczna
    Stefan Batory University
    botany education
    Vilnius botanical school
    Opis:
    The article describes the work of the Vilnius University in the inter-war period. After 1919, when Poland became independent, it was reorganised under the name of Stefan Batory University. Despite many technical and financial setbacks, it managed to create two botanical departments (Departments of General Botany and Plant Taxonomy). The objective of this article is to research and systemise the educational activities of the Stefan Batory University in the field of botany. The research is based both on the materials from the Vilnius archives and on some published works.
    Źródło:
    Analecta. Studia i Materiały z Dziejów Nauki; 2021, 30, 1; 41-87
    1509-0957
    Pojawia się w:
    Analecta. Studia i Materiały z Dziejów Nauki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Konrad’s Cell: Wilno in Stanisław Pigoń’s research and sentiment
    Od celi Konrada. Wileńskie badania i emocje Stanisława Pigonia
    Autorzy:
    Bujnicki, Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2088383.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    historians of Polish literature
    Stanisław Pigoń (1885–1968)
    Wilno
    Stefan Batory University
    Konrad’s cell
    Adam Mickiewicz (1798–1855)
    Adam Mickiewicz
    cela Konrada
    filareci
    romantyzm
    Uniwersytet Stefana Batorego
    Opis:
    The ten years Stanisław Pigoń spent in Wilno (1921-1931) was a very important phase of his life. Wilno not only attracted a great deal of his research but also became the focus of a lasting emotional attachment, a sentiment which he reaffi rmed in a memoir published shortly before his death in 1968. Although a lot is already known about Pigoń’s Wilno decade, there are some episodes that are worth a closer examination. One of them is a debate about Konrad’s cell which he triggered off just before leaving Wilno. The controversy concerns a cell in the former Basylian Monastery where Adam Mickiewicz was imprisoned in 1823 and where Konrad, the main character of his Dziady (Forefathers’ Eve) undergoes a spiritual transformation, the climax of the poetic drama. Pigoń contributions to this interminable debate exhibit a fi ne balance of scholarly precision and passionate conviction. This article not only looks at the origin and the early phases of the Konrad’s cell controversy in their contemporary background but also tries to show Pigoń’s involvement in the life of the university and the cultural and literary life of Wilno.
    Źródło:
    Ruch Literacki; 2018, 6; 653-665
    0035-9602
    Pojawia się w:
    Ruch Literacki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wileńska działalność społeczno-kulturalna i oświatowa Stanisława Węsławskiego (1896–1942) – przyczynek do biografii
    Autorzy:
    Dąbrowski, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/632143.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Vilnius
    the former Grand Duchy of Lithuania
    Stefan Batory University
    advocates of Vilnius
    culture and education in Vilnius
    Wilno
    dawne Wielkie Księstwo Litewskie
    Uniwersytet Stefana Batorego
    adwokatura wileńska
    kultura i edukacja w Wilnie
    Opis:
    Stanisław Węsławski urodził się w Wilnie 17 września 1896 r. Z wykształcenia był prawnikiem i muzykiem. Zasiadał w wielu stowarzyszeniach i organizacjach oświatowych i kulturalnych Wilna. Komponował dzieła fortepianowe i pieśni, m.in. do wierszy RaineraMarii Rilkego, Kazimiery Iłłakowiczówny, Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej czy Jana Kochanowskiego. Był członkiem zwyczajnym wileńskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk i zasiadał w Wydziale Oświatowym Polskiej Macierzy Szkolnej Ziem Wschodnich.Wybrano go również na wiceprezesa Wileńskiego Związku  Towarzystw Śpiewaczych i Muzycznych. Ponadto tworzył muzykę do Rozgłośni Polskiego Radia w Wilnie oraz został jej referentem muzycznym jak i prezesem Zarządu Sekcji Wileńskiej Polskiego Towarzystwa Muzyki Współczesnej (Oddział Wileński). W latach trzydziestych Stanisława Węsławskiego desygnowano również na prezesa Zarządu Centralnego Polskiej Macierzy Szkolnej Ziemi Wileńskiej. Zasiadał początkowo na stanowisku skarbnika w Prezydium, a następnie w składzie Komisji Rewizyjnej Rady Wileńskich Zrzeszeń Artystycznych „Erwuza” (RWZA). Działał też w towarzyskim klubie dyskusyjnym „Smorgonia”, był stałym bywalcem Śród Literackich oraz członkiem Zarządu Wileńskiego Towarzystwa Filharmonicznego, pełniąc w nim funkcję wiceprezesa. Węsławskiego rozstrzelano 2 grudnia 1942 r. w Ponarach pod Wilnem.
    Źródło:
    Res Historica; 2015, 39
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wileńska działalność społeczno-kulturalna i oświatowa Stanisława Węsławskiego (1896–1942) – przyczynek do biografii
    Autorzy:
    Dąbrowski, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/631553.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Vilnius
    the former Grand Duchy of Lithuania
    Stefan Batory University
    advocates of Vilnius
    culture and education in Vilnius
    Wilno
    dawne Wielkie Księstwo Litewskie
    Uniwersytet Stefana Batorego
    adwokatura wileńska
    kultura i edukacja w Wilnie
    Opis:
    Stanislaw Weslawski was born in Vilnius on 17 September 1896. He was a lawyer and musician. He was a member of many associations and educational and cultural organizations in Vilnius. He composed piano works and songs to poems by Rainer Maria Rilke, Kazimiera Iłłakowiczówna, Maria Pawlikowska-Jasnorzewska and Jan Kochanowski. He was a regular member of the Vilnius Society of Friends of Sciences and served on the Education Department of the Polish Educational Eastern Territories. Also he was elected vicepresident of the Association of Singing Societies of Vilnius and Music. He wrote the music for Polish Radio Vilnius in Vilnius, and was its referent music, as well as Chairman of the Board of the Section of Vilnius Polish Society for Contemporary Music (Vilnius Branch). In the thirties, he was also designated president of the Central Board of the Polish Educational Vilnius Land. He was treasurer in the Bureau and then in the composition of the Audit Committee of the Council of Associations of Vilnius Art – „Erwuza|” (RWZA). He was also active in social debating club, „Smorgon”, was a regular visitor „Literary Wednesdays” and a member of the Board of the Vilnius Philharmonic Society, serving in the vicepresident. Weslawski was shot on December 2, 1942 in Ponary near Vilnius.
    Stanisław Węsławski urodził się w Wilnie 17 września 1896 r. Z wykształcenia był prawnikiem i muzykiem. Zasiadał w wielu stowarzyszeniach i organizacjach oświatowych i kulturalnych Wilna. Komponował dzieła fortepianowe i pieśni, m.in. do wierszy RaineraMarii Rilkego, Kazimiery Iłłakowiczówny, Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej czy Jana Kochanowskiego. Był członkiem zwyczajnym wileńskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk i zasiadał w Wydziale Oświatowym Polskiej Macierzy Szkolnej Ziem Wschodnich.Wybrano go również na wiceprezesa Wileńskiego Związku  Towarzystw Śpiewaczych i Muzycznych. Ponadto tworzył muzykę do Rozgłośni Polskiego Radia w Wilnie oraz został jej referentem muzycznym jak i prezesem Zarządu Sekcji Wileńskiej Polskiego Towarzystwa Muzyki Współczesnej (Oddział Wileński). W latach trzydziestych Stanisława Węsławskiego desygnowano również na prezesa Zarządu Centralnego Polskiej Macierzy Szkolnej Ziemi Wileńskiej. Zasiadał początkowo na stanowisku skarbnika w Prezydium, a następnie w składzie Komisji Rewizyjnej Rady Wileńskich Zrzeszeń Artystycznych „Erwuza” (RWZA). Działał też w towarzyskim klubie dyskusyjnym „Smorgonia”, był stałym bywalcem Śród Literackich oraz członkiem Zarządu Wileńskiego Towarzystwa Filharmonicznego, pełniąc w nim funkcję wiceprezesa. Węsławskiego rozstrzelano 2 grudnia 1942 r. w Ponarach pod Wilnem.
    Źródło:
    Res Historica; 2015, 39
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies