Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Nevermore" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Zjawisko muzycznych idées fixes w twórczości kompozytorskiej Eugeniusza Morawskiego: w poszukiwaniu genezy i interpretacji
The phenomenon of musical 'idées fixes' in Eugeniusz Morawski’s composition works: In search of genesis and interpretation
Autorzy:
Łapeta, Oskar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408575.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Eugeniusz Morawski
idée fixe
Ulalume
Nevermore
Świtezianka
Lilla Weneda
Miłość
Love
Opis:
Przedmiotem refleksji w niniejszym studium są dwie myśli muzyczne, obsesyjnie powracające w wielu dziełach Eugeniusza Morawskiego, będące wręcz emblematem jego stylu kompozytorskiego. Pierwszą z nich jest motyw dzwonów (poematy symgoniczne oparte na utworach Edgara Allana Poego, Nevermore i Ulalume, balety Świtezianka i Miłość, muzyka do sztuki Juliusza Słowackiego Lilla Weneda), drugą zaś – temat kojarzony w dziełach programowych kompozytora ze śmiercią kobiety (Nevermore i Świtezianka). Obie myśli powracają stale w poematach symfonicznych, baletach i muzyce scenicznej Morawskiego, uzasadniając tym samym określenie ich mianem idée fixe.
The article deals with compositions by Eugeniusz Morawski in which the composer uses one of his constantly recurring ideas, or idées fixes. The first of those ideas appears in a letter sent to his closest friend, the Lithuanian painter and composer Mikalojus Konstantinas Čiurlionis, in which Morawski describes a funeral march with the tolling of bells that are used harmonically as a plagal cadence in first inversion with the third of the triad in the bass. This bell motif was used by Morawski in almost all of his most important works, such as the symphonic poems based on verse by Edgar Allan Poe, Nevermore and Ulalume, the two ballets Świtezianka (‘The nymph of Lake Świteź’) and Miłość (‘Love’) and the incidental music to Juliusz Słowacki’s play Lilla Weneda. In all these works, this motif occurs at moments symbolising death and oppression. Sometimes it is even more sinister, because Morawski used it as an accompaniment to themes symbolising hope. The second idée fixe might be called the theme of a woman’s death. It first appears in Nevermore, where it serves as a second theme, played by cor anglais in E minor. It illustrates the protagonist’s deceased beloved, Lenore. This theme appears for a second time at the very beginning of The Nymph of Lake Świteź, where it functions as a kind of motto, anticipating the death of the main female character, Sagna. It is used with an identical purpose in the incidental music for Lilla Weneda. Both themes recur constantly in five important compositions by Morawski, written between around 1911 and 1930. They seem to have had very significant meaning for the composer, although he never wrote about them. They may have represented autobiographical, intimate and obsessive symbols, so the term idée fixe is more than appropriate.
Źródło:
Muzyka; 2019, 64, 3; 69-89
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recepcja poematów symfonicznych „Nevermore” i „Ulalume” Eugeniusza Morawskiego w prasie polskiej w latach 1924–1949
The Reception of Eugeniusz Morawski’s Symphonic Poems 'Nevermore' and 'Ulalume' in the Polish Press between 1924 and 1949
Autorzy:
Łapeta, Oskar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28328342.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Eugeniusz Morawski
Nevermore
Ulalume
poemat symfoniczny
recepcja muzyki
muzyka XX wieku
muzyka polska
symphonic poem
music reception
20th-century music
Polish music
Opis:
Przedmiotem rozważań jest recepcja dwóch zachowanych poematów symfonicznych Eugeniusza Morawskiego inspirowanych dziełami Edgara Allana Poego – Nevermore i Ulalume. Pierwszy z tych utworów wykonany został w Polsce w latach 1924–1938 co najmniej dziewięć razy, natomiast drugi był w latach 1925–1949 prezentowany co najmniej czterokrotnie. Późniejsze wykonania dzieł tego kompozytora były bardzo rzadkie, a powodem była słaba dostępność partytur i zła sława otaczająca nazwisko Morawskiego ze względu na jego przedwojenne konflikty z Karolem Szymanowskim. Oba dzieła były prezentowane pod batutą czołowych dyrygentów owych lat, m.in. Grzegorza Fitelberga, Emila Młynarskiego, Jaschy Horensteina czy Waleriana Bierdiajewa. Budziły duże zainteresowanie krytyków, którzy na ich podstawie uważali Morawskiego za jednego z najbardziej interesujących kompozytorów działających w owych latach. Chwalono je za siłę ekspresji, błyskotliwą orkiestrację i pełen niesamowitości nastrój, w sugestywny i plastyczny sposób oddający istotę ich literackich pierwowzorów. Okazjonalnie wysuwane zarzuty dotyczyły zależności stylistycznych od twórczości Richarda Wagnera i Richarda Straussa czy faktu korzystania przez kompozytora z medium programowości.
I discuss the reception of Eugeniusz Morawski’s two surviving symphonic poems inspired by the writings of Edgar Allan Poe, Nevermore and Ulalume. The former was performed in Poland at least nine times in the years 1924–1938, while the latter was presented at least four times between 1925 and 1949. In later years, performances of works by this composer were extremely rare, owing to the poor accessibility of the scores and the composer’s ill repute related to his pre-war conflicts with Karol Szymanowski. In their time, however, both compositions were performed under such leading conductors as Grzegorz Fitelberg, Emil Młynarski, Jascha Horenstein and Walerian Bierdiajew. They attracted much critical interest and earned Morawski a reputation as one of the most interesting active composers. They were praised for their expressive power, brilliant orchestration and uncanny mood, suggestively and vividly conveying the essence of their literary models. The occasional critical remarks concerned their stylistic indebtedness to Richard Wagner and Richard Strauss, and the fact that Morawski had embraced the medium of programme music.
Źródło:
Muzyka; 2020, 65, 4; 105-127
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies