Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Platon" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Idea Dobra jako arche w Politei Platona
    The Idea of the Good as Arche in Platos Politea
    Autorzy:
    Szlezák, Thomas Aleksander
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2015831.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Sokrates
    Platon
    dobro
    etyka
    Socrates
    Plato
    good
    ethics
    Opis:
    The article discusses Socrates' views on what the Good is that are presented by Plato in his Politea. It takes into consideration two interpretations: Socrates' statements contained in Politea on the one hand, and interpretation of the Good that functions in the so-called indirect tradition, that is in doxographic texts by Aristotle, Theophrast and other authors (Testimonia Platonica). According to Socrates the Good is the most fundamental principle of all that exists (arche), but Socrates did not define further what it is. According to the `indirect tradition' the Good is also a positive principle, and its essence is One. Besides the Good as One the `indirect tradition' also assumed existence of an unspecified duality. Mutual determining of these principles leads to the origin of reality. The author of the article tries to find an answer to the question: which of these interpretations of the Good is more accurate.
    Źródło:
    Roczniki Filozoficzne; 2003, 51, 1; 403-425
    0035-7685
    Pojawia się w:
    Roczniki Filozoficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Augustine’s Socratic method
    Autorzy:
    Drozdek, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/431091.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Augustine
    Socrates
    Plato
    Plotinus
    ontology
    epistemology
    Św. Augustyn
    Sokrates
    Platon
    Plotyn
    ontologia
    epistemologia
    Opis:
    The article discusses a seldom investigated problem of Socrates’s influence on Augustine’s intellectual development. It is shown that Augustine started with an intense use of the Socratic method utilizing its elenctic and maieutic questioning to expose the truth hidden in the soul. Also, just as the Socratic method led to ontological developments in Plato and Plotinus, it led Augustine to the development of his Christian ontology.
    Źródło:
    Studia Philosophiae Christianae; 2016, 52, 1; 5-26
    0585-5470
    Pojawia się w:
    Studia Philosophiae Christianae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rozwój pojęcia woli w pogańskiej filozofii starożytnej - Sokrates, Platon, Arystoteles
    The Development of the Notion of Will in the Pagan Ancient Philosophy: Socrates, Plato, Aristotle
    Autorzy:
    Koszkało, Martyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/488551.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    wolna wola
    wolność
    thymos
    proairesis
    Sokrates
    Platon
    Arystoteles
    free will
    freedom
    Socrates
    Plato
    Aristotle
    Opis:
    Celem artykułu jest przedstawienie i analiza kształtowania się pojęcia woli w starożytnej filozofii pogańskiej. W kontekście poglądów Sokratesa, Platona i Arystotelesa autor przedstawia wiele greckich intuicji dotyczących psychologii aktów moralnych i ludzkiego działania. Po pierwsze artykuł przedstawia doktrynę intelektualizmu etycznego, przypisywaną Sokratesowi, według której kognitywne elementy są głównym motywem naszych działań. Z tego powodu trudno znaleźć pojęcie wolnej woli w sokratejskiej antropologii. Po drugie artykuł prezentuje interpretację platońskiej antropologii, według której sferę thymos można nazwać proto-wolą. Ostatecznie autor ukazuje, jak trudno jest znaleźć pojęcie woli w arystotelesowskiej etyce i antropologii, pomimo że Arystoteles bardzo szczegółowo wyjaśniał relacje między przekonaniami, pragnieniami i działaniem. Ani proairesis, ani boulesis nie mogą pełnić funkcji woli, szczególnie gdy wola ma być władzą, która pragnie, może wybierać i jest samodeterminującą się władzą.
    The aim of the article is to present and analyze the development of the notion of the will in the pagan ancient philosophy. In the context of the views of Socrates, Plato, and Aristotle, the Author presents a lot of Greek intuitions concerning the psychology of moral acts and human action. Firstly, the article examines the doctrine of ethical intellectualism, attributed to Socrates, according to which the cognitive elements are the main motives of our actions. So, it is difficult to find the notion of the will in Socratic anthropology. Secondly, the article gives the interpretation of Platonic anthropology according to which the thymos is the sphere that we can name as “proto-will.” At last, the Author shows how difficult is to find the will in Aristotelian ethics and anthropology despite the fact that Aristotle explicated very closely the relations among be liefs, desires, and the action. Neither proairesis, nor boulesis can play the role of the will, especially when the will should be something like the power that desires things, makes decisions, and is self-deremined.
    Źródło:
    Roczniki Filozoficzne; 2015, 63, 2; 157-186
    0035-7685
    Pojawia się w:
    Roczniki Filozoficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    RADIOWA ADAPTACJA PLATOŃSKICH DIALOGÓW W PRZEKŁADZIE W. WITWICKIEGO I JEJ RECEPCJA NA SEMINARIUM FILOZOFICZNYM JAKUBANISA W KUL
    RADIO ADAPTATION OF THE PLATO’S DIALOGUES’ TRANSLATED BY W. WITWICKI AND ITS RECEPTION AT H. JAKUBANIS’ PHILOSOPHICAL SEMINAR IN THE CATHOLIC UNIVERSITY OF LUBLIN
    Autorzy:
    Mróz, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/488710.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Platon
    recepcja Platona w Polsce
    Sokrates
    Witwicki
    Jakubanis
    KUL
    Plato
    Plato reception in Poland
    Socrates
    Opis:
    The paper presents a little-known episode in the reception of Plato’s dialogues in Polish culture in the interwar period, namely the radio adaptation of the dialogues. The adaptation was based on four dialogues: Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, all of them translated by Władysław Witwicki. This radio drama was very popular and was broadcasted several times. Its popularity followed the fact that the forefront of the Polish actors interpreted the outstanding Polish texts delivered by Witwicki. The paper presents the reception of the four mentioned above dialogues by the professional readers, philologists and the classic languages’ teachers. The radio drama constitutes entirely separate field of the influence of Plato’s works. Radio made Plato’s Socrates accessible to the unprofessional wide audience. There was, however, a peculiar case of reception of the radio drama among the listeners. It was applied for the didactic purposes by Henryk Jakubanis at his philosophical seminar which was carried in the interwar period in the Catholic University of Lublin.
    W artykule zrekonstruowano mało znany epizod z recepcji dialogów Platona w kulturze polskiego Dwudziestolecia, jakim była ich radiowa adaptacja. Wykorzystano do niej teksty z czterech dialogów: Eutyfrona, Apologii, Kritona i Fedona, wszystkie w tłumaczeniu Władysława Witwickiego. Audycja cieszyła się wielkim powodzeniem i była kilkukrotnie powtarzana. Jej popularność wynikała z zaangażowania czołówki polskich aktorów, którzy interpretowali znakomite spolszczenia dialogów autorstwa Witwickiego. W artykule zaprezentowano recepcję publikowanych tłumaczeń powyższych dialogów wśród profesjonalnych odbiorców: filologów i nauczycieli języków klasycznych. Radiowe słuchowisko stanowi całkowicie odmienny od tekstu pisanego wymiar oddziaływania Platońskiego dzieła. Podczas audycji radiowych postać Sokratesa Platońskiego została zaprezentowana szerokiej, nieprofesjonalnej publiczności. Wśród radiowych odbiorców słuchowiska szczególnym przypadkiem byli uczestnicy seminarium prowadzonego w KUL w okresie międzywojennym przez Henryka Jakubanisa, który zastosował audycję do celów dydaktycznych.
    Źródło:
    Roczniki Filozoficzne; 2013, 61, 1; 43-71
    0035-7685
    Pojawia się w:
    Roczniki Filozoficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawo w życiu jednostki w Gorgiaszu Platona
    Law in life of an individual in Plato’s Gorgias
    Autorzy:
    Lewicki, Przemysław A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/499732.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Gorgiasz
    Platon
    Kallikles
    Sokrates
    prawo natury
    prawo stanowione
    Gorgias
    Plato
    Callicles
    Socrates
    law of nature
    positive law
    Opis:
    „Gorgiasz” Platona jest jednym z wcześniejszych dzieł filozoficznych jednego z najbardziej wpływowych filozofów starożytności. Podejmowane są w nim tematy różnic między sztuką a umiejętnością retoryki, prawdy, sprawiedliwości czy prawa, przede wszystkim jednak natury ludzkiej. To właśnie wokół tego ostatniego problemu koncentrują się rozważania dwóch rozmówców zabierających głos jako ostatni w dialogu. Podczas sławnego starcia idei stają przeciwko sobie Kallikles, zwolennik bezwzględnej supremacji prawa natury, zgodnie z którego nakazami silni dominować muszą nad słabymi, oraz Sokrates, mistrz Platona, poprzez którego ten ostatni kreśli wizje ponadludzkiej sprawiedliwości, prawodawstwa zgodnego z ideałem zdrowej duszy i piękna. Te przekonywające stanowiska wykładane są ze swadą godną najlepszych dzieł ateńskiego myśliciela. W istocie rozważania na temat roli prawa w życiu jednostki ukazane w „Gorgiaszu” na przykładzie rozmowy Sokratesa i Kalliklesa należą do najbardziej znaczących ustępów z twórczości Platona poświęconej tematyce prawnej. Osadzenie tego starcia w szerszym kontekście historyczno-filozoficznym, a także przedstawienie struktury narracyjnej dialogu, umożliwia ponadto wniknięcie w istotę „Gorgiasza”, dialogu poświęconego najbardziej podstawowym zagadnieniom antropologicznym, poprzez który ponadto Platon rozwiązuje problem własnego stanowiska wobec śmierci swojego mistrza, Sokratesa.
    Plato’s „Gorgias” is considered to be an early work of one of the most influential philosophers of antiquity. It raises subjects such as differences between the arts and ability of rhetoric, truth, justice and law, most of all however – human nature. Contemplations of the last two dialogi personae orbit around exactly this problem. Famous clash of ideas takes place between Callicles – staunch proponent of callous supremacy of law of pure nature according to which the strong must dominate the weak – and Socrates, Plato’s mentor, through whom the latter drafts a vision of supernatural justice, law-making in accordance with ideals of healthy soul and beauty. Both of these convincing visions are laid out as amply as can be expected from the best works of Athenian philosopher. In fact deliberations upon the importance of law in one’s life as presented in „Gorgias” in conversation between Socrates and Callicles are to be considered as one of the most profound pieces of legal thought ever produced by Plato. Putting this confrontation in broad historical and philosophical context, as well as presenting narrative structure of the dialogue make it possible to pierce the heart of „Gorgias” and uncover all meanings of the dialogue devoted to the most fundamental anthropological subjects, through which Plato also resolves very personal dilemma of his own stance towards death of his master - Socrates.
    Źródło:
    Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM; 2017, Numer Specjalny; 49-67
    2299-2774
    Pojawia się w:
    Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Laches Platona – w poszukiwaniu właściwego modelu wychowania
    Plato’s ‘Laches’: in quest of the right model of education
    Autorzy:
    Głodowska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/12659274.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim
    Tematy:
    Platon
    Laches
    Sokrates
    wychowanie
    dzieci
    młodzież
    męstwo
    troska o duszę
    Plato
    Socrates
    education
    children
    youth
    courage
    a care of soul
    Opis:
    In Plato’ ‘Laches’ the display of the swordsmanship teacher serves as a pretext for further discussion about the choice of a field of knowledge and a teacher who would be able to make his students better people. The circle of interlocutors representing different views on education creates an opportunity to examine this issue from different perspective. The aim of this paper is the analysis of Plato’s ‘Laches’ to answer the question, what criteria should be taken into consideration to decide about education and at the same time about the future of children.
    W Lachesie Platona występ nauczyciela fechtunku staje się pretekstem do podjęcia dyskusji na temat wyboru dziedziny wiedzy i nauczyciela, który potrafiłby uczynić swych uczniów lepszymi ludźmi. Grono rozmówców reprezentujących odmienne poglądy na wychowanie stwarza okazję przyjrzenia się temu zagadnieniu z różnych punktów widzenia. Zatem celem niniejszego artykułu jest analiza Platońskiego Lachesa, aby odpowiedzieć na pytanie, jakie kryteria należy wziąć pod uwagę, decydując o edukacji, a tym samym o przyszłości dzieci.
    Źródło:
    Język. Religia. Tożsamość; 2022, 2 B (26); 85-98
    2083-8964
    2544-1701
    Pojawia się w:
    Język. Religia. Tożsamość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Umierający Sokrates i Wielka Matka
    The Dying Socrates and the Great Mother
    Autorzy:
    Pietrzak, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2109004.pdf
    Data publikacji:
    2021-08-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Sokrates
    Artemida
    Thargelia
    mit bohaterski
    nieśmiertelność
    Carl Gustav Jung
    Erich Neumann
    Platon
    Wielka Matka
    Socrates
    Artemis
    heroic myth
    immortality
    Plato
    Great Mother
    Opis:
    Ostatnie dni życia Sokratesa, które, jak wskazują na to źródła starożytne, miały miejsce na przełomie miesięcy Mounuchiōn i Thargēliōn, wpisują się w schemat sakralnego kalendarza Aten jako widowisko dopełniające rytualny cykl ofiarniczy związany z upamiętnieniem kreteńskiej wyprawy Tezeusza i obchodzonego bezpośrednio po nim święta Thargeliów. Sokrates umiera jako ofiara złożona Artemidzie – Wielkiej Matce, a jednocześnie realizuje mit bohaterski. Mit ten na płaszczyźnie jungowskiej psychoanalizy oznacza uwolnienie się świadomego ego spod władzy nieświadomości reprezentowanej przez archetyp Wielkiej Matki. Kontekst mityczno-psychologiczny pozwala nadać nową interpretację dyskusjom, które zapisał Platon w dialogach powiązanych ze śmiercią Sokratesa. Przede wszystkim w nowym świetle stawiają one Sokratejską majeutykę, jako służbę Artemidzie, a także rozważania o nieśmiertelności duszy oraz opowiadane przy ich okazji mity eschatologiczne, które zapisał Platon na kartach Fedona.
    The last days of Socrates’ life, which, as indicated by ancient sources, took place at the turn of the months of Mounuchiōn and Thargēliōn, fit into the scheme of the sacral calendar of Athens as a spectacle completing the ritual sacrificial cycle connected with the commemoration of the Cretan expedition of Theseus and the Thargēliōn festival celebrated immediately after it. Socrates dies as a sacrifice offered to Artemis, the Great Mother, and at the same time fulfills the heroic myth. This myth on the Jungian psychoanalysis plane signifies the liberation of the conscious ego from the power of the unconscious, represented by the Great Mother archetype. The mythological-psychological context allows us to give a new interpretation to the discussions which Plato noted in his dialogues and which are connected with the death of Socrates. Above all, they put in a new light the Socratic majeutics, as about the service of Artemis, as well as the consideration of the immortality of the soul and the eschatological myths told on their occasion, which Plato wrote down on the pages of the Phaedo.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2021, 108; 9-31
    0208-6050
    2450-6990
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bóg jako źródło moralności. Intuicje św. Augustyna w "Wyznaniach" 7.10–11 w kontekście dyskusji z tradycją starożytną
    God as the Source of Morality. St. Augustine’s Intuitions in "Confessions" 7.10–11 in the Context of a Discussion with the Ancient Tradition
    Autorzy:
    Koszkało, Martyna Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1789191.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Bóg
    źródło moralności
    Sokrates
    Platon
    Arystoteles
    św. Augustyn
    regio dissimilitudinis
    neoplatonizm
    God
    the source of morality
    Socrates
    Plato
    Aristotle
    St. Augustine
    region of dissimilarity
    Neoplatonism
    Opis:
    W artykule przedstawiam relacje Boga/bogów wobec moralności zarówno w greckiej religii i filozofii, jak i w poglądach św. Augustyna na podstawie rozróżnień uczynionych przez Johna Hare’a. Twierdzę, że intuicje Augustyna istotnie dopełniają koncepcję Boga jako źródła moralności obecną zarówno w starożytnej tradycji filozoficznej, jak i religijnej. W pierwszej części artykułu ukazuję relację bogów greckiej religii ludowej do moralności i stwierdzam, że bycie gwarantem moralności nie wymagało od nich posiadania wzorcowego charakteru moralnego. Następnie pokazuję, że zmiana tego zjawiska miała miejsce w epoce sokratejskiej. Bóg/bogowie Sokratesa, Platona czy Arystotelesa nabierają cech doskonałościowych i to sankcjonuje ich moc kształtowania moralności. W ramach tych koncepcji zrodziła się idea upodobnienia się do Boga/bogów i naśladowania wzorca charakterologicznego poprzez wykonywanie działań, które wykonuje Bóg (poznawanie, doskonałość moralna). Bóg, zwłaszcza rozumiany filozoficznie, był traktowany również jako cel oraz przedmiot uszczęśliwiający. W ostatniej części artykułu analizuję koncepcję św. Augustyna. Pokazuję, że oprócz tego, że Bóg jest prawodawcą oraz uszczęśliwiającym celem ostatecznym z tego powodu, że stwarza istoty do Niego podobne, jest źródłem moralności nie tylko jako wzorzec charakterologiczny, ale przede wszystkim jako istota stwórcza. Ukazuję, że zło moralne jest odwróceniem się sprawcy od Boga i załamaniem ontologicznego porządku. W artykule przedstawiam możliwe interpretacje wyrażenia regio dissimilitudinis oraz tekstualne źródła tego pojęcia. Ukazuję również te aspekty poglądów Augustyna, które istotnie uzupełniają i przekraczają model neoplatoński w Wyznaniach 7.10–11.
    In this article, I present the relationship between God/gods and morality in both the Greek religion and philosophy and in the views of St Augustine based on distinctions made by John Hare. I argue that Augustine’s intuitions are indeed complementary to the concept of God as the source of morality present both in the ancient philosophical and religious traditions. In the first part of the article, I show the relation of the gods of Greek popular religion to morality. I argue that being guarantors of morality did not require them to possess exemplary moral character. I then show that a change in this regard took place in the Socratic era. The God/gods of Socrates, Plato, or Aristotle acquire perfect qualities, which sanctions their power to shape morality. Within these concepts, the idea was born of becoming God/god-like and imitating a model of character by performing the actions carried out by God (cognition, moral perfection). God, especially the philosophical God, was also treated as an end and as a felicific object. In the last part of this article, I analyze the concept of St Augustine. I show that, in addition to being the lawgiver and the ultimate felicific end, because He creates beings like Him, God is the source of morality not only as a model of character but above all as a creative being. I show that in committing moral evil, the perpetrator turns away from God and disrupts the ontological order. I present possible interpretations of the expression region of dissimilarity and the textual sources of this concept. I also show those aspects of Augustine’s views that significantly complement and transcend the Neoplatonic model in Confessions 7.10–11.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2021, 39, 3; 979-994
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uczta z Malinowskim i Witkacym. Niedopowiedzenie i namiętność w antropologii
    Symposium with Malinowski and Witkacy. Understatement and passion in anthropology
    Autorzy:
    Wełyczko, Paula
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/517837.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Katedra Etnologii i Antropologii Kulturowej
    Tematy:
    erotyzm
    Eros
    biografia
    biografia naukowa
    Bronisław Malinowski
    Stanisław Ignacy Witkiewicz
    Platon
    Sokrates
    uczucia
    filozofia
    emocje
    antropologia kulturowa
    przyjaźń
    philosophy
    biography
    erotism
    Plato
    feelings
    emotions
    anthropology
    friendship
    Opis:
    Artykuł Uczta z Malinowskim i Witkacym. Niedopowiedzenie i namiętność w antropologii to rozważania nad wielowymiarową relacją łączącą Bronisława Malinowskiego i Stanisława Ignacego Witkiewicza. Przy pomocy mów filozofów zawartych w Uczcie Platona autorka dąży do wyjaśnienia uwag i komentarzy wskazanych przez biografów antropologa na temat jego przyjaźni z artystą – Witkacym. Odwołując się do fragmentów tekstów autobiograficznych takich jak Dziennik w ścisłym znaczeniu tego wyrazu, 622 Upadki Bunga czyli Demoniczna Kobieta, a także Listów - Stanisława Ignacego Witkiewicza stara się poznać naturę towarzyszącego im Erosa.
    An article Symposium with Malinowski and Witkacy. Understatement and passion in anthropology considers the multidimensional relations between Bronisław Malinowski and Stanisław Ignacy Witkiewicz. With the help from the philosophers speeches of Plato’s Symposium, writer is striving to explain observationes and comments pointed by the Malinowski’s biographers, about his friendship with an artist – Witkacy. Using fragments of autobiographical books like Dziennik w ścisłym znaczeniu tego wyrazu, 622 Upadki Bunga czyli Demoniczna Kobieta, and Letters of Stanisław Ignacy Witkiewicz author is trying to recognise nature of the Eros involved.
    Źródło:
    Tematy z Szewskiej; 2015, Errotyzm 2(16)/2015; 52-65
    1898-3901
    Pojawia się w:
    Tematy z Szewskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies