Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "canada" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Kryminologia kulturowa? Antropologia kultury jako przyczynek do rozważań nad problematyką zabójstwa w krajach anglosaskich
Cultural Criminology? Cultural Anthropology and the Study of Homicide in Anglo-Saxon Countries
Autorzy:
Gradoń, Kacper
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699114.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
zabójstwo
antropologia kulturowa
Stany Zjednoczone
Wielka Brytania
Kanada
homicide
United States
Great Britain
Canada
cultural anthropology
Opis:
The paper covers the issue of cultural and ethnological perspective in contemporary criminology. The author presents various theories that are currently developing worldwide, addressing the problem of the role of culture (in the anthropological sense of the word) and its influence on the aetiology of criminal behaviour, social reaction to crime, and creation of role-modelling in different societies. The presentation is focussed mostly on the cultural and criminological comparison of three countries the United States of America, Great Britain and Canada – and their homicide data. These countries, although seemingly similar in many ways when traditionally analysed in criminology, differ significantly in terms of murder – not only statistically, but also at a deeper and more complex historical level. The author describes these differences, arguing that the cultural approach to criminological issues is crucial in explaining violence. The last part of the paper focuses on case-study examples from all the three countries under discussion; this serves as an illustration to the author’s postulate of incorporating the ethnological studies and research into the system of criminology.
Źródło:
Archiwum Kryminologii; 2006, XXVIII; 179-184
0066-6890
2719-4280
Pojawia się w:
Archiwum Kryminologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stany Zjednoczone i Kanada wobec rosyjskiej polityki w Arktyce: stan aktualny i perspektywy rozwoju
United States and Canada towards Russian policy in Arctic: Current situation and the prospects of development
Autorzy:
Damski, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/901716.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
Arktyka
Stany Zjednoczone
Kanada
Rosja
rywalizacja mocarstw
globalne ocieplenie
Arctic
United States of America
Canada
Russia
powers rivalry
global warming
Opis:
Zachodzące w ostatnich latach dynamiczne zmiany w międzynarodowym układzie sił nie pozostają bez wpływu na dotychczas względnie stabilną sytuację w Arktyce. Do tamtejszych tradycyjnych graczy, tj. państw arktycznych, dołączają nowi, którzy roszczą sobie prawa do obecności na tym obszarze, licząc na udział w spodziewanych zyskach, czy to z wydobycia tamtejszych surowców naturalnych, czy powstania nowych dróg tranzytowych. Ostatnie lata są pod tym względem wyjątkowe. Z jednej strony dochodzi do reform wewnętrznych w Rosji, która od dawna silnie zaznacza związek swojego bezpieczeństwa narodowego z suwerennością na Dalekiej Północy. Nabiera to szczególnego wydźwięku kontekście międzynarodowych reperkusji po aneksji Krymu. Z drugiej strony dochodzi do tarć w obozie państw zachodnich, zarówno w kontekście stosunku do polityki zagranicznej Rosji, jak i do globalnego ocieplenia i jego konsekwencji. W artykule przeanalizowano regionalne strategie trzech państw arktycznych: Rosji, USA i Kanady. Analizę oparto na nowych dokumentach oraz wskazano możliwe drogi rozwoju aktywności tych trzech arktycznych aktorów na Dalekiej Północy.
The dynamic changes in the international balance of power taking place in recent years, have had an impact on the hitherto relatively stable situation in the Arctic. The traditional players there, i.e. the Arctic countries, are joined by new ones who claim to be present in this area, counting on a share in the expected profits, whether from the extraction of local natural resources or the creation of new transit routes. Recent years have been especially exceptional in the manner. On the one hand, there are internal reforms in Russia, who has long strongly emphasized the link between her national security and the her sovereignty in the High North. This takes on a special overtone in the context of the international repercussions following the annexation of Crimea. On the other hand, there is a friction in the bloc of Western countries, both in the context of their attitude towards Russia’s foreign policy and of global warming and its consequences. For that reason it was decided to analyse regional strategies of three Arctic states: Russia, USA and Canada. The analysis has been based on new documents and indicate possible paths of development of the activities of these three Arctic actors in the High North.
Źródło:
Społeczeństwo i Polityka; 2020, 2(63); 73-103
1733-8050
Pojawia się w:
Społeczeństwo i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Institutionalization of Strategic Partnerships : Comparative Analysis of Established European Union Partnerships with the United States, Japan and Canada
Instytucjonalizacja partnerstw strategicznych. Analiza porównawcza ugruntowanych partnerstw Unii Europejskiej ze Stanami Zjednoczonymi, Japonią i Kanadą
Autorzy:
Domachowska, Agata
Gawron-Tabor, Karolina
Piechowiak-Lamparska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1935861.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
strategic partnership
institutionalization
the European Union
the United States
Japan
Canada
partnerstwo strategiczne
instytucjonalizacja
Unia Europejska
Stany Zjednoczone
Japonia
Kanada
Opis:
Strategic partnerships are nowadays one of the tools most willingly applied in foreign policy. The subject of the presented analysis is the institutionalization process of a strategic partnership understood as the functioning of certain norms and rules in a given relationship (expressed in the founding documents of partnerships) and the regularization of joint bodies and meeting formats. The aim of the article is a comparative analysis of institutional solutions applied in the European Union’s strategic partnerships with its established partners: the United States, Japan, and Canada. The results show that it is possible to identify a pattern of institutionalization process used by the European Union in its relations with strategic partners; they also reveal how great importance contemporary players in the international arena attach to institutionalization processes in their mutual relations.
Partnerstwa strategiczne są współcześnie jednym z najchętniej stosowanych narzędzi w polityce zagranicznej. Przedmiotem przedstawionej analizy jest proces instytucjonalizacji partnerstwa strategicznego rozumiany jako funkcjonowanie w relacji określonych norm i zasad (wyrażonych w dokumentach fundacyjnych partnerstw) oraz regularyzacja wspólnych ciał i formatów spotkań. Celem artykułu jest analiza komparatystyczna rozwiązań instytucjonalnych stosowanych w partnerstwach strategicznych Unii Europejskiej z ugruntowanymi partnerami: Stanami Zjednoczonymi, Japonią oraz Kanadą. Wyniki wskazują, że można zidentyfikować wzorzec procesu instytucjonalizacji, który UE stosuje wobec swoich partnerów strategicznych, oraz uwidoczniają dużą wagę, jaką współcześni gracze na arenie międzynarodowej przykładają do procesów instytucjonalizacji wspólnych relacji.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2018, 60; 200-222
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pole pracy misji ad gentes Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej w XIX wieku w Ameryce Północnej
The Area of Ministry of the Missionary Oblates of Mary Immaculate in the 19th-century North America
Autorzy:
Kluj, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398514.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Missionary Oblates of Mary Immaculate
Oblates
Catholic missions in 19th century
Canada
United States
Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej
oblaci
misje katolickie w XIX w.
Kanada
Stany Zjednoczone
Opis:
The article offers an overview of the engagements of the Missionary Oblates of Mary Immaculate in North America in the 19th century. It is basically a geographical survey of the continent focusing on the areas where the Oblates were active in various ministries. In eastern Canada the main centers for the Oblate work were Montreal and Bytown (Ottawa). In western Canada the territories reached by the Oblates included the dioceses of St. Boniface and St. Albert, the apostolic vicariates of Saskatchewan and Athabaska-Mackenzie, and the diocese of New Westminster. Finally the Oblates pursued their missionary goals in the United States, mainly on the border with Mexico, in Oregon and Alaska. Geographical description is followed by the chronological overview of the development of the Oblate religious structures.
Źródło:
Annales Missiologici Posnanienses; 2014, 19; 137-166
1731-6170
Pojawia się w:
Annales Missiologici Posnanienses
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dyscyplina w armii Stanów Zjednoczonych na początku wojny 1812 roku
Discipline in the United States Army at the Beginning of the War of 1812
Disziplin in der Armee der Vereinigten Staaten zu Beginn des Krieges von 1812
Autorzy:
Rastaszański, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2089517.pdf
Data publikacji:
2022-08-30
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
dyscyplina
wojna 1812 r.
Kanada
sąd polowy
dezercja
Stany Zjednoczone
milicja
discipline
war of 1812
Canada
court-martial
desertion
militia
United States
Disziplin
Krieg von 1812
Feldgericht
Desertion
Vereinigte Staaten
Miliz
Opis:
Artykuł jest poświęcony dyscyplinie w armii amerykańskiej podczas pierwszych prób inwazji na Kanadę w czasie wojny 1812 roku. Autor przyjrzał się zarówno milicjantom, jak i armii regularnej. Przy ocenie dyscypliny uwzględnił wpływ zagadnień logistycznych, organizacyjnych i społecznych. W ramach pracy wzięto pod uwagę kontekst zmieniających się realiów kampanii. Podsumowując, można powiedzieć, że bardzo wysoki poziom nieposłuszeństwa i niesubordynacji znacząco wpłynął na fiasko początku inwazji amerykańskiej. Problemy wynikały ze złego planowania i dowodzenia, trudności z dostawami i niepopularności wojny w społeczeństwie. Ponadto zaprowadzenie karności w milicji opartej na etosie republikańskim było poważnym wyzwaniem, ponieważ obywatele bardzo często niechętnie zgadzali się na ścisłe podporządkowanie dowódcom. W połączeniu z brakiem popularności wojny wśród części milicji potęgowało to problemy ze subordynacją. Z drugiej jednak strony obraz dotychczasowej historiografii bardzo często nie uwzględnia, że w wojsku regularnym również borykano się z poważnymi naruszeniami dyscypliny. Obraz zdyscyplinowanego żołnierza zawodowego i motłochu milicyjnego jest dla początków wojny 1812 r. jedynie częściowo prawdziwy, ponieważ również oddziały regularne były trapione problemami związanymi z brakiem subordynacji.
This article is devoted to discipline in both the militia and the regular army of the United States during the initial attempts to invade Canada during the War of 1812. This was assessed by taking into account the impact of logistical, organizational and social issues. The article also considered the context of the changing reality of the campaign. In summary, it can be said that the very high level of disobedience and insubordination significantly contributed to the failure of the initial American invasion. This indiscipline was a result of poor planning and command, supply problems, and the unpopularity of the war in society. Moreover, the imposition of discipline in the militia based on the republican ethos was a serious challenge as citizens were often reluctant to strictly comply with military commanders. This, combined with the lack of popularity for the war among some of the militiamen, increased the problems with subordination. On the other hand, the historiographical picture does not always take into account the fact that the regular army also struggled with serious violations of discipline. The image of a disciplined professional soldier and a militia mob is only partially true at the beginning of the War of 1812.
Der Aufsatz befasst sich mit der Disziplin in der US-Armee während der ersten Versuche einer Invasion Kanadas im Krieg von 1812. Der Autor untersuchte sowohl die Milizeinheiten als auch die reguläre Armee. Bei der Bewertung der Disziplin berücksichtigte er die Auswirkungen logistischer, organisatorischer und sozialer Aspekte. Bei der Arbeit wurde der Kontext der sich verändernden Realität innerhalb der Kampagne berücksichtigt. Zusammenfassend lässt sich sagen, dass ein sehr hohes Maß an Ungehorsam und Befehlsverweigerungen das Scheitern der amerikanischen Invasion an ihrem Beginn maßgeblich beeinflusst hat. Die Probleme resultierten aus schlechter Planung und Führung, Versorgungsproblemen und der Unbeliebtheit des Krieges in der Bevölkerung. Darüber hinaus war es sehr herausfordernd, die Disziplin in der Miliz auf der Grundlage des republikanischen Ethos zu etablieren, da die Bürger häufig nicht bereit waren, sich den Befehlshabern strikt zu unterwerfen. Dies und die Unbeliebtheit des Krieges bei einem Teil der Miliz verschärfte die Probleme der Unterordnung. Andererseits wurde in der bisherigen Geschichtsschreibung häufig nicht berücksichtigt, dass es auch in der regulären Armee zu schwerwiegenden disziplinarischen Verstößen kam. Das Bild des disziplinierten Berufssoldaten und des Milizpöbels in den Anfängen des Krieges von 1812 ist nur teilweise zutreffend.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2022, XXIII (LXXIV), 2 (280); 9-43
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
90 lat tradycji – historia i działalność Korpusu Pomocniczego Pań SWAP w Ameryce
90 years of tradition – history and activity of PAVA Ladies‘ Auxiliary Corps in America
Autorzy:
Maksymowicz, Anitta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/449419.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wyższa Szkoła Ekonomiczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
Tematy:
First World War
Second World War
PAVA Ladies‘ Auxiliary Corps
Polish Army Veterans Association
Blue Army
aid
aid organizations
history of women
nurses
veterans
American Polonia
Polish White Cross
Sokol movement in America
Polska
France
USA
Canada
I wojna światowa
II wojna światowa
Korpus Pomocniczy Pań
Stowarzyszenie Weteranów Armii Polskiej w Ameryce
Błękitna Armia
działalność pomocowa
organizacje pomocowe
historia kobiet
sanitariuszki
weterani
Polonia amerykańska
Polski Biały Krzyż
Sokolstwo w Ameryce
Polska
Francja
Stany Zjednoczone
Kanada
Opis:
1795–1918 Poland was partitioned by three invaders – Prussia (later German Empire), Russia and Austria and didn’t exist on political maps. The outbreak of the World War I woke hope for the rebirth of the Polish state among Poles, including those in the U.S.A. and Canada. During WWI over 20,000 volunteers of Polish origin went from North America to Europe to fight in the Polish Army in France (“Blue Army”) and in Polish-Bolshevik war (1919–1921). After Poland regained its statehood, over 14,000 soldiers re-turned to America. Most of them faced a dramatic situation – wounded, disabled, homeless and without their jobs, they didn’t receive any help from the state, because (according to law) they weren’t the U.S. veterans and therefore had no right to federal health care. Poland, considering them Americans, didn’t support them either. Consequently, the entire responsibility for helping the veterans took numerous Polish organizations in the USA. Some of them – like the Polish Army Veterans Association (PAVA, or in Polish Stowarzyszenie Weteranów Armii Polskiej w Ameryce, SWAP) – were founded just in this respect: to help the veterans. PAVA was established in 1921 in Cleveland, with many branches all around the country. It was a men’s organization whose main function was self-aid. Four years later, the PAVA Ladies’ Auxiliary Corps (Korpus Pomocniczy Pań SWAP), one of the most significant organizations, was created. The article presents the Corps’ activity, under Agnieszka Wisła. The organization has been focused on humanitarian and charity work and has distinguished itself enormously in this endeavor. Their tasks have been among others: caring for the disabled and the sick veterans; organizing help for the homeless and unemployed veterans – i.e. the establishing and maintaining the shelters and nursing homes; visiting the sick veterans in hospitals and nursing homes; raising money by organizing charity balls or exhibitions of their needlework; arranging various entertainment events in order to acquire funds for The Corps’ activities; participating in funerals and caring for the graves of Polish veterans; assisting in organization and taking part in patriotic events (like veterans’ parades, lectures and readings, organizing patriotic trips to Poland); organizing the “Cornflower Days” (Cornflower symbolizes the Blue Army), i.e. – raising funds not only among the Polonia but also among Americans of other origins. At some point of time (mainly in the 40. and in the 50.) there were few thousand members of the Corps working in America, for instance: in 1946 there were 4614 members, and in 1958 as many as 5079 members. Today Auxiliary Corps has about 250 members. Until today the Auxiliary Corps is one of the oldest, strongest and most dynamic Polish women's organizations in America. They have supported thousands of Polish veterans and their families with material as well as moral help for over 90 years now. Their history as well as history of the PAVA is commemorated at the Polish Military Heritage Museum in New York.
W latach 1795–1918 Polska znajdowała się pod zaborami, podzielona między trzy mocarstwa – Prusy (później Cesarstwo Niemieckie), Rosję i Austrię – i nie istniała na politycznych mapach. Wybuch I wojny światowej obudził wśród Polaków, także tych w USA i Kanadzie, nadzieję na odrodzenie się państwa polskiego. Podczas I wojny światowej ponad 20 000 ochotników polskiego pochodzenia wyruszyło z Ameryki Północnej do Europy, aby walczyć w Armii Polskiej we Francji („Błękitnej Armii‖) oraz w wojnie polsko-bolszewickiej (1919–1921). Po odzyskaniu przez Polskę państwowości, ponad 14 000 żołnierzy wróciło do Ameryki. Większość z nich stanęła w obliczu dramatycznej sytuacji – ranni, niepełnosprawni, bezdomni lub bez pracy nie otrzymywali żadnej pomocy od państwa, ponieważ (zgodnie z prawem) nie byli weteranami amerykańskimi i w związku z tym nie mieli prawa do opieki zdrowotnej. Polska, uznając ich za Amerykanów, również się nimi nie zaopiekowała.Całą odpowiedzialność za pomoc weteranom wzięły zatem na siebie liczne polskie organizacje w USA. Niektóre z nich – jak Stowarzyszenie Weteranów Armii Polskiej w Ameryce (SWAP, Polish Army Veterans Association, PAVA) – powstały właśnie w celu pomocy weteranom. SWAP utworzony został w 1921 roku w Cleveland, z wieloma placówkami w całym kraju, jako głównie męska organizacja samopomocowa. Cztery lata później, powołano jego siostrzaną, jedną z najbardziej znaczących organizacji – Korpus Pomocniczy SWAP (PAVA Ladies' Auxiliary Corps). Artykuł poświęcony jest działalności założonego i kierowanego przez Agnieszkę Wisłę Korpusu Pomocniczego. Organizacja koncentrowała się na pracy charytatywnej i humanitarnej na rzecz weteranów, a do głównych jej zadań należało m.in.: dbanie o niepełnosprawnych i chorych weteranów; organizowanie pomocy dla bezdomnych i bezrobotnych poprzez tworzenie i utrzymanie schronisk i domów opieki; odwiedzanie chorych weteranów w szpitalach i domach opieki; zbiórki pieniędzy w ramach bali charytatywnych lub wystaw robótek ręcznych; organizowanie różnego rodzaju imprez rozrywkowych w celu zdobycia środków na działalność Korpusu; uczestnictwo w pogrzebach i opieka nad grobami polskich weteranów; pomoc w organizacji i udział w imprezach patriotycznych (jak parady, wykłady i odczyty, organizacja wycieczek patriotycznych do Polski); organizowanie „Dnia Bławatka" (bławatek jest symbolem Błękitnej Armii), podczas którego prowadzone są kwesty na rzecz polskich weteranów nie tylko wśród Polonii, ale także wśród Amerykanów innego pochodzenia. W pewnym okresie (głównie w latach 40. i 50.) Korpus Pomocniczy liczył kilka tysięcy członkiń, np.: w 1946 roku było 4614 członkiń, a w 1958 aż 5079 członkiń. Obecnie organizacja skupia około 250 pań. Korpus Pomocniczy jest do dziś dnia jedną z najstarszych, największych i najbardziej aktywnych polskich organizacji kobiecych w Ameryce. Przez ponad 90 lat korpusianki wsparły tysiące polskich weteranów i ich rodzin, zarówno w formie materialnej, jak i duchowej. Historia Korpusu Pomocniczego oraz Stowarzyszenia Weteranów Armii Polskiej w Ameryce jest upamiętniona w Muzeum Tradycji i Oręża Polskiego w Nowym Jorku.
Źródło:
Polonia Journal; 2016, 3-4; 113-150
2083-3121
Pojawia się w:
Polonia Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies