Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Crimean Tatars" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Tatarzy krymscy w geopolitycznej rywalizacji o Półwysep Krymski między Rosją a Ukrainą
    Crimean Tatars in the geopolitical rivalry for the Crimean Peninsula between Russia and Ukraine
    Autorzy:
    Romańczuk, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1871445.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Tatarzy krymscy
    aneksja Półwyspu Krymskiego
    Ukraina
    Federacja Rosyjska
    Crimean Tatars
    annexation of the Crimean Peninsula
    Ukraine
    Russian Federation
    Opis:
    Artykuł podejmuje tematykę związaną z pozycją Tatarów krymskich w geopolitycznej rywalizacji mocarstw o Półwysep Krymski. Region ten zamieszkiwany jest przez przedstawicieli różnych kultur, tradycji i narodowości, co ma swoje implikacje polityczne i społeczne. Celem artykułu jest analiza dziejów Tatarów krymskich na przestrzeni 100 lat - od tj. XX wieku do aneksji Krymu przez Federację Rosyjską w 2014 roku. Taki przedział czasowy pozwoli na przedstawienie analizy historycznej dziejów Tatarów krymskich w aspekcie społecznym, politycznym i ekonomicznym, w różnych formach państwowości od ZSRR po Ukrainę, a po aneksji Krymu - również Federację Rosyjską.
    The article addresses topics related to the position of the Crimean Tatars in the geopolitical competition for powers in the Crimean Peninsula. This region is inhabited by representatives of various cultures, traditions and nationalities, and this fact has its political and social implications. The purpose of the article is to analyze the history of the Crimean Tatars from the 20th century to the present day, i.e., the annexation of Crimea by the Russian Federation in 2014. It will allow to present a historical analysis of the history of the Crimean Tatars in the social, political and economic aspects, and in various forms of statehood: from the USSR to Ukraine, and finally - after the annexation of Crimea - to the Russian Federation.
    Źródło:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2020, 66; 101-119
    1505-2192
    Pojawia się w:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Autonomiczna Republika Krymu: pogranicze ukraińsko-rosyjskie
    Autonomous Republic of Crimea: Ukrainian-Russian borderland
    Autorzy:
    Wroniszewska, Bożena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/547274.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Instytut Politologii
    Tematy:
    pogranicze
    Autonomiczna Republika Krymu
    Ukraina
    Rosja
    Tatarzy Krymscy
    borderland
    Autonomous Republic of Crimea
    Ukraine
    Russia
    Crimean Tatars
    Opis:
    Przedmiotem niniejszego artykułu jest kategoria pogranicza ukraińsko-rosyjskiego ze szczególnym uwzględnieniem Autonomicznej Republiki Krymu. Istotne jest ukazanie pogranicza w różnych kontekstach i ujęciach, dlatego w pierwszej części artykułu odniesiono się do wydarzeń, jakie rozgrywały się na terytorium Ukrainy na końcu 2013 roku i w pierwszych miesiącach 2014 roku. Wydarzenia ostatnich miesięcy pokazują wyraźnie, że Południowy Wschód Ukrainy nie jest monolitem. Inaczej funkcjonuje społeczeństwo Krymu, inaczej Donbasu, a jeszcze inaczej Odessy czy Charkowa. W drugiej części artykułu przedstawiono zarys historyczny etnosu Tatarów krymskich, który okazał się niezbędny do ukazania przynależności tego narodu do Autonomicznej Republiki Krymu. Odniesiono się również do obecnej sytuacji Tatarów krymskich na Krymie. W trzeciej części poddano analizie granicę ukraińsko-rosyjską. W głównej mierze scharakteryzowano granicę morską, która jest ważną częścią między Rosją i Ukrainą. Szczegółowo opisano istotę sporu między Federacją Rosyjską a Ukrainą w kwestii wyspy Tuzła, będącej „częścią” Półwyspu Tamańskiego.
    The present article is the category of the Ukrainian-Russian border area with particular attention to the Autonomous Republic of Crimea. It is important to show the border in different contexts and facts. In the first part of the article reference is made to the events that unfolded on the territory of Ukraine at the end of 2013 and the first months of 2014. These events clearly show that the South East of Ukraine is not a monolith. Otherwise society works Crimea, Donbass otherwise, and even otherwise Odessa and Kharkov. In the second part of the article author outlines the history of the Crimean Tatars ethnos, which proved to be indispensable to show that the people belonging to the Autonomous Republic of Crimea. Reference was made also to the current situation of the Crimean Tatars. In the third part analyzed the Ukrainian-Russian border. Mainly characterized the maritime border, which is an important part between Russia and Ukraine. Describes in detail the essence of the dispute between the Russian Federation and Ukraine on the island of Tuzla.
    Źródło:
    Pogranicze. Polish Borderlands Studies; 2014, 2, 1; 100-112
    2545-160X
    2353-3781
    Pojawia się w:
    Pogranicze. Polish Borderlands Studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Związki Rosji z Krymem
    Russia’s relations with the Crimea
    Autorzy:
    Maksimiec, S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/119482.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Akademia Sztuki Wojennej
    Tematy:
    Krym
    Rosja
    Ukraina
    aneksja
    Imperium Rosyjskie
    chanat krymski
    Tatarzy krymscy
    Turcja
    Imperium Ottomańskie
    Crimea
    Russia
    Ukraine
    annexation
    Russian Empire
    Crimean Khanate
    Crimean Tatars
    Turkey
    Ottoman Empire
    Opis:
    Rosyjskie gwarancje integralności terytorialnej Ukrainy (w tym przynależności Krymu do Ukrainy), w zamian za rezygnację przez nią z broni nuklearnej, zagwarantowane w podpisanym w grudniu 1994 r. w Budapeszcie przez Rosję, USA, Wielką Brytanię i Ukrainę tzw. Memorandum Budapeszteńskim okazały się nic nie znaczącym świstkiem papieru. Rosja nigdy nie pogodziła się z utratą Krymu, przyznanego w 1954 r. przez ówczesnego przywódcę ZSRR Nikitę Chruszczowa Ukrainie. W czasach istnienia Związku Radzieckiego nie miało to większego znaczenia. Po jego rozpadzie Rosja postawiła sobie za cel jego odzyskanie. Sposobność nadarzyła się w 2014 r. Prezydent Federacji Rosyjskiej Władimir Putin wykorzystał chaos wewnętrzny na Ukrainie do aneksji Krymu, rękoma jego rosyjskich mieszkańców. Jako usprawiedliwienie aneksji podano konieczność obrony własnych obywateli, nieważne czy uzasadnioną, czy nie. Została bez skrupułów wykorzystana przez Putina. Chociaż demokratyczny świat potępił aneksję, nie zrobiło to na Rosji większego wrażenia. Po rozpadzie ZSRR Rosja mozolnie próbuje odbudować imperium, traktując Wspólnotę Niepodległych Państw jako wyłączny obszar swoich wpływów. Wykorzystuje każdą nadającą się sposobność, aby rozszerzyć swoje wpływy lub powiększyć terytorium. Krym stał się z jednym z etapów realizacji tej polityki. Dla Rosji posiadanie Krymu, słonecznej perły Morza Czarnego, jest bezcenne przede wszystkim ze względów militarnych, oprócz tego istotną rolę odgrywają aspekty polityczne i walory turystyczne. Dzięki strategicznemu położeniu Półwyspu Krymskiego nad Morzem Czarnym, a przede wszystkim bazie Floty Czarnomorskiej w Sewastopolu Rosja może sprawować kontrolę nad jego akwenem, zachować wpływy polityczne w regionie, oddziaływać na państwa leżące w jego basenie i szachować należącą do NATO Turcję. Flota Czarnomorska jest środkiem zapewnienia bezpieczeństwa militarnego Rosji na południu. Krym z Rosją najsilniej wiązały i dalej wiążą dwa elementy: baza Floty Czarnomorskiej w Sewastopolu i Rosjanie zamieszkujący półwysep. Większość mieszkańców Krymu stanowią Rosjanie: ponad 58% ludności. W dalszej kolejności są Ukraińcy (24%) i Tatarzy krymscy (12%). Rosjanie zdecydowanie przeważają w Sewastopo-lu, stanowiąc 71,6% ludności, a Ukraińcy 22,4%. Prezydent Putin, mówiąc o sprawiedliwości historycznej związanej z odzyskiwaniem dawnych terenów rosyjskich, nawiązuje do retoryki zbierania ziem ruskich przez dawnych władców moskiewskich. Jednak Krym nigdy nie był częścią Rusi. Z kolei Ministerstwo Spraw Zagranicznych Federacji Rosyjskiej posunęło się dalej w fałszowaniu historii, nazywając Krym odwieczną częścią Rosji, chociaż został do niej przyłączony w 1783 r. Przed aneksją dokonaną przez carycę Katarzynę 231 lat temu Półwysep Krymski nie miał z Rosją nic wspólnego. Od 1443 r. był częścią samodzielnego chanatu krymskiego, który następnie został uzależniony od Turcji. Przez kilka wieków chanat rywalizował z państwem moskiewskim o przejęcie terytoriów po Wielkiej Ordzie. Ostatecznie uległ w tej walce, ale stanowił duże zagrożenie dla państwa rosyjskiego. Car Rosji Piotr Wielki próbował bezskutecznie zdobyć dostęp do Morza Czarnego. Ostatecznie zrealizowała to caryca Katarzyna II, zdobywając i przyłączając Krym do Rosji. Poddany rosyjskiej kolonizacji i rusyfikacji, z czasem zatracił swój unikatowy tatarski charakter. Dużą rolę na rzecz posiadania Krymu przez Rosję odegrały także jego walory turystyczne. Najpierw okazał się rajem turystycznym dla dworu carskiego, arystokracji, później komunistycznej wierchuszki, a następnie społeczeństwa Związku Radzieckiego. Stał się synonimem luksusowych wakacji – pod palmami, w pełnym słońcu, na kamienistej wprawdzie plaży u stóp wysokich gór, wciskających się w błękitne, ciepłe wody. Podstawową gałęzią gospodarki Krymu jest turystyka. Nie tylko typowa turystyka wypoczynkowo-rekreacyjna, ale także zdrowotna (liczne sanatoria i uzdrowiska). Prezydent Putin ma nadzieję, że wkrótce półwysep będzie przyciągał rzesze turystów z całego świata.
    Russia’s guarantees of respect for the territorial integrity of Ukraine (including the fact that Crimea belongs to Ukraine) in exchange for Ukraine getting rid of nuclear weapons, was guaranteed by the agreement called the Budapest Memorandum, signed in December 1994 in Budapest by Russia, the United States, Great Britain and Ukraine. The Memorandum of Budapest turned out to be a meaningless piece of paper. Russia has never given up the loss of Crimea, granted to Ukraine in 1954 by the then Soviet leader, Nikita Khrushchev. In the days of the Soviet Union, it did not really matter. After the collapse of the USSR, Russia’s main objective was to get back the Crimea. The opportunity arose in 2014. The President of the Russian Federation, Vladimir Putin, took advantage of the internal chaos in Ukraine in order to annex the Crimea, by the hands of its Russian residents. He justified the annexation by the need to defend its citizens, whether justified or not. This was unscrupulously exploited by Putin. While the democratic world condemned the annexation, it did not make much of an impression on Russia. Ever since the collapse of the USSR, Russia has been trying to maintain its dominant position in the post-Soviet area by treating it as the exclusive area of its influence. It treats the Commonwealth of Independent States as an exclusive area of its influence and uses every opportunity to expand its influence or enlarge the area. Crimea has become one of the stages for execution of this policy. The possession of Crimea by Russia, sunlit pearl of the Black Sea, is especially invaluable due to military aspects, political aspects and tourist attractions. Due to the strategic location of the Crimean peninsula on the Black Sea, and especially the base of the Black Sea Fleet in Sevastopol, Russia can exercise control over its area, keep political influence in the region, have an effect on countries lying in its reservoir and checkmate Turkey, a member of NATO. The Black Sea Fleet is a means of ensuring Russia’s military security in the south. Crimea and Russia were inextricably bound and are still bound by two elements: the base of the Black Sea Fleet in Sevastopol and the Russians living in the peninsula. The majority of Crimean inhabitants are Russians, who comprise over 58% of the population. Subsequently, there are Ukrainians (24%) and Crimean Tatars (12%). Russians predominate in Sevastopol: they make up 71.6% of the city’s population and only 22.4% of Ukrainians live in the city. President Putin spoke about historical justice related to regaining former Russian territories and referred to the old rhetoric of the Muscovite rulers who gathered Russian lands. However, the Crimea has never been a part of Rus’. In turn, the Ministry of Foreign Affairs of the Russian Federation went further with the falsification of history and called Crimea the eternal part of Russia, even though it was annexed to Russia in 1783. The Crimean peninsula had nothing in common with Russia prior to annexation by Empress Catherine 231 years ago. From 1443, it became part of the independent Crimean Khanate, which was then dependent on Turkey. The Khanate had fought with Muscovy for takeover of Great Horde territories for several centuries. Ultimately, the Khanate was defeated by Russia but it constituted a great threat to the Russian state. Tsar Peter the Great unsuccessfully tried to gain access to the Black Sea. Eventually, this it was achieved by Empress Catherine II, who conquered and annexed Crimea to Russia. It was subjected to Russian colonisation and russification and, over time, it lost its unique Tatar character. The Crimean tourist attractions played an important role for Russia. In the beginning, it became a tourist resort for the Tsar’s court, the aristocracy, the Communist top brass, and then Soviet society. It has become a synonym for luxury holidays under palm trees, in full sun, although on a rocky beach at the foot of high mountains that pressed-up in the blue, warm water. One of the main branches of the Crimean economy is tourism - not only typical leisure and recreational tourism, but also medicinal tourism (with numerous sanatoriums and spas). President Putin hopes that Crimea will attract large numbers of tourists from all over the world soon.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe AON; 2015, 3(100); 55-87
    0867-2245
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe AON
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies