- Tytuł:
-
Społeczne ujęcie sportu. (Trudne) definiowanie zjawiska i jego dyskurs
Social Perspective of Sport. (Difficulties With) Defining the Issue and Its Discourse - Autorzy:
- Nosal, Przemysław
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/623125.pdf
- Data publikacji:
- 2015
- Wydawca:
- Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
- Tematy:
-
definicje sportu
atrybucyjność
kontekstualizm
socjologia sportu
dyskurs sportowy
Sport Definitions
Attributivity
Contextualism
Sociology of Sport
Sport Discourse - Opis:
-
Jednym z kluczowych aspektów społecznego fenomenu sportu pozostaje paradygmatyczność dyskursu z nim związanego. Kategorie w nim używane stosuje się bowiem często do opisu również innych sfer życia społecznego. Sport dostarcza reguł rywalizacji, proponuje określone sposoby poznawczego porządkowania świata (rankingi, rekordy, pomiary), podkreśla centralność ciała w rzeczywistości społecznej czy kładzie nacisk na społeczną potrzebę transgresji.
Pomimo takiego dyskursywnego usytuowania pozostaje on zjawiskiem trudnym do zdefiniowania przez nauki społeczne. Celem niniejszego tekstu jest więc próba wypracowania definicji sportu, która uwzględniałaby specyfikę fenomenu i zarazem dostarczałaby narzędzi do teoretycznej i empirycznej refleksji nad sportem. Składa się on ze wstępu i trzech części merytorycznych.
W części pierwszej zarysowana została społeczna specyfika sportu, która wiąże się z procesem jego definiowania. Następnie – w drugiej części – przedstawiono dwa skrajne podejścia do wytyczania ram zjawiska: atrybucyjne i kontekstualne. W ostatnim fragmencie zaprezentowane zaś zostało ujęcie, które można określić mianem ustrukturyzowanego kontekstualizmu, czyli definiowania sportu jako zespołu praktyk społecznych, które zbiorowości określają mianem sportu, ale które również mają pewną utrwaloną i uniwersalną strukturę, rozumianą w danej zbiorowości jako grupa fundamentalnych cech wspólnych i koniecznych, by analizowaną praktykę określać mianem sportu.
The main aspect of social popularity of sport is its specific discourse. Sport terms are used to describe many phenomena from other social fields. It is easy to find many examples—“showing red card,” “penalty,” “faster—higher—stronger,” “fair play.” Sport delivers the rules of rivalry, offers particular ways for cognitive structuring of the world (rankings, records, measurements), emphasizes the role of corporality, and underlines the need for transgression. Nevertheless, notwithstanding its discursive embedment, it remains a phenomenon difficult to define within the context of social sciences. This text represents an attempt to elaborate this kind of perspective. The definition at hand is supposed to consider the internal diversity of sport. On the other hand, it should provide the researchers with empirical research tools. The paper consists of introduction and three parts. Firstly, the social specificity of sport is described. Secondly, two different ways of defining sport are introduced—attributive and contextual. Finally, the third way of defining sport is suggested—structured contextualism. - Źródło:
-
Przegląd Socjologii Jakościowej; 2015, 11, 2; 16-38
1733-8069 - Pojawia się w:
- Przegląd Socjologii Jakościowej
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł