- Tytuł:
- Playing out the unspeakable: the rhetorics of trauma in The Day the Laughter Stopped digital game
- Autorzy:
- Bednorz, Magdalena
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/2040542.pdf
- Data publikacji:
- 2021-12-27
- Wydawca:
- Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
- Tematy:
-
gry cyfrowe
trauma
interaktywność
sprawczość
The Day the Laughter Stopped
digital games
interactivity
agency - Opis:
-
The article undertakes a detailed analysis of The Day the Laughter Stopped – a simple text-based browser game about rape, told from the perspective of a young teenage girl. While seemingly straightforward, the game uses choice poetics to build expectations of agency on the side of the player, only to subvert them at the most climactic moment, provoking emotional responses and serving as a commentary on the experience of loss of control and loss of words in the face of a traumatic event. Following existing approaches to rhetorical, emotion-evoking qualities and capabilities of digital games, the article explores the potential of the digital medium to communicate the unspeakable, overwhelming dimension of trauma, as illustrated by the game. The analysis not only explores the medium-specific means of expression which the game utilizes to encourage the audience to explore the perspective of a rape victim in an engaging way, but also leads to the conclusion that in doing so, the game aims to make persuasive statements about the social and cultural discourse around rape trauma and its representations, and therefore contributes to the larger socio-cultural discourse. As such, the article aspires to add to pre-existing studies on the specific rhetorical means of digital fiction, as well as on the approaches to cultural renditions of trauma.
Artykuł podejmuje szczegółową analizę The Day the Laughter Stopped – prostej, tekstowej gry przeglądarkowej podejmującej temat gwałtu, przedstawionego z perspektywy młodej nastolatki. Gra, choć z pozoru prosta, wykorzystuje poetykę wyborów, by wzbudzić w graczu poczucie sprawczości, tylko po to, by obalić je w kulminacyjnym momencie, prowokując tym samym emocjonalne reakcje i formułując komentarz do doświadczenia utraty kontroli i utraty słów w obliczu traumatycznego wydarzenia. Bazując na istniejących podejściach do retorycznych możliwości gier wideo, w artykule badam potencjał medium cyfrowego do komunikowania niewypowiadalnego wymiaru traumy. Gra służy zaś jako ilustracja. Podjęta analiza nie tylko bada specyficzne dla tego medium środki wyrazu, które gra wykorzystuje, aby zachęcić graczy do zaangażowania się w poznanie perspektywy ofiary gwałtu, ale także prowadzi do wniosku, że gra wykorzystuje je w zabiegach perswazyjnych, formułując argumenty dotyczące traumy i kultury gwałtu, i stając się niejako głosem w szerszym dyskursie społeczno-kulturowym. Artykuł ma na celu uzupełnienie istniejących badań nad konkretnymi środkami retorycznymi fikcji cyfrowej, jak również nad sposobami kulturowego przedstawiania traumy. - Źródło:
-
Res Rhetorica; 2021, 8, 4; 83-97
2392-3113 - Pojawia się w:
- Res Rhetorica
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł