Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Koźmian" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Wojciech Dzieduszycki wobec oceny powstania styczniowego i polskich dziejów porozbiorowych. Wokół debaty nad dziełem Stanisława Koźmiana Rzecz o roku 1863
Wojciech Dzieduszycki in the face of the January Uprising and the post-partition history of Poland. On the debate about The Truth about the Year 1863 by Stanisław Koźmian
Autorzy:
Michalska-Bracha, Lidia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441911.pdf
Data publikacji:
2019-12-02
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Wojciech Dzieduszycki
Stanisław Koźmian
powstanie styczniowe
dzieje porozbiorowe
Galicja
Lwów
konserwatyści galicyjscy
Opis:
Przedmiotem badań podjętych w artykule jest analiza poglądów historiozoficznych Wojciecha Dzieduszyckiego (1848–1909), uczonego, polityka i publicysty, na temat polskich dziejów porozbiorowych i powstania styczniowego. Dzieduszycki, przedstawiciel konserwatystów wschodniogalicyjskich, autor licznych tekstów publicystycznych, historycznych, archeologicznych, esejów oraz prac z zakresu historii filozofii, estetyki, wychowania i literatury, wypowiedział się na ten temat w 1894 r. w lwowskim Kole Literacko-Artystycznym, przy okazji głośnej debaty nad dziełem Stanisława Koźmiana, Rzecz o roku 1863 (t. 1–3, Kraków 1894–1895). W dyskusji, obok Dzieduszyckiego, udział wzięło kilku przedstawicieli środowiska lwowskiej inteligencji, którzy w latach 1863–1864 zaangażowani byli w powstaniu styczniowym: Tadeusz Romanowicz, Antoni Skotnicki, Leon Syroczyński, Juliusz Starkel, Jan Stella-Sawicki. Dzieduszycki, poddając ocenie dzieło Koźmiana, dał wyraz swoim krytycznym poglądom na kwestie dotyczące samozawinionej teorii upadku Rzeczypospolitej, wyrażanej przez krakowskich konserwatystów. W swoich zapatrywaniach na polskie dzieje porozbiorowe skoncentrował się na kilku zasadniczych sprawach, a mianowicie na przyczynach upadku państwa, definiowaniu pojęcia narodu, patriotyzmu, Ojczyzny oraz społecznej funkcji historii i koncepcji rozrachunkowej z przeszłością. Pisał o wadach narodowych, wskazując na konieczność moralnej i obywatelskiej poprawy społeczeństwa w imię obowiązku wobec Ojczyzny. Wszystko to posłużyło Dzieduszyckiemu do sformułowania programu pracy organicznej. Jego poglądy na dzieje porozbiorowe i powstanie styczniowe podbudowane były głęboką historiozoficzną refleksją nad dziejami.
The study analyses the historiosophic views of Wojciech Dzieduszycki (1848-1909), a scholar, a politician and a publicist, concerning the post-partition history of Poland and the January Uprising. Dzieduszycki, a representative of Eastern Galician conservatives, an author of many journalistic, historical and archaeological texts, essays and works in the scope of philosophy, aesthetics, education and literature, expressed his opinions about this topic in 1894 in the Lviv Literary-Artistic Circle, on the occasion of the famous debate over the work by Stanisław Koźmian, Rzecz o roku 1863 [The truth about the year 1863] (volumes 1–3, Cracow 1894–1895). Apart from Dzieduszycki, the discussion was participated by a few representatives of the Lviv intelligentsia who in 1863–1864 were involved in the January Uprising: Tadeusz Romanowicz, Antoni Skotnicki, Leon Syroczyński, Juliusz Starkel and Jan Stella-Sawicki. Dzieduszycki, evaluating the work by Koźmian, expressed his critical opinions on the reasons for the downfall of the Polish Republic given by Cracow conservatives, i.e. that it was the Polish nation’s fault. In his consideration of the post-partition history of Poland, he focused on several fundamental issues, namely, on the reason why the Republic had fallen, the definition of the concept of a nation, patriotism, fatherland and the social function of history and the concept of squaring up with the past. He wrote about the national vices, indicating the necessity of moral and civil improvement of the society in the name of duty for the fatherland. All the above consideration led Dzieduszycki to formulate his program of organic work. His views on the post-partition history of Poland and the January Uprising were supported by an in-depth historiosophic reflection.
Źródło:
Galicja. Studia i materiały; 2019, 5: "Filozofia w Galicji II"; 130-150
2450-5854
Pojawia się w:
Galicja. Studia i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rzecz o roku 1863 – argument z historii w myśli politycznej krakowskiego stańczyka Stanisława Koźmiana
Autorzy:
Menz, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/690024.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
myśl historyczna
stańczycy
Stanisław Koźmian
Galicja
trójlojalizm
historical thought
the Stańczyk group
Triple Loyalism
Opis:
Stanisław Koźmian był jednym z autorów Teki Stańczyka i chyba najważniejszym komentatorem politycznym stańczykowskiego „Przeglądu Polskiego”. Nie był historykiem, ale jego koncepcje polityczne uzasadniające najpierw lojalizm wobec monarchii habsburskiej, a później tzw. trójlojalizm były wspierane argumentem historycznym, nierzadko pełniącym funkcję argumentum ad iudicium. Szczególnie widoczne jest to w najważniejszej książce Koźmiana, czyli w Rzeczy o roku 1863, która ukazała się z okazji trzydziestej rocznicy powstania styczniowego i w zamierzeniu autora miała być ostatecznym argumentem zamykającym dyskusję nad sensem polskiej irredenty. Celem artykułu jest przedstawienie antecedencji kształtujących myśl historyczną Koźmiana oraz wyjaśnienie sposobu wykorzystania przez niego argumentu z historii w dyskursie uzasadniającym jego koncepcję polityczną.
Stanisław Koźmian was one of the authors of Teki Stańczyka and one of the leading commentators of Przegląd Polski. Although he was not a historian, his ideas, aimed at justifying the policy of loyalism adopted first the Habsburg Monarchy and then towards all the partitioning powers, were based on historical arguments which often functioned as argumentum iudicium. A particularly good example of this is provided by his most important book Rzecz o roku 1863. Published on the thirtieth anniversary of the January Uprising, the book was intended to end the debate on the meaning of the Polish insurrections. The purpose of the article is to trace the development of Koźmian’s historical thought and to explain the way in which he used historical arguments to justify his political ideas.
Źródło:
Klio Polska. Studia i Materiały z Dziejów Historiografii Polskiej; 2019, 11
2450-8381
2450-8373
Pojawia się w:
Klio Polska. Studia i Materiały z Dziejów Historiografii Polskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Religiosity of the future members of the Stańczycy group in their youth in comparison with their later religious views
Religijność przyszłych stańczyków w okresie młodości a ich późniejsze wyobrażenia religijne
Autorzy:
Gancewski, Mateusz Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31016407.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
historia XIX w.
religijność
Stanisław Koźmian
Ludwik Wodzicki
Stanisław Tarnowski
history of the 19th century
religiosity
Opis:
This article discusses the religious views of Stanisław Koźmian, Ludwik Wodzicki and Stanisław Tarnowski, as well as the shape of their piety before the January Uprising. The religiousness of their youth was confronted and compared with their later religious views, which allowed for a change in their views over the years. This work begins with a discussion of the spiritual formation of the heroes of this article, which was greatly influenced by the family environment in which they were brought up - an environment of patriotic nobility and aristocracy, sincerely devoted to Catholicism (for personal and national reasons). However, despite their attachment to religion and fulfilment of religious practices (especially in the case of Stanisław Tarnowski and Ludwik Wodzicki), the future Staśniks were not uncritically inclined towards the Catholic Church. On the contrary - just like the majority of the generation to which they belonged - they often expressed negative opinions about the moral condition of the clergy, and were opposed to the secular power of the Pope, which put them in opposition to ultra-Montane members of their families and some members of the Hotel Lambert - the organisation with which they were ideologically and politically associated. After the January Uprising there was a gradual evolution of their views towards almost complete obedience to the institutional Church. Nevertheless, for several more years their religious outlook was marked by a certain liberalism, and their views on the behaviour of the Catholic Church were often critical, which resulted in accusations of moderantism being levelled at them by the ultramontane milieu of the "Przeglad Lwowski".
W artykule omówione zostały poglądy religijne Stanisława Koźmiana, Ludwika Wodzickiego oraz Stanisława Tarnowskiego, a także kształt ich pobożności przed powstaniem styczniowym. Religijność ich młodzieńczych lat skonfrontowana i porównana została z ich późniejszymi zapatrywaniami religijnymi, co pozwoliło ukazać zmianę ich poglądów na przestrzeni lat. Pracę rozpoczyna omówienie formacji duchowej bohaterów tego artykułu, na którą olbrzymi wpływ miało środowisko rodzinne, w którym zostali wychowani – środowisko patriotycznej szlachty i arystokracji, szczerze oddanej katolicyzmowi (z osobistego i narodowego powodu). Mimo przywiązania do religii oraz wypełniania praktyk religijnych (zwłaszcza w przypadku Stanisława Tarnowskiego i Ludwika Wodzickiego) przyszli stańczycy nie byli jednak bezkrytycznie nastawieni do Kościoła katolickiego. Wprost przeciwnie – podobnie jak większość generacji, do której należeli –  niejednokrotnie negatywnie wypowiadali się na temat kondycji moralnej kleru, a także byli przeciwnikami świeckiej władzy papieża, co stawiało ich w opozycji do ultramontańsko nastawionych członków ich rodzin oraz niektórych członków Hotelu Lambert – organizacji z którą byli ideowo-politycznie związani. Po powstaniu styczniowym następowała stopniowa ewolucja ich poglądów w kierunku niemal całkowitego posłuszeństwa Kościołowi instytucjonalnemu. Niemniej jeszcze przez kilkanaście lat ich zapatrywania religijne naznaczone były pewnym liberalizmem, a spojrzenie na postępowanie Kościoła katolickiego było niejednokrotnie krytyczne, co skutkowało oskarżeniami o moderantyzm kierowanymi w ich stronę przez ultramontańskie środowisko „Przeglądu Lwowskiego”.   
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2021, 27, 2; 115-144
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies