Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "The II Republic of Poland" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
The Jewish minority in the Second Polish Republic: the activities of the Board of the Jewish Community in Lvov during the years 1919–1924
Mniejszość żydowska w II Rzeczypospolitej Polskiej: działalność Zarządu Gminy Wyznaniowej Żydowskiej we Lwowie w latach 1919-1924
Autorzy:
Koziński, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/450372.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
national issue
The Jews
The Second Republic of Poland
kwestia narodowa
Żydzi
II Rzeczypospolita Polska
Opis:
The purpose of this article is to analyze data on the functioning of the Jewish Community in Lvov during the years 1919-1924. The indicated problems will enable to show the functioning of the Jewish minority in the conditions of the reviving Polish state - both in socio-political terms, and in the organizational aspect. It is particularly important to show the Jewish minority opinion about the conditions of Second Polish Republic. Additionally, this article will help restore the memory of the individual members of the Jewish community in Lvov. The selected issue is a part of the research conducted on a larger scale, whose aim is to enrich knowledge and overcome the deficit of research in the science of politics on the concept of ethnic policy - proposed in the years 1939-1947 by the Polish government in exile. The fundamental finding of the analysis is the fact, that the Board accepted the Polish state and the dominant role of the Polish nation in the system of democratic political power.
Celem niniejszego artykułu jest analiza danych na temat funkcjonowania społeczności żydowskiej we Lwowie w latach 1919-1924 Wskazane problemy pozwolą pokazać funkcjonowanie mniejszości żydowskiej w warunkach ożywienia państwa polskiego – zarówno pod względem społeczno-politycznym, a także w aspekcie organizacyjnym Szczególnie ważne jest, aby pokazać opinię żydowskiej mniejszości o warunkach życia w II Rzeczypospolitej Dodatkowo, artykuł pomoże przywrócić pamięć o poszczególnych członkach społeczności żydowskiej we Lwowie Wybrane zagadnienie jest częścią badań prowadzonych w większej skali, których celem jest wzbogacenie wiedzy i zmniejszenie deficytu badań w nauce o polityce w sprawie koncepcji polityki etnicznej – zaproponowanej w latach 1939-1947 przez polski rząd na uchodźstwie Podstawowym wnioskiem z analizy jest fakt, że Zarząd zaakceptował państwo polskie i dominującą rolę narodu polskiego w systemie demokratycznej władzy politycznej.
Źródło:
Przegląd Narodowościowy – Review of Nationalities; 2016, 6; 75-89
2084-848X
Pojawia się w:
Przegląd Narodowościowy – Review of Nationalities
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jewish problem in the Polish Communist Party
Problem żydowski w Komunistycznej Partii Polski
Autorzy:
Cimek, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/450450.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
Jews
the Communist Party of Poland
separatism
The Second Republic of Poland
Żydzi
Komunistyczna Partia Polski
separatyzm
II Rzeczypospolita Polska
Opis:
Jews accounted for approx. 8-10% of the population of the Second Republic and in the communist movement (Polish Communist Party and Polish Communist Youth Union) the rate was approx, 30%, while in subsequent years it much fluctuated. The percentage of Jews was the highest in the authorities of the party and in the KZMP. This had a negative impact on the position of the KPP on many issues, especially in its relation to the Second Republic.
Żydzi stanowili ok 8-10% ludności II Rzeczypospolitej, a w ruchu komunistycznym (Komunistyczna Partia Polski i Komunistyczny Związek Młodzieży Polski) odsetek ten wynosił ok 30%, przy czym w poszczególnych latach znacznie on się wahał Odsetek Żydów był najwyższy we władzach partii i w KZMP Odbijało się to negatywnie na stanowisku KPP w wielu kwestiach, zwłaszcza na jej stosunku do II Rzeczypospolitej
Źródło:
Przegląd Narodowościowy – Review of Nationalities; 2016, 6; 91-96
2084-848X
Pojawia się w:
Przegląd Narodowościowy – Review of Nationalities
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stosowanie narkoanalizy przez polski kontrwywiad w latach 30. XX wieku
The use of narcoanalysis by Polish counterinelligence in the 1930s
Autorzy:
Widacki, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1931224.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
narkoanaliza
Oddział II Sztabu Głównego WP
II Rzeczpospolita
kontrwywiad
narcoanalysis
The Second Department of the General Staff
The Second Republic of Poland
counterintelligence
Opis:
Idea wykorzystania narkoanalizy dla celów śledczych zrodziła się wkrótce po tym, jak chirurdzy zaczęli stosować narkozę do usypiania pacjentów przed operacją. Prawdopodobnie pierwsza propozycja przesłuchania pacjenta pod narkozą, w sprawie kryminalnej, miała miejsce w USA w roku 1879, w głośniej sprawie morderstwa Benjamina Nathana. W latach 20. XX w., lekarz z Teksasu, dr Robert E. House, zaproponował wykorzystanie skopolaminy dla celów śledczych. W latach 30., w Scientific Crime Detection Laboratory (Laboratorium Naukowego Wykrywania Przestępstw) Uniwersytetu Northwestern w Chicago przeprowadzano eksperymenty ze skopolaminą, a ich rezultat uznano za „całkiem satysfakcjonujący”. Od czasu tego eksperymentu, skopolaminę nazywano „serum prawdy”. W literaturze brak dowodu na to, że przed II wojną światową jakakolwiek służba państwowa na świecie stosowała narkoanalizę w celach kontrwywiadowczych. Tak więc stosowanie przez Oddział II Sztabu Głównego WP, począwszy od 1935 r., narkoanalizy przy przesłuchiwaniu osób podejrzanych o szpiegostwo, było pionierskie w skali światowej. Oddział II od 1935 r. stosował przy przesłuchiwaniu nieprzyznających się do winy osób podejrzewanych o szpiegostwo „zastrzyki osłabiające wolę”. Pionierem tej metody był kpt. dr Ludwik Krzewiński. Początkowo w zastrzykach tych podawano morfinę w kompozycji z pilokarpiną, następnie stosowano już skopolaminę wytwarzaną w laboratorium Oddziału II, gdzie uzyskiwano ją z nasion lulka czarnego. Faktu stosowania narkoanalizy nie ujawniano sądom, jej wyników nie traktowano jako dowodów, a jedyne wykorzystywano w celach operacyjnych.
The initial idea to use narcoanalysis for investigation purposes originated soon after surgeons began using narcosis (sedation) to induce sleep before surgery. Perhaps the first suggestion to interrogate a patient under narcosis in a criminal case occurred in the case of murder of Benjamin Nathan in New York in 1879. In the 1920s, Dr Robert E. House, a physician from Texas, suggested to use scopolamine in criminal investigations. In the 1930s, the Scientific Crime Detection Laboratory at Northwestern University in Chicago experimented with scopolamine, and considered the results „fairly satisfactory”. At that time, Calvin Goddard was the first to call scopolamine the „truth serum”. There is no proof in literature that any state services in the world routinely used narcoanalysis before the Second World War. Therefore, there are fair grounds to believe that its routine use by the Polish counterintelligence while interrogating people suspected of espionage in the 1930s was among the first such cases in the world. Beginning with 1935, the Second Department of the General Staff of the Polish Armed Forces used „injections weakening the will” of the interrogated: first morphine combined with pilocarpine, and later – scopolamine. The head of the Polish project to use narcoanalysis for „weakening the will” was Cpt. Ludwik Krzewiński M.D. The fact of using narcoanalysis was not disclosed to the courts, its results were not treated as an evidence, and were only used for operational purposes.
Źródło:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2021, XXIV, 24; 13-30
1733-0335
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wymiar sprawiedliwości wśród zarzutów. Z powodu publikacji prof. Stanisława Gołąba
Judiciary under the charges. In response to Professor Stanisław Gołąb’s publication
Autorzy:
Lutwak, Anzelm
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032165.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Fundacja im. Aliny i Leszka Allerhandów
Tematy:
Anzelm Lutwak
II Rzeczpospolita
sądownictwo
wymiar sprawiedliwości
reformy sądownictwa
Anzelm Lutwak - lawyer
The Second Republic of Poland
judiciary
justice
judicial reforms
Opis:
Artykuł redaktora lwowskiego „Głosu Prawa” powstał w odpowiedzi na artykuł prof. Stanisława Gołąba (wyżej), stanowiąc swoisty komentarz do niego. Anzelm Lutwak swoim literackim świetnym piórem wskazuje na bolączki wymiaru sprawiedliwości Polski międzywojennej, zderzając ideały z rzeczywistością. Autor analizuje kryzys polskiego sądownictwa szerzej, wskazuje, że taki występuje w wielu miejscach, w tym w Niemczech (odsyłając do cennego artykułu pt. Przesilenie w niemieckim wymiarze sprawiedliwości, autorstwa byłego pierwszego ministra sprawiedliwości Republiki Weimarskiej Ottona Landsberga, opublikowanego w „Głosie Prawa” 1926, nr 7-8, s. 285-289). Źródła niemieckiego wynikały stąd, że w republice niemieckiej sędziowie mieli antywolnościowe i antydemokratyczne poglądy wyniesione z czasów Drugiej Rzeszy, a republika nic nie zrobiła aby zmienić sądownictwo po upadku autorytarnej monarchii, uznając, że złożenie przysięgi na konstytucję republiki wystarczy. Tymczasem okazało się, że nie, czego dowody były widoczne już w końcu lat 20., a uwypukliły się w Trzeciej Rzeszy. Analizując stan polskiego sądownictwa redaktor Lutwak wskazuje, że najważniejszym bodaj jego problemem, jest deficyt sędziów z powołania. Zwraca uwagę na brak w Polsce odpowiedniego kształcenia kandydatów na sędziów, ale i późniejszego doskonalenia samych sędziów, szczególnie z etyki zawodowej. Pisze też o tym, że zawód sędziego, jego szczególna funkcja są niedoceniane, ale wiele z tego wynika z wad samego środowiska. Według Autora sędziowie zawodowi są i będą w społeczeństwie postrzegani jako nieobywatelscy, nieludowi i dodaje: „obalić to wyobrażenie otóż mogą tylko sędziowie rozporządzający powołaniem wewnętrznym – tacy, co umieją obcować z całym społeczeństwem, na stopie obywatelskiej, – co umieją udzielać mu się nie, jak przeważnie dotychczas, w postaci drażliwych i zapalczywych antysatyryków lub nieubłaganych mścicieli prawa i autorytetu, lecz w postaci dobrych i światłych duchów miru społecznego”. W tekście dokonano jedynie minimalnego uwspółcześnienia ortografii i interpunkcji.
The article of the Editor of ‘The Voice of Law’ was written in response to Stanisław Gołąb’s piece published above. It is a kind of commentary on Gołąb’s article. With his great literary pen, Anzelm Lutwak points to the problems of the justice system in the interwar Poland, juxtaposing ideals with the reality. The author examines the crisis of the Polish judiciary from a broader perspective. He indicates that such a crisis occurs in many places, including Germany (referring to the valuable article entitled Crisis in the German administration of justice by the former First Minister of Justice of the Weimar Republic, Otto Landsberg, published in “The Voice of Law”, 1926 , No. 7-8, pp. 285-289). German sources stemmed from the fact that in the German republic the judges had anti-liberation and anti-democratic views rooted in the Second Reich, and the Republic did nothing to change the judiciary after the fall of the authoritarian monarchy, considering that an oath on the Constitution of the Republic was sufficient. Meanwhile, it turned out that it was not enough, the evidence of which was already visible at the end of the 1920s, and became obvious during the times of the Third Reich. Analyzing the condition of the Polish judiciary, Editor Lutwak indicates that its most pressing problem is the deficit of appointed judges. He draws attention to the lack of adequate education of candidates for the judges in Poland, and similar gaps in the subsequent education of the judges themselves, especially in relation to professional ethics. He also draws attention to the fact that the judiciary and its special function are underestimated. Much of this result from the shortcomings of the professional environment itself. According to the author, professional judges are and will be perceived as non-civic by the society. He adds: “this image can be refuted only by the judges with an internal vocation – those who know how to interact with the whole society, on the civic level, – who know how to do it, yet not in the form of irritable and passionate anti-satirists or inexorable avengers of law and authority, but in the form of good and enlightened spirits of the social peace”. The text features only minimally modernized spelling and punctuation.
Źródło:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda; 2020, 3, 2 (6); 432-442
2657-7984
2657-800X
Pojawia się w:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wymiar sprawiedliwości wśród zarzutów
Judiciary under the charges
Autorzy:
Gołąb, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032167.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Fundacja im. Aliny i Leszka Allerhandów
Tematy:
Stanisław Gołąb - prawnik
II Rzeczpospolita
sądownictwo
wymiar sprawiedliwości
reformy sądownictwa
Stanisław Gołąb - lawyer
The Second Republic of Poland
judiciary
justice
judicial reforms
Opis:
Przedrukowywany artykuł nieco niedocenianego krakowskiego cywilisty i nietuzinkowego jurysty Stanisława Gołąba zdaje się pozostawać w znacznej mierze aktualny. Powstał w burzliwym dla sądownictwa czasie. Autor daleki jest od udzielania prostych odpowiedzi. Krytycznie przedstawia zastane poglądy i wskazuje pola do refleksji akcentując to, co jego zdaniem ma znaczenie fundamentalne, a czego gwarancje nie znajdują się tam, gdzie chcieliby je niektórzy dostrzegać. Stanisław Aleksander Gołąb (1878-1939) całe naukowe życie związał z Krakowem. Pochodził jednak z Rzeszowa, zaś maturę uzyskał we Lwowie. Studia prawnicze odbywał natomiast na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie w 1900 r. uzyskał stopień doktora. Od 1901 do 1919 r. pracował w Prokuratorii Skarbu, w ostatnim okresie na stanowisku radcy Prokuratorii. Habilitację (prawo wykładania) z prawa cywilnego uzyskał w 1917 r. Dwa lata później został profesorem nadzwyczajnym, a w 1921 r. profesorem zwyczajnym. Jako członek Komisji Kodyfikacyjnej miał istotny udział w pracach nad projektem kodeksu postępowania cywilnego, a także prawa kolejnych działów prawa cywilnego, prawa autorskiego i prawa kolizyjnego. Oprócz gruntownej wiedzy prawniczej, wyjątkowej aktywności twórczej w tej dziedzinie, czego dowodem są liczne publikacje w czasopismach, Stanisław Gołąb był też poetą, znawcą kultury i sztuki, a jego popularyzatorskie wystąpienia, odczyty, a także audycje radiowe cieszyły się dużym uznaniem. W jednym z kolejnych zeszytów „Głosu Prawa” zamierzamy przypomnieć także twórczość Stanisława Gołąba z pogranicza prawa i literatury. Zachowano oryginalną pisownię.
The reprinted article by Stanisław Gołąb, a somewhat underrated Krakow civil law lawyer and an extraordinary jurist, seems to remain largely relevant nowadays. It was written in a turbulent time for the judiciary. The author is far from giving simple answers. He critically presents the existing views and indicates areas for further reflection, emphasizing what in his opinion is of fundamental importance, and what guarantees are not found where some would like to see them. Stanisław Aleksander Gołąb (1878-1939) spent his entire scientific life with Krakow. However, he came from Rzeszów, and obtained his high school diploma in Lviv. He studied law at the Jagiellonian University, where in 1900 he obtained a doctoral degree. From 1901 to 1919 he worked at the General Counsel to the Republic of Poland, eventually on the position of an advisor. He obtained his habilitation (the right to lecture) in civil law in 1917. Two years later he became an associate professor, and in 1921 a full professor. As a member of the Codification Commission, he had a significant share in the work on the draft code of civil procedure, as well as the law of subsequent sections of civil law, copyright law and conflict of law regulations. In addition to a thorough legal knowledge and exceptional creative activity in this field, as evidenced by numerous publications in magazines, Stanisław Gołąb was also a poet, an expert in culture and art. His popularizing speeches, readings and radio broadcasts were highly appreciated. In one of the next issues of “The Voice of Law” we intend to recall the works of Stanisław Gołąb from the viewpoint of law and literature. The original spelling was maintained.
Źródło:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda; 2020, 3, 2 (6); 412-431
2657-7984
2657-800X
Pojawia się w:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies