Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Strategic Autonomy" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Conceptualizing European Strategic Autonomy
    Konceptualizacja Europejskiej Autonomii Strategicznej
    Autorzy:
    Rekowski, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31233405.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    European Strategic Autonomy
    European Union
    strategic autonomy
    European sovereignty
    think-tanks
    Europejska Autonomia Strategiczna
    Unia Europejska
    autonomia strategiczna
    suwerenność europejska
    think-tanki
    Opis:
    Since the Global Strategy of 2016 which presented European Strategic Autonomy (ESA) a global “ambition” of the European Union, the concept of ESA became increasingly embedded in the EU policymaking. However, its meaning remains elusive due to a plurality of competing definitions and interpretations. The aim of this article is to show and analyse how the concept of European Strategic Autonomy is being defined and to verify the hypothesis: despite many competing conceptualizations of ESA, a common understanding of the notion is emerging in the EU. It traces how the concept of ESA is received and evolves in relation to European think-tanks and EU institutions. The research behind this article is based on an extensive review of academic literature, think-tank publications and official EU documents, as well as interviews conducted with EU officials and members of the European think-tank community.
    Od momentu publikacji Globalnej Strategii Unii Europejskiej (UE) z 2016 roku, która przedstawiła Europejską Autonomię Strategiczną (EAS) jako „globalną ambicję” UE, koncepcja EAS staje się coraz bardziej zakorzeniona w politykach UE. Jednocześnie, znaczenie tej koncepcji pozostaje ulotne w związku z dużą ilością różniących się od siebie definicji i interpretacji. Celem artykułu jest wskazanie i przeanalizowanie jak koncepcja EAS jest definiowana, a także weryfikacja przyjętej hipotezy: pomimo wielu konkurujących konceptualizacji EAS, w UE wyłania się wspólna jej interpretacja. Artykuł pokazuje, jak idea ESA jest przyjmowana i jak ewoluuje w odniesieniu do europejskich think-tanków oraz instytucji UE. Badania, o które oparto artykuł obejmowały szeroki przegląd literatury uwzględniający publikacje naukowe, publikacje think-tanków i oficjalne dokumenty unijne, a także wywiady z urzędnikami UE i przedstawicielami europejskich think-tanków.
    Źródło:
    Rocznik Integracji Europejskiej; 2023, 17; 363-377
    1899-6256
    Pojawia się w:
    Rocznik Integracji Europejskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Digital Technologies and the Prospects of the European Union’s Strategic Autonomy
    Technologie cyfrowe a perspektywa autonomii strategicznej Unii Europejskiej
    Autorzy:
    Gajewski, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2163363.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    European Union
    strategic autonomy
    digital technology
    resilience
    security
    Unia Europejska
    autonomia
    strategiczna
    technologie cyfrowe
    odporność
    bezpieczeństwo
    Opis:
    The aim of this study is to examine the impact of digital technologies on the creation and final shape of the EU’s strategic autonomy. The author employed the network institutionalism as a theoretical basis and applied a critical analysis of the available material. The following hypothesis is positively verified: development of digital technologies is modifying strategic autonomy and extending it beyond the logic of freedom of political and military action. Digital resilience of core areas of EU’s functioning should be at the heart of this concept. The author argues that this model of strategic autonomy (enhanced by the close alliance with the United States) will enable the EU to strengthen its global position in technologically driven world. Less politicization is also a key reason for such a solution. It is particularly important in the context of the crisis of European integration.
    Celem niniejszej analizy jest zbadanie wpływu technologii cyfrowych na budowę i ostateczny kształt autonomii strategicznej UE. Autor przyjął sieciowy instytucjonalizm jako podstawę teoretyczną wywodu i zastosował metodę krytycznej analizy dostępnego materiału. Pozytywnie zweryfikował postawioną hipotezę, zakładającą, że rozwój technologii cyfrowych modyfikuje autonomię strategiczną i rozszerza ją poza logikę swobody działań polityczno-wojskowych. W centrum tego konceptu znajduje się natomiast odporność kluczowych, zdefiniowanych przez technologie cyfrowe obszarów funkcjonowania UE. Autor dowodzi, że budowa tego rodzaju autonomii strategicznej (wraz ze ścisłym sojuszem technologicznym z USA) pozwoli UE wzmocnić pozycję globalną. Za podjęciem jej budowy przemawia także mniejsze upolitycznienie, co jest szczególnie istotne w warunkach kryzysu integracji europejskiej.
    Źródło:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2022, 76; 127-148
    1505-2192
    Pojawia się w:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Strategic space autonomy for EU political and security goals. Evolution of organisational capacity
    Strategiczna autonomia przestrzeni kosmicznej na potrzeby realizacji celów politycznych i bezpieczeństwa UE. Ewolucja zdolności organizacyjnych
    Autorzy:
    Słomczyńska, Irma
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1732749.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-13
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    outer space governance
    Unia Europejska
    europejska polityka kosmiczna
    autonomia
    strategia
    bezpieczeństwo
    Kopernik
    Galileusz
    zarządzanie przestrzenią kosmiczną
    European Union
    European space policy
    autonomy
    strategy
    security
    Copernicus
    Galileo
    Opis:
    Celem artykułu jest analiza europejskiej polityki kosmicznej jako unikalnej i innowacyjnej aktywności podejmowanej w Unii Europejskiej w celu uzyskania strategicznej autonomii kosmicznej. Ewolucja europejskiej polityki kosmicznej, jej wdrażanie i zasoby kosmiczne, będące w dyspozycji UE, są kluczowymi czynnikami zapewniającymi autonomię kosmiczną UE. Główne założenie tego artykułu jest następujące: UE dąży do strategicznej autonomii w przestrzeni kosmicznej, ponieważ jest ona niezbędna do osiągnięcia strategicznej autonomii w prawie wszystkich innych dziedzinach, w tym w dziedzinie bezpieczeństwa i polityki. Dlatego ustanowiono europejską politykę kosmiczną i zainicjowano kluczowe programy kosmiczne, w tym Kopernik (Copernicus) i Galileusz (Galileo). W rezultacie UE dołączyła do grupy mocarstw kosmicznych jako wpływowy gracz globalny, który wnosi dodatkowy, znaczący wkład w zmiany strukturalne w zarządzaniu przestrzenią kosmiczną. Podejście jakościowe zastosowane do analizy tego tematu pozwoliło na sformułowanie konkluzji, że strategiczna autonomia przestrzeni kosmicznej, która ma zasadnicze znaczenie dla UE w realizacji jej wielu ról, jest istotna przynajmniej na trzech poziomach funkcjonalnych: instytucjonalnym, systemowym i wojskowym.
    The aim of the article is to analyse the European space policy as a unique and innovative undertaking established within the European Union in order to acquire its strategic space autonomy. The European space policy evolution as well as its implementation and space assets being at the EU disposal, are key enablers of the EU space autonomy. The main assumption of the article is that the EU pursues a strategic autonomy in space because it is indispensable to achieve a strategic autonomy in almost all the realms including security and political ones. That is why European space policy was introduced and a key space programmes including Copernicus and Galileo were initiated. As a result, the EU joined the group of space-faring powers as an influential global player that makes an additional considerable contribution to the structural changes in outer space governance. A qualitative approach used to analyse this topic should lead to several findings. A strategic space autonomy, which is crucial for the EU to perform its multiple roles, could be grouped into three functional levels: institutional, systemic, and military.
    Źródło:
    Przegląd Europejski; 2020, 4; 25-35
    1641-2478
    Pojawia się w:
    Przegląd Europejski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    La crise ukrainienne et le rôle futur de la Pologne en Europe
    Kryzys ukraiński i przyszła rola Polski w Europie
    The Ukrainian crisis and Poland’s future role in Europe
    Autorzy:
    d’Aboville, Benoît
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2192190.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    Politique etrangere polonaise (apres 1989)
    securite europeenne
    OTAN
    guerre en Ukraine
    Union europeenne
    autonomie strategique
    Polish foreign policy (post-1989)
    European security
    NATO
    war in Ukraine
    European Union
    strategic autonomy
    polska polityka zagraniczna (po 1989)
    bezpieczeństwo europejskie
    wojna w Ukrainie
    Unia Europejska
    autonomia strategiczna
    Opis:
    Face à l’offensive russe en Ukraine, la Pologne est devenue un pays de première ligne et une plateforme stratégique clé pour les Etats-Unis, l’OTAN et ses principaux partenaires européens dans la fourniture d’une assistance militaire à Kiev. Le renforcement militaire du flanc oriental de l’OTAN, qui peut désormais être considéré comme acquis, se traduira par une importance accrue de la Pologne au sein de l’OTAN. Quelles sont les implications pour la stratégie globale de l’Alliance? Si l’OTAN peut consolider sa position en mer Baltique avec la Suède et la Finlande, on ne peut pas en dire autant a priori pour la mer Noire, compte tenu du rôle ambigu de la Turquie. Quel rôle la Pologne peut-elle jouer dans les deux cas? Les Etats-Unis, dont la Pologne s’est beaucoup rapprochée militairement, considèrent la Pologne comme leur principal point d’ancrage sur le continent européen, n’excluant même pas la possibilité de sa participation au programme de partage nucléaire. La quête de la Pologne pour gagner la place qui lui revient dans le nouvel équilibre européen en tant qu’acteur majeur de l’UE nécessitera une clarification de ses futurs contacts avec la Commission européenne et avec les principaux partenaires européens que sont la France et l’Allemagne, y compris l’avenir du Triangle de Weimar.
    Poland, in the face of the Russian offensive in Ukraine, has become a frontline country, but also a key strategic platform for the United States, NATO and its major European partners to provide military assistance to Kiev. The military reinforcement of NATO’s eastern flank, which can now be taken for granted, will give Poland greater weight in NATO. What implications does this have for the Alliance’s overall strategy? If NATO can consolidate its position in the Baltic Sea with Sweden and Finland, the same cannot be said a priori about the Black Sea, given Turkey’s ambiguous role. What role can Poland play in both cases? Warsaw has brought the United States even closer militarily, to the extent that they consider Poland their main anchor on the continent, not even completely excluding the possibility of its participation in the nuclear sharing program. Poland’s quest to win its rightful place in the new European equilibrium as a major EU player will require clarification of what its future contacts with the European Commission and with
    Polska w obliczu rosyjskiej ofensywy na Ukrainie stała się krajem frontowym, a dla Stanów Zjednoczonych, NATO i ich głównych partnerów europejskich – kluczową platformą strategiczną w zakresie dostarczania pomocy wojskowej dla Kijowa. Wzmocnienie militarne wschodniej flanki Sojuszu, które teraz można uznać za pewnik, przełoży się na większe znaczenie Polski w NATO. Jakie ma to konsekwencje dla ogólnej strategii Sojuszu? O ile NATO może skonsolidować swoją pozycję na Morzu Bałtyckim ze Szwecją i Finlandią, o tyle nie można tego a priori powiedzieć o Morzu Czarnym, biorąc pod uwagę niejednoznaczną rolę Turcji. Jaką rolę może odegrać Polska w obu przypadkach? Stany Zjednoczone, do których Polska bardzo zbliżyła się pod względem militarnym, uważają Polskę za swoją główną kotwicę na kontynencie europejskim i nie wyłączają nawet możliwości jej udziału w programie nuclear sharing. Dążenie Polski do zdobycia należnego jej miejsca (jako jednego z głównych graczy UE) w nowej równowadze europejskiej będzie uzależnione od tego, jakie będą jej przyszłe kontakty z Komisją Europejską oraz z kluczowymi partnerami europejskimi: Francją i Niemcami. Od tych relacji zależy również przyszłość Trójkąta Weimarskiego.
    Źródło:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2022, 1; 51-59
    1733-2680
    2451-0610
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies