Wszystkie pola: Skovoroda - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Najważniejszy punkt odniesienia dla osoby i rzeczywistości stworzonej wg Hryhorija Skoworody (1722-1794)
The Crucial Point of Reference for the Person and Reality Created According to Hryhoriy Skovoroda (1722-1794)
Autorzy:: Moskałyk, Jarosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/495697.pdf
Data publikacji:: 2016-06-30
Wydawca:: Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:: Skoworoda
osoba
rzeczywistość stworzona
symbol
szczęście
kontemplacja
Skovoroda
person
created reality
happiness
contemplation
Opis:: The philosophical-religious vision of H. Skovoroda is deeply linked with both historical- cultural and personal context and, moreover, it has profound ideological significance. A prominent 18th-century Ukrainian thinker as an ambitious proponent of open reflection on the relationship and mutual permeation of the visible and the invisible realities puts a strong emphasis on the development of human sensitivity in relation to defined relationships. According to Skovoroda, the human person has a unique role to analyze in himself the differences and contradictions existing between the two worlds. Being a corporeal and spiritual essence, man is an allegorical reflection of this reference, to which the entire material and supernatural reality is doomed. Thanks to the superior spiritual structure, which designates the true meaning and purpose of human existence, every human being can keep their identity in accordance with their vocation.
Wizja filozoficzno-religijna H. Skoworody głęboko związana z kontekstem historyczno-kulturowym i osobistym posiada również niezwykłe znaczenie o charakterze ideowym. Wybitny myśliciel ukraiński XVIII wieku jako ambitny zwolennik otwartej refleksji nad stosunkiem i przenikaniem rzeczywistości widzialnej i niewidzialnej, czyni duży nacisk na rozwój ludzkiej wrażliwości względem określonych relacji. Zdaniem Skoworody, osobie ludzkiej przypada wyjątkowa rola poznania w sobie różnic i przeciwności występujących między dwoma światami. Będąc istotą cielesno-duchową stanowi ona alegoryczne odbicie tego odniesienia, na jakie skazana jest cała rzeczywistość materialna i nadprzyrodzona. Dzięki nadrzędnej strukturze duchowej, która wyznacza prawdziwy sens i cel istnienia człowieka, każda jednostka ludzka może zachować swoją tożsamość zgodnie z swoim powołaniem.
Źródło:: Seminare. Poszukiwania naukowe; 2016, 37, 2; 11-22
1232-8766
Pojawia się w:: Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: „Sokratische Seelsorge“ im 18. Jahrhundert
“Socratic soul-care” in the 18th century
„Sokratejskie duszpasterstwo” w XVIII w.
Autorzy:: Franzenburg, Geert
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/16729625.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: edukacja
Hamann
duszpasterstwo
Skovoroda
Sokrates
Education
Pastoral care
Socrates
Opis:: What is „Socratic soul-care” like? Why is it an important contribution to the field of counselling and soul-care? To find an answer to such questions, the following considerations focus on two personalities who, to a certain extent, personified this tradition in the 18th century: Gregorius Skovoroda, who, depending on one's point of view, is regarded as the "Ukrainian" or "Russian" Socrates, and Johann Georg Hamann, who has been dubbed the "Socrates of the 18th century". Both personalities will be appreciated as main examples of a philosophical model of "Socratic pastoral care" from the perspective of the psychology of religion by evaluating and contextualizing their corresponding utterances. In order to find out how "Socratic pastoral care" was understood – at least in the 18th century – and can be understood, central aspects and themes will be elicited from original texts with the help of Grounded Theory. Evaluating the results, „Socratic pastoral care“ emerges as a holistic religiously oriented approach that focuses on a person's relationship of trust with him/herself, with others and with God/with life, brings it up in an accepting and appreciative atmosphere and in this way helps to resolve possible disturbances.
Czym jest „sokratejskie duszpasterstwo”? Dlaczego stanowi ono ważny wkład w dziedzinę poradnictwa i duszpasterstwa? Artykuł, poszukując odpowiedzi na te pytania, skupia się na dwóch osobowościach, które w pewnym stopniu uosabiały tę tradycję w XVIII w: Gregorius Skovoroda, który w zależności od punktu widzenia uważany jest za „ukraińskiego” lub „rosyjskiego” Sokratesa, oraz Johann Georg Hamann, który został okrzyknięty „Sokratesem XVIII w.” Obie osoby wzięto jako główne przykłady filozoficznego modelu „sokratejskiego duszpasterstwa” i z perspektywy psychologii religii dokonano oceny i kontekstualizacji ich wypowiedzi. Aby ustalić sposób rozumienia „sokratejskiego duszpasterstwa” w XVIII w., z oryginalnych tekstów wspomnianych autorów wydobyto centralne aspekty i tematy dotyczące wspomnianego zakresu. Główną konkluzją przeprowadzonych badań jest stwierdzenie, że „sokratejskie duszpasterstwo” wyłania się jako holistyczne i religijnie zorientowane podejście, które koncentruje się na relacji zaufania do siebie samego, innych i Boga/życia, które odbywa się w atmosferze akceptacji i uznania, i w ten sposób pomaga rozwiązać pojawiające się trudności.
Źródło:: Studia Oecumenica; 2022, 22; 261-273
1643-2762
Pojawia się w:: Studia Oecumenica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Skovoroda" wg kryterium: Wszystkie pola

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język