Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Inkulturacja" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Inkulturacja w nauczaniu papieża Jana Pawła II i w dokumentach Kurii Rzymskiej
Inculturation in the teaching of Pope John Paul II and the documents of the Roman Curia
Autorzy:
Górzna, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148617.pdf
Data publikacji:
2017-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
kultura
Sobór Watykański II
inkulturacja
Jan Paweł II
Kuria Rzymska
culture
Second Vatican Council
inculturation
John Paul II
the Roman Curia
Opis:
Celem artykułu było wyjaśnienie zwłaszcza pojęcia „inkulturacja” oraz zaprezentowanie m.in. jej zasad, wymiarów, obszarów w nauczaniu papieskim, jak również w dokumentach Kurii Rzymskiej. Opracowanie oscyluje miedzy następującymi kwestiami: historycznym procesem inkulturacji, który występował od samego początku istnienia Kościoła; przykładami pracy inkulturacyjnej [św. Paweł apostoł, święci Cyryl i Metody]; dokumentami papieskimi [adhortacja apostolska Catechesi tradendae (1979), encyklika Redemptoris missio (1990), posynodalna adhortacja Ecclesia in Africa (1995); przemówieniami i wypowiedziami papieskimi np. do członków Papieskiej Rady do spraw Kultury; dokumentami Kurii Rzymskiej [dokument Międzynarodowej Komisji Teologicznej pt. „Wiara i inkulturacja” (1988).
The aim of the paper will be to explain a variety of notions, especially the notion of „inculturation” and to present its principles, dimensions, areas in the Pope’s teaching as well asin the documents of the Roman Curia. The paper will oscillate around the following issues: historical process of inculturation of Saint Paul, Saint Cyril and Saint Methodius; pontifical documents e.g. apostolic exhortation Catechesi tradendae (1979), encyclical Redemptoris missio (1990), post-synodal exhortation Ecclesia in Africa (1995); papal speeches and statements e.g. to the members of the Pontifical Council for Culture; documents of the RomanCuria e.g. the document of International Theological Commission entitled „Faith and Inculturation” (1988).
Źródło:
Studia Elbląskie; 2017, 18; 525-536
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od Ad gentes do Redemptoris missio - cele i horyzonty misji
From Ad gentes to Redemptoris missio - objectives and horizons of the mission
Autorzy:
Górski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480555.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Ad gentes
dialog z religiami
inkulturacja
misjologia
paradygmat misji
Redemptoris missio
Sobór Watykański II
dialogue with religions
inculturation
missiology
paradigm of mission
Second Vatican Council
Opis:
50-lecie soborowego dekretu Ad gentes (1965-2015) przywołuje czas dynamicznych zmian w kontekście misji chrześcijańskich. Autor wykazuje, że na każdym etapie ewolucji paradygmatu misji pojawia się pytanie o celowość misyjnej działalności Kościoła. Posoborowe dokumenty: Redemptoris missio (1990), Teologia dzisiaj (2011), Evangelii gaudium (2013), Laudato si' (2015) - potwierdzają tezę autora. W wyniku „wielkiej dyskusji" szkół misjologicznych celowość misji zasadniczo realizuje się poprzez przepowiadanie i zakładanie Kościoła, ale również poprzez inkulturację, dialog z religiami, a także każdą działalność na rzecz integralnego rozwoju człowieka. Encyklika Redemptoris missio otwiera Kościół na „niezmierzone horyzonty misji": migracje, sekularyzację społeczeństw, obojętność religijną, spadek gorliwości i nadziei u wierzących chrześcijan. Począwszy od Soboru Watykańskiego II teologia misji osadzona jest w teologii trynitarnej. Sam nakaz misyjny (por. Mt 28,19) stanowi zaproszenie do uczestnictwa w komunii, jaka istnieje pomiędzy Osobami Trójcy Świętej (zob. AG 2; RM 23). Autor wykazuje, że soborowy proces misyjnej odnowy Kościoła trwa. Synteza dorobku i doświadczeń interpretowana w dynamice aktualizacji kreuje szansę odkrycia na nowo soborowego optymizmu.
The 50th anniversary of the publication of the decree Ad gentes (1965-2015) reminds us of the dynamic changes that have taken place during all those years in the understanding of the Christian missionary work. The author of this essay demonstrates how the paradigm shifts in the theology of mission were accompanied by the recurring question about the purposefulness of the missionary work of the Church. The post-conciliar documents - Redemptoris missio (1990), Theology today (2011), Evangelii gaudium (2013), Laudato si' (2015) - corroborate his thesis. According to the "great debate" between the missiological schools the central purposes of mission is proclamation and formation of the churches. Other purposes include inculturation, interreligious dialogue and those activities that foster the holistic development of man. The encyclical Redemptoris missio opens the Church to the "vast horizons of the mission": migrations, secularisation of societies, religious indifference, and fading away of piety and hope among believing Christians. Since Vatican II the theology of mission has been firmly set in the trinitarian theology. The missionary mandate (cf. Mt 28:19) is an invitation to participate in the communion between the Persons of the Holy Trinity (see AG 2; RM 23). The author of the essay proves that the post-conciliar renewal of the Church's mission continues. A synthesis of its outcomes and their active implementation may help us to rekindle the optimism of the council.
Źródło:
Nurt SVD; 2016, 2; 117-124
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojęcie misji przed Soborem Watykańskim II
The concept of mission before the 2nd Vatican Council
Autorzy:
Kowalak, Władysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480754.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
misje chrześcijańskie
misjologia
historia Kościoła
Sobór Watykański II
Kościoły lokalne
inkulturacja
Christian missions
Missiology
history of the Church
2nd Vatican Council
local Churches
inculturation
Opis:
Właściwe zrozumienie terminu „misje" wiąże się z poznaniem kontekstu teologicznego, kulturowego, a także dziejowego, w którym słowo to się pojawiło. Od czasów Karola I Wielkiego misje coraz częściej stawały się narzędziem ekspansji politycznej władców chrześcijańskich. Szczytem tego zjawiska był tzw. patronat królów Portugalii oraz wikariat królów Hiszpanii. Misje ujmowano w tym okresie jako działalność zmierzającą do szerzenia wiary przez ustanowienie instytucji Kościoła hierarchicznego na terytoriach odkrytych w XVI i XVII wieku lub na tych, które jeszcze pozostały do odkrycia. Jednakże z czasem uświadomiono sobie niewystarczalność takiego pojęcia misji. Niewystarczające okazało się też pojęcie misji, jakie wypracował protestancki teolog G. Warneck, a jakie przyjęli później wielcy misjolodzy katoliccy (np. J. Schmidlin, P. Charles). Pełniejsze określenie misji, jakie wypracowano przed Soborem Watykańskim II, wskazywało, iż są one równoczesnym przepowiadaniem Ewangelii oraz zakładaniem Kościoła.
The proper understanding of the term "mission" depends on the way we get to know the theological, cultural and historical context in which the term appeared. From the times of Charlemagne on missions often came to be a tool of political expansion as performed by Christian rulers. The peak of that phenomenon was the so-called patronage of Portuguese kings and the vicariate of Spanish kings. Missions were conceived at that time as an activity aimed at spreading faith through establishing official Church institutions on the territories which had been discovered earlier in the 16th and 17th centuries, or on those which were still to be discovered. However, as the time had passed, an awareness grew that such an understanding is far from satisfactory. The concept of the mission that had been worked out by the Protestant theologian G. Warneck, and which had been taken over by the outstanding Catholic theologians (e.g. J. Schmidlin, P. Charles), appeared to be unsatisfactory, as well. A more comprehensive concept of the missions worked out before the 2nd Vatican Council pointed out to them as a modern proclamation of the Gospel and establishing of the Church.
Źródło:
Nurt SVD; 2016, 2; 8-25
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Życie kardynała Tomasza Tian Gengxina (1890-1967) na tle burzliwego okresu w historii Chin
The Life of Cardinal Thomas Tian Gengxin (1890-1967) against the Background of a Turbulent Period in Chinese History
Autorzy:
Wesołowski, Zbigniew
Siqi, Wei
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480534.pdf
Data publikacji:
2018-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
kardynał Tomasz Tian Gengxin
chrześcijaństwo w Chinach i na Tajwanie
Sobór Watykański II
inkulturacja
Uniwersytet Fu Jen
Cardinal Thomas Tian Gengxin
Christianity in China and Taiwan
Second Vatican Council
inculturation
Fu Yen University
Opis:
W niniejszym artykule ukazano postać Tomasza Tian Gengxina, pierwszego „kolorowego” i chińskiego kardynała w dziejach Kościoła katolickiego. Nie chodziło tu jedynie o szkic biograficzny, lecz o ukazanie życia kard. Tian na tle skomplikowanego okresu przełomu XIX i XX wieku w dziejach Chin oraz Tajwanu. To historia Chin tamtego czasu zaważyła na życiu kard. Tian, a nawet przyczyniła się do jego osobistej tragedii – niemożności powrotu do Chin kontynentalnych. Naciski wielu osób, które opowiadały się za powrotem kard. Tian do Pekinu (m.in. abp Antonio Riberi, ks. Domenico Tardini – z ramienia Sekretariatu Stanu Stolicy Apostolskiej) bądź jego pozostaniem na emigracji (abp Yu Bin, Czang Kaj-szek), z pewnością pogłębiały osobisty dramat kardynała. Sytuacja, w jakiej znalazł się kard. Tian, była złożona, a nawet tragiczna. Każdy jego decyzja – czy to pozostanie na miejscu, czy powrót do Pekinu – wydawała się fatalna. Hierarcha miał tego świadomość, którą wyraził w liście z 11 lipca 1954 roku do Chu Cheng-ying. Mimo to nie należy zbyt pochopnie oceniać jego postępowania.
This article presents the figure of Thomas Tian Gengxin, the first “colored” and Chinese cardinal in the history of the Catholic Church. It is not just a biographical sketch, but it shows the life of Cardinal Tian against the background of complicated period of the turn of the 19th and 20th centuries in the history of China and Taiwan. It is the history of China of that time that influenced the life of Cardinal Tian and even contributed to his personal tragedy – the impossibility of returning to mainland China. The pressure of many people who were in favor of the return of Cardinal Tian to Beijing (including Abp. Antonio Riberi, Fr. Domenico Tardini – on behalf of the Secretariat of the State of the Holy See) or his remaining in exile (Abp. Yu Bin, Chiang Kai-shek), certainly deepened the personal drama of the Cardinal. The situation, in which Cardinal Tian found himself was complex and even tragic. Every decision he made – whether he would remain on the spot or return to Beijing – seemed fatal. The hierarch was aware of that and he expressed it in the letter of July 11, 1954 to Chu Cheng-ying. Still, we should not judge his behavior too hastily.
Źródło:
Nurt SVD; 2018, 1; 188-208
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie Soboru Watykańskiego II dla katechezy. Retrospekcja po pięćdziesięciu latach (1962-2013)
Meaning of the II Vatical Council for the catechesis. Flashback after fifty years (1962-2013)
L’importanza del Concilio Vaticano II per la catechesi. Retrospezione dopo 50 anni (1962-2013)
Autorzy:
Offmański, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/462146.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Sobór Watykański II
natura i cel katechezy
posługa słowa
inkulturacja
komunikacja wiary
the II Vatican Council
the nature and the purpose of the catechesis
service of the word
inculturation
communication of the faith
il Concilio Vaticano II
la natura e lo scopo della catechesi ministero della parola
l’inculturazione
la comunicazione della fede
Opis:
W artykule poddano analizie wpływ Vaticanum wpływ II na rozwój współczesnej katechezy. Autor podkreśla, iż jest to wielowymiarowe działanie. Choć żaden soborowy dokument nie został poświęcony katechezie, to główne nurty Soboru przeniknęły do refleksji katechetycznej. Jak wykazano w artykule, w wizji natury i celu katechezy Sobór stanowił inspirację do samookreślenia katechezy jako posługi Słowa. Treść katechetycznego przepowiadania skupiała się na soborowej eklezjologii z personalistycznym i wspólnotowym ujęciem wychowania liturgicznego. Źródłem całego procesu katechetycznego są Pismo Święte i liturgia, zaś życie chrześcijańskie – ukazane jest jako realizacja powołania życiowego kształtowanego przez osobowe spotkanie Boga z człowiekiem. Od strony metodologicznej Sobór Watykański II wpłynął na ożywienie inkulturacji i poszukiwanie języka komunikacji wiary, który optymalizował by pogłębienie wiary we współczesnym świecie.
In the article they made the flashback examining the Vaticanum II influence to the development of the contemporary catechesis. It is multidimensional action. Although no conciliar document was devoted to the catechesis, however mainstreams of the Council found their reflection in different transformations of the catechesis. In the vision of the nature and the purpose of the catechesis the Council constituted the inspiration for the self-determination of the catechesis as services of the Word. Contents of predicting religious education was focused on conciliar ecclesiology, with her peculiar frame of the liturgical upbringing. The Bible and liturgy are the source of the whole religious education process. The Christian life is portrayed as the completion of appointing practical God shaped by the personal meeting with the man. From the methodological side the II Vatican Council affected on the revival of inculturation. He influenced also on seeking language of the transport of the faith which would optimize deepening the faith in contemporary world
L’articolo analizza influsso del Concilio Vaticano II sullo sviluppo della catechesi moderna. L’autore sottolinea che questa influenza è multidimensionale. Anche se nessuno dei documenti conciliari è stato dedicato alla catechesi, le principali tendenze del Concilio penetrarono riflessione catechetica. Come si è mostrato in questo articolo, il Concilio – nella sua visione della natura e dello scopo della catechesi –, è stato un’ispirazione per l’autodeterminazione della catechesi come ministero della parola. Il contenuto della predicazione catechetica s’è concentrata sull’ecclesiologia conciliare ovvero sia sul suo riconoscimento di educazione liturgica in chiave personalista e comunitario. La fonte di tutto il processo di catechesi sono la Scrittura e la liturgia; e la vita cristiana si presenta come il compimento della vocazione plasmata da incontro personale tra Dio e l’uomo. Dal punto di vista metodologico Concilio Vaticano II ha contribuito alla rinascita dell’inculturazione e alla ricerca di linguaggio della comunicazione della fede il quale farebbe sì che la fede si approfondisca nel mondo moderno.
Źródło:
Studia Katechetyczne; 2014, 10; 71-87
0138-0672
Pojawia się w:
Studia Katechetyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies