Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Sawa" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Rola Chilindaru w historii atoskiego monastycyzmu
A Role of Chilendar in the history of athonite monasticism
Autorzy:
Doroszkiewicz, Warsonofiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420232.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Atos
Cerkiew
Serbia
monaster
św. Sawa
mnisi
Athos
Church
monastery
St. Sava
monks
Opis:
Los Serbii od tysiąca lat związany jest z atoskim monasterem Chilandar. Sam monaster do momentu przejęcia przez Serbów istniał już od dwustu lat jednakże w 1198 roku został oficjalnie przekazany przez cesarza bizantyńskiego Aleksego III Angelosa, serbskiemu królowi Stefanowi Nemanii (przyjął mnisze imię Symeon) oraz jego synowi Rastko, który przyjął na Atosie mnisze imię Sawa. Ci dwaj późniejsi święci Cerkwi serbskiej przeszedłszy na Atosie przez wszystkie stopnie życia monastycznego sprawili, że monaster Chilendar stał się centrum życia kulturowo – duchowego, jak również i politycznego czasach niewoli osmańskiej. To tutaj na tle przepięknej atoskiej przyrody w klimacie modlitwy i zaciszu bogatych zbiorów chilendarskiej biblioteki, najwybitniejsze autorytety zarówno duchowne jak i świeckie otrzymały przygotowanie dla pracy zarówno misyjnej jak i politycznej co było bardzo istotne w szczególności w czasach pięćset letniej niewoli tureckiej. Wszelką pomoc przychodzącą z zewnątrz, okupowanej Serbii jak również z prawosławnej Rosji i rumuńsko-mołdawskich możnowładców chilendarscy ojcowie dzielili pomiędzy wszystkie potrzebujące atoskie monastery nie bacząc na pochodzenie etniczne ich mnichów. Te małe sumy przeznaczane było do opłacania drakońskich podatków i renowacji podupadających atoskich monasterów. Po uzyskaniu niepodległości Serbia po okresie pięćsetletniego polityczno-kulturowo- religijnego niebytu musiała utorować sobie drogę do odnalezienia się w nowej europejskiej rzeczywistości. Również los Chilendaru nie pozostał obojętny dla formułującej się na od nowa serbskiej państwowości. Monaster zapełnił się na nowo serbskimi mnichami. Odbudowywali oni nie tylko struktury życia monastycznego ale kładli podwaliny dla dalszego duchowo-kulturalnego rozwoju wyzwolonej z islamskiej niewoli swojej serbskiej ojczyzny.
The very destiny of Serbia has been connected with the athonite monastery Chilendar since thousand year. Monastery Chilendar since being accepted by the Serbian king had existed for 200 years before as a simple athonite monastery. However in 1198 it was officially given by the byzantine emperor Aleksios III Angelos to the Serbian king Stefan Nemania (his monastic name was Simeon) and his son duke Rastko who later became monk Sava. Those two saints of the Serbian Orthodox Church caused that monastery Chilendar had become the very center of the spiritual and cultural life of the Serbian state and political life during the osman slavery as well. Here in the climate of beautiful athonite nature, in the climate of prayer and in the shelter of the reach collection of libraries. Many of Serbian outstanding personalities received here spiritual and secular training needed for the mission and political work during years of the ottoman slavery. The very help coming from orthodox Russia and Romanian and Moldavian nobility, fathers of Chilendar sheared to the all athonite monasteries being in need regardless of ethnic descend of monks. Those little sums were directed to pay large taxes and renovations of monasteries that were in very bed state. After 500 period of the political-cultural and religious non-existence, Serbia paved the way for new European reality. Also the fate of the Chilendar had not remain neutral for the reconstructed new Serbian state. Once more monastery was filled up the serbian monks. That had rebuild the structures of the monastic life and created the very base for the further development of liberated from the Islamic slavery their Serbian country.
Źródło:
ELPIS; 2015, 17; 53-58
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kiedy i gdzie została wystawiona Chilandarska povelja Stefana Nemanjicia?
When and Where Was the Charter for Hilandar of Stephen Nemanjić Given?
Autorzy:
Szefliński, Błażej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/910106.pdf
Data publikacji:
2020-01-24
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Stephen Nemanjić
charter
Hilandar monastery
Vukan Nemanjić
Sava Nemanjić
hierophany
St Symeon
Serbia
Stefan Nemanjić
przywilej
monaster Chilandar
Sawa Nemanjić
hierofania
św. Symeon
Opis:
Tak zwana Druga chilandarska povelja Stefana Nemanjicia jest jednym z najstarszych serbskich dokumentów zachowanych do naszych czasów. Jest ona opatrzona datą 29 IX, ale bez żadnego roku ani indykcji. Od publikacji artykułu Aleksandara Solovjeva w 1925 r. powszechnie przyjmowano, że przywilej został wystawiony przed 1202 r., ponieważ Stefan Nemanjić mógł nazwać siebie zięciem cesarza Aleksego III Angelosa jedynie przed rozwodem z Eudoksją Angeliną. Jednak w 2010 r. Đorđe Bubalo zauważył, że dwie późniejsze inskrypcje – odkryte po badaniach Solovjeva – również podkreślają powiązania rodzinne pomiędzy dynastią Nemanjiciów a Aleksym, więc argument Solovjeva nie może zostać utrzymany. Z tego powodu Bubalo ponownie przeanalizował przywilej i zaproponował nowe datowanie – na lata 1207-1208. Jednak jeden z jego argumentów – Druga chilandarska povelja wykorzystana przez Sawę przy pisaniu Żywota błogosławionego Symeona – stracił swoją siłę, gdyż taki związek pomiędzy tekstami został zakwestionowany w najnowszych badaniach. Z tego powodu celem niniejszego artykułu jest dostarczenie nowej analizy Drugiej chilandarskiej povelji skoncentrowanej na tym, kiedy i (po raz pierwszy) gdzie dokument został wystawiony. W konkluzji stwierdzono, że miało to miejsce po hierofanii św. Symeona – najprawdopodobniej 29 IX 1210 r. w Chilandarze.
The so-called Second Charter for Hilandar given by Stephen Nemanjić is one of the oldest Serbian documents that preserved to our times. It dates itself on 29th September, but without any year or indiction. Since the publishing of Aleksandar Solovjev's paper in 1925 it had been commonly accepted that the charter was given before 1202 because Stephen Nemanjić could name himself the son-in-law of emperor Alexios III Angelos only before the divorce with Eudokia Angelina. However, in 2010 Đorđe Bubalo has noticed that two later inscriptions – discovered after Solovjev's research – also emphasizes family connections between Nemanjić dynasty and Alexios, so the argument used by Solovjev cannot be held. Therefore, Bubalo has reanalysed the charter and suggested a new dating – to 1207-1208. However, one of his arguments – the Second Charter for Hilandar was used by Sava Nemanjić when writing the Life of Blessed Symeon – has lost its strength as such a relation between these texts is questioned in the newest research. Therefore, the objective of the hereby paper is to provide a new analysis of the Second Charter for Hilandar focused on when and (for the first time) where the document was given. The conclusion is that it happened after the hierophany of St Symeon – most probably on 29th September 1210 in the Hilandar monastery.
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2019, 26, 1; 93-104
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies