Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Stanislaw August Poniatowski" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 22
Tytuł:
Gdansk dans les memoires de Stanislas-Auguste Poniatowski
Gdańsk in the diaries of Stanisław August Poniatowski
Autorzy:
Tollet, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1065011.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Gdańsk
Stanisław August Poniatowski
Opis:
Gdańsk, connected to Poland but at the same time independent, was never an object of greater neighbors’ of Poland desire than in the 18th c. Although we have abundant printed and handwritten sources concerning this issue in French, the opinion of Stanisław August Poniatowski, king of Poland, is worth to consider, what is possible thanks to the publication of his Diaries originally written in French. Those might be considered primarily pro domo sua defense against future generations. Therefore, one can understand the ongoing throughout the 19th c. Russian efforts to not make ’Diaries‘ publicly known. The modern reader finds there no new facts about the history of the city of Gdańsk. Although one can realize that the king – unlike his countrymen before the partitions – properly evaluated the political and economic benefits, which could provide harbor of Gdańsk to Poland. The part of ’Diaries‘ referring to the events after first partition of Poland gives description of King’s efforts aimed to hold Gdańsk under the Polish rule, so preventing the takeover of Gdansk by the Prussians. ’Diaries‘ reveal the futility of these treatments because Polish hopes on the support of the Western powers, especially France and the Netherlands were an illusion, just as hopes on conflict between the partitioning powers.
Źródło:
Miscellanea Historico-Archivistica; 2015, 22; 73-79
0860-1054
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Archivistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Publiczne czy prywatne? Burzliwe losy spuścizny archiwalnej po królu Stanisławie Auguście
Public or Private? Turbulent Fortunes of Archival Legacy of King Stanisław August Poniatowski
Autorzy:
Kulecki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23943535.pdf
Data publikacji:
2009-12-31
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Stanisław August Poniatowski
spuścizna archiwalna
Opis:
Autor, powołując się na studium Teresy Zielińskiej o dokumentach publicznych w archiwach prywatnych, a także na przykłady królów polskich: Jana Kazimierza, Jana III Sobieskiego, Augusta II i Augusta III, rozszerza na monarchów tezę o częstym traktowaniu przez wysokiej rangi dostojników dokumentów publicznych jako własności prywatnej. Pozostała po królu Stanisławie Auguście Poniatowskim spuścizna archiwalna stanowi przypadek szczególny ze względu na likwidację w wyniku rozbiorów samodzielnego bytu państwowego Rzeczypospolitej. Poprzednio archiwa pokrólewskie składały się z dwóch części. Pierwszą z nich, mającą charakter oficjalny, przejmował następca na tronie, drugą zaś, prywatną, dziedziczyli królewscy spadkobiercy, jeżeli takowi istnieli. Po III rozbiorze i po abdykacji króla nie było następcy, który oficjalnie przejąłby królewskie archiwalia. Znaczna ich część przypadła jednemu z zaborców – Rosji, pozostałe uległy podziałowi na kilka części, z których największa przypadła wskazanemu przez króla w testamencie głównemu spadkobiercy, księciu Józefowi Poniatowskiemu. Rekonstrukcji tzw. Archiwum Stanisława Augusta wiele lat pracy poświęcił Piotr Bańkowski. Do wymienionych powyżej dziedziców królewskiej spuścizny archiwalnej należy jeszcze dodać Tadeusza Czackiego, po którym archiwalia znalazły się w Bibliotece Książąt Czartoryskich w Krakowie, drugiego bratanka króla, księcia Stanisława i Marcina Badeniego. Drugim celem prowadzonych przez Bańkowskiego prac było wydzielenie historycznych zespołów z odziedziczonych przez Potockich z Jabłonny po księciu Józefie Poniatowskim archiwaliów, które w okresie II wojny światowej znalazły się w AGAD. W ten sposób w zasobie oddziału I AGAD znalazły się: Archiwum Kameralne, Militaria z Jabłonny, Korespondencja Stanisława Augusta, Archiwum Ghigiottiego i Papiery Wickedégo, zaś w oddziale III królewskie Archiwum Górnicze i Archiwum Mennicze. Autor formułuje pewne zastrzeżenia do dokonanego podziału. W oddziale I powinny znaleźć się akta o charakterze oficjalnym, podczas gdy Archiwum Ghigiottiego, Papiery Wickedégo i nawet Korespondencja Stanisława Augusta mają w dużej mierze charakter prywatny. Dla odmiany Archiwum Górnicze i Archiwum Mennicze mają charakter urzędowy, chociaż znalazły się w oddziale III. Ukazuje to wyraźnie umowność granicy między tym, co publiczne i tym, co prywatne oraz zmieniającą się w ciągu ostatnich 200 lat treścią obu pojęć.
The author, citing a study by Teresa Zielińska on public documents in the private archives as well as analysing examples of Polish kings: John II Casimir Vasa (Jan II Kazimierz Waza), John III Sobieski (Jan III Sobieski), Augustus II the Strong (August II Mocny) and Augustus III of Poland (August III), extends on monarchs the thesis of treatment by high-level dignitaries public documents as a private property. The archival legacy of King Stanisław August Poniatowski was a special case because at that time Poland lost its independence as a result of the partitions. The Royal archive consisted previously of two parts. The first one of an official character was taken over by the heir to the throne, while the second one of private character was inherited by the royal heirs, if there were any. After The Third Partition and the abdication of the king there was no successor, who officially could have taken over the royal archive. Finally, a large part of the royal archive was taken over by one of the occupying powers – Russia, the rest was divided into several parts, the largest of which received Prince Józef Poniatowski who was designated in the king’s will to the main heir. Piotr Bańkowski devoted many years of work to the reconstruction of a so-called Archive of Stanisław August Poniatowski. To the above mentioned heirs of royal archive should be added Tadeusz Czacki, whose archival legacy was transferred to The Czartoryski Library in Kraków, Prince Stanisław, the second king's nephew, and Marcin Badeni. The second objective of the work carried out by Bańkowski was the separation of historical fonds out of records inherited by the Potocki family from Jabłonna after Prince Józef Poniatowski death. These records were transferred after World War II to the Central Archive of Historical Records (AGAD). In this way, the following fonds became the part of the archival holdings of Department I [Records of public authorities, offices and institutions until 1795] of AGAD: Archives of Royal Camera – Administration of King's Estates and Revenues [Archiwum Kameralne], Military Records from Jabłonna [Militaria z Jabłonny], Correspondence of Stanisław August [Korespondencja Stanisława Augusta], The Ghigiotti Archives [Archiwum Ghigiottiego] and Papers of Wickedé [Papiery Wickedégo]. In addition, Department III [Family archives and collections of private papers] of AGAD gained fonds: The Royal Mining Archives [królewskie Archiwum Górnicze] and The Royal Mint Archives [królewskie Archiwum Mennicze]. The author made a number of objections to the allocation made. The Department I should gather the files of an official character, while fonds: The Ghigiotti Archives, Papers of Wickedé, and even Correspondence of Stanisław August are of a largely private character. At the same time, fonds: The Royal Mining Archives and The Royal Mint Archives are of an official character but are preserved in the Department III. This clearly shows the conventionality of the border between what public and what private is and changing meaning of both terms over the past 200 years.
Źródło:
Miscellanea Historico-Archivistica; 2008-2009, 15-16, 15-16; 15-21
0860-1054
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Archivistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Śmierć króla Augusta III Sasa i początek ostatniego bezkrólewia w Polsce w świetle doniesień „Gazety Leydejskiej” w 1763-1764 roku
The Death of King Augustus III and the beginning of the last interregnum in Poland according to reports from the "Gazety Leydejskiej" in 1763-1764
Autorzy:
Kęder, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560638.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
Tematy:
Gazeta Leydeyska
Historia Polski
ostatnie bezkrólewie
Stanisław August Poniatowski
Polish history
last interregnum
Stanisław August Poniatowski.
Opis:
W okresie ostatniego bezkrólewia, od zgonu króla Augusta III Sasa do wysunięcia przez dwory rosyjski i pruski kandydatury Stanisława Poniatowskiego na króla, „Gazeta Leydeyska” bardzo obszernie przekazywała informacje o rozwoju sytuacji w Rzeczypospolitej. Były one wiarygodne, a redaktorzy gazety bezbłędnie rozłożyli akcenty, punktując kwestie najbardziej istotne. Niezwykle też umiejętnie wypunktowali, nie opatrując z oczywistych względów szerszym komentarzem, związki Stanisława Poniatowskiego i „Familii” Czartoryskich z Rosją i bezpośrednio z carycą Katarzyną II. Ukazali też rolę, jaką w okresie bezkrólewia w Rzeczypospolitej odegrała armia rosyjska. Redaktorom gazety, na pewno korzystającym z różnych źródeł informacji, udało się niezwykle sprawnie przesegregować napływające do nich informacje i uniknąć poważniejszych wpadek, jakie mogło spowodować zamieszczenie błędnych danych. Gazeta przeznaczona była dla wyrobionego intelektualnie czytelnika, który orientował się w informacjach z reguły unikających kontrowersyjnych komentarzy.
During the last interregnum, from the death of King August III to the nomination of the Russian and Prussian candidate for king Stanisław Poniatowski, the "Gazeta Leydeyska" gave very extensive information about the development of the situation in the Polish-Lithuanian Commonwealth. The reports were credible and the editors of the newspaper emphasized the most important issues. They also skillfully point out, without obviously providing a wider commentary, the relationships between Stanisław Poniatowski and the Czartoryski "Family" with Russia and directly with Tsarina Catherine II. They also showed the role of the Russian army in the Polish-Lithuanian Commonwealth during the interregnum. The editors of the newspaper, certainly benefiting from various sources of information, managed to efficiently sort out the incoming information to them and to avoid serious mishaps that could result in the inclusion of incorrect data. The newspaper was intended for an intellectually-minded reader who was aware of information but who usually avoided controversial commentary.
Źródło:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2017, 24; 5-15
0208-7626
Pojawia się w:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kara śmierci w I Rzeczypospolitej w czasach stanisławowskich (1764–1795)
The Death Penalty in the First Republic of Poland in the Stanisław August Poniatowski’s Years (1764–1795)
Autorzy:
Kardas, Krystian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22792467.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
kara
śmierć
Stanisław August Poniatowski
penalty
death
Opis:
Niniejszy tekst przybliża problematykę reform prawa karnego w Rzeczypospolitej przedrozbiorowej, jakie podjęto za panowania ostatniego Jej króla – Stanisława Augusta Poniatowskiego. Autor spośród różnych instytucji prawnokarnych omawia tylko zmiany dotyczące kary śmierci. W większości reformy te pozostały jedynie w sferze projektów, a więc artykuł dotyczy w większym stopniu postulatów de lege ferenda, aniżeli regulacji faktycznie wprowadzonych w życie. W tym zakresie prawem obowiązującym stały się Prawa Kardynalne z 1768 r. (załącznik do traktatu wieczystego pomiędzy Rzecząpospolitą a Imperium Rosyjskim), które w obiegowej opinii kojarzą się bardziej z materią konstytucyjną, szczególnie z narzuceniem jej niezmienności w interesie Katarzyny II, poruszają jednak również zagadnienia związane z innymi dziedzinami prawa, w tym kary śmierci. Następnie drogą ustawową zniesiono karę śmierci za czary (1776). Kolejną reformę, którą udało się przeprowadzić zawarto w ustawie o sądach sejmowych (1791). Na jej mocy określono nowy katalog karanych śmiercią przestępstw politycznych. Cała reszta omawianych zagadnień pozostała w sferze koncepcji i planów. Największe zmiany postulowali projektodawcy kodeksów: (1) Andrzej Zamoyski w swoim Zbiorze praw sądowych wiele miejsca poświęcił przestępstwom i przysługującym za nie karom, wśród których często szafował śmiercią oraz (2) Józef Szymanowski i Józef Weyssenhoff – przewodniczący komisji powołanych do spisania codicis civili et criminali zapowiedzianych w art. VIII Konstytucji 3 Maja, których projekty składały się na dzieło zwane Kodeksem Stanisława Augusta.
This text introduces the issues of penal law reforms in the pre-partition Poland, which were tackled during the reign of the last king – Stanisław August Poniatowski. The author from among various criminal law institutions discusses only changes concerning the death penalty. For the most part, these reforms remained only in the sphere of projects, so the present work touches upon the demands of de lege ferenda to a greater extent, rather than the regulations actually implemented. In this regard, the Cardinal Laws of 1768 (an attachment to the eternal treaty between the Republic of Poland and the Russian Empire), which in the common opinion are associated more with constitutional matters, especially with the imposition of its immutability in the interests of Catherine II, touch upon other issues related to other areas of law, including the death penalty. Next, the death penalty for witchcraft was statutorily abolished (1776). Another reform that was successfully carried out was included in the Act on Sejm Courts (1791). It established a new catalogue of political crimes subject to death penalty. The rest of the issues discussed remained in the sphere of concepts and plans. The most important changes were postulated by the codes drafter: (1) Andrzej Zamoyski in his Collection of Court Laws devoted a great amount of space to crime and penalties, where he often mentioned death, and (2) Józef Szymanowski and Józef Weyssenhoff – chairmen of committees appointed to write codicis civili et criminali announced in Art. VIII of the Constitution of May 3, whose projects constituted a work called the Code of Stanisław August.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2019, 14, 16 (1); 89-100
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Diplomatic Faux-Pas of the Czartoryskis, that is the „Familia” and Stanislaw Poniatowski in the European Salons (1764-1765)
Dyplomatyczne faux-pas Czartoryskich, czyli „Familia” i Stanisław Poniatowski na europejskich salonach (1764-1765)
Autorzy:
Kęder, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560679.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
Tematy:
Stanislaus August Poniatowski
Czartoryski Family
diplomacy Translation
Stanisław August Poniatowski
ród Czartoryskich
dyplomacja.
Opis:
The period of interregnum after the death of Augustus III of Saxony and the first months of the reign of Stanislaw August Poniatowski was an unusually interesting period in Polish history. It shows who the Czartoryski princes were and how they prepared to govern the country. They did not hesitate to take power and bring the Russian army into the coun-try. Stanislaw Poniatowski, who took the throne as a result of the support of Catherine II and was completely dependent on Russian protectors, could not push his agenda or influ-ence the Russian ambassador even in ceremonial matters not to mention on more serious matters. Being very good players on the domestic political scene, the leader of the family had little international political or diplomatic experience, also taking into account the disparity of power between the „Familia” and the Empress of All of Russia, who was one of the most powerful monarchs in Europe, boded badly for the future of the country and exhibited Czartoryski and king in the worst light. Both the interregnum period and the first months of the reign of Stanislaw August clearly showed the dependence of both the king and the „Familia” on their Russian patroness as well as their inferior skills to conduct independent policy.
Okres bezkrólewia po śmierci Augusta III Sasa i pierwsze miesiące panowania Stani-sława Augusta Poniatowskiego to okres niezwykle interesujący w dziejach Polski. Ukazuje on kim byli i jakie przygotowanie do rządzenia krajem mieli książęta Czartoryscy, którzy nie zawahali się dla przejęcia władzy sprowadzić do kraju armii rosyjskiej i Stanisław Po-niatowski który objął tron dzięki poparciu Katarzyny II, a całkowicie zależny od swojej rosyjskiej protektorki wisząc u niej na przysłowiowym garnuszku, nie potrafił przeforsować swojego zdania u rosyjskiego ambasadora nawet w kwestiach ceremonialnych, o poważniejszych sprawach nie wspominając. Będący bardzo dobrymi graczami na wewnątrzkrajowym rynku politycznym, przy-wódcy „Familii” mieli niewielkie doświadczenie i umiejętności w polityce międzynarodo-wej i dyplomacji, co biorąc jeszcze pod uwagę dysproporcję sił pomiędzy obozem „Fami-lii”, a imperatorową Wszechrosji, jedną z najpotężniejszych monarchiń w Europie, fatalnie wróżyło przyszłości kraju i wystawiało Czartoryskim i królowi jak najgorszą opinię. Za-równo okres bezkrólewia, jak i pierwsze miesiące panowania Stanisława Augusta dobitnie ukazały zależność zarówno króla, jak i „Familii” od ich rosyjskiej protektorki, jak i ich niewielkie umiejętności do prowadzenia samodzielnej polityki.
Źródło:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2016, 23; 47-59
0208-7626
Pojawia się w:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wątki masońskie w sztuce na dworze Stanisława Augusta
Masonic topics in the art at the court of Stanislaus Augustus
Autorzy:
Skrodzka, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1068539.pdf
Data publikacji:
2020-01-15
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Stanisław August Poniatowski
masoneria
Salomon
Świątynia Opatrzności
Łazienki Królewskie
Opis:
Za panowania Stanisława Augusta Poniatowskiego bardzo wielu polskich luminarzy sztuki i kultury, a także licznych polityków i mężów stanu, należało do masonerii. Ruch ten w Europie XVIII wieku zyskiwał coraz więcej zwolenników, także wśród głów koronowanych. Do wolnomularstwa należał podobno także sam król Stanisław August. Historycy sztuki, próbując odczytywać ukryte treści dzieł sztuki powstających na dworze tego monarchy, dopatrują się w nich wątków masońskich. W niniejszym artykule została przedstawiona próba odrzucenia tych interpretacji. Głównym powodem jest dla autorki brak dowodów w postaci źródeł, które mogłyby potwierdzić słuszność tych twierdzeń.
During the reign of Stanislaus Augustus many Polish luminaries of art and culture, and numerous politicians and statesmen belonged to the freemasonry order. In 18th century Europe this organisation was gaining more and more members, including individuals from royalty. It has been presumed that King Stanislaus Augustus was also a member. Art historians have tried to uncover hidden messages in the artwork commissioned by the king in the search for masonic motives. This article is an attempt to refute such interpretations. The author finds no proof in sources researched that would confirm the validity of such interpretations.
Źródło:
Artifex Novus; 2018, 2; 2-19
2544-5014
Pojawia się w:
Artifex Novus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„niezgodna zgodność” pochwały i nagany: Do króla a staropolski panegiryk królewski
“Incompatible Conformity”, Praise and Reprimand: To the King as an Old Polish Royal Panegyric
Autorzy:
Obremski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1365949.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Instytut Północny im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie
Tematy:
Ignacy Krasicki
Stanisław August Poniatowski
panegiryk
dźwignia
panegiryczna
panegyric
lever
Opis:
The qualification – poem ‘To the king’ is a panegyric - it is conditioned not so much by the text of Krasicki’s pen, but by views of the last king of the Commonwealth and on the positions of researchers of the past. For the so-called panegyric lever can be used as one of the tools of poetic analysis. ‘To the king’, at least indirectly, they are indicative through their initial words: “the higher, the more visible”. What then is the relationship between Krasicki’s poem and the tradition depicted by the Old Polish royal panegyric with its nine mechanisms of the so-called “ panegyric leverage? Only one of them is fully and simultaneously innovatively taken – this is the “factual” force of the interpretation of facts. The poem ‘The king’ can be read as such a selected set of prerequisites, of which arguments can be selected for the compliant or reprehensible attitudes of supporters and opponents of Stanislas Augustus. It may even be difficult to say what the determinant
Źródło:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie; 2017, 297, 3; 505-516
0023-3196
2719-8979
Pojawia się w:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Presumpcja równania się Henrykowi IV: Stanisław August a legenda pierwszego Burbona na tronie francuskim
The Presumption of Being Henry IV’s Equal: Stanisław August and the Legend of the First French King of the House of Bourbon
Autorzy:
Skowroński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30107982.pdf
Data publikacji:
2018-12-20
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Stanisław August Poniatowski
Stanisław August
Henryk IV
ikonografia władzy
portrety królów
Stanislaus August Poniatowski
Stanisław II Augustus
Henry IV
royal iconography
royal portraiture
Opis:
Artykuł omawia wykorzystanie legendy Henryka IV w kształtowaniu wizerunku Stanisława Augusta. W pierwszej części artykułu autor, poprzez prześledzenie XVIII-wiecznych utworów scenicznych we Francji, pokazuje funkcjonowanie pamięci o „dobrym królu Henryku” w epoce Oświecenia. Legenda przedstawiała go jako skutecznego i tolerancyjnego władcę, który zaprowadził pokój w kraju targanym wojnami religijnymi i oparł swoje rządy na zaufaniu i dobrobycie społeczeństwa. Motyw Henryka IV budził stałe zainteresowanie francuskich literatów, szczególnie od momentu opublikowania w latach 20. XVIII w. poematu Woltera Henriada. W drugiej części artykułu przedstawione zostały próby Stanisława Augusta kreowania się na „polskiego Henryka IV” (tym tytułem już w momencie elekcji okrzyknęła go Maria Teresa Geoffrin). Prześledzone zostały wizerunki monarchy, w których możemy doszukiwać się odniesień do postaci Henryka IV: od stroju, w którym Stanisława August pokazał się społeczeństwu Warszawy w dniu koronacji (przedstawionym na oficjalnym wizerunku króla – Portrecie w stroju koronacyjnym Marcella Bacciarellego) do portretu pędzla Élisabeth Vigée-Lebrun z czasów po abdykacji i III rozbiorze Rzeczypospolitej. W artykule zebrano także dzieła sztuki i książki z królewskiej kolekcji przedstawiające pierwszego Burbona. Porównania Stanisława Augusta z Henrykiem pojawiające się w poezji, anegdotach i mowach sejmowych tego okresu pokazują, że zestawienie to funkcjonowało w świadomości społecznej, jednak ze względu na realia polityczne upadającego państwa polsko-litewskiego nie mogło być mocno eksploatowane bez narażenia się na śmieszność.
The article discusses the use of Henry IV’s legend in the shaping of the image of King Stanisław August. In the first part of the article, the author explores the way the memory of “Good King Henry” functioned and manifested itself in the French plays of the 18th century. The Enlightenment legend in France portrayed him as an effective and tolerant ruler who bought peace to the country afflicted with religious wars and founded his rule on trust and working towards the wealth of the nation. The motif of Henry IV constantly attracted the interest of French writers, especially since the publication La Henriade, an epic poem by Voltaire, in the 1720s. The second part of the article explores the attempts to style Stanisław August as the “Polish King Henry IV,” the name first accorded to him by Marie Thérèse Geoffrin upon his election. The author has taken into account any elements or features of Stanisław August’s public image that could carry references to Henry IV, such as the robes that Stanisław August for public celebrations in Warsaw on the day of his coronation (represented in the official portrait of the king in the coronation robes painted by Marcello Bacciarelli), or the portrait by Élisabeth Vigée-Lebrun painted after his abdication and the third partitioning of Poland. Additionally, the article enumerates the works of art and books from the royal collection that portray the first French king of the House of Bourbon. Parallels drawn between Stanisław August and Henry IV that appear in the poetry, anecdotes, and parliamentary speeches of the period indicate that the comparison took root in the social consciousness in Poland, but due to the political circumstances and the collapsing Polish-Lithuanian Commonwealth, it could not be fully exploited, because it provoked derision.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2018, 67, 4; 113-129
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polonorum Icones – zbiór „wyobrażeń ludzi w ojczyźnie znakomitych, na hołd potomności zasługujących”. Przyczynek do kształtowania kolekcji Gabinetu Rycin króla Stanisława Augusta
Autorzy:
Przepałkowska, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179487.pdf
Data publikacji:
2021-03-09
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Stanisław August Poniatowski
Polonorum Icones
Musaeum Polonicum
Gabinet Rycin
portrety
kolekcje graficzne
kolekcjonerstwo
Michał Jerzy Mniszech
stanisław august poniatowski
musaeum polonicum
the print room
portraits
graphic collections
collecting
michał jerzy mniszech
polonorum icones
Opis:
Zespół portretów sławnych Polaków Polonorum Icones powstał jako część kolekcji Gabinetu Rycin króla Stanisława Augusta. Wbrew dotychczasowym ustaleniom jego kształtowanie przypada na wcześniejsze lata niż rok 1778. W artykule podjęto próbę ukazania wpływu relacji między Poniatowskim a Michałem Mniszchem na formowanie się omawianego zespołu portretów oraz jego zależności od idei utworzenia Museaum Polonicum.
The set of portraits of famous Poles, called Polonorum Icones, was a part of the Print Room of Stanisław August Poniatowski, the king of Poland. In spite of the opinion of previous researchers, this set of portraits was shaped earlier than 1778. This article attempts to reveal the influence of the relation between King Poniatowski and Michał Mniszech on the formation of the discussed set of portraits. The author also raises the issue of the dependence of Polonorum Icones on the idea of creating Museaum Polonicum.
Źródło:
Artifex Novus; 2020, 4; 182-193
2544-5014
Pojawia się w:
Artifex Novus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zimowy spacer po królewskim ogrodzie. O „Łazienkach zimą” Jacka Kaczmarskiego
Winter walk in the royal garden. about „Łazienki zimą” of Jacek Kaczmarski
Autorzy:
Dźwinel, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/690177.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Jacek Kaczmarski
oświecenie
Łazienki
ogród
pejzaż
Stanisław August Poniatowski
król
enlightenment
garden
landscape
king
Opis:
The article is an analysis of one of the last Jacek Kaczmarski’s poem named Łazienki zimą from the tome Tunel. Authoress exhibits numerous Enlightenment threads which are groundwork for discussed piece in a context of their durability in a culture. Comments about Kaczmarski interests in XVIII century are the starting point on which many songs of the bard (famous Krajobraz po uczcie, Sen Katarzyny II, Rejtan, czyli raport ambasadora etc.) are based. He is also an author of master’s thesis dedicated crucial to Łazienki zimą figure — king Stanisław August Poniatowski. This work adduces publications dedicated to culture and ordinary day of the Age of Lights which enlightens very close references of Kaczmarski to specified elements of this era. Attention is being brought to modeling the last king of Poland whose picture in Kaczmarski’s creation is not unequivocal — it spreads between criticism of his political decisions and attempt to understanding his motivation. Background for consideration is also created by Enlightenment reality, with particular emphasis issues of gardens (with their specific closing for externality). Kaczmarski’s work is a distinct testimony of presence Classicism threads in contemporary polish culture and evidence of significance of whole era in artist’s reflection about power and human condition. Author of Łazienki zimą makes contemporary consumer look in XVIII century mirror.
Źródło:
Prace Polonistyczne; 2016, LXXI; 167-178
0079-4791
Pojawia się w:
Prace Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hic manus ob patriam pugnando vulnera passi, czyli o kontynuacji programu ideowego Sali Rycerskiej Zamku Królewskiego w litografii Franciszka Kosteckiego
Hic manus ob patriampugnando vulnera passi, or the continuation of the ideological programme of the Knight’s Hall from the Royal Castle in Warsaw in lithographies by Franciszek Kostecki
Autorzy:
Jakubowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1068341.pdf
Data publikacji:
2020-01-15
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Stanisław August Poniatowski
Franciszek Kostecki
litografia
Sala Rycerska Zamku Królewskiego w Warszawie
XIX wiek
Opis:
The article refers to the ways in which the iconographic programme of the Knight’s Hall from the Royal Castle in Warsaw was portrayed in 19th-century graphics. The ideas devised by King Stanisław August in the spirit of the Enlightenment were extended by Franciszek Kostecki in lithography from 1819-1831. It depicts the apotheosis of Jan Henryk Dąbrowski, Tadeusz Kościuszko and Prince Józef Poniatowski, and was complemented with a quotation from Virgil’s Aeneid. The subsequent graphics were mainly executed in the workshops of Louis Letronne (c. 1821) and Józef Swoboda (published in Lviv in 1863). The last echo of extending the ideas of heroic leaders and the pantheon of national heroes is the painting by Jerzy Kossak ‘On the threshold of eternity’ from 1935 which depicts Józef Piłsudski entering Wawel Cathedral, and Józef Poniatowski and Tadeusz Kościuszko welcoming him there on the stairs.
Źródło:
Artifex Novus; 2018, 2; 20-37
2544-5014
Pojawia się w:
Artifex Novus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kameduli a uroczystości patriotyczno-religijne na warszawskich Bielanach w XVIII i XIX wieku
The Camaldolese monks and patriotic and religious celebrations in Warsaw Bielany during eighteenth and nineteenth century
Autorzy:
Jankowski, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469535.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Bielany
Drozdowicz Wojciech ks.
Eremici
Ermitorium kamedulskie
Góra Polkowa
Jan Kazimierz – król
Jan III Sobieski
Kameduli
Kościół kamedulski
Kościół warszawski
Las Bielański
odpust na Bielanach
Palloni Michalangelo
Stanisław August Poniatowski – król
Staszic Stanisław ks.
św. Romuald
Stanisław August Poniatowski
Władysław IV – król
Hermits
Camaldoli Hermitage
Polkowa Mountain
Jan Kazimierz – the king
Camaldolese
Camaldoles Priory
Warsaw Church
indulgence in Bielany
Stanislaw August Poniatowski – the king
Staszic Stanislaw ks.
saint. Romuald
Stanislaw August Poniatowski
Wladyslaw IV – the king
Opis:
Kim byli kameduli – tak ściśle związani z Kościołem i narodem polskim. Jaka jest ich rola w kształtowaniu patriotyzmu i religijności. Czemu zaborcy Polski tak intensywnie walczyli z zakonem eremitów, który na pozór przez swoje zamknięcie wydawał się niegroźny. W końcu czemu przy tak ścisłej obserwacji i oderwania od świata to właśnie przy ermitorium na warszawskich Bielanach odbywały się huczne zabawy i imprezy gromadzące całą niemal Warszawę. Na te pytania stara się odpowiedzieć niniejsza praca. Choć z konieczności krótka, przedstawia najpierw rys zakonu Ojców Kamedułów. To bracia założeni przez św. Romualda w X wieku. Mimo bardzo ścisłej Reguły, wymagającej stałej rezydencji w klasztorze, milczenia, ubogich posiłków, ilościowo zakon bardzo szybko się rozrastał. Jednym z licznie powstających klasztorów było założenie na Górze Polkowej na warszawskich Bielanach. Tu zakonnicy zaproszeni i uposażeni przez króla Władysława IV osiedli w XVII wieku. Praca nad budową i wykończeniem eremów i kościoła trwały przez cały wiek XVII i XVIII. Mieli jednak zakonnicy licznych darczyńców i możnych protektorów. Należeli do nich m.in. polscy królowie – wspomniany Władysław IV, Jan Kazimierz, Michał Korybut Wiśniowiecki czy Jan III Sobieski. W XIX wieku w ermitorium warszawskim rezyduje wikariusz generalny zakonu, któremu jurysdykcyjnie podlegają wszystkie domy kamedulskie w Polsce. Niestety sytuacja wspólnoty ściśle jest powiązana z trudną, a właściwie tragiczną historią całej Polski, która to od świetności i wiktorii wiedeńskiej bardzo szyb-ko popada w coraz większe uzależnienie od sąsiadów, by w końcu zostać po-dzielona między Rosję, Prusy i Austrię. Czas zmagań o niepodległość, insurekcja kościuszkowska i powstania nie omijają warszawskich Bielan. Mimo, że oddalone od miasta, przez walczących o niepodległość są traktowane jako miejsce pewnego odpoczynku, a także gdy potrzeba, ukrycia się przed ścigającymi. Z tego powodu zaborcy, szczególnie po III rozbiorze Polski, jako priorytet postawili sobie zniszczenie tego miejsca o którym wiedzieli, że pomagało powstańcom. Zakazano, by funkcjonował nowicjat, a część ojców wywieziono na Syberię. Dzieje klasztoru Ojców Kamedułów w założeniu na Górze Polkowej skończyły się w 1904 roku kiedy to ostatni trzej ojcowie zostali przewiezieni do Nowego Miasta. Może więc dziwić, że Ojcowie Kameduli tak ochoczo przyjmowali w okolice swego ermitorium huczne zabawy związane najpierw z odpustem, a w późniejszych latach częste piknikowanie i świętowanie różnych patriotycznych rocznic. Tradycja religijno-kulturalnych uroczystości narodziła się już w XVII wieku. Król Władysław IV wystarał się u papieża o odpust na Zesłanie Ducha Świętego. W 1673 r – 19 czerwca z udziałem króla i szlachty z kolegiaty św. Jana Chrzciciela przeniesiono obraz św. Brunona Bonifacego. Od tego czasu odpusty na Bielanach nabierają charakteru religijno-patriotycznego. Szczególnie podczas zaborów warszawiacy niemal za obowiązek poczytywali sobie przybyć i brać udział w kamedulskich uroczystościach mimo, że były niemile widziane przez władze zaborcze. Stara tradycja świętowania w dzień Zielonych Świątek trwa po dziś dzień. Również teraz corocznie odbywa się procesja z obrazem św. Brunona Bonifacego i w dzień Zesłania Ducha Świętego las rozbrzmiewa zabawami i śpiewem, a wielu warszawiaków z ochotą przyjeżdża na to szczególne bielańskie święto.
Who were the Camaldolese monks – so closely associated with the Church and the Polish nation? What is their role in the development of patriotism and religion? Why have the Polish invaders so vigorously fought against the order of hermits who by their apparent closure seemed harmless. Finally, why at such close observation and detachment from the outside world, did the ermitorium in Bielany held boisterous dances and festivities bringing together many people of Warsaw. These questions are to be answered by this paper. Although short by necessity, it will at first present the characteristics of the Camaldolese order. They are brothers founded by St. Romuald in the tenth century. Despite of the very strict Rule, requiring permanent residence in the monastery, strict silence and poor food the quantity of the brothers in the order very quickly grew. At the time of rapid establishment of many new monasteries, the Polkowa Gora monastery in Bielany was also founded. Here in the seventeenth century the monks settled being previously invited and equipped by King Wladyslaw IV. The process of building and finishing of the hermitages and the church continued throughout the seventeenth and eighteenth century. However, they had numerous religious donors and powerful protectors. These include, among others, Polish kings – already mentioned Wladyslaw IV, John Casimir, Michael Korybut Wisniowiecki and John III Sobieski. In the nineteenth century in the Warsaw ermitorium the Vicar General of the Order resides being in charge of all the order houses in Poland. Unfortunately, the situation of the community is closely linked to the difficult and in fact tragic history of Poland, which was the glory and the victory of Vienna resulting in falling into a growing dependence of the neighbor countries and finally being divided between Russia, Prussia and Austria. The time of struggle for independence, Kosciuszko Insurrection and uprisings do not avoid Bielany. Although located far from the city, for the struggling for independence Bielany were regarded as a place of rest, and a hideout from pursuers. For this reason, the invaders, especially after the third partition of Poland, as a priority decided to destroy the place that they knew helped the uprisers. The existence of novitiate was forbidden and some of the fathers were deported to Siberia. The history of Camaldolese monastery on Polkowa Gora has come to an end in 1904 when the last three fathers were transported to the New Town. It can, therefore, surprise that the fathers of Camaldolese monks so readily accepted by their ermitorium boisterous fun events, firstly associated with indulgence, and in later years with frequent picnics and celebration of various patriotic anniversaries. The tradition of religious and cultural celebrations originated as early as the seventeenth century. King Wladysław IV managed to obtain from the Pope the Pentecost indulgence. In June 19, 1673 with the involvement of the king and the nobility of the St. John the Baptist Collegiate Church the image of St. Bruno Boniface was relocated. Since that time indulgences in Bielany contain religious and patriotic character. Especially during the partitions period in the history, people of Warsaw thought as their obligation to come and take part in the Camaldolese celebrations, even though they were not welcomed by the partitioning powers. The old tradition of celebrating the Pentecost continues to this day. That is why every year there is a procession with the image of St. Bruno Boniface. During the celebration of Pentecost the surrounding forest is always filled with sounds of joyful games and songs bringing together people of Warsaw.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2013, 20; 59-72
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wizerunki równoległe Stanisława Augusta podczas inauguracji Teatru Królewskiego w Starej Oranżerii 6 września 1788 roku
Parallel Representations of King Stanisław August at the Opening of the Royal Theatre in the Old Orangery on 6 September 1788
Autorzy:
Szumańska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30105876.pdf
Data publikacji:
2018-12-20
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Stanisław August Poniatowski
Stanisław August
Łazienki Królewskie
Teatr w Starej Oranżerii
ikonografia władzy
Stanislaus August Poniatowski
Stanislaw Augustus’ reign
The Old Orangery Theater
Stanisław II Augustus
royal iconography
Opis:
Artykuł omawia inaugurację Teatru Królewskiego w Starej Oranżerii w dniu 6 września 1788, która była imponującym widowiskiem i miała przemyślaną konstrukcję. Autorka analizuje przebieg otwarcia prywatnej sceny stanisławowskiej, która zintensyfikowała życie kulturalne w Łazienkach Królewskich. Analizie zostają poddane wizerunki równoległe Stanisława Augusta w dekoracji Teatru Królewskiego, jak również portrety ewokowane 
w wystawionych wówczas komediach: La Partie de chasse de Henri Quatre Charlesa Collé 
i George Dandin Moliera oraz balecie Rybaki w choreografii D. Kurtza. Autorka wskazuje, w jaki sposób malowidła na teatralnym plafonie, ukazujące króla jako Apollina w otoczeniu czterech dramatopisarzy (Sofokles, Szekspir, Racine, Molier), projekt kurtyny przedstawiający „Dziewięć muz na Parnasie” oraz wystawione dramaty 
i balet tworzyły spójną opowieść o Stanisławie Auguście. Analiza ta pokazuje, że przekaz estetyczny inauguracji był tożsamy z przekazem politycznym, a intercielesność monarchy 
w tym widowisku pomagała królowi w budowaniu własnej tożsamości.
The article discusses the inauguration of the Royal Theatre in the Old Orangery that took place on 6 September 1788 and was an impressive spectacle with a well thought out composition. The author analyses closely the opening of the king’s private theatre stage, which greatly added to the cultural life at the Royal Łazienki. The analysis includes parallel representations of Stanisław August that were part of the theatre hall’s decoration as well as the portrayals discernable in the comedies performed on that occasion: La Partie de chasse d’Henri Quatre by Charles Collé and George Dandin by Molière, and the performance of Rybaki (‘Fishermen’), a ballet choreographed by Daniel Kurtz. The author argues that the painted plafond featuring the king as Apollo surrounded by four playwrights (Sophocles, Shakespeare, Racine, and Molière), the curtain decoration with “The Nine Muses on the Parnassus” and the comedies and ballet performed at the opening told a coherent story about Stanisław August. The analysis shows that the aesthetic message conveyed at the inauguration was identical with the political one, and the interplay of the king’s representations helped the monarch build his identity.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2018, 67, 4; 87-112
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przedmonarchistyczna idea oświeceniowego patriotyzmu
Pre-Monarchist Idea of the Enlightenment Patriotism
Autorzy:
Stasiak, Arkadiusz M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953735.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
monarchizm
patriotyzm
„Monitor”
Stanisław August Poniatowski
myśl polityczna XVIII wieku
monarchism
patriotism
“Monitor”
Stanislaus August Poniatowski
political thought of the 18th century
Opis:
The monarchal camp between the years 1765 and 1771 consistently disapproved of all images of love of the homeland that had a traditionalist and republican character. Representatives of this fraction, i.e. of the pro-royal orientation, adopted for their programs the ideas of love of the homeland that functioned as early as the first half of the 18th century. And even though they enriched with new elements the thought they had borrowed, they did it in a marginal way. First of all they expressed their criticism of the existing models. I think that the criticism set the authors free of the irrational and non-reflective view typical of the group. Identifying the homeland with the institution of the state, representatives of the group centered around the person of the King, including the monarch himself, used the argument of not observing the law by the confederates as a manifestation of non-patriotic behavior.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2005, 53, 2; 73-89
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncepcje nauczania języków orientalnych w czasach stanisławowskich
Concepts of Teaching Oriental Languages in the Time of Stanisław August Poniatowski
Autorzy:
Siemieniec-Gołaś, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/577998.pdf
Data publikacji:
2018-03-14
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Orientalistyczne
Tematy:
Polish King
Stanisław August Poniatowski
Polish school of oriental languages in Constantinople
Polish dragomans
educational project in Kamieniec Podolski
Opis:
The paper focuses on the idea of the professional teaching of oriental langu-ages in Poland in the 18th century. During the reign of Stanisław August Poniatowski, in 1766 in Constantinople the Polish school of oriental languages was established. The aim of this institution was to prepare young Polish and European men for their future duties as dragomans, that is interpreters of oriental languages. The school existed until 1795 and, during a period of almost thirty years, educated only eleven alumni in total. Another place where future dragomans were to be educated was a town located within Polish confines – Kamieniec Podolski. Unfortunately, the project of establishing another educational institution there was never carried into effect.
Źródło:
Przegląd Orientalistyczny; 2017, 3-4 (263-264); 443-450
0033-2283
Pojawia się w:
Przegląd Orientalistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 22

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies